Tíminn - 18.02.1968, Síða 8

i
8
TBMINN
ARIDANDI BREF
Ísöieai2ik Jooina, Imgibjíjcig Ól-
atfsacwi, var fiuiilitœúi -BilMlíulfé-
Hagis olkfear á 1S0 ára afiiuaeli
imióð'urfélagsins, Hfais brezfea
og erlenda B.MLuiMiag!s, 1864.
IHBúin gait þeiss í sfeýrslu, sem
Ih/úin sendi Kfakjiuiriitiiinu, að
sam'Dök ’kvenna á Bretlandi
ihietfðu flænt tflélaginiu atflmiæil>is-
gljiöifl, peninigauipphiæð sitóra.
„Vioma ég, að ístoemzfear konur“,
sikritfiaði tfrk. faigdlbjlörig, „sieim
emu siv>o duigleigar á miörgum
svi®um, gjiöriisit ötuilir styðj-
emdur BilMiuíéliaigsims oig að
þjióðiin í heiM siái hriimg uim
>það og styirfei fljiárhag þess swo
miikið, að það geti sjáltft geiflið
út BilhMuma og látið pnemta
hana á sinn kostriað. Það
er þetta, sem nú er ver-
ið að berjast við eftir að út-
'gáfian var flutt héim etftir ná-
tagia heiMar aldra útilieigð.
Á þeirri hálfri anmarri ÖM,
sem er iiðfa sdðan Hið íslenzfca
BiiMíufélag var stofinað, hetflur
nróðurtfél'agið breztoa sent hing
að fuiiltrúa fljiórum sdnnum, —
í eiltt skiiptið tvaar kanur, Mdld-
red Cable og Franoecha Fremsh
Þær böfðu verið kriistmitooðar
í Kína í 20 ár, fná 1907 til
1927. Sökium borganastyrjiadd-
ar urðu þær að ihaetta þar
sitörfum.
Bftir nakfeurra dvöl heirna
í Eniglandi, fundu þær hjlá sér
köllun til að hetfja kriistniiiboðs-
startf í jaðarbyggðum Goibi,
eiinmar mestu eyðumeitour jarð
ar. Gobi er flyrir morðan KLrna
og telzt til Mið-Aisáiulamda.
Þar umnu þær að krdstnilboði
í 15 ár, aðallegia meðal Mom-
góla, sem höfðu aMmei áður
'komið í sneirtimigu við vest-
næna mennimigu og krdistma trú.
Á þessum árum skriifuðu þær
V 0 G I R
— og varahlutir i vogir,
ávallt fyrirliggjandi.
Rit- og reiknivélar,
Sími 82380.
URA- OG
SKARTGRIPAVERZL
KORNELIUS
JÓNSSON
SKOLAVÖROUSTÍG 8 - SÍMfa 18580
inioikikirar bætour, sem vöfetu
tfledtona miifela athýgld, efafeum
í Bretlamdi og Amerflku. Á
hverjum stað, sem þær komu
á, á símum mifelu ferðalögum,
létu þær vátniiiáburð simrn um
Guð og ifirelísananm gamga fyr-
ir öllu öðru. Og alílis staðar
skflldu þær eftfa BilMíurit eða
Nýja te.stamemti.
í ræðui, sem . Miidmed CalMe
hélt í Tjiarniambí& 1 Réyfej.aivdlk,
sagði hún þæsd égliieymianiliagu
orð: „Eiimin. er sá gtepur í eyði-
möifeiinmi, sem þar er taddmm
vema mieiri en morð oig safe-
næm'ari en þjláfaaður, það er
að vdta hvar vatn er að fimrna,
em leyina þvd ag þegja um það.“
Þeitta heimlflærði hiún upp á
það, að hatfa orð hiims eillílfa
Jdlfls, en gema efetoemt tdl að
miðlia því öðrum, svo að þeir
fiái að heyra það eða lesa.
Það var í byrjum heimsstyrj-
aMarimmar síðairi, að þær stöl-
urmiar humflu heim till Emglands
og gerðuist férðafu'liitrúiar
Brezfea og erfieinda Biibliíuifélags
imis. Þá gerðist það, að þær
feomu tl íslamds.
Sfeömmiu áður em Miíldrcd
OaMie dó, birtist eftir hana í
breztoum blöðum Opið bréf til
brezkra kvenmia. í þvi stenidur
meðal ainm'ains þetita:
„Þetta er áríðamdii brétf tiil
yfklkar sénstafclegia, feomur. Þið
megið tál að leisa það. Það á
'brýnt eriindi itdl ytofear oig er
milkið undir því feamið, hverm-
,ig þið tafeið þvd.
„Þið haflið á heimfllum ytok-
ar Biblíuna. Sumar ytotoar hatfa
lesið í hemmi diagiega ylkltour
til ómietamiliegnar Messumiar. En
aðrar, og þær enu lítolega tflleini,
hatfa veiitt hemmi liitHa athyglá,
og emm aðrar vant liltáð á harna.
Eii hvað um það, samt er
Bilhlía tl ó hedmilfau ag verð-
ur þar þótt aðrar bætour flari
veg alnar venaldar.
Þetta bréf er eimlfeum stdllað
tiil himmia flyinst meflndu, sem
viiba, að BiilMdam er boðskapur
Guiðs til maamanina. Hanm tal-
aði og hér er það bákað. Hainm
hefur opinberazt mönnunum í
venkum sdniuim o.g hér e.r frá
þvd greirnt. En opinberum Guðs
er ofetour etokd 'gefin á þamm
veg einan. Hanin hefur í þess-
ari bók dregið tid hliðar for-
tjaid framtíðarinnar og opin-
bena — örugiga von uim eiliíft’
Mf.
Það er segim saga, að þar
sem Biiblíam er lítt kunm eða
ntekJot. þar eflga toomi'r yifir-
teiitt vdð áilflklt venri fejlör að
búa ern þið.
Þú sezrt að borði mieð fjöJ-
sfeyMu þinmi, jiatfin rétthá og
eigiinmaðurfain. í eikfki knistn-
um l'ömdum er ósjiaMan farið
mneð konuma eimis og réttlaus-
an þnæil fljölSfeylduminar. Þú
yarst lláitim liæna að letsa og
storiifa. Veiktiist þú, var þér
bjúlkmað eiftir beztu getu. Vel
var um þig huigsað, er þú álzt
bann 'þím. Þú sfeflpar í fylista
skflLnfagi vfaðimigarsiess á heiim
iii þímu. Hetfur þér nofelkumn
tíma feomið í huig, aið spyrja
soáflfa þig, hverjUm þú eigir
sl'ílk réttimdi að þafetoa? Hverm-
ig stemidur á þetan gflflurlega
mun, sem er á þínum kjlörum
og hámis veigar kjiörum Jowenma
t.d. á Indlandi og víðaist hvar
í Atfrdiku? Hefiur þú gent þór
það lijóst, að það átrt þú Jesú
Kristi að þatoka?
Andferiisitiileg ríkiisstjiórm get-
ur veitt toonum póJfltisik og
þijóðlflélaigisleig róbtimdi, en
þrugðizt að veita hugsana og
trúfireilsi. Víðis vegar fnamar ölil
um réttiindum, sem imanmllegt
stjórmanfiar geitur vefltt, er per-
sónui©g reymisla samifléJags vflð
Jesú Krist sem fireteana oikfear
og Drottjns.
Þið enuð á Bilbldudegi hvatt-
ar til þess að flæma Dnottni
gjafir sem þatototebisivott fyrir
að hainm er gjafani líiflsdins í
saimifélaigimu við Guð. Ofelkur er
giefiinm koistur á að flæra mál-
eifmi haos tl stuðmimigs per-
sónullega aultoagjöf. Þá sburðl-
um við að þvd, að æ flleiri flái
noitið Guðs óumræðlegu gjatf-
ar Jeisú Knists.“
Ólafur Ólafsson
samdi og þýddi.
SUNNUDAGUR 18. febrúar 1965-
Ur ferðabók
Ebenezer
Hendersons
áve.njuflega auðmýfet ag hreirn-
Þegar Ebenezer Hendersom
toam tdd ÍSlaads varið 1014,
haífði hamin meðlflerðiis nýprent-
að í Kauipmianmahöfln, stæmsta
upþlag ísleaztou BilMiíummar og
Nýja tesbaimentiisfas, sem 'gef-
ið haifði verið út alit tifl þess
rtímia. BiMlíulfléiag stotfniaði
hamn til þesis að fyrinbyigigja,
að skontur ynði framar á þeim
bátoum í landiimu. Hanin flerð-
aðflsrt um alt land að heita
má og kymmiti bætounmar, bafði
siatta með sér til sölu og tófe
á móti pomtumium. í hfami sbór-
meritou Ferðalbók hans, — sem
er hruigðið upp miyindum fná
'þvd stamfli, sem var hans aðal-
erimdi. Hlér er efln þeinra:
Bóndinm. á Tjörmum er umig-
ur maður og mýlega tovæmtur.
Þegar haen flrétti, að ég. hefði
BiilMiur mieðlfeirðiis, hanmaði
hamm, að hamin hafði efefei emn
áltt þess tooist að eignast efln-
taik handa heimili sdmiu og miælit
iisit tl þess að fá að sjá eflna
þeiroa, er óg haflði 1 kofifiort-
um mdnum. Hanm flór með
BiMiu og Nýja testamenti til
þeisis að sýmia koinu sinini og
kom sfcjóbt aftur, álkveðimm að
tatoa hrvont tveggja. Gneididi
hanm aif hemdi amidvirðið með
mestu ámiægjiu. Ég haiflði varla
snúið iniér viið, þegar tvær
vionufcomur toomu hl'aupandi
með penimga í höndumum og
vffldu hivor um sig eignast Nýja
testamemti. . .
Með tfflfliiti tl þess, hive bæ-
irmdr voru fjarrd nœsta kaup-
stað, þeim er ég ætlaði að
semda BAbMur tiil næsta ár,
senidi ég etfltir tveim hiinum
snauðustu miönmum í gireamd-
imni og gaf þetan hvorum um
siig Teisitamciniti. Ammar þeiroa
átti damsfea BiMdu og reymdi
eifrtir megnd að komiast að efmi
heininar, en skliminigur hiams á
dlönislku var mijög báigborimm.
ITanm þafekaði mér mangsiinmis
mieð tánim í augumum og reið
heim, yfir sig gflaður yfir gjötf
þeirri, er honum hafði ásfeotn-
azt.
Hina var umigur maður, um
það bil 1® ára að aildri, og
höfðu foreJd'rar hans snauð og
aMurihmigim, senit hamin til að
flá vitnesikju um það, hvorrt
miaito væri að taika á orðsend-
imigu þeiroi, er þeim hafði bor-
izt. Ámdiáit bans bar vott um
sikitoi. Hanin réð ser varia fyr-
ir flögnuði, þe|>ar hanm tólk við
Tesbamemtiniu.1’
Með því að miangt fióJik hafði
saifnazt samam úti flyrir dyrun-
um á tjaJdd minu, bað ég hamm
að Jesa þriðj'a kapituflamm í Jó-
hianmesar guiðspjialilii. Jaifbsfejóibt
og hainm hótf lesturinin, setitust
aliliir niður eða kruipu þar á
ignasimu og hlýd'du á með himai )
mestú andaltot. Þegar hamm las
lengra, muábti sjá tár remaa nið
ur kinmarnar á þetan og vint-
uist aliir mjög smontndr..............
Einkum virtist húsmióðirfa
smiontin af sammimduim þeim, er
hún hafði hlýtt á, og etfltir að
aðrir voru flarnir, dvaldi húm
um hríð ásamit gamali toonu,
og hvaö efltir anmað þöktouðu
þær Guði, að hanm beiflði seinit
þeim orð sitt hreimit og ómeng-
að. Mór er ámöguilegt að lýsa
því, hve hjiartanflega þetta at-
vife gfladdi mig. Ég gleymdi
ailri þreytu flerðaJiag'smis ytfir
fljölin og saminiast að seigja
muindiiég flerðast tvöflait flemgri
leið til þess að fá að lauaum
sJSitot tovöflid.
Ég þatotoa Guði fyrir að bafia
taMð miig verðan að imna af
heindi þessa þjónuistuigerð að
fllytja haims helara orð til þess i
flólltos, er haimn hafiði búið urnd-
ir að veiba því viðtöfeu.............. ;
Ólafur Ólafsson.
Nú er rétti tíminn til að athuga rafgeyminn.
SÖNNAK RAFGEYMAR
— JAFNGÓÐIR ÞEIM BEZTU —
Yfir 20 mismunandi tegundir 6 og 12 v. jafnan
fyrirliggjandi — 12 mán ábyrgS.
Viðgerða- og ábyrgðarþjónusta SÖNNAK-raf
geyma er í Dugguvogi 21. Sími 33155.
S M Y R I L L, Laugavegi 170, Simi 12260.