Alþýðublaðið - 11.08.1988, Qupperneq 7

Fimmtudagur 11. ágúst 1988
7
UTLOND
Umsjón:
Ingibjörg
Árnadóttir
Kosningabaratta Dukakis hefur fram að þessu kostað 25 milljónir dollara.
ORÐHVÖT AMMA FRÁ SLÉTTUNUM
llllllllli
fíííffh:
' P llil
l-. -.v- \
■iliillll
SBSBil**::#:!::
■lllillili
v.:':i?-
!!!!!

iill
IIi
m
. : - .
$
ÉH
MM
slllll
«111
*
lil
iÍiÍÍ

■■
■Í5SÍÍSÍÍ
I • -,::;áí5
Tónninn sem gefinn var á
fyrsta degi landsfundarins
einkenndist af samstöðu í
flokknum og baráttuvilja
vegna kosninganna í haust.
Nokkrum klukkustundum áð-
ur en fundurinn hófst héldu
Dukakis og Jackson sinn
sáttafund, þar sem þeir komu
sér saman um nána sam-
vinnu í kosningabaráttunni.
STAL SENUNNI
Það var Ann Richards sem
stal senunni í salnum, þar
sem voru um 15.000 manns.
Hvíthærð og ömmuleg sagði
hin 54 ára Texasfrú frá æsku
sinni í Texas á kreppuárunum
og frá föður sínum sem var
Roosevelt-demókrati. Einnig
talaði hún um repúblikana og
þá staðreynd, að þeir virtust
ekki frekar en áður gera sér
Ijós hin mörgu félagslegu
vandamál sem enn væru í
Bandaríkjunum. Það var sér-
staklega Bush sem varð fyrir
barðinu á kaldhæðni hennar.
Ræða hennar var blönduð
mikilli kímni og alvarlegri
meðvitund hennar um það,
sem ábótavant er i
bandarísku þjóðfélagi.
„í átta ár hefur George
Bush ekki sýnt minnsta
áhuga á neinu sem máli
skiptir fyrir þjóðina. Allt í
einu nú, þegar hann hefur
áhuga á að komast í embætti
sem hann er á engan hátt
fær um að gegna, er hann
eins og Kólumbus sem fann
Ameriku," sagði hún.
„Skyndilega hefur hann upp-
götvað barnaheimili og
skyndilega hefur hann upp-
götvað menntun.
Repúblikanar segja að ein-
hverju sé áfátt, þegar fjöl-
skyldur leysast upp af því að
menn geta ekki lifað af ein-
um launum, og þeir viður-
kenna einnig að eitthvað sé
að, þegar landbúnaður stend-
ur höllum fæti en matvæli
eru flutt inn frá öðrum lönd-
um. Sömuleiðis þarf að sjá
þjóðinni fyrir hreinu vatni,
hreinu lofti, hreinu hafi og
fylgjast með ósonlaginu,"
sagði Richards og hélt svo
áfram við mikil fagnaðarlæti:
„Allt þetta viðurkenna þeir,
en ekkert af þessu er það
mikið vandamál að þeir fari
ekki létt með að kippa því
öllu í liðinn í nóvember!“
ÓSK UM SAMSTÖÐU
Richards gaf tóninn með
því að Ijúka lofsorði á bæði
Jesse Jackson og Michael
Dukakis og óskaði eftir þéttri
samstöðu. Það sama gerði
Carter, fyrrverandi forseti,
sem talaði næst á eftir Rich-
ards. Svo virðist sem Carter
sé aftur að ná vinsældum,
eftir margra ára veru úti í
kuldanum vegna hrakfaranna
gegn Ronald Reagan. Það er
ekki talið vafamál að Ann
Richards, fjármálaráðherra
fráTexas, sé veröandi stjarna
í flokki demókrata. Hún höfð-
„Aumingja George, ekki getur hann gert að
því að hann fœddist með silfurfót í
munni. “ (Bandaríkjamenn segja gjarnan ef
þeir tala af sér, að einhver hafi verið „með
fótinn í munninum“, og þarna er því
blandað saman við orðtakið „að fœðast
með silfurskeið í munniíi.
ar til fólksins með látlausri
framkomu, er ekkert að reyna
að fela Texas-framburðinn en
umfram allt virðist það vera
einlægni hennar, þegar hún
talar um félagslegu vanda-
málin, sem fær fólk til að
trúa því sem hún segir.
Það virðist sem vinsældir
hennar séu af sama meiði og
Jesse Jackson, þ.e. hressileg,
alþýðleg framkoma og stutt í
brosið, þvi alvara er oft miklu
meiri hjá fólki sem getur
brosað en þeim sem setja
upp alvarlegan spekingssvip
þegar þeir halda ræður.
Demókratar í Bandarikjun-
um gera sér vonir um, að
þessi Planda af alþýðleika
Jesse Jackson, hnökralausri
framkomu Dukakis og sam-
böndum Lloyd Bentsen við
viðskiptalífið muni gera
flokkinn það sterkan að sigur
gæti unnist í nóvember.
Demókratar hafa lagt fyrir
Ronald Reagan tillögu um,
að gefinn verði 60 daga upp-
sagnarfrestur ef til fjöldaupp-
sagna kemur þegar stór fyrir-
tæki eru lögð niður, ella gæti
það mál orðið að kosninga-
baráttumáli. Forseti fulltrúa-
deildar bandaríska þingsins,
Jim Wright, skrifaði undir
þessa tillögu til laga á lands-
fundi demókrata og er vonast
til að Reagan muni undirrita
og tillagan verði að lögum.
DÝR KOSNINGABARÁTTA
Kosningabarátta Dukakis
hefur fram að þessu kostað
um 25 milljónir dollara, en
kostnaóinn hjá Bush segja
menn eitthvað hærri.
Þetta eru þó smámunir
miðað við það sem fram-
undan er þegar nær dregur
kosningum og baráttan hefst
fyrir alvöru. Aó loknum kosn-
ingum munu sigurvegarinn
og hinn sigraði samtals hafa
eytt um 300 milljónum doll-
ara í kosningabaráttuna.
Helmingur þess fjár kemur
fráopinberum sjóðum.
(Arbeiderbladet)