Alþýðublaðið - 18.12.1986, Page 17

Fimmtudagur 18. desember 1986
17
Irmmzi’FCTT pnrvv
3 DAIHATSU CHARADE
10 DAIHATSU CUORE Á
8 VIDEOTOKUVELfiR
JVC GR-CZ «1
75 ÚTVÖRP **
JVC nc-wan—-- —

25 REIÐHJOL
BMX LUXUS
EINGÓNGU DREGIB
AÐ
HUGSA
HLÝLEGA
— Kafli úr út-
varpserindi um
daginn og veginn,
eftir Bryndísi
Schram
Það sagði við mig ungur maður á
Akranesi um daginn, að það væri
bara eitt, sem Akurnesingar öfund-
uðu Reykvíkinga af: Það væri að
geta horft upp til Akraness, séð
Skagann í öllum sínum Ijóma.
, Ég leit á manninn og spurði: þú
ert þó ekki að vestan? Eg vissi sem
var, að svona gætu engir nema Vest-
firðingar hugsað og talað. Og það
stóð auðvitað heima, maðurinn var
Vestfirðingur að hálfu, eins og
reyndar flestir Akurnesingar eru
sagðir vera.
En því er ég að tala um Akranes?
Jú, ég er svo heppin, að undanfarn-
ar vikur hef ég verið í vinnu á Akra-
nesi, þ.e.a.s. hjá Haraldi Böðvars-
syni og co. Fram að þeim tíma hafði
Akranes verið lítið annað en nafn á
landakorti fyrir mér, eins konar
stökkpallur af Akraborginni á leið
vestur. Ég hafði yfirleitt brunað í
gegn án þess að taka eftir nokkru
sérstöku eða hugsa hlýlega til nokk-
urs manns á staðnum. — Þó má
skjóta því hér inn, að ég hafði tekið
eftir stóru og fallegu íbúðarhúsi,
sem mér var tjáð, að Haraldur
Böðvarsson hefði á sínum tíma
byggt yfir fjölskyldu sína. Ég verð
að viðurkenna, að ég öfundaði svo-
lítið þá húsmóður, sem þar stýrði
búi.
Og svo var það fyrir nokkrum
dögum, að mér var boðið inn í þetta
hús. Og það verð ég að segja, að það
hefur ekki verið neinn venjulegur
maður, sem þar réði ferðinni. Hátt
til lofts, vítt til veggja, glæsilegar
vistarverur, sem sæmt hefðu kon-
ungbornu fólki.
Haraldur Böðvarsson hefur svo
sannarlega verið stór í sniðum. Því
er ekki að neita. í dag, þann 7.
nóvember eru liðin nákvæmlega 80
ár frá því, að hann hóf útgerð frá
Akranesi, aðeins sautján ára gam-
all. Einhvern veginn hafði drengn-
um áskotnazt meri, sem ól af sér
þrjá efnilega fola. Fyrir andvirði
merarinnar gat hann keypt sexær-
inginn Helgu Maríu. Upp frá því
má segja, að Haraldur hafi verið
óstöðvandi. Hann gerði út frá Vog-
um og Sandgerði, en settist að lok-
um að á Akranesi, þar sem hann
hóf sitt mikla uppbyggingarstarf,
sem skipt hefur sköpum í sögu
Akraneskaupstaðar.
í dag er Haraldur Böðvarsson og
co. eitt blómlegasta útgerðarfyrir-
tæki á landinu, með þrjú hundruð
manns í vinnu, gerir út fimm togara
og er hæsti launagreiðandinn á
Akranesi.
Mikið held ég, að gamli maður-
inn væri ánægður, gæti hann séð
hvern ávöxt y vrl hans hefur borið.
Þriðji ættliðurinn tekinn við, sem
reyndar er mjög óvenjulegt hér á
landi, enn er verið að byggja upp,
og það sem einkennir reksturinn er
bjartsýni, alúð og litillæti, sem
manni finnst við nánari athugun,
að hafi kannski alltaf fylgt Haraldi
og hans kyni.
Þegar maður gengur um sali,
kynnist starfsfólkinu, finnur mað-
ur til þess hve allir eru virkir, miklir
þátttakendur í þeirri uppbyggingu,
sem þarna á sér stað. Starfsfólkið
hefur metnað fyrir hönd fyrirtæk-
isins eins og það væri þeirra eigið og
leggur sig allt fram.
Annað, sem er líka eftirtektar-
vert, er hár aldur margra starfs-
manna. Skrifstofuliðið t.d., fjár-
málastjóri, gjaldkeri og bókari, eru
allt menn, sem hafa unnið hjá fyrir-
tækinu í meir en fjörutíu ár, og
starfað fyrir þrjá, jafnvel fjóra ætt-
liði, því að Böðvar, faðir Haraldar
rak verzlun á Akranesi í upphafi
þessarar aldar. Allir eru þessir
menn í fullu starfi, draga ekkert af
sér og mynda eins konar kjölfestu í
fyrirtækinu.
Og ekki nóg með það, húsmóðir-
in í matstofu starfsfólks skreiðar-
mátsmaðurinn og verkstjórinn í
síldarverkuninni, allt þetta fólk á
tæpa hálfa öld að baki í þjónustu
fyrirtækisins, og ekki má gleyma
Soffa, 87 ára, sem enn annast allar
merkingar fyrir frystihúsið. Sú saga
er sögð af Soffa, að þegar hann fyr-
ir nokkrum árum hafði legið á
sjúkrahúsi um tíma, hafi hann
komið heim og sagzt þurfa að drífa
sig í vinnuna, því að hann væri svo
slappur.
Þessi saga af Soffa er kannski
dæmigerð fyrir þá kynslóð, sem
byggði upp fyrirtæki Haraldar
Böðvarssonar, dæmigerð fyrir
kreppu kynslóðina, sem fann til
þakklætis fyrir að hafa einhverja
vinnu, lifði í rauninni fyrir starfið.
En takið eftir því, að þó að þetta
fólk sé komið á háan aldur, er því
ekki vikið úr starfi, eins og reglan
kveður á um, heldur er það fært til
í starfi, þ.e.a.s. ef það heldur heilsu
og vill starfa áfram. Það er ánægt,
þakklátt og finnst það hafa ein-
hvern tilgang í lífinu, þrátt fyrir há-
an aldur.
Og meira en það. Það miðlar hin-
um yngri, bæði af þekkingu sinni
en þó ekki sízt vitsmunum. Það hef-
ur óhjákvæmilega siðbætandi áhrif
á umhverfi sitt, því að gamla fólkið
hugsar svo ólíkt, er svo miklu heil-
brigðara á margan hátt.
Einhverjir kunna að hlæja að
sögunni um hann Soffa, en við
skyldum skoða siðfræði hennar.
Þessi mikilvægi þáttur eldri
kynslóðarinnar í starfsemi þrjú
hundruð manna fyrirtækis Harald-
ar Böðvarssonar og co. finnst mér
skapa því sérstöðu á íslandi, og
mættu fleiri taka sér það til fyrir-
myndar.
Eftir þessi stuttu kynni mín af
Akurnesingum mun ég alltaf hugsa
hlýlega til þeirra, sérstaklega á
kvöldin, þegar ljósin þaðan slá
birtu á himinhvolfið.
14 BÍLAR
158 AÐRIR VINNINGAR
ALLIR DREGNIR ÚT