Alþýðublaðið - 30.04.1988, Síða 19

Laugardagur 30. apríl 1988
19
TÓNLIST
Gunnar H. Arsælsson
skrifar
Sting:
Nothing Like the Sun
Einu sinni hér á árum áöur
var til hljómsveit sem kallaði
sig The Police eða löggurnar.
Ansi skrýtið og skondið nafn
á hljómsveit en engu að sið-
ur var þetta trió geysilega
vinsælt og mætti telja upp
mörg frábær lög með þeim
en slíkt skal látið ógert. Það
fór með þessa hljómsveit
eins og margar aðrar að
þreyta hljóp i mannskapinn,
ágreiningsmál risu og The
Police lagði upp laupana árið
1984. En hvers vegna allt
þetta hjal um hljómsveit sem
er löngu hætt? Jú, vegna
þess að aðalmaður hljóm-
sveitarinnar var ungur maður
að nafni Gordon Sumners en
kallar sig daglega STING.
Hann er ennþá ungur og það
sem meira er að þessi um-
ræddi maður er eitt Iang-
stærsta nafnið í heimi dæg-
urtónlistar í dag og ætti það
ekki að koma þeim á óvart
sem kynnt hafa sér verk
hans.
Árið 1985 gaf Sting út sína
fyrstu sólóplötu sem hann
nefndi „The Dream of the
Blue Turtles". Það var ekki að
sökum að spyrja, þessi plata
sló í gegn og var m.a. valin
plata ársins af tónlistargagn-
rýnendum hér á landi og átti
hún þetta svo sannarlega
skilið því draumur bláu
skjaldbakanna er virkilega
góður gripur.
Það er nú töluvert um liðið
síðan Stingurinn sendi frá
sér sína aðra sólóplötu sem
nefnist „Nothing Like the
Sun“. Þetta er tvöfalt albúm
sem inniheldur 12 lög sem
eru öll eftir Sting nema eitt,
lagið Little Wings eftir meist-
ara Hendrix. Sér til aðstoðar
á N.L.S. hefur Sting einvalalið
hljóðfæraleikara og má t.d.
nefna trommuleikarann Manu
Katché sem m.a. hefur mikið
spilað með Peter Gabriel,
RÓSÍ
Branford Marsalis, annan
helming Marsalis tvíeykisins,
sem er talinn vera sá saxó-
fónleikari sem í dag stendur
hvað hæst upp úr. Um hljóm-
borðsleikinn sér Kenny Kirk-
land sem hefur starfað með
Sting frá upphafi sólóferils
kappans. Eric Clapton og
Mark Knopfler (kannast nokk-
ur við þessa menn?) spila
einnig á uppáhaldshljóðfærin
sin í laginu „They Dance
Alone (Gueca solo)“ og gamli
Police-félaginn Andy Summ-
ers er líka þarna með gítarinn
sinn í lögunum „The Lazarus
Heart“ og „Be still my Bleed-
ing Heart“.
En þá er það tónlistin. Hún
er mjög „svört“ þvi í henni
eru sterk áhrif frá jassi,
reggítónlist og tónlist frá S-
Ameríku. Reyndar er minnst
af lögunum á þessari plötu
það sem hægt væri með
góðri samvisku að kalla dæg-
urlagatónlist eða popptón-
list. Einnig er það athyglis-
vert hvað Sting hefur tekist
vel að aðlaga rödd sína að
lagasmíðum sem þessum því
röddin er langt frá þvl að vera
slík sem maður kysi að hafa I
tónlist sem þessari. En þetta
tekst honum og það mjög
vel. Platan byrjar á hröðu og
skemmtilega jassblönduðu
lagi sem heitir „The Lazarus
Heart“ en I því lagi fjallar
Sting um dauða móður sinn-
ar sem lést eftir langvarandi
veikindi á meðan sonurinn
var að gera plötuna. Sannar-
lega ekki bjart yfir byrjun
þessarar plötu og má eigin-
lega segja það um alla plöt-
una. Þó er skrattinn ekki mál-
aður á vegginn I hverju lagi,
en hins vegar lætur Sting sig
málefni þessa heims varða
því hann er maður með
sterka siðferðiskennd. Hann
hefur t.d. starfað mikið fyrir
Amnesty International og á
bakhlið plötuumslagsins seg-
ir Sting: „Á Amnesty tón-
leikaferðinni árið 1986 kynnt-
„Þó er skrattinn ekki málaöur á vegginn i hverju lagi...“
umst við fyrrum pólitískum
föngum, fórnarlömbum pynd-
inga, og fangelsunar án
dóms og laga, hvaðanæva úr
heiminum. Það hafði mjög
mikil áhrif á okkur að hitta
þetta fólk. Það er mikill mun-
ur á því að lesa um pyndingar
og tala við tólk sem orðið
hefur fyrir þeim, að tala við
það færir þig skrefi nær
þeim hræðilega raunveru-
ieika sem þessir hlutir eru.
Við vorum öll mjög djúpt
snortin."
Þetta málefni, mannrétt-
indabrot, er einmitt umfjöll-
unarefni Sting I því lagi sem
ég tel vera hápunkt plötunn-
ar, lagið „They Dance Alone
(Gueca solo)“. Hér er dregin
upp mynd af aðstandendum
þúsunda manna'sem horfiö
hafa sporlaust I Chile frá því
að hin blóðuga einræðis-
stjórn Pinochet tók við völd-
um. Aðstandendurnir (oftast
eiginkonur og mæður) dansa
fornan chileaskan dans sem
kallast Gueca og vegna þess
að þær dansa einar kallast
dansinn Gueca solo. Framan
á sig hafa þær gjarnan nælt
mynd af horfnum eiginmanni
eða syni sem þær vita ekki
hvort er lífs eða liðinn I hönd-
um blóðhunda Pinochets.
Það er ekki falleg sagan sem
sögð er I laginu en lagið er
mjög fallegt og boðskapur
þess á fullt erindi við okkur.
Það eru mörg önnur góð
lög á N.L.S. en þar sem um-
fjöllunin er tekin að lengjast I
annan endann nefni ég að-
eins lög eins og Fragile,
Englishman in New York og
Little Wings til viðbótar. Á
Nothing Like the Sun sýnir
Sting það og sannar að hann
er mjög góður og fjölbreyttur
lagasmiður. Textar hans eru
þrungnir meiningu og upp-
fullir af boðskap sem við
sauðsvartur almúginn höfum
gott af að hugsa aðeins um.
Þetta er plata sem bætir rós I
hnappagatið á Sting.
BRUÐARGJOFIN
The Wedding Present eða
brúöargjöfin er kvartett sem
kemur frá Leeds I Englandi.
Ekki alls fyrir löngu gáfu þeir
félagarnir Dave Gedge (söng-
ur, gltar, textar), Keith Simon
(bassi), Peter Salowka (gítar)
og Simon Smith (trommur),
frá sér sína fyrstu plötu og
nefnist hún George Best, eft-
ir hinum fræga fótboltakappa
og vandræðagemlingi sem
spilaði með Manchester Unit-
ed við góðan orðstír hér á ár-
um áður. Annars er svolítið
gaman að velta því fyrir sér
hvernig viðbrögðin hér á
landi yrðu ef út kæmi plata
sem héti t.d. Ásgeir Sigur-
vinsson eða Helgi Skúlason.
En hvað um það.
Forsprakki The Wedding
Present, Dave Gedge, er
sagður mjög rómantiskur og
eru þeir ti1 sem telja hann
nánast ástsjúkan. Hértjáir
Dave sig um hin ýmsu mál-
efni sem tengjast ástinni og
daglegu lífi manna og kvenna
um allan heim:
ÁST: Mikilvægasti hluturinn I
þessum heimi. Langtum mik-
ilvægari en starf þitt, fjöl-
skyldan eða næsta máltíð.
Ég myndi t.d. vera með miklu
meiri áhyggjur ef kærastan
mín yfirgæfi mig en ef náinn
ættingi létist því ég væri si-
fellt að hugsa um það hvers
vegna hún hefði yfirgefið
mig.
FYRSTI KOSSINN: Hann fékk
ég þegar ég var sjö ára, eftir
skólann einn daginn. Daginn
eftir lamdi hún mig með
spýtu til þess að sanna fyrir
vinum sínum að hún væri
ekki skotin I mér. Kossar eru
ógeðslegir, vera að þvælast
með tunguna I munni ein-
hvers annars. en æfingin
skapar meistarann.
ÁST VIÐ FYRSTU SÝN: Hin
eina sanna ást. Þú getur ekki
lært að elska einhvern, þá ert
þú bara að stríða sjálfum þér.
Ég verð daglega ástfanginn, I
sannleika sagt.
DAGUR HEILAGS
VALENTÍNUSAR: Stein-
gleymdi honum að þessu
sinni. Undir venjulegum
kringumstæðum hefði hann
átt að vera hápunktur ársins
en ég er hræddur um að
hann hafi ekki verið það. En
þetta er I lagi því kærastan
min gleymdi honum líka.
HJÓNABAND: Hef aldrei
hugleitt það. Til þess er ég of
mikið barn I mér. En mér líkar
hugmyndin að gera það opin-
bert að maður elski einhvern
og maður vilji njóta þess
sem eftir er af lifinu með
henni (persónunní).
FRAMHJÁHALD: Fyrstu vik-
urnar I hverju sambandi eru
þær mest spennandi. Þannig
að framhjáhald er meira
spennandi en langtímasam-
band. Ég myndi halda fram-
hjá ef það særði ekki fólk.
HATUR: Haturstilfinningin er
svo nátengd ástinni aó þótt
þú elskaðir einhvern útaf líf-
inu þá myndirðu hata hann ef
þú sæir viðkomandi með ein-
I hverjum öðrum en þér sjálf-
I um. Hatur er næstum því jafn
mikilvægt og ást..en ekki
nærri eins þægilegt.
HEFND: Algerlega tilgangs-
laus!! Þú græöir nákvæm-
lega ekkert á hefndaraðgerð
en samt er hún (hefndin)
mjög mikilvægur þáttur I lífi
okkar. Sprengjuárásin á Libýu
var gerð I hefndarskyni, var
það ekki?
ÁSTARSÖNGVAR: Mjög auð-
velt að semja þá. Hvert ein-
asta lag á vinsældarlistanum
er um ást en flest þeirra eru
það ómerkileg að þau eru
gjörsamlega tilgangslaus.
Samt sem áður er allur þessi
sægur af tilfinningum til
þess að skrifa um en enginn
reynir það! Uþpáhaldsástar-
söngurinn minn er „Walk on
by“ með Diönu Warwick,
mjög átakanlegt og snertir
mig djúpt.
LOSTI: Heldur þessum heimi
gangandi. Mikilvægur en
dónalegur hlutur. Honum
ætti ekki að vera hampað
eins mikið og gert er I dag,
heldur hinum hefðbundnu
venjum og gildum innan fjöl-
skyldunnar en Wedding Pres-
ent snýst einmitt um þetta
tvennt, venjur og gildi.
KYNLIF: Það varð mér mikið
áfall að heyra það að mann-
skepnan hugsaði að meðal-
tali á 15 minútna fresti um
kynlíf. Ég hugsa miklu meira
um ást en sennilega verður
seint hægt að sundurgreina
þessi tvö hugtök algerlega
frá hvort öðru. Kynlíf án ástar
veitir þér litla umbun en er
samt sem áður góður hlutur
þegar maður hugsar til baka.
EYÐNI: Eiginlega ekki kom-
inn til Leeds ennþá. Fyrir mér
er eyðni eitthvað sem ríkis-
stjórnin hefur blásið upp til
þess að halda hommunum I
skefjum, einskonar andsvar
við auknu frjálsræði þeirra.
Samt sem áður er mjög mikil-
vægt að íhuga vel hvað þú
gerir með dónalegu líffærun-
um á þér, er það ekki!
(stolið & stælt úr RM)