Alþýðublaðið - 07.04.1988, Síða 2

2
fiHIHIIIIflllll
Útgefandi: Blað hf.
Framkvæmdastjóri Valdimar Jóhannesson
Ritstjóri: Ingólfur Margeirsson
Fréttastjóri: Kristján Þorvaldsson
Umsjónarmaður
helgarólaðs: Þorlákur Helgason
Blaðamenn: Haukur Holm, Ingibjörg Árnadóttir
og Sigríður Þrúður Stefánsdóttir.
Dreifingarstjóri: Þórdfs Þórisdóttir
Setning og umbrot: Filmur og prent, Ármúla 38.
Prentun: Blaðaprent hf., Síðumúla 12.
Áskriftarsíminn er 681866.
Áskriftargjald 700 kr. á mánuði. í iausasölu 50 kr. eintakið virka daga, 60
kr. um helgar.
MISJÖFN KJÖR
LÍFEYRISÞEGA
Alþýöublaöiö birti í gærathyglisverðafréttaskýringu um
hin misjöfnu kjör lífeyrisþega. í fréttaskýringunni komu
fram nokkurdæmi þess, hve kjörum íslendingaermiskipt
í ellinni eftir því hver störfin hafa verið og hver lífeyris-
sjóöurinn hefur verið. Þannig má gera ráö fyrir aö bóndi
sem verður 67 ára á þessu ári fái ekki nema tæpar 3 þús-
und krónur á mánuði í lífeyrisgreiðslur og hafnarverka-
maður rúmlega 10 þúsund krónur á mánuði. Togarasjó-
maður sem greitt hefur í 30 ár í lífeyrissjóð hlýtur um 50
þúsund krónur í lífeyri á mánuði en skipstjóri um 100
þúsund. Og enn hækka lífeyrissjóðsgreiðslurnar þegar
litið er áaðrar starfsgreinareins og flugstjóra, svo ekki sé
minnst á bankastjóra eins og nýlegar upplýsingar um líf-
eyrismál bankastjóra Útvegsbankans bera gleggst vitni
um. í dag fá allir greiddan lífeyri frá Tryggingastofnun
ríkisins þegar þeir ná 67 ára aldri. Það er ekki há upphæð
eða um 8700 krónur. Síðan getur bæst við heimilisuppbót
sem er háð því hve tekjutrygging hvers og eins er há.
Upphæð tekjutryggingar miðast hins vegar við tekjur við-
komandi utan ellilífeyris eða greiðslu;’ úr lífeyrissjóði. Og
þá verður dæmið flóknara því um 100 lífeyrissjóðir munu
nú vera til í landinu.
Þessarhugleiðingarminnaáhiðstórastefnumál Alþýðu-
flokksins fyrir kosningar um sameiginlegan lífeyrissjóð
fyrir alla landsmenn. Með aðild Alþýðuflokksins að núver-
andi ríkisstjórn var það stefnumál staðfest í stjórnarsátt-
mála. Alþýðuflokkurinn hefur bent á það margsinnis, að
lífeyrismál landsmannaeru í miklumólestri og lífeyrisrétt-
indum misskiþt. Ekki aðeins eru lífeyrissjóðir margir,
heldur starfa þeir eftir ólíkum reglum auk þess sem þeir
eru misjafnlegaí stakk búnirtil að tryggjasjóðfélögum líf-
eyrisréttindi. Alþýðuflokkurinn vill samræma og jafna
réttindi fólks með því að koma á fót einum lífeyrissjóði
fyrir alla landsmenn. Hugmyndin hefur verið sú að sjóó-
urinn verði deildskiptureftir landshlutum og að hverdeild
starfi sjálfstætt hvað varðarávöxtun fjárins og fjárfesting-
ar, til dæmis í atvinnulífi en deildirnar starfi saman sem
einn sjóður hvað varðar lífeyrisréttindi. Sameiginlegur
sjóður mundi tryggja mun betureðlilegaáhættudreifingu
lífeyrisréttinda en nú er, auk þess sem ráðstöfunarfé
deildanna mun nýtast betur til atvinnuuppbyggingar í við-
komandi landshlutum. Alþýðuflokkurinn hefur lagt
áherslu á, að með þessari breytingu í lífeyrismálum lands-
manna verði lífeyriskerfið tvíþætt. Almannatryggingar
munu halda áfram að greiða grunnlífeyri sem verður
óháður tekjum á starfsævinni. Lífeyrissjóður allra lands-
manna greiðir síðan lífeyri sem fer eftir greiðsiu iðgjalda
af starfstekjum. Að sjálfsögðu verði einnig tryggt að við
stofnun sjóðsins haldi allir þeim réttindum sem þeir hafa
þegar áunnið sér.
I stjórnarsáttmála núverandi ríkisstjórnar er kveðið á um,
að ríkisstjórnin komi á samræmdu lífeyriskerfi fyrir alla
landsmenn er taki gildi á grundvelli fyrirliggjandi frum-
varpstil lagaumstarfsemi lífeyrissjóða. Þáereinnigskjal-
fest í stjórnarsáttmálanum að samningar um samruna líf-
eyrissjóða og varðveislu réttinda hefjist þegar á þessu ári
að frumkvæði ríkisins. Samhliða fari fram endurskoðun
almannatrygginga. í sáttmálanum segir ennfremur að
stefnt skuli að því að lífeyrissjóðir og almannatryggingar
tryggi samanlagðan lífeyri sem nái lágmarkslaunum. Það
ertímabært að taka lífeyrismál þjóðarinnarföstum tökum
og ríkisstjórnin á að beita sér fyrir því hið fyrsta að leggja
grunninn að samræmdu Iífeyriskerfi í anda stjórnarsátt-
málans.
• • >
ONNUR SJONARMIÐ
ODDUR Ólafsson aðstoð-
arritstjóri Tímans skrifar oft
smellnar smágreinar í blað
sitt undir stöfunum OÓ. í
gær ritaði aðstoðarritstjórinn
um fjölmiðlafyllerí og hóf
pistil sinn á eftirfarandi hátt:
„Mikilli fjölmiólahátið er
nú lokið, en hún hófst með
því að Mogginn kom út i 168
síðum og var þar margt kristi-
legt fróðleiksefni falið á milli
auglýsinganna um ferðalög
og arðbæra ávöxtun fjár-
muna. Ljósvakinn tindraði og
glumdi daga og nætur bæna-
og páskadaga og var offlæð-
ið slikt að ekki dugði nema
svosem 10 útvarpsviðtæki og
2 sjónvarpstæki á hvert heim-
ili til að missa ekki af nein-
um af öilum þeim afbragðs-
dagskrám sem þar voru til-
reiddar. Morgunblaðið varði
16 síðum til aö kynna hvað
boðið var upp á og kom þar
berlega i Ijós að fjórfalda
þyrfti lengd páskahelgarinnar
ef einhver meðaljón léti sér
detta í hug að fara á ærlegt
fjölmiðlafylleri og hlusta á og
skoða að einhverju gagni það
efni sem hann er áskrifandi
að.
Allt þetta valfrelsi er að
þakka blessaðri samkeppn-
inni sem orðin er aðall allrar
framleiðslu og sölu, jafnt á
veraldlegum hlutum sem
andlegu fóðri.“
En Oddur lætur ekki þar
viö sitja. Hann hefur skoöanir
á sjónvörpum landsmanna og
setur þessi sjónarmið fram
hvað varðar samkeppnisaðila
skjánna:
„Keppnin um neytendurna
tekur oft á sig hinar forkostu-
legustu myndir og verður
þeim iðuiega til fróðleiks og
skemmtunar, svona í kaup-
bæti. Sjónvarpsstjórarnir
hafa nú um sinn skemmt
landslýð betur með umsögn-
um hvor um annan á opinber-
um vettvangi en dagskrám
þeirra hefur tekist. Og starfs-
menn ríkissjónvarpsins hafa
svo bætt um betur með því
að lýsa samstarfinu á þeim
bæ og lyndiseinkunnum hver
annars.
En þvi færri sem neytend-
ur eru liggur meira við að ná
augum og eyrum þeirra
hræða sem öll samkeppnin
snýst um.
Sjónvörpin fara þar mestan
eins og vera ber. Fyrirgangur-
inn í dagskrárkynningum fyrir
páska var í fullu samræmi við
ofhlæðið sem á eftir kom.
Og Oddur heldur áfram:
„Einkasjónvarpið sagðist
vera skemmtilegt en hitt
drungalegt og leiðinlegt.
Bæði afsönnuðu þau kenn-
ingu sína um auglýsingagildi
myndbandsins með því að
kaupa upp hverja síðuna af
annarri í dagblöðum.
Ríkismiðillinn eyddi tveim
síðum í Stóra-Mogga til að
bera saman sjónvarpsdag-
skrárnar og fékk það út að
hann væri islenskt sjónvarp
en hitt hefði sáralítið og
aumlegt efni upp á að bjóða
yfir fjölmiðlahátíðina. Þvi
ættu allir landsmenn að sitja
sem limdir við sjónvarp allra
landsmanna en ættu ekkert
erindi viö rugluðu stöðina.
Enn splæsti sjónvarp allra
Aö mati Odds Ólafssonar aðstoð-
arritstjóra Tímans skemmta
Markús Örn og Jón Óttar lands-
mönnum betur i opinberum um-
sögnum hvor um annan en dag-
skrám þeirra hefur tekist.
Steingrímur: Hlýtur nú þakkir
prestastéttarinnar fyrir afstöðu
sina til PLO.
landsmanna á sig nær
tveggja siðna litadýrðar-
auglýsingu til að sýna og
sanna hver er alvinsælasti
fjölskyldufaðirinn á íslandi.
Hann er auðvitað blakkur
Ameríkani og hafa vísinda-
menn við Háskóla íslands
lagt á sig mikil rannsóknar-
störf til að sanna þá niður-
stöðu fyrir sjónvarpið sem
auglýsir sig „ekkert rugl“.
Samkeppnin um vinsældir
fjölskyldufeðra sem þjóðlega
sjónvarpið stendur fyrir er
talin afskapiega athyglisverð
niðurstaða fyrir auglýsendur
og skal ekki dregið i efa að
þeir eiga eftir að gera sér
mat úr óumdeilanlegum
vinsældum húsbóndans á
heimilinu, sem samkvæmt
hlutarins eðli er Amerikani.
Það er kannski engin tilvilj-
un að allir þeir eybyggjar
sem vettlingi geta valdið
reyna að halda sig eins fjarri
mannabyggð og veður og
færð leyfir yfir bænadaga og
páskahátið til að þurfa ekki
að oftaka sig á öllum þeim
ósköpum sem fjölmiðlunin
hellir yfir þá þegar hún tekur
á honum stóra sínum.“
Eftir svona lestur getum
við á Alþýðublaðinu upplýst
með stolti að blaðið kemur
út i átta síðum daglega en að
vísu í 24 blaðsíðum á helgum
— og höfum þar með gert
okkur seka um að taka þátt f
fjölmiðlaslagnum!
SERA Sverrir Haraldsson í
Borgarfirði eystra ritar pistil í
Þjóðviljann í gær og varpar
fram þeirri spurningu hvort
gyðingar séu að endurvekja
nasismann. í leiðinni fer
greinarhöfundur mjög lof-
samlegum orðum um PLO-
stefnu Steingríms Hermanns-
sonar. Gefum sér Sverri orð-
ið:
„Þær hryllilegustu myndir
og fréttir, sem fjölmiðlar
flytja okkur íslendingum
þessa dagana, eru frá með-
ferð gyðinga á Palestínuaröb-
um í heimalandi hinna síðar-
nefndu. Saklaust fólk, konur
og börn, eru skotin af vopn-
uðum hermönnum, barið í
hel og limlest fyrir þá „sök“
að það vill fá að lifa í eigin
landi. Lítur helst út fyrir að
gyðingar ætli sér að má þá
út með öllu.
Sú var tíðin að gyðingar
hrópuðu á hjálp á ofsóknar-
tímum nasista og það ekki
að ástæðulausu og áttu þá
samúö flestra þjóða. En svo
er að sjá að þeir hafi lært
ansi mikið af þessum kvölur-
um sínum, svo að nú á jafn-
vel brennimark aö koma í
stað gyöingastjörnunnar ill-
ræmdu. Já, gyðingar hafa til-
einkað sér skuggalega mikið
af aðferöum nasista og beita
þeim skefjalaust á fórnardýr
sín og þaö í landi hinna síð-
arnefndu. Þetta er blettur á
hinum siðmenntaða heimi og
þá ekki síst á „guðs útvöldu
þjóö“.“
Og nú víkur sögunni aö
utanrikissráöherra. Séra
Sverrir skrifar:
„Furöar mig á að nokkurt
stórveldi skuli styðja slíkar
aðfarir og hefur þó það stór-
veldi ekki hikað við að styðja
hvers konar ofbeldi og öfga-
stefnur fjárhags- og hernað-
arlega svo að greinilega má
trúa því til illra verka undir
merki friöar og frelsis. Og ég
harma það og nokkur íslend-
ingur skuli mæla þessu bót. í
því sambandi minni ég á orð
„forsætisráðherra" okkar i
fjölmiðlum, þótt þau ættu
ekki að koma neinum á óvart
úr þeirri átt. Hann telur að
við eigum ekki að blanda
okkur í slik mál, liklega
„smámál", meðan við höfum
við stórmál aö glima hér
heima. Þessi lika stórmálin,
liklega bjórmálið og fleiri
slík.
Forsætisráðherrann taldi
um daginn Palestínuaraba
óalandi og óferjandi þar eð
meðal PLO-manna myndu
vera hryðjuverkamenn og
enginn efast um að svo sé.
En einhvern tíma var nú sagt
að sá, sem réði gerðum gyð-
inga i Palestínu, væri gamall
hryöjuverkamaður, m.a.s. for-
ingi þeirra.
Hins vegar dáist ég að
afstöðu utanrikisráðherrans í
þessu efni og vona að hann
standi við hana þrátt fyrir
brosin og stóru orðin úr for-
sætinu.
Hafi Steingrímur Her-
mannsson virðingu og þökk
fyrir.“
Og við framlengjum kveöju
prestsins meö því aö bæta
viö: Amen.
Einn
^^mmm^mmmmmm
með
kaffinu
Ungur maöur varö ástfanginn af ungri konu. Hún felldi
einnig hug til hans og allt gekk sinn vana gang: Þau
byrjuðu aö vera saman og úr sambandinu varö gifting.
Nokkru eftir vígsluna komst maðurinn að því aö
konan hans hafði veriö slöngutemjari áður en þau
kynntust. Hann sagði forviða við konu sína:
— Af hverju sagðirðu mér ekki að þú hafðir verið
slöngutemjari?
— Þú spurðir mig ekki, svaraði hún brosandi.