Tíminn - 22.09.1967, Blaðsíða 7

FÖS'EUDAGUR 22. september 1967
T9MINN
VILJUM NÝJA VIRKJ-
UN Á AUSTURLANDI
segir Friðrik Jónsson oddviti á Þorvaldsstöðum.
Fulltrúi Skriffdalshrepps á fund
inum í Höfn var Friðrik Jónsson/
bóndi og oddviti á Þorvaldsstöðum
í Skriðdal. Hann tók því vel að
svara nokkrum spurningum.
— I>ú hefua: verið len.gi oddviti
þinnar sweitar, Friðtrik?
— Já, frá 1937, en í inreppsnefnd
Friðrik Jónsson
hef ég setið frá 1927. Þtað liefur
auðviitað gieysim'argt breyitat á
Iþessu tímabili.
— Hvað viltu segja okkur af)
samstarfi hreppanna á Héraði urn
ýmis mál?
— Hrepparnir á Héraði hafa til
tölulega mifcið samstarf sín á
milli um ýmsar framkvæmdir,
meina en tiðfcast víðast ammars
staðar á iandinu. Tíu sveitarfé-
lög standia saman um læknisbú-
staði og sjúkraskýli á Egilsstöð
um og um héraðsheimilið Vala-
skjálf. Um barna- og unglimgia-
skólann á Hallormsstað standa
fjögur sveitarfélög saman. Mér er
lj-úft að geta þess, að þetta sam
st-arf hefur tekizt tneð miklum
ágiætum, og heldur vonamdi á-
íram á fleiri sviðum.
— Nú viiljið þið fá meira raf-
maign?
— Já. Grímsárvirkjun reyndist
of lítil miklu fyrr en meiknað hafði
verið með, vegna þess að orku-
þörfin jókst svo ört, mesit í síldar
plássunum. Eina lausnin, sem við
viljum er virkjun Lagarfoss, og
um það mál er alger samstaða. Raf
magm va-nitar alivíða í þessum l-ands
ihluit, og úr þessu verður að bæta.
— Fama býli í eyði nú i Sfcrið-
dal?
— Það h-afa ekki farið nýlega í
eyði þar nema tvö smábýli. Hitt
,œr annað mál, að sétrsrtaklega þarf
'■úrbætur hjá okkur í rafmamgs- og
siamgöngumálum, ef unga fólkið
á með nokk-ru mót.i að fás-t tiil að
una í sveilunum, segir Friðrik á
Þorvaldsstöðuim að lokum, og við
þökkum honum viðtalið.
Kristján Ingólfsson, Eskifirði
MINNING
Fædd 30. Desember 1922.
Dáin 14. september 1967.
Þann 14. septemfoer síðastliðinn
lézt í sjúkrahúsi frú Klara Alex
andersdóttir Sólvallagötu 61 hér
í borg, tæpra fjörutíu og fimm ára
að aldri eftir langvarandi sjúk-
dómslegu. Skammt er nú orðið
stórra högga milli í vinahópinn,
enn hefir skært ljós slokknað sem
lýsti upp leiðina á förnum vegi.
Elztu rök tilverunmar bi'r.tast
manni hvað skýrast í orðunum
^,,Eitt sinn skal hver deyja“ þótt
á ýmsu gangi með að lúta þeim
rökum. Einkanlega ef löng sýnist
leiðin til lokadagsins, en hér um
gildir það eitt að taka því sem að
höndum ber og ákvarðað er af
höfundi lífsins. En gott er þeim
er eftir skilur glaða og hughlýja
minningu, en svo var um þá
konu, er hér verður minnzt
í eftirfarandi og sundurlausum
þankabrotum, því í Ijósi minning-
anna er gildi þess sem var, en
svo fer um hvern þann er ráð
hetur haft á að gefa samtíð sinni
bros 1 gegnum tárin á hvarminum
og virði það svo hver sem vill, en
bágt á ég með að sætta mig við
þá undarlegu staðreynd að einstakl
ingur sem virðist lifa við full-
komna lífshamningju og er á bezta
aldri fellur fyrir heilsuleysi og
striðix s'íðan við dauðann um ára-
bil. Og það hvarflar að mér að
varpa fram þeirri spurningu hvort
bað sé mögulegt að þetta sé vílji
guðs en við því fáum við víst
aldrei viðhlítandi svar. Hér á eftir
verður varpað litlu ljósbroti vfir
ævi þeirrar konu er mér er í ríkust
i huga í dag á útfarardegi hennar
en það er frú Klara Alexanders-
dótiir eins og getið er hér að
framan. Hún var fædd hér í
Reykjavík 30. Desember 1922. For
eldrar hennar voru Alexander D.
J'ónsson og fyrri kona hans Sól-
veig Ólafsdóttir. F-rú Klaria naut
góðrar menntunar í uppvextinum.
Hún varð snemma afburða fríð
sýnum og gjörvileg að vallarsýn.
Þau kynni er ég og fjölskylda mán
höfðum af frú Klöru urðu því mið
ur ekki löng en þau voru með
þeim hætti að við sáum fljótt hve
góðviijuð hún var og mikil mann
kostakona, og það er gleðilegt að
hafa fengið tækifæri að kynnast
svo góðri konu sem frú Klara var,
þótt aðeir|s sé í svip á stuttri
miannsævi. Frú Klara var gift
Brynjólfi J. Brynjólfssyni for-
stjóra og áttu þau þrjár dætur nú
allar uppkomnar. Frú Klara bjó
manni sínum og dætrum yndis-
legt og fagurt heimili, það var
mótað af kunnáttu og smekkvísi
enda var hún fyrirmyndarhúsmóð
ir í öllu tilliti og voru bæði hjón
in samtaka um að gera garð sinn
frægan að gestrisni og höfðings-
skap, þótt undrun sætti hve mikið
þrek frú Klara sýndi við að ylja
gestum sínum með góðvild og
glæsimennsku, eftir að hún varð
altekin af hinum banvæna sjúk-
dómi er að lokum dró hana loka
spölinn yfir þröskuldinn milli lifs
og dauða. .Jafnvel gesti sem stutt
staldraði við gleymdist aldrei þau
áhrif sem hjartahlýja frú Klöru
hafði á hann og þaðan af síður
geislabjörtum augum hennar sem
dreifðu ljósbrotum hlýs hjarta-
lags rfir svip hennar og málhreim.
En nú er frú Klara horfin sýn
okkar til æðri og dýrðlegri heim-
kyniia. Hún bar í fari sínu sér-
kenni yls og birtu er stafaði frá
henni til allra er voru í nálægð
hennar og þótt hún væri nð eðlis
fari mjög lilódræg utan vébanda
heimilisin.s duldist engum að þar
fór Kona sem var miklum og
sjaldgæfum kostum búin. Að lok-
um færi ég frú Klöru hjartans
þakklæti mitt og fjölskyldu minn-
ar, hin stuttu en ánægjulegu kynni
sem "ið höfðum af hen.ni, og urffi |
okkur svo huglæg að við gleym- i
um þeim aldrei. Eiginmanni henn
ar og dætrum sem öll sakna nú
og trega heimilisprýðina hugljúfu
sem kvatt hefur heimil; sitt að
hérvist lokinni, votta ég innilega
samúð mína með bæn um að þeirra
allra bíði gæfa og blessun í ókom
inni iiamtíð. Að lokum kveð ég
frú Klöru með hlýfoug og virðingu
og arna henni fararheilla heim tii
freisara síns.
Nágranni.
SÆNDUR
Nú er rétti tíminn til að
skrá vélar og tæki sem á
að selja:
Traktora
Múgavélar
Blásara
Sláttuvélar
Ámoksturstæki
VIÐ SELJUM TÆKIN —
Bíla- og
búvélasalan
v^Miklatorg. Sími 23136.

- , ' i
||
NOKKRIR RÆÐUMANNA Á AÐALFUNDI SAMBANDS
SVEITARFÉLAGA í AUSTURLANDSKJÖRDÆMI
Bjarni Þórðarson, NeskaupstaS
GarSar Guðnason, FáskrúSsfirSi
BIKARKEPPNIN
AKRANESVÖLLUR
Á morgun, laugardaqinn 23. september
kl. 4 — leika á Akranesvelli
Í.A. b. — VÍKINGUR
Akraborgin fer frá Reykjavík kl. 1,30
og til baka að leik loknum.
MÓTANEFND
Flugvélin NorðflrSingur er hér lent á E*H»stöðum með bllaSan hreyfll,
eins og frá er sagt hér á síSunni. iFlugvélin er enn á Egilsstöðum.
Reynir Zoága, NeskaupstaS
Óskar Helgason, Höfn.