Alþýðublaðið - 10.02.1988, Blaðsíða 7

Miðvikudagur 10. febrúar 1988
7
ÚTLÖND
Umsjón:
Ingibjörg
Árnadóttir
ÞEIR
LÍTA
KHOMEINI
VONAR-
AUGUM
5300 vestur-þýskir verkamenn í stál-
iðnaði og þeirra heimabœr, reyna að
koma í veg fyrir að stálver, vinnu-
staður þeirra, leggi upp laupana. Aya-
tollah Khomeini gœti orðið þeim
hjálplegur.
Verkamenn stálversins í Duisburg berjast fyrir þvi aö vinnustað þeirra veröi ekki lokað.
Við hlið nr. 1 að Krupp
stálverinu i Duisburg, bæn-
um Rheinhausen er fjöldi
manna samankominn. Eng-
inn þeirra leggur trúnað á lof-
orð stjórnenda Krupp — stál-
versins um, að enginn af
5300 starfsmönnum versins
muni standa uppi atvinnu-
laus, ef til þess kemur, en all-
ar líkur benda til þess, að
stálverið loki síðar á þessu
ári.
„Við höfum hlustað á þessi
loforð, aftur og aftur en nú er
þolinmæði okkar á þroturn,"
segir einn af hinum hroll-
köldu mótmælendum. Vikum
saman hafa þeir staðið vörð
við hlið nr. 1. allan sólarhring-
inn.
I Rheinhausen er mælirinn
nú fullur hjá starfsmönnun-
um og þeir eru ákveðnir í
mótmælum sínum gegn lok-
un stál-versins. Mótmæli
þeirra eru róttækari en áður
hefur þekkst i Ruhrhéraðinu
þegar staðið hefur til að loka
vinnustöðum.
í Ruhr-héraði eru meiraen
fimm milljónir íbúa og and-
staðan gegn lokun stálvers-
ins hefur breiðst út um allt
héraðið. Þetta gerðist ekki í
bænum Hattingen og Ober-
hausen, þegar íbúar þeirra
mótmæltu lokun vinnustaða
sem veittu 6000 þús. manns
atvinnu. Þau mótmæli náðu
ekki útfyrir bæinn sjálfan.
Kol og stál, er það sem
efnahagur Ruhr-héraðanna
byggist á. Sé einhver hinna
stóru vinnustaða i einum af
bæjunum I Ruhr lagður niður,
eykst atvinnuleysi gífurlega
þvl á þessum slóðum eru
ekki margir aðrir vinnustaðir.
Bæir í Ruhr eru háðir þess-
um stóru atvinnufyrirtækjum.
Stálverin í Ruhreru þau ný-
tískulegustu I Evrópu, en stál
frá löndum þriðja heimsins
er ódýrara, vegna þess að
nokkurlönd í Efnahags-
bandalaginu, styrkja úrelt
stálver með fjárframlögum,
þó ekki Vestur-Þýskaland.
Engin jólainnkaup
Atvinnuleysi í Duisburg var
þegarorðið um 17 prósent,
áður en þessi lokun kom til.
Þetta er með hæstu atvinnu-
leysis prósentum í Vestur-
Þýskalandi. Ef stálverinu í
Rheinhausen verður lokað,
óttast menn að það komi nið-
ur á um 8000 manns í Duis-
burg, ekki aðeins þeim 5300
sem starfa í stálverinu. Þetta
kemur óbeint niður á versl-
unarmönnum, kráar og kaffi-
húsaeigendum og fleirum.
Vegna yfirvofandi atvinnu-
missis, var svo til engin jóla-
sala í Duisburg.
Starfsmenn stálversins og
aðrir verkamenn í Ruhr gera
skyndiverkföll, loka hrað-
brautum, tefja umferð við
brýrnar yfir RínarfIjóti og
ýmislegt annað til að vekja
athygli á sínum málstað.
' Hópur starfsmanna stál-
versins ruddust inn í fundar-
herbergi stjórnar stálversins,
brutu eitthvað at húsgögnum
og kalda borðið sem stjórn
fyrirtækisins ætlaði að gæða
sér á var á bak og burt, þegar
starfsmennirnir yfirgáfu
fundarsalinn.
Ef öll þessi mótmæli og
aðgerðir koma ekki að gagni,
er þó ein vonarglæta eftir, og
hún beinist að klerkunum í
Teheran. Það vill nefnilega
svo til að rikisstjórn klerk-
anna I Iran hafa með höndum
25,1 prósent hlutabréfa í
Krupp-samsteypunni. Það var
Shainn fyrrverandi keisari í
Iran sem keypti þessi hluta-
bréf á sinum tíma. Iranir geta
þannig stöðvað allar ákvarð-
anir teknar af stjórn Krupp-
samsteypunnar. í stálverinu I
Rheinhausen vinna um 600
Tyrkir. Þeir hafa nú snúið sér
til trúbæröra sinna í Theran,
og biðja um að þeir sjái til
þess að vinnustað Trykjanna
verði ekki lokað.
Vantrú verkamannanna á
loforðum sem Krupp-stjórnin
gefur stjórnmálamönnum,
skín i gegnum öll samtöl.
„Við erum orðnir hálf ringl-
aðir yfir þessu öllu saman. í
apríl í fyrra kyngdum við því
að stjórn fyrirtækisins fækk-
aði starfsmönnum um 2000
— til þess, eins og þeir
sögðu — aö tryggja það, að
fyrirtækið gæti haldið áfram
starfsemi. Við vorum rétt
búnir að átta okkur á þessari
fækkun starfsmanna, þegar
þeir koma með þessa frétt
um að það eigi að hætta allri
starfsemi. Svona látum við
þá ekki fara með okkur.“
Brot á
trúnaðartrausti
Reiöi verkamannanna bein-
ist ekki eingöngu að stjórn
Krupp samsteypunnar, þeir
eru einnig reiðir sjálfum sér
fyrir að leggja trúnað á full-
yrðingar stjórnarinnar um
áframhaldandi reksturef
fækkað yrði um 2000 manns.
í Duisburg og Rheinhau-
sen beinist reiðin einkum
gegn Gerhard Cromme ein-
um af forstjórunum hjá
Krupp. Menn ákæra hann fyr-
ir „Morð á Rheinhausen og
svik við verkamenn í stál-
iðnaðinum“.
Kirkjan stendur með
þeim
Það er samstaða í bænum
og húsmæður færa mótmæl-
endum heitt kaffi og kökur,
þar sem þeir eru i mótmæla-
stöðu við hlið nr. 1.
Gegnt hliðinu hafa þrír
ungir menn úr kristilegu
verkamannafélagi komið upp
stóru spjaldi sem á er letrað
„Solidaritet (samstaða) lífs-
kraftur Ruhrhéraðsins.
Bæði Lútherskir og
Kaþólskir kirkjunnar menn í
bænum, standa með stál-
iðnaðar verkamönnunum og
koma inná yfirvofandi at-
vinnuleysi f predikunum sín-
um, þeir taka einnig þátt í
mótmælagöngum og varð-
stöðum.
Rheinhausen er dæmi um
lok tímabils i Ruhr. Umhverf-
is stálverið í Rheinhausen
eru margar minjar frá þeim
tíma þegar stálverið hóf
starfsemi árið189i5.
Frá hliði nr. 1 liggur gata
þvert í gegnum Rheinhausen.
Hún heitir Friedrich — Alfred
— Strasse. Hver var Fredrich
— Alfred? Auðvitað Krupp og
á Krupp torginu er höggmynd
af Friedrich — Alfred —
Krupp. Það sjást þess engin
merki í dag, að fyrir stuttu
hafði myndinni verið velt af
stalli og nefinu núið ofan í
jarðveginn.
Frá því starfsemi stálvers-
ins hófst fyrir tæpum 100
árum, hafa fastráðnir starfs-
menn búið f húsum, sem
Krupp-samsteypan lét reisa
umhverfis stálverið. Enn f
dag bjóða þeir fram húsnæði
fyrir þessa 5300 stáliðnaðar-
menn.
Verkamenn í kola og stál-
verum f Ruhr hafa alltaf litið
á sig sem rjómann af þýskum
verkalýðsstéttum. Það voru
þeir sem áttu einn stærsta
hlutann i endurreisn efna-
hagslífs í Vestur-Þýskalandi
eftir heimsstyrjöldina síðari.
Þeim þykir óskiljanlegt að
heimurinn þurfi ekki á kolum
og stáli Ruhrhéraðsins að
halda.
Konrad Adenauer heitinn,
kanslari Vestur-Þýskalands
sagði einu sinni: „Þegar eld-
ar loga í Ruhrhéraði, er ekki
nægilegt vatn í Rín til að
slökkva þá.“ (Det fri Aktuelt.)