Lesbók Morgunblaðsins - 11.09.1993, Blaðsíða 7

;
-•??3S6£
, Jg^apwMRi
.........
? <*

í Reykjavík. Það var, held ég, eina gang-
rýnin sem hann skrifaði, mig minnir að
það hafi verið í Morgunblaðinu.
Gunnlaugur Óskar var oft ánægður í
Hafnarfirði seinni árin þar, hann þekkti
reyndar fáa og fáir þekktu hann, hann var
ómannblendinn. Hann seldi lítið sem ekk-
ert af myndunum í Hafnarfirði en þó man
ég að Gunnlaugur Stefánsson, kaupmað-
ur, keypti af honum nokkuð margar vatns-
litamyndir á fyrstu árum Gunnlaugs Ósk-
ars í Hafnarfirði. Svo kom Ragnar í Smára
og keypti eitthvað af myndum en það
skrítna var að ég sá hann aldrei fara út
með neina mynd. Ragnar sá líka til þess
að Gunnlaugur málaði mynd af Páli ísólfs-
syni, organista Dómkirkjunnar. Þá mynd
sá ég í Hafnarfirði, Gunnlaugur hafði far-
ið í kirkju og málað mynd af Páli en eng-
um líkaði myndin og Gunnlaugur var
svekktur yfír því. Ekki veit ég hvað varð
af myndinni, mér fannst hún góð. Einnig
teiknaði Gunnlaugur myndir í Njálssögu,
að frumkvæði Ragnars, kannski voru þær-
teikningar bestar af öllum í bókinni, skáru
sig úr, hreinar og klárar.
Þau skipti sem Ragnar kom, fékk Gunn-
laugur eitthvað af peningum og borgaði
mér þá leiguna. Þá keypti hann líka ávexti
og annað góðgæti fyrir drengina mína.
Gaman Og Alvara I LÍFI
Listamanns
Eftir að Gunnlaugur flutti til Reykjavík-
ur, breyttist samband okkar, var ekki eins
náið. Hann keypti fyrst hús að Nesvegi
78, þangað kom ég stundum. Síðan keypti
hann hús Jóns Stefánssonar að Bergstaða-
stræti. Honum leið vel í þessum húsum,
gat sofíð þar, sagði hann mér. Hann tal-
aði um að klettar hefðu verið sprengdir
1 þykkrí litaáferð.
Sjávarþorp (málað um 1970)- mynd með þunnrí litaáferð.
af (Léger) í andlitin á myndunum og (Bon-
ard) í húsamyndirnar. Hvort þessar mynd-
ir. séu betri en þær þykku, eins og Björn
Th. lætur liggja að, efast ég um, sitt sýn-
ist hveijum, jafnvel listfræðingum.
Gaman Og Alvara í Lífi
LlSTAMANNS
Ég fór stundum með Gunnlaugi Óskari
á listsýningar í Reykjavík, hann fékk boðs-
kort og vildi að ég færi með honum. Þetta
var gaman og ég var dálítið upp með mér
að vera með slíkum listamanni. T.d. fórum
við á sýningar í Blátúni til Jóns Þorleifsson-
ar, „Orra“, Guðmundar frá Miðdal og fleiri
sýnmgar.
Aldrei sagði Gunnlaugur neitt og ég
spurði einskis. Honum þótti samt gaman,
sagði brandara um listamenn og listina,
bauð svo í kaffí og kökur á Hressó og var
hinn kátasti. Þar var talað um alvarleg
mál, hann spurði mig hvort ekki hefði
verið vont veður í síðasta túr og hvort ég
hefði teiknað eitthvað. Gunnlaugur vildi
alltaf skoða teikningarnar mínar eftir
hvern túr, stundum leist honum vel á
þær, stundum ekki.
Ég fékk stundum að mála í vinnustofu
Gunnlaugs þegar hann var í Grindavík,
Múlakoti eða í sumarbústað Ragnars í
Smára að mála vatnslitamyndir. Þorvaldur
Skúlason fékk einnig að mála í vinnustof-
unni þegar Gunnlaugur var, eins og svo
oft áður, í Grindavík. Það var veturinn
1951. Eftir þá veru í vinnustofu Gunn-
laugs eyðilögðust allir miðstöðvarofnar
hússins. Það var mikið áfall og kostnaðar-
samt fyrir Gunnlaug og hann var svekktur
yfir þessu ástandi.
Gunnlaugur talaði mikið um hvað Spán-
verjar væru góðir málarar, einu sinni skrif-
aði hann um spánskan málara sem sýndi
þegar hús hans var byggt í Hafnarfirði
og kannski hefði þar búið huldufólk. Meira
var ekki talað um það.
Einu sinni kom Gunnlaugur í veislu til
mín eftir að hann flutti. Hann talaði mik-
ið um hvað gaman hefði verið að fara með
strætisvagninum, hann hefði séð hús sem
hét Form og annað sem hét Stíll. Það
þótti honum fyndið.
Ég vona að fleiri þættir um listamenn
verði sýndir í sjónvarpinu, svo sem um Jón
Engilberts, Gunnlaug Blöndal, Guðmund
frá Miðdal og fleiri og fleiri. Ég vona að
þeir þættir verði sannleikanum samkvæm-
ir. Þess óska ég og veit að þjóðin vill vita
eitthvað um þessa gömlu meistara og jafn-
vel núlifandi listamenn. Það er of seint
að gera slíka þætti um listafólk þegar það
er horfið til feðra sinna, alltof seint.
Þessi miðill þarf að taka sig taki í þess-
um málum, já steinbítstaki.
ÓLAFUR
THÓRODDSEN
Kveðja
Sumarið leiðir
litfrítt haustið
að húsi þínu
og haustið segir:
Komdu, vinur, komdu.
í þrívídd okkar
er enginn vetur.
Komdu, vinur, komdu.
Júdas
Þú sem sveikst,
þú sveikst þitt hlóð
og mitt,
það rennur mótt í svörð,
að hélurót,
til heljar vígt
og bleikri jörð.
A akri þeim,
akri þess sem var
aldrei
vaxa lítil dularhlóm;
myrkva sigð
silfruð hendi bar
í hvítan dóm.
Höfundur er lögfræðingur í Reykjavík.
Krísuvík, september 1998.
EINAR INGVI
MAGNÚSSON
Skamm-
degisljós
Ég líð inn í myrkrið
á svífandi jörð
í andardrætti hnattar
í andartaki,
sem kallast
vetur á norðurslóðum
Allt er það náttúrulögmál
eins og ferð sálar
um dimma stigu
En þegar myrkrið er svartast
segir lögmál skaparans
lausnarorðin Ijúfu:
verði Ijós
og ekkert nema birtan
tekur við
eftir hið þunga
og þykka myrkur
Guð mig geymir
um dimmar nætur
og ljósið Krists skín
í sálu minni
á löngum heimskautavetri
í skuggaveröld lífsins
þar sem enginn dagur er til
og nóttin virðist eilíf
En nú bjarmar af degi
og gránar á glugga
eftir langa nótt.
Höfundur er Reykvíkingur og gaf út sína
fyrstu bók á síðastliðnu ári.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 11. SEPTEMBER 1993 7