Tíminn - 09.04.1967, Blaðsíða 7

SUNNUDAGUK 9. aprfl 1967.
TÍMINN
19
Ragnar Bjarnason syngur
lög eftir Þórunni Franz.
Það er orðið langt síðan
Ragnar Bjarnason hefur sung
ið inn á L. P. hljómplötu, en nú
er loksins komin á markað
plata með þessum vinsæla
dægurlagasöngvara og eru á
henni fjögur lög eftir Þórunni
Franz, en það er einmitt hún
sem er höfundur lagsins „Far
maður hugsar heim“. Þessi S.G
'hljómplata er sérstæð, vegna
þess að hún hefur eingöngu
íslenzk lög að geyma og tveir
textanna eru eftir Árelíus
Níelsson, sem kunnur er fyrir
vandvirkni í þessum efnum og
mó benda á „Brúðkaupið" í
því samlbandi.
Snúum okkur þá að um
ræddri hljómplötu. Fyrsta lag
ið heitir ,,Mamma“. Textinn
er eftir Ólaf Gauk og má hann
vera ánægður með sinn hlut.
Lagið er rétt í meðallagi gott,
það hefði verið hægt að gera
það mun áheyrilegra með
snjallri útsetningu, en þvi er
ekki fyrir að fara. Lag þetta
hefði alveg eins getað verið
útsett fyrir 10 árum síðan. Hef
ur íslenzkum útsetjurum ekk-
ert farið fram síðan, mér er
spum? Ragnar gerir sitt bezta,
en hann og Hr. Gaukur eru
einir um það.
„Ég sakna þín“. Við þetta
snotra lag er einkar fallegur
texti. Ragnar leggur sig allan
fram í söngnum, en það er
sama sagan með útsetninguna.
Árlega gefur Alþj.vinnumála-
stofnunin (ILO) út mikið
hagskýrslurit, „ILO Yearbook
of Labour Statisties", en sú
bók er nýkomin út fyrir árið
1966. Inniheldur hún tölulegar
upplýsingar frá 170 löndum og
hefur að geyma upplýsingar
um allt mögulegt í sambandi
við vinnumóL
Sætt kjör í iðnaSamkjum
í stuttu máli kemur fram í
þessum skýrslum, að ástandið
á hinum .ílþjóðlega vinnumark
aði árið 4966 var svipað og
undanfarin ár — ástandið í
iðnaðarríkjunum var gott,
einkum þó í upphafi ársins, en
litlar frarofarir urðu í vinnu
málum í þróunarríkjunum.
í iðnaðarríkjunum var at
vinnuástandið yfirleitt gott.
Þótt atvinnuleysi ykist nokkuð
í lok ársins, voru þeir atvinnu
lausu einungis lítill hluti alls
vinnuaflsins. í flestum þessara
ríkja hækkuðu laun meira en
neyzluvöruverðið.
Þær ófullkomnu upplýsingar,
sem fengizt hafa í þróunar
ríkjunum, benda til þess að
þar hafi ekki átt sér stað veru
legar breytingar. Atvinnuleysi
hefur aukizt. Vinnuaflið eykst
svo mjög, að atvinnulífið —
þrátt fyrir vissa framþróun —
hefur engan veginn við og
getur ekki fullnægt aukningu
eftirspurnar eftir atvinnu. Sam
hliða þessu hafa víða átt sér
stað verulegar hækkanir
neyzluvöruverðs.
Atvinnuleysi yfirleitt
undir 3%
Árið 1965 var yfirleitts mjög
lítið atvinnuleysi í flestum iðn
aðarríkjum, en árið 1966 óx
nokkuð víðast hvar, en hélt
sig þó yfirleitt undir 3%. At-
vinnuleysið óx mjög verule^a
í Ástralíu, ísrael, Hollandi,
Bretlandi, Svíþjóð, V-Þýzka-
landi og Zambíu, en mjög
dró úr atvinnuleysi — sums-
staðar minnkaði það um 10%
eða meira — t.d. í Ohile, Dan
mörku, Bandaríkjunum, Nor
egi og Spáni.
Neyzluvöruverð hækkaði
hraðar en áður í mörgum lönd
um, ekki sízt í þróunarríkjum
eins og t.d. Argentínu, Brasi-
Hu, Ohile, Indónesíu, Laos og
Suður-Kóreu. f Danmörku, ís-
landi, Spáni og Svþjóð hækk
aði neyzluvöruverð um 5-
10% að sögn þessara hag
skýrslna. — f 1/10 þeirra
170 landa, sem getið er í
skýrslunum, stóð neyzluvöru
verð í stað, eða lækkaði frá
því árið 1965.
Útgreidd laun hækkuðu í
þeim 30 ríkjum, sem gáfu upp
skýrslur um það atriði. Hækk
un var á rauntekjum í þeim
flestum, einkum þó í Evrópu.
Launahækkanir yfir 10%
áttu sér stað m.a. í Kolombíu,
Grikklandi, Japan og Júgó-
slavíu, um 5-10% t.d. í Finn
landi, Frakklandi, Noregi,
Svíþjóð og V-Þýzkalandi, en um
rúmlega 2% í Bandaríkjunum
og ítaHu.
Þrátt fyrir hækkandi verð
lag, varð rauntekjuhækkun-
in fyrir launþega í iðnaði yfir
5% í Grikklandi, Japan, Júgó-
slavíu og Noregi, 2-5% í Finn
landi, Frakklandi, Svíþjóð,
V-Þýzkalandi og Danmörku,
en undir 2% í Kanada og Banda
ríkjunum.
Hækkun rauntekna í
Noregi
Norska hagstofan hefur birt
fjórðungsskýrslu sína um laun
iðnverkamanna fyrir 4. árs-
fjórðung síðasta árs. Var með
altímakaup karlmanns 10.06
norskar krónur þennan árs
fjórðung, en 7,35 kr. fyrir kon
ur.
Hefur hagstofan reiknað út,
að meðaltímakaup karlmanna
hefur hækkað um 8.8% frá 4.
ársfjórðungi 1965 til 4. árs
fjórðungs 1966. Tilsvarandi
verkamönnum, sem einungis
fengu 80% launa sinna í veik
indatilfellum.
14.798 karhnanna voru í
rannsókninni og höfðu saman-
lagt 264.604 veikindadaga, eða
að meðaltali 17.9, og þær 10.
143 konur, sem voru með í
könnuninni, höfðu 196.949
veikindadaga, eða að meðaltali
19.4 veikindadaga á einstak-
Ung.
Þessum fjölda launþega var
aftur á móti skipt í nokkra
hópa eftir því, hvernig kjörum
þeirra er háttað í veikindatil
feHum, og var mikill mismunur
á fjarveru milU hópanna.
T.d. voru veikindadagar að
meðaltaU 8.1 fyrir karlmenn
og 12.9 fyrir konur í þeim
hópi verkafólks, sem einungis
fá sex daga laun í veikindum,
en í þeim hópi verkafólks, sem
hefur fuH laun í veikindatilfell
um, er meðaltalið 25.8 dagar
fyrir karlmenn og 39.5 dagar
fyrir konur.
MeðaltaUð fyrir embættis
menn var 17.8 dagar fyrir karl
menn og 21.2 dagar fyrir kon
ur.
Þeir, sem fá 80% launa
greidd í veikindatilfeHum,
höfðu að meðaltali 13.0 veik-
indadaga fyrir karlmenn og
17.6 daga fyrir konur.
Konur eru yfirleitt með fleiri
veikindadaga að meðaltaH
og mun þar væntanlega hafa
sitt að segja, að fjarvera vegna
þungunar og barnsfæðinga
telst veikindadagar.
Meðal embættismanna hafa
65% kmnara haft að meðaltali
15 veikindad. og 81% kennslu-
Framhald á bls. 23.
Svo er líka furðulegt, hvað
hljómsveitin nýtist illa og á
það við um flest lögin.
Lagið, sem ber þessa plötu
uppi er tvimælalaust FÖÐUR-
BÆN SJÓMANNSINS. Text-
inn er snilldarvel gerður af
Árelíusi og viti menn — út-
setnlngin er nýstárleg, frá-
TOM JONES. MeðferS hans á
Green green grass . . . þykir
einkar góð.
brugðin þessum gömlu upp
skriftum, sem voru alls ráð-
andi í tíð Alfreðs Clausens og
Sigurðar Ólafssonar. En nú
er kominn nýr tími og því
eins gott að fylgjast með.
Nokkrar stúlkuraddir eru
Ragnari til aðstoðar (reyndar
í flestum lögum) og eykur það
á nýbreytnina. Ragnar gerir
þessu fallega lagi góð skil.
Að síðustu er lagið „ísland“,
einnig við texta Árelíusar,
hækkun fyrir konur var 10.8%
Á sama tímabili hækkaði
neyzluvöruvísitalan um 4.4%.
Eru því launahækkanirnar all
verulegar.
Könnun á veikindafjarveru
Gerð hefur verið i Dan-
mörku athyglisverð könnun
á veikindum launþega. í stuttu
máli má segja niðurstöðuna
þá, að þeir, sem fastlaunaðir
eru — og fá því föst laun í
veikindum — hafa flesta veik
indadaga, en þeir, sem við
lélegasta sjúkratryggingu búa
hafa fæsta veikindadagana.
Það er sérstök stofnun í
Kaupmannahöfn, sem hefur
tekið (jil- rannsóknar veikinda-
skýrslur borgarinnar, en hún
nær yfir 14.000 embættismenn
borgarinnar og 19.000 dag-
launamenn í þjónustu hennar.
Hefur stofnunin getað reiknað
út sérstakar tölulegar niður
stöður, en ekki er mögulegt
að kanna nánar ástæður þær,
er að baki þeirra liggja.
AthygUsvert er, að tala
þeirra, sem veikjast, hækkar
ekki með aldrinum. Aftur á
móti hækkar ta.„ sjúkradaga á
einstakling með aldrinum, sér
staklega hvað karlmenn snert
ir.
f ljós kom, að fyrir laun
þega yfir fertugt var fjarvera
vegna veikinda mun hærri
hjá verkamöpnum, sem höfðu
ráðningarkjör svipuð og hjá
embættismönnum, en annarra
verkamanna, en fjarvera emb
ættismanna vegna veikinda
var minni en fjarvera launa
manna, sem höfðu full laun í
veikindum, og hærri en hjá
ekki síðri en sá fyrri. Þetta
er fallegt lag, hlýtur að vera
manni hugleikið. Útsetning-
ingin þokkaleg. Ragnar túlkar
þennan óð til föðurlandsins á
sinn sérstaka vandaða hátt.
Allt eru þetta róleg lög, en
einhvern veginn hefur maður
á tilfinningunni, að það vanti
eitt virkilega hratt og fjörugt
lag.
Topplögin í þrem löndum
Fyrst skulum við bregða
okkur til Danmerkur. Monkees
hoppað úr 8. sætinu í það
fyrsta með „I‘m a believer".
Norðmenn eru ekki síður
hrifnir af þessari bandarísku
hljómsveit. Þar skipa þeir ann
að sætið. Nú og reyndar í
Mexico líka, en það er önnur
saga. Nr. 6 í Noregi er ákaf
lega hátíðlegt lag, ef dæma
má eftir nafninu „Du skal tro
pá mig“. Sá sem skrifaður er
fyrir því er hinn góðkunni
Sven Ingvars, sem söng nýlega
hér í Austurbæjarbíói fyrir
bálftómu húsi, enda varð að
aflýsa þrem af þeim fjórum
hljómleikum, sem þeir félagar
áttu að koma fram á. Þeir að
ilar, sem stóðu fyrir hingað-
komu Sven Ingvars eru þeir
sömu, sem fengu Ellu Fitzger
ald til íslands, sem frægt varð
af endemum. Beatles eru í
efsta sætinu í Noregi með
„Penny Lane“. Rolling Stones
hr. 3 með „Let spend
the together“, en það er
einnig í þriðja sætinu hjá Dön
Loks kom að því að við fengum nýja hljómplötu með Ragnarl
Bjarnasyni.
um. En „Oh, oh, what a kiss“
er þar í öðru sæti, en þetta
lag er sem kunnugt, feiki vin
sælt hér á landi. Lag Tom
Jones, „Green, green grass of
home“ er nr. 7. Hins vegar er
það tveim sætum ofar í Nor
egi. Þar skipa Petula Clark og
Hollies 10. og 11. sætið með
lögunum „This is my. song“
og „On, a Carousel".
Þá skulum við bregða okkur
vestur um haf og glugga í
bandaríska vinsældarlistan-
um. Þið kannizt öll við Mama’s
and Papa’s. Þau skipa annað
sætið með „Dedicated to the
one I love“. Nr. 3 er „Penny
Lane“. í efsta sætinu er
„Happy together“ með Turtles.
Vinur okkar Herman Hermit
er fjórði í röðinni með
There’s a kind of hush“. Hið
skemmtilega söngtríó Sup-
remes er í 9 sæti, „Love is
here and now you're gone“.
Lagið er á niðurleið, skipaði
fyrsta sætið fyrir fjórum vik
um. Petula Clark er á hægri
ferð upp vinsældarlistann með
„This is my song“. Er nú nr.
19 í 29 sætinu er stórmerki-
legt lag, „Something stupid“
því þar syngja hin frægu feðg
in, Nancy og Frank Sinatra
dúett. Lag Platters, sem ég
minntist á hér eitt sinn, „With
this ring“ er nr. 37. Nýjasta
iag Mbnkees, „A little bit you,
a little bit me“, er nú þegar
í þrítugasta og öðru sæti.
(Heimild: Bandaríska músík
'blaðið Bilbourd)
Benedikt Viggósson
I
)
i
I
I-