Tíminn - 26.07.1967, Blaðsíða 8

Tíminn - 26.07.1967, Blaðsíða 8
8 MIÐVIKUDAGUR 26. júlí 1967. Þúsundir svertingja fara um borgina rænandi, brennandi bús, ruplandi verzlanir, veltandi bifreiðum og berjandi Ihvítingja. Lögreglan ræður ekki neitt við neitt. Einn lögreglumaður- inn hættir sér inn í hliðargötu. Svertingjar berja hann, sparka í hann, og skjóta siðan til bana með hans eigin byssu. FyLkisstjórinn kallar út fylkis- lögregluna og síðan er heima varnarliðið 'kvatt á __ vettvang og sett eru herlög. Óeirðimar halda áfram þrjár nætur f röð Eldar eru kveiktir víða, og slökkviliðið hefir ekki undan Eiinn slökkviliðsmaður er skot inn til dauða í bakið, þar sem hann klifrar stiga með bruna slöngu. Verzlanir hvítingja eru rændar og brenndar, en fyrir- tækjum svertingja er hlíft. Leyniskyttur svertingja herja á her og lögreglu, og bráitt eru véllbyssur og brynvarðar bifreiðir notaðar af herliðinu. Áður en yfir lýkur Kaía 25 manns verið drepnir og yfir 1.000 særðir. Fyrir utan týnd mannsiíf og likamsmeiðsl, nemur tjón á byggingum og varningi tugium eða hundruð um milljóna dollara. Hivað veldur sMkum ógnum í landi, sem á að heita eitt mesta menningar- og lýðræðis- ríki heims? Er löglaus skríll að ná yfirihöndinni í stórlborg- um Bandaríkjanna? Eru1 svert ingjar að risa upp gegn kúg- urum sínum? Eru svertingj- arnir kúgaðir? Er von til að ástand breytist til batnaðar, eða á það eftir að versna enn? Slitoum spuminguim velta menn fyrir sér innanlands og utan. Fyrir nokkru átti ég tal við vel menntaðan svertingja um hinar tíðu óeirðir kynbræðra hans í stórborgunum. Hann sagði, að engin afsökun væri til fyrir svona framferði, en það væri til skýring. Stórhóp- ar svertingja hefðu flykkzt til borganna frá Suðurfylkjun- um. Þangað hefðu þeir leitað í von um atvinnu og betri Mfs- skilyrði. Eina húsnœðið, sem þeir gætu svo fengið, væri í sveriingjalhverfunum, í hálf- niðurgrotnuðum sambygging um gömlu borgarlhlutanna. Þessir gömlu' borgarblutar voru einu sinni snýftileg heiim kynni hinnar hvítu millistétt- ar, sem iöngu er flúin í út- hverfin, og gætir þess með kjaifti og klóm, að svertingj- arnir fái ekki inni í nýju hverf unum. Enda hefðu fæstir þeirra efni á svo góðu húsnæði. Það, sem einu sinni voru þokkaleg niðurnídd, sóðaleg og rottuét- in og yfirflóandi af svertingj- um. Og þetta eru engin smá hverii. Svertingjarnir, sem að sunn an koma, eru ólærðir og fá ekkert nema lélegustu og verst greiddu vinnuna. Þeir verða bri&tt stouldum vafnir, og hætta þá að geta gert innkaup sín þar sem hagkvæmast er, heldur verða að verzla hjá Gyðingakaupmanninum á horn- inu, sem lofar þeim að taka út í krít, en selur þeim gjarn- an varninginn með óihóflegri á lagningu. Bainaljöldinn er mikill, bæði vegna fákunniáttu um, hvernig hægt sé að stemrna við honum stigu og svo hins, að svertinginn þekkir fáar nautnir eða dægrastytting- ar aðrar en að gamna sér og drekka sig fullan. Börnin hafa engan samastað nema götuna, því húsnæðið er svo þröngt, að víða sofa heilar fjölskyldur í einni flatsæng. Strákar lenda fljótt á glapstigum, gerast vikadrengir fjárlhættuspilarar og eiturlyfjasalar. Stúlíku- börn fara að stunda vændi strax og þau ná þroska. Skólarnir eru yfirfullir og oft lélegir. Svertingjarnir detta margir út af mennta- brautinni snemma. Strlákarn ir ganga í herinn, þegar bezt gegnir, en margar stúlkurnar taka til við að fœða af sér fleiri svertingja til að bæta í flatsængina hjá mömrnu. Lögreglan er ímynd hins hataða hvítingja, sem er orsök allrar þessarrar vesældar, að áliti svertingjians. Harðlhent- ustu lögreglumennirnir eru oft látnir gæta laga og reglu í svertingjalhverfunum og harka er það eina, sem þeim finnst svertingjamir skilja. Svertingjunuim finnst lófið vera vonlaus barátta og þeir verða bæði vonsviknir og bitr ir. Svo er það eina iheita og kæfandi júlínótt, að neistinn kviknar, sem tendrar bálið. Hvaða atvik sem er, gæti kom- ið óeirðunum af stað. Verzlun Gyðingsins, sem búinn er að sjúga fé út úr svertinsjanum. að þvi er þeir segja, er rænd og brennd. Það er ráðizt á ölg- reglumanninn hataða. Alda æs ings og haturs fer um hverfið, fólkið streymir út á götuna, og Mtið þarf til að hvetja múg inn. Svertingjamir ætla að launa helvítis hvftingjunuim aldaikúgun. Þetta var skýring svertingj- ans menntaða, og hann gaf mér U'ka fonmúiu, sem læknað gæti þetta óstand: Atvinnu- jafnrétti, betri skólar, betra húsnæði, auknar almannabœt ur o.sjfrv. Margir hvítiingjar hafa aðrar stooðanir á óeirðunum í stór- borgunum. Þeir segja svert- ingjana ekki nógu þnoskaða til að geta lifað í nútíma þjóð- félagi. Það sé enn svo stutt síð- an þeir voru þrælar, vanir því að eigemdur þeirra fæddu þá og klæddu, jafnfraimt þvi að hugsa fyrir þeirra framtíð allri. Og nú kunni þeir ekki að nota frelsið. Þeir séu nfl. Framhald á bls. 15. Frá óeirðunum í Newark. HESTAR OG MENN HELLU-MÓTIÐ Fjórðungsmót þetta gekk mjög vel. Eins og fyrr hefur komið fram var sýniugarstarfið mjög vel af hendi leyst og einnig allar framkvæmdir. — Starfsmenn móts'ins gerðu sér mjög far um að allt færi fram eftir réttum leikreglum. Þó leiddi Ftjórnsemi tvisvar tii öfga. Annað varð að vísu smá vaegilegt, en hitt stafaði af at- hueunarlevsi á bví, að ákvæðið um að riðið skuli eítir skeið- vellinum allt að rásHnu, á við beinan völl að sjálfsögðu. Ann- ars er það aðeins heilbrigð skynsemi að fara skemmstu leið, enda var það gert síðari daginn í 800 m. sprettinum. Sú aðferð, sem vaUn ýar að draga á ný í riðla, var eðlileg, þar sem bannað er í reglum að hleypa sama hesti oftar er. einu sinni 800 m. sama dagínn. f reglunum mun raunar stand.a einu sinni í sama móti, en það miðast að sjálfsögðu við eins dagsmót. Auðsætt er nú að sama regla verður að gilda um 800 m. og styttri spretti. Milli- riðlar eru óhjákvæmilegir séu hestar margir. Enga aðferð má sniðganga, sem tryggir aukna þrautareynslu. Þessi nauðsyn- lega aðferð, er fólgin í því, að sumir hestar skeyta ekki um nraða umfram það að vera fyrstir. Fái slíkir hestar ekki nægilega keppni eru þeir ekki fullreyndir. Milliriðlar, eftir þeim nokkuð föstu reglum. sem þá eru notaðar. tryggja svo sem verða má að rétt afrek besta kom: fram. Á Hellu vildi svo til að þrír vel vaskir hestar lentu í sama riðli og það var ágætt. Reykur hljóp aleinn. Hvaða tima hefði hann náð í eðlilegri keppni? Faxi drattaðist áfram fyrstur í báðum sprettunum, en á bág- bornum tíma. Var hann þó í mjög góðu ástandi. Sá hestur hefur þó náð sómasamlegum tíma á þessu sprettfæri. Hellu sprettirriir sýndu ljóslega að ekki var fullreynt Við, sem þekkjum þessa hesta vitum mæta vel, að þeim er mjög auðvelt að hlaupa tvisvar sama rldginn. t.d. að morgni og lc'öldi. En svo gæti farið að það nægði ekki á einsdags móti og þá vandast málið. Á fjorðungsmótí er auðvelt að hafa undanrásir kvsldið áð- ur en mótið er sett. Skki meira um þetta að isnni. ^ar eð framanritað er nokkuð sérstætt. Það sem mér fannst léleg ákvörðun þeirra manna, er til voru kvaddir, var að velja 300 m. eingöngu. Mér var sagt að þar eð ekki var folahlaup, hefði þetta sprett- færi verið valið til að auðve>da ungu hrossunum þátttöku. — Þetta eru engin rök. 300 m. sprettur fyrir eflingshesta er auvirðilegur nema þá í því skyni að reyna að ná mettíma. 350—400 m. er ágætt færi fyrir fuilþroska hesta Eigendur vaskra unghesta verða sjálfir að ráða sínum ákvörðunum. Sé ekki haft folahlaup sérs-taklega ma ekkert við það miða. Að bióða aðeins upp L 300 m. á fiorðungsmóti, finr>.<d naer k fjarstæða og léleg ráðsmennska Bjarni Pjarnason.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.