Alþýðublaðið - 07.07.1989, Blaðsíða 2

2
Föstudagur 7. júlí 1989
MMLMIIÐ
Útgefandi:
Framkvæmdastjóri:
Ritstjóri:
Fréttastjóri:
Dreifingarstjóri:
Setning og umbrot:
Prentun:
Blað hf.
Hákon Hákonarson
Ingólfur Margeirsson
Kristján Þorvaldsson
Siguröur Jónsson
Filmur og prent, Ármúla 38
Blaöaprent hf.
Áskriftarsiminn er 681866
Áskriftargjald 900 kr. á mánuöi innanlands. í lausasölu 50 kr. eintakiö.
SPÁNARKONUNGUR
Þaö vekuróneitanlegaalltaf talsveröaathygli þegarerlendir
þjóöhöfðingjarsækjaokkurheim. ítengslum viö slíkar heim-
sóknir gefst færi á aö rifja upp eitt og annað um samskipti
viökomandi þjóða fyrr og nú. Opinberar heimsóknir þjóö-
höfðingja eru nokkurs konar gagnkvæm landkynning
tveggja þjóða. Gestgjafinn rifjar gjarnan upp sögu, menn-
ingu og listir viökomandi þjóðar og samskipti þjóöanna að
fornu og nýju. Svipað á sér staö í landi gestkomanda, þ.e.
fjöldi blaða- og fréttamanna fylgir honum og skýrir frá lífi og
landi þess sem heimsótturer. Báöir aöiljar telja sig sjálfsagt
hafa nokkurn hag af slíkum heimsóknum enda treysta þær
yfirleitt tengslin milli þjóða, bæði hvaö varðar verslun og
menningarleg samskipti.
Jóhann Karl Spánarkonungurerum margt afarathyglisverð-
ur þjóðhöfðingi. Hann vararftaki einræðis áSpáni en lét það
verða sitt fyrsta verk á valdastóli að koma fótunum undir lýð-
ræði í ríki sínu og hefurstutt þaðdyggilegaallargötursíðan.
Konungar Evrópu hafa verið að missa öll eiginleg völd slð-
ustu aldirnar og nú er svo komið að konungar eða drottning-
ar hafa vlða tekið við nýju hlutverki, hlutverki nánast valda-
lauss þjóðhöfðingja. Konungar hafa þó lengst af verið heldur
ófúsirað gefafrásérvöld fyrren í fullahnefana. Það vakti því
mikla athygli á sínum tíma þegar Jóhann Karl beinlínis hafði
frumkvæðið að þvl að færa völd úr höndum sjálfs sín til lýð-
ræðiskjörinna fulltrúa þjóðar sinnar.
Spánverjar hafa löngum verið miklir sægarpar. Þeir hafa
siglt víða um lönd en Kólumbus er eflaust nafntogaðastur
spænskra sæfarenda. Nú hefur sú tilgáta komið fram að
hann hafi haft viðdvöl á íslandi I leiðangri slnum sem leiddi
til endurfundar Ameríku. En burtséð frá öllum getgátum er
víst aö spænskir sæfarendur hafa um aldir haft samskipti við
íslendinga. Þeir stunduðu veiðar hér við strendur Islands og
hafa átt margvísleg samskipti við landsmenn. Enn í dag eru
samskipti þjóðanna mikil. Spánverjar kaupa af okkur saltfisk
í miklu magni en íslendingar hafa flykkst í löngum bunum á
sólarstrendur Spánar mörg undanfarin ár. Ekki má gleyma
merkum þætti íviöskiptasögu þjóðanna, þ.e. þegarSpánverj-
um þótti blóðugt að geta ekki borgað fyrir saltfiskinn með
víni á bannárunum. Það mál er meðal annars talið hafa ýtt
undir það að áfengisbanninu var aflétt á sínum tíma.
Evrópubúar standa á nokkrum tímamótum um þessar
mundir. Umræðan um sameinaða Evrópu í einu eða öðru
formi er númer eitt á dagskrá hjá flestum ráðamönnum Evr-
ópulanda. Það hefur vafalaust ekki farið framhjá neinum að
nú eru að hefjast viðræður milli EFTA-landanna og Evrópu-
bandalagsinsog mun utanríkisráðherra íslands, Jón Baldvin
Hannibalsson, leiða þær umræður fyrir hönd EFTA fyrsta
kastið. ísland er EFTA-land en Spánverjar nýlega gengnir í
Evrópubandalagið. í tengslum við heimsókn Spánarkonungs
hafa utanríkisráðherrar þjóðanna hist og rætt meðal annars
málefni Evrópu auk samskipta þjóðanna tveggja.
Opinberarheimsóknirþjóðhöfðingjaeru annaðog meiraen
sýning á frægðarfólki og veisluhöld. í tengslum við slikar
heimsóknir myndast oft skilningur og sambönd sem skila
árangri í einu eða öðru formi, fyrr eða síðar. íslendingar eiga
mikið undir góðu samstarfi við aðrar þjóðir. Því fagna þeir
komu Spánarkonungs og megi vinátta þjóðanna tveggja efl-
ast og treystast.
ÖHWUR SJONABMIÐ
RITSTJÓRUM DV eru landbúnað-
armálin hugleikin þessa dagana. Á
miðvikudaginn skrifar Ellert B.
Schram leiðara undir yfirskriftinni
„Vandamálið er pólitískt". Já, þau
eru mörg pólitísku vandamálin og
auðleystari á síðum dagblaðanna
en á vettvangi stjórnmálanna, eins
og ritstjórinn eflaust veit.
Ritstjórar blaðanna virðast helst
eygja einhverja glætu í málflutningi
Alþýðuflokksins um landbúnaðar-
mál en eru annars fullir vonleysis og
bölsýni. í leiðara Ellerts segir meðal
annars:
„Þetta er karlmannlega maelt.
Það verður ekki af Jóni skafið að
hann kann að taka upp í sig. Al-
þýðuflokkurinn er tilbúinn, segir
Jón, en hvað um aðra flokka? Hann
svarar því sjálfur og segir að þeir
þori ekki og geti ekki. Núverandi
flokkakerfi er úrelt. Vandamálið,
segir Jón, er pólitískt.
Nú er í sjálfu sér auðvelt að
benda á að Alþýðuflokkurinn á
sinn þátt í því sjálfvirka kerfi sem
formaðurinn er að gagnrýna. Al-
þýðuflokkurinn er ekki barnanna
bestur þegar kemur að ríkisútgjöld-
um og sjálfvirkninni í velferðar-
kerfinu. En það hefur ekkert upp á
sig að finna sökudólga. Það er nógu
lengi búið að stunda þann barnaleik
að karpa og kenna hver öðrum um.
Aðalatriðið er auðvitað hitt að hér
er reyndur stjórnmálaforingi að
lýsa yfir því að íslensk stjórnmál
séu komin í þrot, flokkarnir komnir
upp í horn. Vandamálið er pólitískt,
segir Jón Baldvin. Það er sko sann-
arlega rétt hjá honum.
En hver vill skera á hnútinn? Og
hver getur skorið á hnútinn? Margt
af því sem Jón Baldvin gerir að um-
talsefni varðandi ríkisfjármálin eru
orð að sönnu. Skattpeningar og er-
lendar skuldir standa ekki undir;
öllum þeim náttúrulögmálum sem
þar gilda. En flokkakerfið og hags-
munagæsla á þeirra vegum eru svo
sterk að vandi er að sjá að þeir hafi
bolmagn til að hrista af sér klafana.
Alþýðuflokkurinn meðtalinn."
OG í gær, fimmtudag, er það hinn
ritstjórinn, Jónas Kristjánsson,
sem lætur móðan mása í leiðara DV
undir heitinu „Fjórir flokkar vað-
máls“. Enn sem fyrr er einhver
glæta í Alþýðuflokknum meðan
hinir flokkarnir vilja hampa sauð-
kindinni á kostnað neytenda. Jónas
segir svo:
„Þessir flokkar eru auðvitað
Framsóknarflokkurinn, Sjálfstæð-
Blessuð lömbin á milli tannanna á fólki í tvennum skilningi.
isflokkurinn, Alþýðubandalagið og
Kvennalistinn, fjórir öflugustu
óvinir neytenda og skattgreiðenda í
landinu. Framsóknarflokkurinn
sker sig ekki úr, því að hinir yfir-
bjóða hann gjarnan í ruglinu.
Munur Framsóknarflokks og
Kvennalista er fyrst og fremst sá, að
hinn fyrri telur sig vera að gæta
hagsmuna bænda og að hinn síðari
telur sig vera að gæta hagsmuna
bændakvenna. Að öðru leyti eru
vaðmálssjónarmiðin hin sömu hjá
þessum miðaldaflokkum.
Munur Sjálfstæðisflokks og Al-
þýðubandalags er fyrst og fremst
sá, að hinn fyrri er Framsóknar-
flokkur, sem telur sig styðja „varnir'
landsins", en hinn síðari er Fram
sóknarflokkur, sem telur sig verí
„gegn her í landi“. Að öðru leyti ei
vaðmálið sama hjá báðum.
Segja má Alþýðuflokknum ti
hróss, að þar hafa menn helzt viljaí
hrófla við glæpnum. Gylfi Þ. Gísla
son lýsti stundum áhyggjum al
landbúnaðarkerfinu. Og Jón Sig-
urðsson viðskiptaráðherra leyfirer-
lendu smjörlíki að keppa við inn-
lent smjör í takmörkuðum mæli.“
FLÓKIN vandamál landbúnaðar-
ins hljóta að verða auðmeltari með
ódýra lambakjötinu sem nú rennur
ofan í landsmenn. Þökk sé bless-
aðri ríkisstjórninni.
DAGATAL
Ættir og konfektmolar
Þarna vorum við samankomnir,
allir dularfullu pennarnir. Af-
komendur Svarthöfða. Landsins
rugluðustu pótintátar.
Ég, Dagfinnur (hvílíkt nafn!),
af Alþýðublaðsættum, Dagfari
Svarthöfðason frá DV (skírður í
höfuðið á pabba sínum), Stak-
steini Árvakursson frá Morgun-
blaðinu, Garri Indriðason frá
Tím(fullvirðisrétt)anum, Klippt-
ogskorið Árnason frá Þjóðviljan-
um og þeir Jón Örn og Markús
Óttar.
Við vorum að ræða keðjusagar-
morðin í Texas, sigur KR-inga yfir
Frömmurum og saltfiskútflutn-
inginn. Allt í einu tók umræðan
sveig út í ættir.
„Ég er af Thors-, Thoroddsen-;
Thorsteinsson-, Briem-; Eggerz-;
Sívertsen-; Engeyjar-; Johnsen-,
Níelssonar-; Þverár-; Veðramóts-,
Reykja-; Miðdals-, Gautlanda-,
Birtingaholts-; Hánefsstaða-;
Laxamýrar-, Guðlaugsstaða-;
Steinness-, Hallvarðssona-, Lauf-
ás-; Hraun-, Valadals- og Schrams-
og Sjötts-ættum-;“ sagði Stak-
steini borubrattur.
„Að auki er forsetinn frænka
mín,“ sagði hann ennfremur.
„Ég er líka forseti ættingjans,"
sagði Garri. Hann er að skrifa
bók um jarm fyrir norðan og baul
fyrir sunnan. Állir pössuðu sig vel
á því að minnast ekki á útlendar
kartöflur.
Þeir hinir útlistuðu ættarraunir
sínar og þá setti hljóða þegar
komið var að mér.
„Ég er kominn af konu sem ól
upp 10 börn og fáeina ómaga í
leiðinni, og hún skírði allar dætur
sínar Guðrún til að vera örugg um
að einhver þeirra lifði. “
„Félagshyggju- og velferðar-
kerfisvæl,“ sagði Staksteini. „Ég
er á móti þessu,“ sagði Dagfari.
„Ég er fremur hlynntur þessu,“
sagði Klipptogskorið. „Ég er með
og/eða á móti þessu,“ sagði
Garri.
„Ég er,“ sagði kunnuglegur
ljósvakamaður sem dúkkaði upp
allt í einu, „maður sem kann að
meta frjálsræði og margföldun af
þessu tagi. En það er ekki svigrúm
fyrir nema eina öfluga konu af
þessu tagi nútildags.“
Við ræddum aðeins meira um
frjósemi kvenna, lunderni hinna
mismunandi ætta og hrun Jó-
hanns Borgfirðings Hjartarsonar.
Konan sem ól upp fullt af Guð-
rúnum? Þær eru nú að flaka fisk
og fá þrjá konfektmola á tímann.
Þær eru ættingjar spænska kon-
ungsins og kaupa lambakjöt á
lágmarksverði.