Tíminn - 20.01.1968, Síða 5

LAUGARDAGUR 20. janúar 1968.
TÍMINN
Hnykkt í Halldór
nokkurn
Benedikt Gíslason frá Hof-
teigi sendir Landfara eftirfar-
andi gre'-n í tilefni af grein
Halidórs iíigurðssonar. sem
birtist í Landfara fyrir nokkru.
Benedikt skjpifar: „Halldór
nokkur Sigurðsson, óþekktur
maður af allri þjóð og engar
uppiýsingar fást um manninn
í fræðibókum, en segist þekk’a
húnverska hesta, fer að henda
hrosshófum sínum í mig í Land
fara-greinaflokki Tímans, nú
á geisladag. Hann er búinn
að leika þetta áður við Hali-
grím Jónasson, rithöfund, sem
hafði sýnt honum það, að hann
vildi hafa það, sem sannara
reynist.
Þá urðu Halldóri lausir hóf-
arnir, en ég upplýsti hann um
það, að það efni, sem kom
honum til að nota hófana á
Hallgrím, hefði ég upplýst að
fullu og birt á prenti. Spurði
ég hann í fullu sakleysi, hví
hann vildi ekki hafa það, sem
sannara reynist og datt ekki
í hug, að væna Haildór um
það, að slíkt reyndist honum
ofvaxið. Hér vai-ð reyndin önn
ur. Út af meinlausri, velmeintri
stuttn orðsendingu verða nú
Halidóri allir hófar lausir og
brigílyrðin ganga á mér um
mína fjölþættu ritmennsku og
önmur fræðistörf."
„Það var að ég
hafði hárið“
Og Benedikt heldur áfrarn.
„Og svo er þessi maður á háu
hrossi yfirlætis, að fyrst Sig-
urður Nordal svarar mér ekki
um rökstudd málefni, þá fari
hann ekki að brjóta svo göf-
uga hefð. Samt lætur Halldór
í það skína, að einhvern tíma
hefði það nú verið, að hann
hefði treyst sér til að brjóta
þagnarlögmál Sigurðar, en nú
verður hainn að segja eins og
kerlingin við Krist: „Það var
að ég hafði hárið“. Slíkir
grobbíasar þekkjast bezt af
kerlingunni, því fyrr og síðar
hefur Halldór aldrei verið á
svo háum hesti manndóms og
mennta, að hann hefði neitt
til neinna mála að leggja.
En um mig er það að segja.
að ég er margoft spurður um
margs konar fræðileg efm og
nær það allvíða og oft duga
úrskurðir mínir einir, enda
FYRSTIR með STÆRRA rými
KPS
320 lítra DJÚP-
FRYSTIRINN
STÆRRA geymslurými
miðað vió utánmál.ryð-
frír, ákaflega öruggur í
notkun, fljótasti og bezti
djúpfrystirinn.
KPS-djúpfryst er
örugglega djúpfryst.
Aðalumboö: Einar Farestveit & Co. Vesturgötu 2
Verzlunin Búslóð viS Nóatún.
Baldur Jónsson s/f, Hverfisgötu 37.
HARÐVIÐAR
OTIHURÐIR
TRÉSMIÐJA
Þ. SKÚLASONAR
Nybýlavegi 6
Kópavogi
sími 4 01 75
Hemlaviðgerðir
Rennum bremsuskálar. —
SMpum bremsudælur-
LunuiE a bremsuborða og
aðrar almennar viðgerðir
HfcMLASTILLING H-F
Snðarvog: 14 Sími 30135.
ÖKUMENN!
Látið stilis í tima.
Hjólastillingar
(Viótorstillingar
i-jósastillingar
Fljót og örugg þjónusta.
BÍLASKOÐUN
& STILLING
SWúiagötu 32
Sím; 13-100
þótt stundum sé spurt um það,
sem ég held. að enginn mað-
ur í úniversitatimu hérna geti
svarað. Vísindamenn í öðrmn
löndum senda mér stundum
ritlinga sína og ég veit ekki
betur en einn slíkur hafi ó-
vörum, í opnu póstbréfi, lent
í vatikaminu og páfinn hafi
haft gott gagn af, sem mér
er til stórþakka. Vísindamenn
halda eðlilega, að ég sé í úni-
versitetinu hérna!“
Aðeins fram tekið
til varnar
Og að lokum segir Bene-
dikt: „Víst er þetta ekki mik-
ið og aðeins fram tekið ti!
varnar, þegar öðrum eins
manni er að mæta og Hail-
dóri Sigurðssyni, sem sýnir
það fyrst, að hann er svo sið-
menntur að uppnefna dáinn
mann, sem hann veit ekkert
um, frekar en annað flest eða
allt.
Og í öðru lagi, að fyrr hefði
hann verið maður til „að taka
í hnakkadrambið á þessum
herrum“, og á við okkur Hall-
grím Jónasson. Hnakkadramb
er á hundum, svo hér er nokk-
uð af sér að bera. Virðist
Halldór láta svo mikið af þess-
ari siðmennt sinni, að taka
í hnakkadramb, að ætla má,
að þetta hafi hainn haft fyrir
ævistarf, og verið svo við hæfi.
að hann hafi lyfzt svo í sál-
arfari, að hann fer að tala
um hnakkadramb á þjóðkunn
i U'jn . ritþöfundum. Aumingja
hundanuir í-Húnaþingi.
Hef ég nú upplýst stórum
mikið um Halldór — næstum
allt — sem mín var von og
vísa. Upplýsist það um leið, að
það er von að Sigurður Nor-
dal sé orðfár, þegar slíkir hafa
hann fyrir skjöld. Svo óska
ég húnvetnskum hestum til
hamingju með Halldór og mun
ekki af veita, því þegar Hall-
dór ríður á þing, getur farið
fyrir þeim eins og hesti þeim,
sem Álfur úr Dölum reið á
þingið, að hann sýnist fol-
ald“.
Svo mörg eru þau orð Bene-
dikts fná Hofteigi, og ef Hali-
dór álítur þörf að svara þessu,
þá er honum auðvitað heimilt
rúm hér í dálkunum.
Sjónvarpsþankar úr
Rangárvallasýslu
Strákur skrifar: — „Ágæti
Landfari. Ég þakka þér marg-
ar góðar greinar, sem þú hef-
ur birt lesendum blaðsins. Ég
verð að játa þá staðreynd, að
sjónvarpið okkar er, að mér
finnst, farið að þreyta býsna
marga áhorfendur sína með
sumum dagskrárliðumum, þátt
um, sem sízt eru til þess falln-
ir að auka virðingu manna
fyrir því, sem menningartæki.
Þá er og vegið, að okkar dýr-
mætasta arfi, fslendingasögun
um, og þessi fágæti menning-
ararfur gerður skoplegur í aug
um fólks á þanm hátt, að sýnd-
ar eru teiknimyndir með næsta
fárán'legum svip og texta.
Á ég að trúa því, að fá-
tæktin í efnisvali sé svo mik-
il, að nauðsynlegt sé að sýna
hreina vitleysu sem „Valla vík
ing“ Það er sannarlega verið
að ráðast á garðimn, þar sem
hann er lægstur, það er að
segja, þegar hinir yngstu sjón
varpsnotendur fá þessa mifhir
æskilegu hugmynd um þenn-
an dýrgrip íslenzku þjóðarinn
ar.
Ég tel beinlínir, að nauð-
syn beri til að stytta dag-
skrf-na — eða öllu ^eldur
fækka útsendingardögum um
tvo og ber margt til, til dæm-
is er sjónvarpið miklu dýrara,
ef svo margir útsendingardag-
ar eru sem nú, og í öðru lagi
verður dagskráin bara þeim
mun þynnri, sem útsendingar-
dagar eru fleiri.
Ég tel, að meinalausu megi
fella niður a.m.k.einn af þess-
um þáttum, „Dýrlingurinn"
„Harðjaxlinn" eða „Maveriek"
svo og Steinaldarmennina.
Mér finnst enginn menningar-
auki að þeim, og fer svo fleir-
um. Ekki má þó minnast a
sjónvarpið án þess að taka
fram, að margir af liðum þess
eru alveg ágætir, eiins og t.d.
þegar kvikmyndin um Luis
Pasteur var sýnd. Slíkar
myndir auka mjög á hróður
stofnunarinnar og ber að
þakka það af alhug.
Lakari útsending
Þá kemur röðin að útsend-
ingunmi. Þegar farið var að
senda út frá Langholtsfjalli
og Sámstaðamúla, brá svo við,
að þeir, sem áður höfðu not-
ið Vestmannaeyja-sendisins,
fengu þaðan miklu lakari mynd
en áður. Húrn er miklu meira
á hreyfingu og með aukinni
„drífu“ eftir að umræddar
stöðvar hófu útsendingar —
en ég vona, að á því verði
ráðin bót.
Hvað eigum við Rangæing-
ar að halda um okkar hagi?
— Sendistöðvarnar þjóta upp
hver á fætur annarri allt í
kringum okkur, en engin er
sett upp hér í sýslu, þó frá
augum leikmanns séu til fyr-
ir þær ágætir staðir, þar sem
auðvelt er að senda frá yfir
stór svæði, t.d. Hvolsfjall eða
Skarðsfjall, sem sést víða ið.
Myndi það vafalítið bæta skil-
yrði sjónvarpsnotenda víðast
hvar í sýslunni. Bn það er í
þessu máli sem öðru, að oku-
ur á að duga að eiga ráð-
herra. — Strákur.“
Þá yrði nú víst
eitthvað sagt
Svo mörg eru þau orð
„Stráks“ úr Rangárvallasýsl-
unni og er vissulega athyglis-
vert, sem hann segir um út-
sendinguna í Rangárvallasýslu.
Hins vegar er Landfari anzi
hræddur um, að hann myndi
kafna í bréfum, ef þessi grein
yrði til þess, að Simon Templ-
ar, Drake eða Maverick hyrfu
af sjónvarpsskerminum, því
þeir eiga orðið marga aðdá-
endur á íslandi — ekki síð-
ur en annars staðar, og ágætis
menn a'ltir þrír. Og sennilega
yrði líka mikill hvellur, ef
sjónvarpsdögum yrði fækkað,
sjónvarpið er orðið svo sterk-
ur liður í daglegu lífi hvers
og eins — að minnsta kosti
hér sunnanlands — að fækk-
un á sjónvarpsdögum kemur
vart til greina. Hins vegar er
rétt, að ýmislegt mætti betur
fara hjá sjónvarpinu, en það
væri líka einkennilegt ef svo
væri ekki.
Og fyrst Landfari fór að
prjóna nokkrar línur við grein
„Stráks“, er rétt að geta þess.
að þessir d’álkar eru opnir
hverjum sem er, og þeim er
ekkert óviðkomandi. Ef ein-
hverjir vilja til dæmis gera at-
hugasemdir, segjum til dæmis
við þessa grein hér á undan, er
Landfari ávallt reiðubúinn að
koma þeim fyrir í þessum
dálkum.
5
Á VÍÐAVANGI
Klókur í atkvæcð'
veiðum
Dagur á Akureyri segir m. a.
svo um kosningaúrslitin s. 1.
vor og spyr:
„Hvers vegna vann Alþýðu-
flokkurinn á í síðustu kosning-
um? Þessa hafa margir spurt
um leið og þeir hafa það í
huga, að Sjálfstæðisflokkurinn
tapaði mjög á síðasta vori.
Svarið, sem flestum finnst full-
nægjandi er þetta: í fyrravet-
ur neitaði Alþýðuflokkurinn að
lýsa yfir aðild að ríkisstjórn-
inni eftir kosningar, en Sjálf-
stæðismenn tjáðu sig óðfúsa".
Þetta er rétt athugað hjá
Degi, og Alþýðuflokkurinn
gcrði nieira. Hann predikaði
það daginn út og inn fyrir
kosningarnar, að hann bæri
enga ábyrgð á efnahagsmála-
stefnunni, öngþveitinu og „við-
reisnar“-gjaldþrotinu. Hann
liefði aðeins komið fram „góðu
málunum“, umbétum í trygg-
ingum og þess háttar. Hann
væri raunar ekkert í pólitík og
neitaði að gefa skýra yfirlýs-
ingu um, að hann ætlaði að
stjórna með Sjáifstæðisflokkn-
um eftir kosningar. Hann vann
því á. En Sjálfstæðisflokkurinn
sem talinn var bera megin-
ábyrgð á efnahagsmálastefn-
unni, tapaði um 6% atkvæða,
og formaður flokksins og vara-
formaður töpuðu sameiginlega
sem svarar 10. hverjum fylgis-
manni sínum í höfuðborg lands
ins, og er shkt tap forsætisráð-
herra alveg einstakt og hefði
í flestum öðrum löndum verið
talið einboðið, að hann segði
af sér og fæli hinum samstarfs-
flokknum, sem vann á, forsæt-
ið. En þar sannaðist enn í
veHii, að Alþýðuflokkurinn
vildi ekki nota þennan rétt
sinn og þar með ábyrgð á póli-
tíkinni í ríkari mæli.
Skrauthalar
stjórnarinnar
Dagur segir einnig um annað
mál:
„í umræðum um fjárlögin
fyrir jólin kom það fram, að
skuldir ríkissjóðs við ýmsa hafn
arsjóði sveitarfélaga vegna hafn
arframkvæmda imdanfarið
næmi nú samtals 75 millj. kr.
Upp í þetta vildi ríkisstjórnin
greiða 10 miUjónir árið 1968.
Ef svo yrði áfram haldið og
ekki hraðar, tæki það 7—8 ár
að greiða upp skuldahalann, og
allan þann tíma yrðu sveitar-
félögin að standa straum af
lánum, sem þau hafa tekið tU
að borga það, sem ríkissjóði
bar að borga.
Þrír alþingismenn, Gísii Guð
mundsson, Sigurvin Einarsson
og Steingrímur Pálsson, lögðu
til að veita 20 millj. kr. í þessu
skyni 1968, en miðað við þá til-
lögu tæki það 3—4 ár að greiða
upp „halann“ og mætti varía
Iengur vera. Ekki vildi stjórnin
fallast á þessa tiUögu. Hún virð
ist una dável „hala“ sínum“.
Það má seg.ia um ríkisstjórn-
ina eins og Grýlu, að hún hef-
ur skuldahnla átján og marga
belgi í hverjum. Hún hefur t. d.
ærinn skuldahala í byggingu
skóla, sjúkrahúsa, félagsheim-
Ua og jafnvel vega. en hún un-
ir vel hölum sínum eins og Dag
ur segir, viU ekkert skerða þá
Frafhhald á bls. 12.