Lesbók Morgunblaðsins - 14.05.1994, Blaðsíða 12
't
HÖFUNDUR: ÓÞEKKTUR
MYNDASAGA: BÚI KRISTJÁNSSON
Og er þeir Ósvífurssynir komu til Lauga
þá sögðu þeir tíðindin. Guðrún lét vel yfir
og var þá bundið um höndina Þórólfs.
Greri hún seint og varð honum aldrei
meinlaus.
Lík Kjartans var fært
heim í Tungu.
Þá mælti Guðrún:
Siðan reið Bolli heim til Lauga. Guð-
rún gekk í móti honum og spurði
hversu framorðið væri. Bolli kvað þá
vera nær nóni dags þess.
Misjöfn verða morgunverkin.
Ég hef spunnið tólf álna garn
en þú hefurvegið Kjartan.
Ekki tel ég slíkt með óhöppum. Þótti
mérsem þú hefðirmeiri metorð þann
vetur er Kjartan var í Noregi en nú er
hann trað yður undirfótum þegar
hann kom til íslands. En ég tel það
þó síðast er mér þykir mest vert að
Hrefna mun eigi ganga hlæjandi að
sænginni í kveld.
Þá segir Bolli og var
mjög reiðun
Þó mætti mér það óhapp
seint úr hug ganga þótt
þú minntir mig ekki á
það.
r Ósýntþykirméraðhúnfölnimeirvið
þessi tíðindi en þú og það grunar mig að
þú brygðir þér minna við þó að vér lægjum
eftirá vígvellinum en Kjartan
segði frá tíðindum.
Guðrún fann þá að Bolli
reiddist og mælti:
Síðan gengu þeir Ósvífurssynir í jarðhús það
er þeim var búið á laun en þeir Þórhöllusyn-
ir voru sendir út til Helgafells að segja Snor-
ra goða þessi tíðindi og það með að þau
báðu hann senda sér skjótan styrk til lið-
veislu á móti Ólafi og þeim mönnum er eftir-
mál áttu eftir Kjartan.
Þá mælti Án til þeirra:
Það varð til tíðinda í Sælingsdalstungu
þá nótt er vígið hafði orðið um daginn að
Án settist upp er allir hugðu að dauður
væri. Urðu þeirhræddirervöktu yfirlíkun-
um og þótti þetta undur mikið.
Haf ekki slíkt við því að
ég kann þér mikla þökk
fyrir verkið. Þykir mér
nú það vitað að þú vilt
ekki gera í móti skapi
Ég bið yður í guðs nafni að þér
hræðist mig eigi því að ég hefi lifað
og haft vit mitt allt til þeirrar stund-
ar að rann á mig ómeginshöfgi. Þá
dreymdi mig hin sama kona og fyrr
og þótti mér hún nú taka hrísið úr
maganum en lét koma innyflin í
staðinn og varð mér gott við það
skipti.
Síðan snarast þeirtil ferðar Ólafssynir og
gengu á ferju er Ólafur átti. Voru þeir sjö
saman, róa út eftir Hvammsfirði og sækja
knálega ferðina. Þeir hafa veður lítið og
hagstætt.
En er Ólafur Höskuldsson spurði þessi
tíðindi þá þótti honum mikið að um
víg Kjartans en þó bar hann drengi-
lega. Þeir synir hans vildu þegar fara
að Bolla.
Síðan voru bundin sár þau
erÁn hafði og varð hann
heill og var síðan kallaður
Án hrísmagi.
En sé ég yöur maklegrí sýslu.
Farið þértil móts við Þór-
höllusonu er þeir eru sendir
til Helgafells að stefna liði
að oss. Vel líkar mér þótt þér
skapið þeim slíkt viti sem
yður líkar.
Leggja þeir Halldór þegar að
Og litlu síðar sjá þeir skip róa
vestan um fjörðinn. Kenndu þeir
brátt mennina. Voru þar Þór-
höllusynir.
þeim. Urðu þeir Steinn handtekn
ir og höggnir fyrir borð.
Þeir róa undir seglinu þar til er þeir koma
undir Skorrey og eiga þar dvöl nokkura
og spyrjast þar fyrir um ferðir manna.
Þeir Ólafssynir snúa aftur
ogþótti þeirraferð all-
sköruleg vera.