Lesbók Morgunblaðsins - 28.08.1993, Blaðsíða 12

"I
HÖFUNDUR: OÞEKKTUR
MYNDASAGA: BÚI KRISTJÁNSSON
Ekki happ mun þér í veröa aö
hafa meö þér sverölö.
Hætti ég á þaö.
Paö læt ég þá um
mælt aö þetta
sverö veröi þeim
manni aö bana í
yövarri ætt er
mestur er skaöi aö
og óskapiegast
komi viö.
Eftir þetta byrjaði þeim Geirmundi, sigla
þeir í haf og koma viö Noreg um haustiö.
Þeir sigla á einni nótt í boöa fyrir Staöi.
Týnist Geirmundur og öll skipshöfn hans.
Óg lýkur þar frá Geirmundi að segja.
Eftir þetta fer Þuríður heim í Hjarðarholt. Ólafur var og
þá heim kominn og lét lítt yfir hennar tiltekju en þó var
kyrrt. Þuríður gaf Bolla frænda sínum sveröið Fótbít
því aö hún unni honum eigi minna en bræðrum sínum,
Bar Bolli þetta sverð lengi síðan.
Ólafur Höskuldsson sat á búi sínu í miklum sóma sem fyrr var ritað. Ólafur pái átti
marga kostgripi í ganganda fé. Hann átti uxa góða er Harri hét, apalgrár að lit, meiri en
önnur naut. Hann hafði fjögur horn. Voru tvö mikil og stóðu fagurt en þriðja stóð í loft
upp. Hið fjóröa stóð úr enni og niöur fyrir augu honum. Það var brunnvaka hans. Hann
krafsaöi sem hross.
Einn fellivetur mikinn gekk hann úr Hjaröarholti og þangaö sem nú heita
Harrastaðir í Breiöafjarðardali. Þar gekk hann um veturinn með sextán
nautum og kom þeim öllum á gras. Um vorið gekk hann heim í haga þar
sem heitir Harraból í Hjarðarholtslandi.
Nrf v■. Mjy'l % WhmtiÁí(3 ^ VA v\ X >l"\7

X Síðan hvarf hún á brott.
Þer er svefns en þo mun fyrir hitt
ganga. Son minn hefir þú drepa látið
og látið koma ógervilega mér til handa
og fyrir þá sök skaltu eiga aö sjá þinn
son alblóöugan af mínu tilstilli. Skal ég
og þann til velja er ég veit að þér er
ófalastur.
Ólafur vaknaði og
þóttist sjá svip
konunar. Ólafur þótti
mikils um vert
drauminn og segir
vinum sínum og varö
ekki ráöinn svo að
honum líki. Þeir þóttu
honum best um tala er
það mæltu að það
væri draumskrök er
fyrir hann haföi boriö.
. 12