Lesbók Morgunblaðsins - 31.08.1991, Blaðsíða 10

þarna, þetta var þeirra heimili. Og svo voru
>þau ■horfm einn daginn.- Þetta fólk er* ntan -
við þjóðfélagið. Það er svo aumt að það
nýtur engra trygginga. Til að njóta trygg-
inga verðurðu að hafa lögheimili, geta gefið
upp vísan stað. Það er ekki tekið mark á
því ef þú segist eiga heima á gangstétt við
þessa og þessa götu, á rist yfir Metro, á
litla torginu undir lauflausa trénu, Place de
la Contrescarpe. Þar býr einn og fær vini
sína í heimsókn, stór og mikill maður, loð-
inn og skeggjaður, og stundum liggur hjá
honum stór úlfhundur, kannski líka án vega
eins og hann. Hann er þama alltaf og kink-
ar til mín kolli einn daginn þegar ég geng
hjá og hefur kannski tekið eftir því að ég
sat á einum veitingastaðnum við torgið og
fylgdist með samkvæmislífi þeirra og áköf-
um handaslætti til áherslu þess sem þeir
voru að ræða fjálglega þann dag og bentu
oft til himins eins og almættið væri á dag-
skrá. Ég man það ekki nákvæmlega sem
Þorsteinn Kjarval segir í ævisögu sinni þeg-
ar hann var að tala um konurnar sem báru
saltpokana og kolapokana upp úr uppskip-
unarbátunum þegar hann var ungur maður
og sagði þegar hann sá strit þeirra og fá-
tækt að hann hefði hugsað sem svo að Guð
almáttugur hefði ekki nægilegt eftirlit með
því sem gerðist á jörðinni. Mannréttindin í
París ná ekki til þeirra aumustu.
Einn þeirra sem dóu á þessu hausti var
heimspekingurinn og marxíski fræðimaður-
inn Althusser, einn klárustu marxistanna
sem Frakkar hafa átt, og er stundum nefnd-.
ur í tengslum við Spinoza og Marx. Hann
fór sínar eigin leiðir og var dáður og jafn-
vel tignaður af ýmsum fylgismönnum sem
sóttust eftir leiðsögn hans, fyrir Ijósa og
skarpa hugsun. En hann stríddi oft við þung-
lyndi og hugurinn myrkvaðist og hann lenti
djúpt niður í nótt, og var þar fastur undir
voðalegu fargi. Og svo gerðist harmleikur-
inn, vinur hans kom að honum þar sem
hann æddi um garð fyrir utan hús sitt og
æpti sturlaður: Hún er dáin, hún er dáin.
Og hafði þá í stundarbijálæði drepið konuna
sína, án þess að vita það. Og þá gekk mað-
i ur undir manns hönd, meðal fremstu
menntamanna Frakka, samherjar og and-
stæðingar skoðana hans, en mátu manninn
og anda hans; og allt var gert til að skjóta
honum undan refsingu fyrir glæpinn sem
< hann hafði framið, án þess að vita það.
Þannig liðu nokkur ár við einhverskonar
vægilega refsivist og takmarkað frelsi og
dvalir á geðsjúkrahælum. Og þegar var
verið að lofa hann og það sem hann hafði
unnið í fræðum sínum og á svið heimspek-
innar eyddi hann því tali, og sagðist búinn
að vera.
; Það væri ærið efni í aðra grein að minn-
ast á Lawrence Durrell sem er nýlátinn þar
sem hann bjó í Suður-Frakklandi. Við reynd-
um að bjóða honum á' bókmenntahátíðina
norrænu hér um árið. En hann treysti sér
ekki til að koma. Það er tímabært að fara
að lesa aftur Alexandríu-kvartettinn hans,
i þetta furðulega verk í fjórum bindum; þar
er sagan sögð með nýju sjónarhorni í hveiju
| bindinu eftir annað og sýnt að hún var í
reyndinni allt öðru vísi heldur en sú sem
var sögð í bindinu á undan. Ríkt og þrung-
ið og glitrandi af skáldskap hvarvetna.
; Hann var náinn vinur Henrys Millers og
dýrieg bréfin sem fóru þeim á milli. Og
ferðabækurnar hans frá eyjunum sem hann
unni svo heitt í Miðjarðarhafínu og Eyjahaf-
inu. Og loks Avignon-kvintettinn, fímm bóka
skáldsagnadálkur með síbreytilegum sjónar-
hornum.
Svona blandast sjónaratlætinu og fögnuð-
inum að vera í þessari heillandi borg, sem
hefur líka endalaust að bjóða margvíslegar
hugsanir um forgengileik; fallvaltleikann.
Og það er gott að vita þegar maður situr
einn á nóttinni í listamannastofunni kenndri
við Kjarval að ein er sú útvarpsstöð í borg-
inni sem flytur allan sólarhringinn eingöngu
" klassíska tónlist, ekki síst Mozart og Beet-
hoven.
Og einn daginn geng ég hjá húsagarði
■ þar sem sá ranglega gleymdi Valeiy Larb-
aud bjó, örlátur bókmenntamaður sem
kynnti löndum sínum margar perlur úr bók-
menntum annarra þjóða samtíma síns. Hann
, tók James Joyce upp á arma sína og lét
hann búa hjá sér í tvö ár af þeim sjö sem
það tók Joyce að skrifa Ulysses eitt mesta
og furðulegasta verk aldarinnar. Þannig
liggur við að í hveiju spori þá átt um þessa
borg beri eitthvað fyrir augu sem hrærir
við tilfínningum manns.
i * París, París ...
Og sagði ekki Hinrik af Navarra, foringi
Hugenottanna eða mótmælendanna, í trúar-
bragðaeijunum, þegar hann kastði trúnni
og tók kaþólska og varð einn merkasti kóng-
ur Frakka undir nafninu Hinrik IV.: París
er þó alltaf einnar messu virði.
9 I 9 W9 9 »9 9 9 M I f M * 9 9 9 9 V »VM * * * * * T C 9 9 % I
B w I L A R
Fiorino er lipur
snúningabíll
Fiorino frá hinum ítölsku
Fiat verksmiðjum en
framleiddur í Brásilíu er
eiginlega kassabíll byggð-
ur á grunni Uno en hann
er einn af þessum svo-
nefndu virðisaukabílum
sem hafa rutt sér til rúms
síðustu misserin. Þetta er snaggaralegur
tveggja manna framdrifinn bíll með 70 hest-
afla vél, góðu flutningarými fyrir allt að
500 kg og kostar rétt rúmar 600 þúsund
krónur kominn á götuna. Án virðisauka-
skatts og á lækkuðu verði þessar vikurnar.
Við kynnum þennan bíl hér Iítillega í dag
Sem fyrr segir er Fiorino byggður á Uno
sem þýðir að útlitið að framan er það sama,
innrétting í farþegarými og mælaborð sömu-
leiðis, þ.e. eins og í eldri Uno-gerðinni svo
og undirvagn. Vélin er 1,3 lítra fjögurra
strokka og 70 hestöfl og bíllinn er með 5
gíra handskiptingu.
Lengd Fiorino er 3,95 metrar, breidd 1,55
m, hæðin 1,89 m og hjólhafíð 2,36 m. Bíllinn
vegur 810 kg, hann ber tæp 500 kg og er
hleðslurýmið alls 2,7 rúmmetrar. Lengd
þess er 1,57 metrar, breiddin 1,33 m (nema
þar sem hjólaskálarnar eru) og hæðin 1,37
metrar. Hæð afturhurðanna sem opnast til
hliðanna er 1,30 m og breiddin 1,22.
Bensíntankur tekur 54 lítra og er eyðsla í
borgarakstri er sögð 9,2 lítrar en 6,5 lítrar
í jöfnum akstri á 90 km hraða.
Einfaldleiki
í sjálfu sér er ekki mikið um bíl sem
þennan að segja. Einfaldleikinn situr í fyrir-
rúmi og þegar haft er í huga að þetta er
vinnubíll má það teljast í hæsta máta eðli-
legt. Ökumaður hefur ágæta aðstöðu enda
vart við því að búast að hann þurfí að dvelj-
ast langdvölum undir stýri. Þetta er fyrst
og fremst snúningabíil.
Fiorino er léttur og lipur í akstri og trú-
lega þægilegur fyrir þá sem þurfa á aðgengi-
legu flutningarými að haldá án þess að
þurfa að nota sendibíl. Afturhurðir opnast
þægilega og þrátt fyrir að hjólaskálar virð-
ist taka mikið pláss er flutningarýmið ág-
ætt. Komast vörupallar af minni gerðinni
auðveldlega inn í bílinn. Skilrúm er milli
flutninga- og farþegarýmis og því lítið út-
sýni um afturglugga. Hliðarspeglar eru hins
vegar stórir og góðir. Nokkur glymjandi eða
tómahljóð heyrist inni í bílnum en auðvelt
ætti að vera að bæta úr því með teppalögn
afturí.
Vinnsla er með sæmileg í Fiorino og hann
er fljótur að taka á sig vind en hann er Iip-
ur eins og fyrr segir í borgarumferð. Skipt-
ingin er góð og stýri létt og í heild má segja
að aksturseiginleikar séu þokkalegir. Hafa
Morgunblaðið/Rax
Fiorino frá Fiat er lipur snún-
ingabíll og er í flokki svo-
nefndra virðisaukabíla.
verður í huga að ekki eru gerðar miklar
kröfur til þessa einfalda bíls en hann stend-
ur vel undir því að vera þægilegur fyrir
snatt og léttan flutning.
Fiorino kostar 595 þúsund krónur sé
hann staðgreiddur. Er það tilboðsverð sem
gildir næstu vikumar. Kominn á götuna
kostar hann um 625 þúsund krónur og er
þá með 8 ára ryðvarnarábyrgð.
jt
Mælaborð og farþega-
rýmið er með sama sniði
og í eldri gerð af Fiat
Uno.
Flutningarýmið er hátt og sæmilega vítt, 2,7 rúm-
metrar en bíllinn ber nærri 50Ö kg flutning.
Lögreglan kaupir sjö Econoline
Morgunblaðið/Bjarni
Fyrsti af sjö Ford Econoline lögreglubílum afhentur. Frá vinstri: Guðmundur I.
Guðmundsson frá Innkaupastofnun, Gísli Guðmundsson frá dómsmálaráðuneytinu,
Elli Becker sölumaður hjá Globus, Þorvaldur Hannesson frá Bifreiðabyggingum og
Jón Hólm frá Stáli og stönsum hf.
Lögreglan er um þessar
mundir að taka í notkun
sjö Ford Econoline bíla
sem nota á til löggæslu-
starfa víðs vegar á Iand-
inu. Kaupin eru hluti af
150 bíla kaupum ríkisins
á þessu ári og ákváðu
dómsmálaráðuneytið og Innkaupastofnun
ríkisins í samráði ‘við bíla- og vélanefnd að
taka tilboði Globus í lögreglubíla af stærri
gerðinni. Sett er framdrif í flesta bílana og
þeir innréttaðir hér og er verð þeirra rétt
um tvær milljónir án virðisaukaskatts. Fyrsti
bíllinn var afhentur nýlega og verður hann
á Blönduósi.
essir sjö Econoline sem lögreglan kaupir
nú eru af gerðinni 150 og eru með með 6
strokka 145 hestafla og 4,9 lítra vél með
beinni innsprautun. Áður hafa verið keyptir
bílar með 8 strokka vélum en þessi bíll er
léttari en eldri bílar og því telja fulltrúar
ríkisins að snerpan væri svipuð. Kváðust
þeir sannfærðir um að bensíneyðslan minnk-
aði til muna og jafnvel annar rekstrarkostn-
aður með því að fá bílinn með þessari nýju
og minni vél.
Flestir bílarnir eru búnir framdrifi og eru
með klofínni framhásingu en ekki heilli eins
og margir eldri bílanna. Er því ekki eins
hátt að stíga upp í bílinn og hún gefur betri
fjöðrun. Fyrirtækið Stál og stansar sér um
að setja framdrifíð í bílana og Bifreiðabygg-
ingar um innréttingar.
Þessi bílakaup eru hluti af 150 þeim bflum
sem ríkið kaupir á þessu ári fyrir hinar
ýmsu stofnanir sínar og fyrirtæki. Bílafloti
lögreglunnar er 155 bflar, þar af 60 til 65
af stærri gerðinni eins og þessir Econoline
bílar. Gísli Guðmundsson segir að þessum
flota sé ekið um 5 milljónir kflómetra á ári
sem þýðir yfír 32 þúsund km meðalakstur
á bfl. Hinir sex lögreglubflarnir verða af-
hentir á næstu vikum en þeir verða staðsett-
ir í Reykjavík, Hólmavík, Grundarfírði, Búð-
ardal, Seyðisfírði og á Suðurlandi.
jt
10