Alþýðublaðið - 28.12.1988, Blaðsíða 3
Miðvikudagur 28. desember 1988
3
FRETTIR
Borgarráð snuprar fjárveitinganefnd
EKKI KRÓNA TIL UPPBYGGINGAR
HEILSUGÆSLUSTÖDVA BORGARINNAR
segir Bjarni P. Magnússon borgarfulltrúi
Fulltrúar allra flokka borg-
arstjórnar sameinuöust um
ályktun i borgarráði fyrir
skemmstu, þar sem því var
mótmælt aö ekki er gert ráö
fyrir framlagi á fjárlögum til
byggingar heilsugæslu-
stöðva i Reykjavík, sam-
kvæmt tiflögum fjárveitinga-
nefndar. 230 milljónir króna
voru til ráðstöfunar til þessa
málaflokks og haföi Reykja-
vik sótt um 100 milljónirtii
að Ijúka framkvæmdum við
þær heilsugæslustöðvar sem
nú eru i byggingu við Vestur-
götu og Hraunberg.
„Borgarráð lýsir furðu sinni
á þessari tillögugerð, sem
hlýtur að leiða af sér stöðvun
framkvæmda, og skorar á alla
„Þetta er hneyksli“
þingmenn Reykjavíkur að
beita sér fyrir eðlilegum fjár-
veitingum til umræddra
heilsugæslustöðva á fjárlög-
um 1989, en alkunnugt er aö
Reykjavík hefur fengið hlut-
fallslega mun lægri framlög
til heilsugæslustöðva á liðn-
um árum en önnur kjör-
dæmi“ segir meðal annars í
ályktuninni.
„Þetta er auðvitað
hneyksli" sagði Bjarni R
Magnússon borgarfulltrúi Al-
þýðuflokksins í samtali við
Alþýðublaðið um málið. „Ekk-
ert annað en mismunun. Mér
sýnist þetta í hnotskurn vera
endursþeglun á því að Reyk-
víkingar eiga engan mann í
fjárveitinganefnd. Það lítur út
fyrir að hin réttu vinnubrögð
nú sé að gera líkt og flokks-
bróðir minn Karl Steinar
Guðnason, sem fékk vilyrði
frá fjármálaráðherra, sem er
úr sama kjördæmi, en Karl
skilyrti stuðning sinn við rik-
isstjórnina við að sjúkrahúsið
í Keflavík fengi sporslu. Hann
vissi sem var að fjármálaráð-
herra hefði ekki getað neitað.
Ríkið á hreinlega að viður-
kenna að það hafi ekki nægi-
legt fjármagn ef það treystir
sér ekki að gera jafnt við alla
þegnana. Auðvitað á ekki að
þurfa að vera sérstök hags-
munagæsla í störfum fjár-
veitinganefndar, en Reykvík-
ingar eiga ekkert síður en
aðrir að eiga aðila i nefnd-
inni."
Bjarni sagði að ríkið drægi
yfirleitt laþþirnar í sameigin-
legum framkvæmdum og að
borgin ætti mikið fé inni hjá
rikinu. „Rikið segist alltaf
borga helminginn af stofn-
kostnaði, en þá á alltaf eftir
að uppfæra til verðlags. Þeg-
ar dæmið er hins vegar gert
upp kemur iðulega í Ijós að
ríkið hefur ekki borgað nema
30-40% eftir veröbólgu.
Að sögn Sighvats Björg-
vinssonar formanns fjárveit-
inganefndar er aðallega
tvennt sem veldur því að ekki
er gerð tillaga um framlag til
Reykjavíkur af hálfu nefndar-
innar. „Annars vegar er nauð-
synlegt að ganga frá sam- •
komulagi um framgang
heilsugæslumála, en Reykja-
vík hefur ekki treyst sér til að
fara að lögum um heilsu-
gæslustöðvar. Samningar eru
nú í gangi við heilbrigðis-
ráðuneytið um breytingar á
lögunum til að koma til móts
við Reykjavík í þessu sam-
bandi. Hins vegar hafa Reyk-
víkingar haft allt annan hátt á
rekstri sinna stöðva en aðrir,
meðal annars leigt hann til
heilsugæslulækna. Ég á von
á því að samkomulag um
framkvæmd heilsugæsluupp-
byggingar takist bráðlega,
helst ekki síðaren í janúar.“
Hlutafélag um bifreiðaskoðun
HALL0ÓR FÉKK FYRSTA NÚMERID
Starfsemi hlutafélagsins
Bifreiðaskoðunar íslands
hefst nú um áramótin, en i
gær var fyrsta númeraplatan
samkvæmt nýja kerfinu tekin
í notkun er hún var fest á bif-
reið dómsmálaráðherra. Það
var gert að Litla-Hrauni, en
fangar munu hafa það verk-
efni að smiða hinar nýju plöt-
ur.
Frá og með áramótun fá
allir nýskráðir bílar hinar nýju
númeraplötur og plötur fyrir
eldri bfla veröur hægt að fá
eftir pöntun og kostar það
3.000 krónur auk söluskatts,
sem er svipað verð og gilti
áður fyrir umskráningu. Nú
fellur hins vegar umskráning
niður, sem gerir eigenda-
skipti einfaldari og hin nýju
númer eru stöðluð sam-
kvæmt Evrópustaðli.
Fyrst um sinn verður starf-
semi Bifreiðaskoðunarinnar
rekin meö svipuðu sniði og
verið hefur, en áformað er að
reisa fullkomnar skoðunar-
stöðvar í Reykjavík, Selfossi,
Keflavík og Akureyri. Einnig
verða reistar svo kallaðar ein-
menningsstöðvar í öllum
kjördæmum, en skoðun í
dreifðustu byggðum verður í
færanlegri skoðunarstöð sem
ferðast um landið. Stöð þessi
er í sérstakri flutningabifreið
sem komin er til landsins frá
V-Þýskalandi.
Bifreiðaskoðun íslands hf
er 50% í eigu ríkisins, trygg-
ingafélögin eiga fjórðung og
Félag íslenskra bifreiðaeig-
enda og Bílgreinasambandið
eiga saman fjórðung.
Nokkur friðelskandi samtök stóðu fyrir blysför niður Laugaveginn á
Þorláksmessukveldi og var þátttakan með mikium ágætum þrátt fyrir
nistandi kulda. Ergreinilegt aðekki voru allir búnir að gleyma friðarboð-
skapinu-n mitt í öllu kaupæðinu. A/mynd Helga Vilhelmsdóttir.
Olíustríð á Austurlandi
AÐ VIÐSKILNAÐI OLÍUFÉLAGSINS
— segir Jónas Hallgrímsson forseti bœjar-
stjórnar Seyðisfjarðar. Bæjarstjórinn vill að
olíufélögin tryggi viðunandi birgðir af
svartolíu ella fái loðnuverksmiðjan að sjá
um innflutning á svartolíu.
SKÖMM
Mikill hiti er rikjandi á
Austfjöröum vegna dreifingar
oliufélaganna á svartolíu til
loðnuverksmiðja á svæðinu.
Fyrir skemmstu samþykkti
bæjarstjórn Seyðisfjarðar
ályktun „vegna þess vand-
ræðaástands sem skapast
hefur vegna síendurtekinnar
vöntunar á svartolíu" og kem-
ur fram í ályktuninni krafa
um að félögin tryggi loðnu-
verksmiöjunum næga svart-
olíu og að í því skyni verði
12-14 þúsund tonna olíu-
birgðatankur OLÍS á Seyðis-
firði notaður, ella fái verk-
smiðjurnar sjálfar að sjá um
innflutning.
Olíufélgagið hf (ESSO) og
Skeljungur hf (SHELL) hafa
eindregið mótmælt þvf að til
vandræðaástands hafi komið.
í fréttatilkynningu frá ESSO
segir: „Það hefur aldrei skaþ-
ast vandræðaástand hjá
loðnuverksmiðjum sem eru í
viðskiþtum hjá Olíufélaginu
h.f. vegna vöntunar á svart-
oliu... Fullyrðingar bæjar-
stjórnarinnar um annað er
vísað á bug“. Loðnuverk-
smiðjurnar á Seyðisfiröi eru
reyndar ekki i viðskiptum við
ESSO, en olíufélögin skipta
milli sin Sildarverksmiðjum
rikisins.
ESSO segir það ekki hag-
kvæmt að nota tank OLÍS á
, Seyðisfiröi ‘þó það geti verið
hagkvæmt fyrir Seyðisfjarðar-
kauþstað vegna hærri tekna
af hafnargjöldum". Fullyrðir
ESSO að það sé hagkvæm-
ara að dreifa svartolíunni frá
Reykjavík en að gera Seyðis-
fjörð að viðbótar innflutn-
ingshöfn og dreifa olíunni
þaðan til Austurlands.
Ráðamenn á Seyðisfirði
eru mjög óánægðir með við-
brögð og þjónustu oliufélag-
anna. Jónas Hallgrímsson,
forseti bæjarstjórnar Seyðis-
fjarðar var mjög þungorður i
tilefni af fréttatilkynningu
ESSO. „Þeir hjá ESSO lemja
alltaf höfðinu við steininn.
Það er ansi hart að félagsleg
hreyfing sem kennir sig við
samvinnu skuli ekki fyrir
löngu vera búin aö taka í
lurginn á sjálfri sér og að það
skuli ekki fyrir löngu vera
búið að komast inn í höfuð
þessara manna að það er
mörgum dagleiðum styttra
að sigla til Austurlands í tank
sem er fyrir hendi heldur en
að stafla öllum llfsins
ómögulegum og mögulegum
tönkum út í Örfirisey með til-
heyrandi hættu fyrirallt höf-
uðborgarsvæðið. Hvað ætli
sé búið að eyöa miklum fjár-
munum í að sigla aftur á bak
og áfram meö þessa vöru,
allt frá því þeir hættu að nota
þennan tank á Seyðisfirði
sameiginlega? Mönnum þykir
ansi hart að fulltrúar félags-
hyggju og samvinnustefnu
skuli halda fram þvílíkri vit-
firringu. Við sáum á sínum
tíma útreikninga sem sýndu
notagildi þessa tanks og það
skyldi þó aldrei vera að sá
fiskur leyndist undir steini aö
það er OLÍS sem á þennan
tank og að því vilji hin félög-
in ekki nota hann“, sagði
Jónas og segir það nokkuð
um þungann á bak við orð
hans að hann er bæjarfulltrúi
fyrir Framsóknarflokkinn.
Jónas mótmælir þvi að
það svari ekki kostnaöi að
nýta tankinn á Seyðisfirði og
telur olíufélögin vera aö
bregðast skyldu sinni. „Ég
held að þetta sama félag
ætti að koma hingað og
skoða sérstaklega hvernig
það gengur frá sínum eigum,
það er ekki enn þá komið í
Ijós hvernig það ætlar sér
raunverulega að skila af sér
sómasamlega, hvorki gamla
Þórshamarshúsinu né bryggj-
unni. Það er allt í niður-
níðslu, sem er mikil skömm
eftir alla þá velsæld sem
Olíufélagið hafði hér á síldar-
árunum og lengst af eftir
þau. Viðskilnaður félagsins
og öll framkoma þess við
landsbyggðina yfirleitt er
með endemum um leið og
það er að byggja tugmilljóna
króna bensinstöðvar fyrir
sunnan sem engu skila.“
Þorvaldur Jóhannsson
bæjarstjóri hafði ákveðnar
skýringar á því hvernig olíufé-
lögin geta leyft sér að afneita
því að til vandræðaástands
hafi komið. „Menn greinir á
um hvað eigi að kallast vand-
ræðaástand. Olfufélögin telja
það ekki vandræðaástand ef
þau geta haldið verksmiðjun-
um gangandi og það er túlk-
un sem við sættum okkur
ekki við. Hér var vissulega til
svartolfa til fjögurra sólar-
hringa bræöslu og við vitum
aö skipin voru á þeytingi hér
um slóöir til að varna þvf að
verksmiöjurnar yrðu svart-
olíulausar. Ef olíufélögin telja
að þetta sé gott ástand þá er
þaö túlkun út af fyrir sig. En
ég hafna þvi a farió að það
geti falist nokkurt öryggi í
þessu. Þaó þarf ekki annað
en leiðindaveður eóa aö eitt-
hvað hafi komið fyrir rússn-
eska skipiö sem var á leið-
inni til landsins og þá heföi
komið til vandræða. Verk-
smiójurnar hefðu aö vísu
getað brennt lýsi, eins og
gerðist á Norðfirði um dag-
inn vegna svartoliuskorts,
en lýsi er vel helmingi dýrara
en svartolían. Það er langt frá
því að geta talist góð þjón-
usta hjá olíufélögunum að
verksmiðjurnar hafi hér á há-
vertíð 3-4 sólarhringa í svart-
olíu. Mér er kunnugt um að
við samþykkt bæjarstjórnar-
innar hafi skipin farið á fulla
ferð og safnað oliu hér á
næstu fjörðum og stefnt
hingað, meðal annars frá
Reyðarfirði. Oliufélögin hafa
vissar skyldur við að hafa hér
birgðir sem við teljum þau
ekki fullnægja sem skyldi og
við erum heldur ekki sam-
mála þeirra útreikningum á
því að það sé dýrara að dreifa
hingað olíu frá Austurlandi
heldur en frá Reykjavík. Við
höfum ekki fengið það sama
út úr dæminu og þvl stendur
staðhæfing gegn staðhæf-
ingu“ sagði Þorvaldur.