Lesbók Morgunblaðsins - 19.03.1994, Blaðsíða 12

HÖFUNDUR: ÓÞEKKTUR
MYNDASAGA: BÚI KRISTJÁNSSON
Eftir þetta bjóst Ólafur að sækja heimboö til Lauga að vetumóttum
og ræddi um við Kjartan að hann skyldi fara. Kjartan var trauður til
og hét þó ferðinni að bæn föður síns. Hrefna skyldi og fara og vildi
heima láta moturinn. Þorgerður húsfreyja spurði:
Eftir þetta ráðast þau til ferðar og koma
þau til Lauga um kveldið og var þeim vel
fagnað. Þorgerður og Hrefna selja klæði
sín til varðveislu.
Margir menn mæla það að
eigi sé örvæna að ég komi
þar að ég eigi færri öfundar-
menn en að Laugum.
Ekki leggjum vér
mikinn trúnað á
þá menn er slíkt
láta fjúka hér í
milli húsa.
Hvenær skaltu upp taka slfk-
an ágætisgrip ef hann skal f
klstum liggja þá er þú ferð
til boöa?
En með því að Þorgerður fýsti ákaft
þá hafði Hrefna moturinn en Kjartan
mælti þá eigl í mót er hann sá hversu
móðir hans vildi.
Hrefna sagði nú Kjartani að moturinn var horfinn.
Hann svarar og kvað eigi hægt hlut í að eiga að
gæta til með þeim og bað hana nú láta vera kyrrt,
segir sfðan föður sínum um hvað að leika var.
En um morguninn er konur skyldu taka búnað
sinn þá leitar Hrefna aö motrinum og var þá
f brottu þaðan sem hún hafði varðveitt og var
þá víða leitað og fannst eigi. Guðrún kvað þá:
Það er líkast að heima mundi
eftir hafa orðið moturinn eða
þú munt hafa búið um óvar-
lega og fellt niöur.
Enn vildi ég sem fyrr að
þú lótir vera og hjá þér
Ifða þetta vandræði. Mun
ég leita eftir þessu í hljóði
því að þar til vildi ég allt
vinna að ykkur Bolla
skildi eigi á. Er um heilt
best að bindafrændi.
Kjartan svarar:
Þann dag er menn skyldu brott ríða frá
boðinu tekur Kjartan tfl máls og segir svo:
Þig kveð ég að þessu Bolli frændi. Þú munt vilja gera til okkar drengilegar
héðan í frá en hingað til. Mun ég þetta ekki f hljómæli færa því að það er nú
að margra manna viti um hvörf þau er hér hafa orðið er vér hyggjum að f
ykkar garð hafi runnið. Á hausti er við veittum veislu f Hjarðarholti var tekið
sverð mitt. Nú kom það aftur en eigi umgerðin. Nú hefir hér enn horfið sá
gripur erfémætur mun þykja. Þó vil ég nú hafa hvorntveggja.
Auövitað er þaö faðir aö þú mundir unna
öllum hér af góðs hlutar. En þó veit ég
eigi hvort ég nenni að aka svo höllu fyrir
Laugamönnum.
Eigf erum viö þessa valdir
Kjartan er þú berð á okk-
ur. Mundi okkur alls ann-
ars af þér vara en það að
þú mundir okkur stuid
kenna.
Þá svarar Bolli:
Þá menn hyggjum viö hér í ráöum hafa
veriö um þetta að þú mátt bætur á
ráða ef þú vilt. Gangiö þið þörfurri
meir á fang við okkur. Höf um viö lengi
undan eirt fjandskap ykkar. Skal nú þvf
lýsaað eigi mun svo búið hlýða.
Þá svarar Guðrún máli
hans og mælti:
V. i
Þann seyði raufar þú þar Kjartan að betur væri að
eigi ryki. Nú þó aö svo sé sem þú segir að þeir
menn séu hér nokkurir er ráð hafi til þess sett að
moturinn skyldi hverfa þá virði ég svo að þeir hafi
aö sinu gengiö. Hafið þiö nú það fyrir satt þar um
sem ykkur líkar hvaö af motrinum er orðið. En eigi
þykir mér illa þó að svo 9é fyrir honum hagað að
Hrefna hafi litla búningsbót af motrinum héðan í frá.
J
Eftir þetta skilja þau heldur
þunglega. Rfða þeir heim Hjarð-
hyltingar. Takast nú af heimboð-
in. Bar þó kyrrt að kalla. Ekki
spurðist síðan til motursins. Það
höfðu margir mann fyrir satt að
Þórólfur hefði brenndan motur-
inn í eldi að ráði Guörúnar syst-
ur sinnar.