Tíminn - 09.12.1967, Qupperneq 1

I
r
MYLON SOKKÁR
með rósinni
tírvals nylonsokkar
■ l , ■;
/. IMYLON SOKKJLR
með rósinni
úrvals nylonsokkar

<•

• .
Uppsagnir
í fataiðnaði
EJ-Reykjavík, föstudag.
MikiS hefur verið um upp-
sagnír á fólki í fataiðnaðin-
um undanfarna mánuSi. Er
iðnverkafólk hér í Reykjavik
nú a.m-k. um 150 færra en
venja er á þessum árstíma, og
auk þess hefur mörgum verið
sagt upp og síðan lausráSiS,
vegna þeirrar óvissu sem ríkir
í ýmsum iðngreinum, sérstak-
lega þc ! fataiSnaðinum.
Blaöið íékk þær upplýsingar hjá
Iðju, feiagi verksmiðjufólks í
Reykjavík. að nú væru um 150
færra starfsfólk í verksmiðjum í
Reyk’avik en var á sama tíma í
fyrra. Þa hefði mörgum verið sagt
upp en ekki væri vitað hversu
mikið al því fólki hefði verið
endurráðið.
Þessar myndir sýna glugga á íbúðum, annarri við Skóla vörðustíg og hinni við Snorrabraut. Og þegar gluggarnir
eru orðnir svona í ekki meira frosti en var í gær, má fara nærri um hver hitinn er innan við glerið.
(Tímamyndir Gunnar)
Hætta á vatnssköðum
FC-Reykjavík, föstudag.
Hörmungar þeirra, sem eiga, I
hvað upphitun snertir, allt sitt
undir hitaveitunni í Reykjavík, eru ■
langt frá því að vera enn úr I
sögunni. Mikill kuldi hefur verið1
bæði irman húss og utan í dag,
en þó varð minnst frost kl. 5 í
dag í Reykjavík, átta stig. í nótt
varð frostið mest rúm 11 stig, að
því ei veðurfræðingar tjáðu okk-
ur. Rlukkan 5 var frostið á Hvera
völlum 15 stig, en var mest 23
stig í nótt. Mun heldur fara hlýn-
andi á iandinu öllu, en þar sem
heitast var, á Dalatanga og í
Skoruvik, var tveggja stiga frost
síðtíegis i dag. Við snerum okkur
til nokkuira aðila, og spurðum um
kulnann og áhrif hans á hús og
ibua þeirra, og kom öllum saman
um, að ástandið væri mjög al-
varlegt
— í einu húsi í Vesturbænum,
sein ég veit um, eru þrír ofnar
uppi á hanabjálka, en í þeim fraus
og þeir sprungu í gær, sagði Einar
Áruason, pípulagningameistari,
þegar viö töluðum við hann í dag.
Hann sagði, að fólk hefði gripið
til þess ráðs í kuldunum síðustu
daga,. aö hleypa vatninu af kerf-
um sinum, þar sem heitavatnið hef
ur verið kalt, eða lítið sem ekk-
ert.
Einar sagði, að fólk hefði ekki
þorað að hafa vatnið á kerfun-
um, þvi komizt frostið í 7—8 stig
innan dyra, eins og komið hafi
fyrir a nokkrum stöðum, sé úti-
lokao annað, en það valdi stór-
kostlegum skemmdum, þar sem
rör liggja kannski óeinangruð, eða
illa einangruð við útveggi. En
þannig er víða um rör búið, sér-
stakiega i gömlum húsum, og
timburhusum, í eldri hlutum bæj-
arins.
— Þegar svona er komið, er
eina ráðið að hleypa vatninu af.
Uppsagnir hafa einkum átt sér
stað í falaiðnaðinum. Hjá sumum
fatagerðarfyrirtækjum hefur öllu
starfsfóiki verið sagt upp, en
síðan tausráðið og þá i tímakaupi.
Þýðir þetta bæði, að fólkið fær
minni tekjur, og að uppsagnar-
frestur verður einungis hálfur
mánuður. Veit blaðið um nokkur
stór lyrirtæki í þessari iðngrein
hér, sem gripið hafa til þessa
ráðs.
„Ef aó íslendingar vilja ekki
kaupa íslenzkar iðnaðarvörur, þá
er ekki von að fyrirtækin geti
gengið“, — sagði talsmaður Iðju.
Og her er ekki aðeins um neyt-
endui að ræða. Blaðinu er kunn-
Framhald á bls. 15.
Ég vai staddur niður i Sœnska
fry.ii.ihu.unu, og var að spyrja vél
stjórann þar, sem hugsar um hit-
ann iika, hvernig þetta gengi.
Hann sagði, að þar kæmi ekki
hitagióra fyrr en klukkan 11 og
12 á kvöidin, og á meðan gæti
frosið Sagðist vélstjórinn ekki
haía þorað annað en hleypa vatn-
inu af öllu kerfinu
- Við höfum fengið smjörþef-
inn al þéssu undanfarin ár, sagði
Einai Tii dæmis í bókabúð KRON
í Bankastiætinu í fyrra, þegar ofn
arnii sprungu. Þar lenti ég í tals-
veroum erfiðleikum. Þeir athug-
Framhald á 14 siðu
SUNNUDAGS-
BLAÐ TÍMANS
Það er frægt vlða um lönd,
að íslendingar kaupa eiús og
fávitar þegar þeir komast út
fynr landsteinana (kannski
iíka heima fyrir), og of mörg
dæmi eru um það, að þeir
drekki eins og svín. í næsta
bunnudagsblaði er kafli úr ís-
taodspók Svía nokkurs, og
segir þar af ferð hans á Heklu
frá Gautaborg til Reykjavíkur
og kynnum af farþegunum.
Þar er líka viðtal við Guð-
muna Pálmason verkfræðing,
forstöðumanns j arðhitadeildar
orkustofnunar, um tækninýj-
ungai og vísindalegar rann-
sóknii á jarðhita í landinu.
Frásaga um vinnubrögð við hey
s<iap á Nýja-fslandi svonefndu
fyrn áttatíu árum; kirkjuferð
að Ábæ í Skagafirði og annar
kaíii ferðasögu Ingólfs Davíðs
sonar frá Mið-Evrópu.
Hannibal leysir frá skjóðunni
í langri grein í .Verkamanninum4
EJ-Reykjavik, föstudag.
•& f dag kom út á Akureyri
blaðið „Verkamaðurinn“ og er
þar birtur kafli úr ræðu þeirri,
er Hannibal Valdimarsson
flutti á miðstjórnarfundi Al-
þýðubandalagsins um síðustu
helgi, áður en hann gekk út a)
þeim fundi. Rekur Hanniba’
þar viðskipti sín við Lúðvík
Jósefsson og fleiri í Aiþýðu
bandalaginu, og segir. að sér
sé .Jyllilega ljóst, að óhugs-
andi er, að öllu óbreyttu, að
takast megi að gera Alþýðu-
bandalagið að heilsteyptum og
þróttmiklum verkalýðsflokki“
■& I forystugrein Verkamanns
ins scgir að Hannibal og Björn
Jónsson b’f' með brotteöngu
siiiK’ á miðstjórnarfundinum,
horfið af leið „orðagjálfurs og
feluleiks“ og haldið „inn á
aðra og heilbrjgðari braut“.
Segir einnicr. nð norka
mannsins verði tvöfaldað, en
engin nánari grein gerð fyrii
framhaldi lannibalsmanna i
bessu máli.
Ræða Hannibals, sem nær yf
ir þrjár siður Verkamanni-n
um, ber fyrirsögnina ..Ofríkis
stefnu beitt af mikilli iþrótt"
í grein sinnj rekur Hannibal
samstarfið innan Alþýðubanda
lagsins síðasta árið eða sivo.
Vitnar hann í grein Einars 01-
geirssonar í tímaritinu Réttur.
en þar segir um samstarf við
Haniubalsmenn, að hreyfingin
megj mikið gagn hafa af
hæfileikum þessara emstaki
inga. en tryggja verði að tata
þá ekki t-áða úrslitum þegar
örlagarík'ustu ákvarðanirnar
væru teknar Sasði Hannibal
að ken-nisetnin’ n «• •• ••••
neiöu starfað eftir væru, að
þola vrði Hanmta stuðr
ingsmenn hans. en svna þein
engan trúnað og gera þa þaim
ig snjám saman áhrifalausa.
Rakti Hannibal síðan ýmsa
atburði, er hann taldi bera vott
um notkun þessarar kennisetn-
ingar, allt frá fraimboðsmálum
og til undirbúnings þess mið
stjórnarfundar, er haldmn var
2. desember. Hafi m. a verið
reynt að ýta Hannibalsmönnum
alls staðar út.
í lokin segir Hannibal m. a.
svo:
„Mér er orðið fyllilega Ijóst,
að óhugsandi er, að öllu
óbreyttu, að takast megi að
gera Alþýðubandalagið að heil
steyptum og þróttmiklum verka
iýðsflokki. Þeir, sem vilja vera
sér á báti, eiga svo sannarlega
að fá að vera það . . . Við, sem
óvelkomnir erum, eigum ekki
að þröngva okkur til samneyt-
is við neina, sem ekki óska
þess samineytis. . . . Svo sem
mál hafa þróazt frá pv-; fyrir
síðustu kotsningar. á þessu
hausti og ekki sízt með tilliti
til undirbúnings og byrjiunar
þessa fundar, sé ég ekki hilla
undir neina batavoD Þess
vegna treysti ég mér ekki til
að taka frekari þátt i störf.um
þessa fundar, enda sé ég ekki
að það þjóni neinum tilgangi1'.
f forystugrein í Verkamann-
inum, sem telja má málgagn
Björns Jónssonar, segir svo
m. a.:
„Reyndin hefur orðið sú. að
Framihald á 14 síðu
■um