Tíminn - 18.02.1968, Page 8

Tíminn - 18.02.1968, Page 8
i 8 TBMINN ARIDANDI BREF Ísöieai2ik Jooina, Imgibjíjcig Ól- atfsacwi, var fiuiilitœúi -BilMlíulfé- Hagis olkfear á 1S0 ára afiiuaeli imióð'urfélagsins, Hfais brezfea og erlenda B.MLuiMiag!s, 1864. IHBúin gait þeiss í sfeýrslu, sem Ih/úin sendi Kfakjiuiriitiiinu, að sam'Dök ’kvenna á Bretlandi ihietfðu flænt tflélaginiu atflmiæil>is- gljiöifl, peninigauipphiæð sitóra. „Vioma ég, að ístoemzfear konur“, sikritfiaði tfrk. faigdlbjlörig, „sieim emu siv>o duigleigar á miörgum svi®um, gjiöriisit ötuilir styðj- emdur BilMiuíéliaigsims oig að þjióðiin í heiM siái hriimg uim >það og styirfei fljiárhag þess swo miikið, að það geti sjáltft geiflið út BilhMuma og látið pnemta hana á sinn kostriað. Það er þetta, sem nú er ver- ið að berjast við eftir að út- 'gáfian var flutt héim etftir ná- tagia heiMar aldra útilieigð. Á þeirri hálfri anmarri ÖM, sem er iiðfa sdðan Hið íslenzfca BiiMíufélag var stofinað, hetflur nróðurtfél'agið breztoa sent hing að fuiiltrúa fljiórum sdnnum, — í eiltt skiiptið tvaar kanur, Mdld- red Cable og Franoecha Fremsh Þær böfðu verið kriistmitooðar í Kína í 20 ár, fná 1907 til 1927. Sökium borganastyrjiadd- ar urðu þær að ihaetta þar sitörfum. Bftir nakfeurra dvöl heirna í Eniglandi, fundu þær hjlá sér köllun til að hetfja kriistniiiboðs- startf í jaðarbyggðum Goibi, eiinmar mestu eyðumeitour jarð ar. Gobi er flyrir morðan KLrna og telzt til Mið-Aisáiulamda. Þar umnu þær að krdstnilboði í 15 ár, aðallegia meðal Mom- góla, sem höfðu aMmei áður 'komið í sneirtimigu við vest- næna mennimigu og krdistma trú. Á þessum árum skriifuðu þær V 0 G I R — og varahlutir i vogir, ávallt fyrirliggjandi. Rit- og reiknivélar, Sími 82380. URA- OG SKARTGRIPAVERZL KORNELIUS JÓNSSON SKOLAVÖROUSTÍG 8 - SÍMfa 18580 inioikikirar bætour, sem vöfetu tfledtona miifela athýgld, efafeum í Bretlamdi og Amerflku. Á hverjum stað, sem þær komu á, á símum mifelu ferðalögum, létu þær vátniiiáburð simrn um Guð og ifirelísananm gamga fyr- ir öllu öðru. Og alílis staðar skflldu þær eftfa BilMíurit eða Nýja te.stamemti. í ræðui, sem . Miidmed CalMe hélt í Tjiarniambí& 1 Réyfej.aivdlk, sagði hún þæsd égliieymianiliagu orð: „Eiimin. er sá gtepur í eyði- möifeiinmi, sem þar er taddmm vema mieiri en morð oig safe- næm'ari en þjláfaaður, það er að vdta hvar vatn er að fimrna, em leyina þvd ag þegja um það.“ Þeitta heimlflærði hiún upp á það, að hatfa orð hiims eillílfa Jdlfls, en gema efetoemt tdl að miðlia því öðrum, svo að þeir fiái að heyra það eða lesa. Það var í byrjum heimsstyrj- aMarimmar síðairi, að þær stöl- urmiar humflu heim till Emglands og gerðuist férðafu'liitrúiar Brezfea og erfieinda Biibliíuifélags imis. Þá gerðist það, að þær feomu tl íslamds. Sfeömmiu áður em Miíldrcd OaMie dó, birtist eftir hana í breztoum blöðum Opið bréf til brezkra kvenmia. í þvi stenidur meðal ainm'ains þetita: „Þetta er áríðamdii brétf tiil yfklkar sénstafclegia, feomur. Þið megið tál að leisa það. Það á 'brýnt eriindi itdl ytofear oig er milkið undir því feamið, hverm- ,ig þið tafeið þvd. „Þið haflið á heimfllum ytok- ar Biblíuna. Sumar ytotoar hatfa lesið í hemmi diagiega ylkltour til ómietamiliegnar Messumiar. En aðrar, og þær enu lítolega tflleini, hatfa veiitt hemmi liitHa athyglá, og emm aðrar vant liltáð á harna. Eii hvað um það, samt er Bilhlía tl ó hedmilfau ag verð- ur þar þótt aðrar bætour flari veg alnar venaldar. Þetta bréf er eimlfeum stdllað tiil himmia flyinst meflndu, sem viiba, að BiilMdam er boðskapur Guiðs til maamanina. Hanm tal- aði og hér er það bákað. Hainm hefur opinberazt mönnunum í venkum sdniuim o.g hér e.r frá þvd greirnt. En opinberum Guðs er ofetour etokd 'gefin á þamm veg einan. Hanin hefur í þess- ari bók dregið tid hliðar for- tjaid framtíðarinnar og opin- bena — örugiga von uim eiliíft’ Mf. Það er segim saga, að þar sem Biiblíam er lítt kunm eða ntekJot. þar eflga toomi'r yifir- teiitt vdð áilflklt venri fejlör að búa ern þið. Þú sezrt að borði mieð fjöJ- sfeyMu þinmi, jiatfin rétthá og eigiinmaðurfain. í eikfki knistn- um l'ömdum er ósjiaMan farið mneð konuma eimis og réttlaus- an þnæil fljölSfeylduminar. Þú yarst lláitim liæna að letsa og storiifa. Veiktiist þú, var þér bjúlkmað eiftir beztu getu. Vel var um þig huigsað, er þú álzt bann 'þím. Þú sfeflpar í fylista skflLnfagi vfaðimigarsiess á heiim iii þímu. Hetfur þér nofelkumn tíma feomið í huig, aið spyrja soáflfa þig, hverjUm þú eigir sl'ílk réttimdi að þafetoa? Hverm- ig stemidur á þetan gflflurlega mun, sem er á þínum kjlörum og hámis veigar kjiörum Jowenma t.d. á Indlandi og víðaist hvar í Atfrdiku? Hefiur þú gent þór það lijóst, að það átrt þú Jesú Kristi að þatoka? Andferiisitiileg ríkiisstjiórm get- ur veitt toonum póJfltisik og þijóðlflélaigisleig róbtimdi, en þrugðizt að veita hugsana og trúfireilsi. Víðis vegar fnamar ölil um réttiindum, sem imanmllegt stjórmanfiar geitur vefltt, er per- sónui©g reymisla samifléJags vflð Jesú Krist sem fireteana oikfear og Drottjns. Þið enuð á Bilbldudegi hvatt- ar til þess að flæma Dnottni gjafir sem þatototebisivott fyrir að hainm er gjafani líiflsdins í saimifélaigimu við Guð. Ofelkur er giefiinm koistur á að flæra mál- eifmi haos tl stuðmimigs per- sónullega aultoagjöf. Þá sburðl- um við að þvd, að æ flleiri flái noitið Guðs óumræðlegu gjatf- ar Jeisú Knists.“ Ólafur Ólafsson samdi og þýddi. SUNNUDAGUR 18. febrúar 1965- Ur ferðabók Ebenezer Hendersons áve.njuflega auðmýfet ag hreirn- Þegar Ebenezer Hendersom toam tdd ÍSlaads varið 1014, haífði hamin meðlflerðiis nýprent- að í Kauipmianmahöfln, stæmsta upþlag ísleaztou BilMiíummar og Nýja tesbaimentiisfas, sem 'gef- ið haifði verið út alit tifl þess rtímia. BiMlíulfléiag stotfniaði hamn til þesis að fyrinbyigigja, að skontur ynði framar á þeim bátoum í landiimu. Hanin flerð- aðflsrt um alt land að heita má og kymmiti bætounmar, bafði siatta með sér til sölu og tófe á móti pomtumium. í hfami sbór- meritou Ferðalbók hans, — sem er hruigðið upp miyindum fná 'þvd stamfli, sem var hans aðal- erimdi. Hlér er efln þeinra: Bóndinm. á Tjörmum er umig- ur maður og mýlega tovæmtur. Þegar haen flrétti, að ég. hefði BiilMiur mieðlfeirðiis, hanmaði hamm, að hamin hafði efefei emn áltt þess tooist að eignast efln- taik handa heimili sdmiu og miælit iisit tl þess að fá að sjá eflna þeiroa, er óg haflði 1 kofifiort- um mdnum. Hanm flór með BiMiu og Nýja testamenti til þeisis að sýmia koinu sinini og kom sfcjóbt aftur, álkveðimm að tatoa hrvont tveggja. Gneididi hanm aif hemdi amidvirðið með mestu ámiægjiu. Ég haiflði varla snúið iniér viið, þegar tvær vionufcomur toomu hl'aupandi með penimga í höndumum og vffldu hivor um sig eignast Nýja testamemti. . . Með tfflfliiti tl þess, hive bæ- irmdr voru fjarrd nœsta kaup- stað, þeim er ég ætlaði að semda BAbMur tiil næsta ár, senidi ég etfltir tveim hiinum snauðustu miönmum í gireamd- imni og gaf þetan hvorum um siig Teisitamciniti. Ammar þeiroa átti damsfea BiMdu og reymdi eifrtir megnd að komiast að efmi heininar, en skliminigur hiams á dlönislku var mijög báigborimm. ITanm þafekaði mér mangsiinmis mieð tánim í augumum og reið heim, yfir sig gflaður yfir gjötf þeirri, er honum hafði ásfeotn- azt. Hina var umigur maður, um það bil 1® ára að aildri, og höfðu foreJd'rar hans snauð og aMurihmigim, senit hamin til að flá vitnesikju um það, hvorrt miaito væri að taika á orðsend- imigu þeiroi, er þeim hafði bor- izt. Ámdiáit bans bar vott um sikitoi. Hanin réð ser varia fyr- ir flögnuði, þe|>ar hanm tólk við Tesbamemtiniu.1’ Með því að miangt fióJik hafði saifnazt samam úti flyrir dyrun- um á tjaJdd minu, bað ég hamm að Jesa þriðj'a kapituflamm í Jó- hianmesar guiðspjialilii. Jaifbsfejóibt og hainm hótf lesturinin, setitust aliliir niður eða kruipu þar á ignasimu og hlýd'du á með himai ) mestú andaltot. Þegar hamm las lengra, muábti sjá tár remaa nið ur kinmarnar á þetan og vint- uist aliir mjög smontndr.............. Einkum virtist húsmióðirfa smiontin af sammimduim þeim, er hún hafði hlýtt á, og etfltir að aðrir voru flarnir, dvaldi húm um hríð ásamit gamali toonu, og hvaö efltir anmað þöktouðu þær Guði, að hanm beiflði seinit þeim orð sitt hreimit og ómeng- að. Mór er ámöguilegt að lýsa því, hve hjiartanflega þetta at- vife gfladdi mig. Ég gleymdi ailri þreytu flerðaJiag'smis ytfir fljölin og saminiast að seigja muindiiég flerðast tvöflait flemgri leið til þess að fá að lauaum sJSitot tovöflid. Ég þatotoa Guði fyrir að bafia taMð miig verðan að imna af heindi þessa þjónuistuigerð að fllytja haims helara orð til þess i flólltos, er haimn hafiði búið urnd- ir að veiba því viðtöfeu.............. ; Ólafur Ólafsson. Nú er rétti tíminn til að athuga rafgeyminn. SÖNNAK RAFGEYMAR — JAFNGÓÐIR ÞEIM BEZTU — Yfir 20 mismunandi tegundir 6 og 12 v. jafnan fyrirliggjandi — 12 mán ábyrgS. Viðgerða- og ábyrgðarþjónusta SÖNNAK-raf geyma er í Dugguvogi 21. Sími 33155. S M Y R I L L, Laugavegi 170, Simi 12260.

x

Tíminn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.