Tíminn - 28.02.1968, Qupperneq 11

MIÐVnrUDAGUR 28. febrúar IS6S.
TIMBNN
11
Sigurður steáld hitti kunn-
ingja sinn á götu og sagði:
— Hvað holdurðu, að hafi
bomið fyrir mig? — Þegar ég
teom heim í gserkvöld, var litli
strákurinn min nað enda við
að rífa í tætlur handritið að
ljóðasafninu mínu.
— Hvað er þetta, svaraði
kunningi hans.
— Er hann orðinn lœs?
Guðríður húsfreyja sagiði
eitt sinn við Jófaann, mam
sinn.
— Það er undarlegt með
hana Guðrúnu, nágrannakonu
okkar, að hún skuli aldrei geta
viðurkennt galla barna sfaina.
— Það er ekkert undarlegt,
sagði Jófaann.
— Þannig eru allar mæður.
— Hvaða vitleysa er þetta,
segir þá Guðrún.
— Ég mundi undir eins geta
viðurkennt galla barna minna
— ef þeir væru nokkrir.
Guðni bóndi hafði keypt eyði
kot, sem komið var í fulla ó-
rækt, en kom því á fáum árum
í ágæta rækt.
Sóknarpresturinn heimsótti
eitt sinn Guðna, dáðist að um
bótum hans á kotinu og sagði:
— Mikið hefur þér tekizt,
Guðni minn, með guðs hjálp
að endurbæta jörðina þfna.
Þá sagði Guðni.
— Já, þú hefðir bara átt
að sjá kotið, meðan guð var
einn um endurbæturnar.
Nýlega er lokið sveitakeppni
hjá Bridgedeild Breáðfirðinga.
14 sveitir tóku þátt í keppninni
og voru spilaðar 13 umferðir.
Úrslit urðu: 1. sveit Tryggva
Gíslasonar með 81 stig. Með
honum eru í sveit Guðlaugur
Nilsen, Lárus Hei-mannsson,
Sigurleifur Guðjónsson, Böðvar
Guðmundsson og Gísli Guð-
mundsson.
Nr. 2 varð sveit Þórarins Alex
anderssonar með 76 stig.
Nr. 3 varð sveit Ingibjargar
Halldórsdóttur 74 stig.
Nr. 4 varð sveit Jóns Stefáns
sonar með 67 stig.
Nr. 5 varð sveit fyars Ander-
sen með 64 stig-
Ég hélt ekki að fjárhagurinn
væri svona slæmur, Pétur!
Jón kennari spurði Pétur
litla, sjö ára gamlan strák,
hvað hann langaði helzt til að
gera, þegar hann væri orðinn
stór.
— Að þvo henni mömmu
bak við eyrun, svaraði Pétur.
Faðir Gústa sagði við hann.
— Skelfing ertu heimskur,
Gústi! Ekki var ég nærri því
eins heimskur á þínum aldri.
— Jæja, svaraði Gústi. —
Hvað varstu orðinn gamall þá.
FLÉTTUR ;
'~r .ty'
OG MÁT í'
Á móti, sem háð var í
Austurríki nýlega til minn
ingar um Karl Eybl, kom
upp eftirfarandi staða í
skáik þeirra Kinzel frá Aust
urríki, og Börge Andersen
frá Danmörku.
® a, n
ii !H IH 1 Hf i
tm a "m i 'm». i m
iiSiIii
f mmmm
m mr^mnm
Austurríkismaðurinn hef-
ur hvítt og á leik. Hann
vann í örfáum leikjum, en
sikákin tefldist þannig:
22. d7 Hcd8
23. Re3 Hxd7
Betri varnarleikur var Rc5
24 Gg4 Rc5
25. f5 Ddðt
26. Kgl exf
27. Bxg5 He7
28. Bxg6 hxg
29. He7 og svartur gafst
upp.
í skákinni, sem birtist hér í
dálkunum á sunnudaginn, féll
niður að svartur, Nona Gabr
indasvUi, ætti leik.
Lárétt: 1 Rpákona 6 Fugl 8 Sár
9 Fullnæs?aM& 10 Fersk 11 Bára
12 Slæan Í3 Vín 15 Flýtirinn.
Krossgáta
Nr. 46
Lóðrétt 2 Gamalmennis 3
Smá bandfanoðrar 4 Kinnin.
5 Átt 7 Fornkappi 14 Tveir
eins.
Ráðning á 45. gátu.
Lárétt 1 Þjónn 6 Ósa 8 Ból
9 Gil 10 Afl 11 Rót 12 Iðn
13 Rán 15 Hérna.
Lóðrétt 2 Jólatré 3 Ós 4
Naglinn 5 Áburð 7 Flink 14
Ár.
I
og bita af sfvínakjöti. Hér er dlá-
lít'ið af jarðarberjum. En mjóilk-
in hefur súrnað, svo að ég félkk
rjóma í krukfcu með þeim. Það
er einn kostur að búa án karl-
m’anma (falæðu, ef þú vilt), og
hann er, að við getuim borðað
það sem okkur líkar, í stað þess
að borða seigt kjöt og leiðin-
lega steik og kartöflur á hverju
bvöldi. Og ég kom með dálítið
af rauðu bleki — það er ekkert
gutl í þetta skipti, heldur ósvikið
Búrgundarvín, til að hressa upp
á sálina------
— Já, en góða! andmælti Cic-
ely, með svip skrdfstofustúlkunn-
ar, sem veit, hvað það kostar að
éta og drekka.
— Þetta er ekkert óhóf. Ég
faef ráð á því.
— Það getur ekki verið. Þú
getur í mesta lagi haft ofan í
þig — og þú veizt, að hatturinn
þimn er slitinn og þú sagðir mér,
að þú gætir ekki keypt annan
— þú hefir ekki haft ráð á því
að leggja til hliðar fyrir óþarfa,
sagðirðu mér í gær —
— Já, í gær! En nú fæ ég meiri
peninga!
— Hvað! Og þú sagðir mér
ekki frá því, þegar þú komst
inn? Hafa nú Walters & Oo.
hækk’að þig í tigninni?
— Það eru auknar skyldur, út-
s'kýrði ég stuttaralega og dró stól
að legubekknum, þar sem Cidely
lá, breiddi út hreint handklœði
áður en ég kom með svínakjöts-
fatið. — Það er vel borgað, já.
Ég fékk þessa vinnu í dag, sagði
ég að lokum ákveðin, — og ég
byrjra á morgun.
4. KAPITULI.
Tilboðinu tekið.
— Og hvenær haldið þér, að
rétt væri að auglýsa „trúlofun-
ina“? Máske strax?
Það var forstjórinn, sem mælti
þetta til mín um morguninn, er
ég stóð aftur við skrifborð hans.
í þetta skipti kom ég feimnis-
lega með „jáyrði“ mitt, sem var
eina úrræðið, eftir hina örvænt-
ingarfullu bón Jacks bróður míns.
— Strax?^ mælti ég með and-
köfum. — Ó, en hvemig væri það
hægt? Fólki — hm — fólki myndi
finnast það svo —, ég bældi ndð-
ur í mér æðislegan hlátur, — svo
fajlákátlegt!
— Hjábátlegt? Hvað er atfauga
vert við það? spurði forstjórinn
hvassmæltur, eins og hann sæi
alls ekki hið undarlega í málinu.
Jú, hann gerði það, hann hlaut
að gera það. En hvað það er
andstyggiilegt, þegar karlmennirn
ir láta eins og þeir viti ekkert.
Það er sagt, að kvenfólkið sé ó-
útreiknanlegt. Hamingjan góða!
Það erum við, sem erum óbrotn-
ar og blátt áfram. Hvað átti ég
að hald.a um forstjórann, þegar
hann sagði ergilegur: — Ég held,
að yfirmenn á skrifstofum hafi
áður trúlofazt starfsstúlkum sín-
um, ungfrú Trant.
— Ja-á, vitaskuld — trúlofazt.
Hann talaði eins og þetta væri
trúlofun! — En ekki, ef — —
— Ekki ef hvað?
— Jú, e;kki ef þau hafa aldrei
sézt tala saman! ruddi ég út úr
mér. — Þér vitið, hr. Watres, að
hinar þrjár stúlkurnar á skrif-
stofu.nni —---
— O, þessar stúlkur' mælti hr.
Watres fyrirlitlega. Ég hrökk við.
Þvi á þessum orðum hæstráð-
anda mátti heyra, hvað hann átti
við: — Ef þeim finnst eittihvað
athugavert við það — ef þær eru
í vegi, þá geta þær farið — far-
ið strax.
Nú sótti atvinnuleysisgrýlan að
mér á ný. f þetta sinn sá ég hana
vofa yifir höfðum stúlknanna
þriggja, sem ég hafði unnið með
og sem höifðu alltaf verið svo al-
mennilegar við mig. Ef þær stæðu
hið minnsta í vegi þessa unga
harðstjóra. þá gátu þær farið!
— Það eru ekki aðeins stúlk-
urnar, sagði ég áköf og þrýsti
saman höndunum, til þess að þær
s.kylfu ekki. Ég hataði þennan
mann, sem gerði mig svona ó-
styrtea. — Það eru allir, hr. Dun-
donadd og hr. Alexander hljóta
að vita, að þér hafið varla yrt á
mig orði fyrr en þér senduð eft-
ir mér í gœrdag, þegar við — það
héldu allir, að þér ætluðuð að
reka mig ------
— So-o, mælti forstjórinn
buldalega.
— Svo að ég gef ekki, einmitt
þegar svo,na stendur á, sagt þeim,
að við séum raunverulega trúlof-
uð! Það má ekki koma alveg fyr-
irvaralaust!
— Ég sé ekki, að það sé nauð-
synlegt, mælti „steingerfingur-
inn“ og starði á mig, eins og
hann myn'di hafa horft á bóka-
pressu, pappírsfanff eða einhvern
vandaðan hlut, á meðan hann hugs
aði um eitthvert atriði. Mér datt
í hug, hvort hann væri að hugsa
um, að reka hr. Dundonald og alla
starfsmennina, heldur en að verða
fyrir nokkrum vanda. — Jæja, ef
þér viljið það heldur. Þér eigið
við, að betra væri að taka ein-
faver millistig. Að ég eigi að byrja
á þvd að taika yður fram yfir hin-
ar, hitta yður oftar og svo fram-
vegis. Það er þannig.
En hvað ég kunni ilia við, hve
stuittaralega og þurrlega hann tal-
aði um þessa hluti, sem venju-
lega var heldur ekki Mkt neinu
venjulegu og tæpfega hægt að bú-
ast við, að hann fœri að lýsa þessu
út í yztu æsar, eins og sniði að
vönduðum saumaskap!
— Jæja, hvenær ætli ég fái að
hitta yður aftur? spurði hann í
sama tón' og hann segði: Hvar
á ég að bæta þessu inn í grein-
ina? — Bíðum við. uú veit ég
það. Þér skuluð koma eftir hádeg-
ið á hverjum degi hingað inn í
stað hr. Alexanders og hraðrita
fariéfan fyrir mig.
— Já, það er bezt, samsinnti
ég og varð nú aftur auðmýktin
sjá'lf á yfirborðinu, en hið innra
full mótþróa.
Hvílik hræðileg skapraun. Að
verða dæmd til Siberiuvinnu á
skrifstofu forstjórans, eftir að
hafa hýrzt í skuggalegu en glað-
legu vólritunarstof'unnd. Þar var
ég þó í hópi hinna þriggja.
Fyrir nokkrum árum myndi ég,
eins og þeir, sem ég umgekkst
heima, hafa lýst þessum sömu
stúlkum: Hræðilegar! Ómöguleg-
ar! Ég hefði ekki veitt neinu at-
hygli hjá þeim, nema ódýru föt-
unum og bjagaða málinu, sem þá
tók svo á taugarnar. Ég hefði emg-
an greinarmun gert á hinni við-
kvæmu Smirhie og ungfrú Robin-
son. sem hefir meiri gáfur í
litla fingrinum. heldur en
flestar stúlkurnar, sem með mér
vóru á klausturskólanum í Wy-
cornbe höfðu í höfðinu. Ég myndi
varla haifa álitið þær vera af sama
kynflokki og mig sjálfa. svo að
maður nefni nú ekki að vera
þeim málkunnug. Jæja, en bar-
áttan fyrir atvinnu og brauði '•ek-
ur marga vitleysuna úr kollinum
í
á manni, því að nú var ég eyði-
lögð yfir að eiga að missa félags-
skap þeirra síðari hluta dagsins.
En það var tilvinnandi. Það,
sem forstjórinn hafði sagt um
ÚTVARPIÐ «.
Miðvikudagur 28 febrúar
Öskudagur
7 00 Morgunútvarp. 12.00 Hádeg
isútvarp,
13.00 Við
sem heima
sitjum. Gísli J Ástþórsson rit.
tes sögu sína „Brauðið og ástina*
fl4) 15 00 Miðdegisútvarp 16.00
Veðurfregnir Síðdegistónleikar.
16.40 Framburðarkennsla ) esp-
erantó og þýzku 1700 Fréttir.
Endurtekið tóniistarefni, 17.40
Litli bamatiminn Guðrún Bira
ir stjóraar þætti fyrlr yngstu
hlustenduraa 19 00 Fréttir 19.
20 Tilk. 19.30 Daglegt mál.
Tryggvi Gíslason magister talar.
19.35 Hálftíminn i umsjá Stefáns
Jónssonar 20 05 Ensk og frönsk
hljómsveitarmúsik 21.00 „Hver
var Gunnþórunn’’ smásaga eftir
Mögnu Lúðvíksdóttur. ínga
Blandon les 21.25 Frá tónlistar
nátiðinni í Stokkhólmi i fyrra.
2145 Þrír tjóðrænir þættir eftir
Sigurbjöra Obstfelder Sigríður
Einars frá Munaðamesi tslenzk
aði Hjörtur Pálsson les. 22.00
Fréttir og veðurfregnir 22.15
Lestur Passfusálma (15) 22.25
Kvöidsagan: Endurmlnnignar
Páls Melsteðs Gils Guðmunds-
son alþingismaður les (8) 22.45
Djassþáttur Ólafur Stephensen
kynnir 2315 Strengjakvartett í
B-dúr (K159) eftir Mozart. 23.25
Fréttir t stuttu máli. Dagskrár-
lok.
Fimmtudagur 29. febr.
7.00 Morgunútvarp. 12.00 Há-
degisútvarp 13,00 Á frívaktinni.
Eydís
Eyþórsdóttir
stjóraar
óskalagaþætti sjómanna. 14.40
Við. sem heima sitjum. Ása
Bech þýðir og flytur frásögu:
Það hófst með Napóleon m.
15.00 Miðdegisútvarp. 16 00 Veð-
urfregnir. 16.40 Framburðar-
kennsla i frönsku og spænsku.
17.00 Fréttir Á hvítum reitum og
svörtum, Ingvar Ásmundsson
flytur skákþátt, 17.40 Tónlistar
timi baraanna. Egili Friðieifsson
stj. 18.00 Tóni. 19.00 Fréttir. 19.
20 Tilkynningar 19.30 Undirbún
ingur undir hægri umferð. Vai-
garð Briem formaður fram-
kvæmdanefndar hægri umferðar
talar. 19.45 Framhaldsleikritið
„Ambrose i Lundúnum“ eftir
Philip Levene Leilkstjóri: Klem
ens Jónsson. 20,25 „Fiðrildi“ op.
2 eftir Robert Schumann. 20 35
Hlaupársdagur. Dr Þorsteinn Sæ
mundsson stjörnufræðingur skýr-
ir frá uppruna dagsins. Jónas
Jónasson ræðir við fóllk, sem á
afmæli þennan dag. 21.30 Út-
varpssagan: „Maður og kona" eft
ir Jón Thoroddsen Brynjólfur
Jóhannesson lelkari endar lestur
sögunnar (25). 21.50 Aríur eftir
Verdi og Leoncavalio: James Mc
Craken syngur 2200 Fréttir og
veðurfregnir. 22.15 Lestur Passíu
sálma (16) 22,25 Dagheimili og
leikskólar Sigurjón Björnsson
sálfræðingur flytur erindi 22.50
Tónlist eftir rónskáld mánaðar-
in», Jón Leifs 23.25 Fréttfa í
stuttu máli. Dagskrárlok,