Tíminn - 08.06.1968, Blaðsíða 11

LAUGARDAGUE 8. júní 1968.
TIMINN
ll
Með
morgun-
kaffinu
Tveir baendur voru á heim-
leið úr- lestaferS.
Þeir voru hreyfir af víni,
og segir þá annar:
— Við eigum nú kerlingarn
ar yfir okkur, þegar við kom-
um heim, Steini minn.
— Og hálfbölvaðar báðar,
svarar hinn.
Æ, þarna kemur maðurinn
mþin, þessi blaðursskjóða, og
þá veit allur bærinn þetta?
SLKMMIHÍ
ÖG PÖSS
Góða kunnáttu í öryggisspila
mennsíku þarf til þess að vinna
eftirfarandi spil, sem kom fyrir
f keppnL
♦ 105
VG643
♦ 54
*Á10754
♦ 986 ♦32
VÁ1098 ♦ KD7
♦ 2 ♦ KG1087
♦ D9863 *KG2
♦ ÁKDG74
♦ 52
♦ ÁD963
♦ Ekkert
Suður spilar fjóra spaða eft
ir að Austur hafði vakið sögn
á einurn tígli. Vestur spilaði
út tígul 2 og sagnhafi tók
kóng Austurs með ásnum. Á
þessu stigi spilsins fékk sagn
hafi þá hugmynd að losna við
annan tapslaginn í hjarta.
Hann spilaði því spaða og
tók á 10 í blindum og kast-
aði hjarfa niður I laufa ásinn,
Eftir þetta var ekki hægt að
vinna spilið. Ef trompin eru
tekin, eru þrír tapslagir í tígli
og einn í hjarta. Ef tígli er
spilað frá blindum þvingar ti-
an drottninguna, sem Vestur
fcrompar, og vörnin fær einnig
tvo slagi á tígul og einn á
hjarta.
En sagnlhafi hefði unnið
sögnina með því að gefa sér
tíma og telja slagi sfna, en
ekki í fljófcheitum losað sig við
hjarta. Eftir útspilið er hægt
að telja tvo slagi á tígul, sex
á spaða og einn á tígul, ef
hægt er að bomast inn á blind
an. Einn slag er hægt að vinna
með því að trompa í blindum
tígui, þar sdm hátt tromp er
þar. Nauðsynlegt er að forðast
að vinningsslagur sé trompað-
ur.
f öðrum slag verður Suður
að spila LÁGUM tígli. Austur
fær slaginn og tekur tvo slagi
á hjarta. Hann spilar þvi næst
trompL Suður tekur á ásinn,
trompar lítinn tígul með spaða
tlunni og tekur laufa ásinn.
Trompin eni síðan tekin og tíg
ul drottningin er tíundi slag-
urinn.
Tveir rosknir bændur hitt-
ust við kirkju og kysstust fast
og mikið.
Sleipt var og blautt, þar
sem þelr stóðu, enda urðu þeir
fyrir þvi ólhappi, að þeir duttu
báðir.
Þegar þeir stóðu á fætur
sagði annar:
— Ég ætlaði að kyssa þig
langtum meira, blessuð elskan
mln!
/ % 3 y i~
b •Æ',
7 n m 9

■m. m #1 /Z
/J /V |p wW''
/r
Krossgáta
Nr. 39
Lóðrétt: 1 Kaffibrauð 2
Upphrópun 3 Klögun 4
Drykkur 5 Eins 8 Sko 9
Stallur 13 Stafur 14 Staf-
rófsröð.
Ráðning á gátu nr. 38.
Lárétt: 1 Orkuver 6 Kná
7 Na 9 NN 10 Hugaðan 11
Ið 12 MD 13 Ann 15 Innan
um.
Lóðrétt: 1 Ofnhiti 2 KK 3
Lárétt: 1 Dráttarvél 6 Hvað 7 Unganna 4 Vá 5 Renndum
Klaki 9 Titill 10 Dýrs 11 Fyrstir 8 Auð 9 Nam 13 An 14
12 Króna 13 Ágjöf 15 Sölumenn. NN.
73
— Nancy mín. Hvað hefir rek-
ið yður tffl London?
— Undir'búningur, skrökvaði
Riffly án þess að roðna.
— Gleður min að heyra, dreng
ur minn. Það eru fyrstu góðu
fréttir.nar í dag, sagði AJfbert Wa.
ters og varð nú aftur alavrlegur.
— Beyrðu niú, Biffly, Viövikjandi
þessum-------
— Já, mú ætla ég að fara, flýtti
ég mér að seigja og tók hatt
minn af litla borðinu, þar sem
hann hafði verið lagður, eins og
á þyrnirannanin á dögunum. —
Ég æfclaði aðeins að standa stutt
við.
— Nancy — heyrðu nú, toom
ásakandi frá sbrifborðinu.
— Já, óg bíð þá úti á biðstof-
umni, lofáðd ég. — En anmars
langaði mig til, ef ég má, að fara
og rabba dálítið við umgfrú Ro-
binsom og stúlkurnar, á meðan
þú afgreiðir þín máL
Ég veit eikki, hvers vegna en
ég fann, að ég varð að sjá þess-
ar þrjár st#kur aftur, með þenn-
an nýja svip á andlitl minu. Þær
vissu að vísu ekki, hver mismun-
urinn var, en — sarnt. Ég gekk
að dyrunum.
— Skynsöm stúlka, kærastar.
þín, William, drundi ánægjulega
í frænda hans, er hann opnaði
fyrir mér. — Hún veit, að hver
hlutur þarf sinn tíma. . . .þú verð-
ur nú að sjá af henmi um stund,
nú þetta hefir verið opinbert i
marga mánuði. Hiorfðu ekki þar,n
ig í mig drengur, ég sá ekki . . .
Dyrnar lokuðust að baki mér.
En í gegn um þær heyrði ég Al-
bert frænda ryðjia úr sér: — Nei,
nú hefi ég aldrei játað annað
eins. Maður skyldi halda, að ég
hefði truflað þig áður en þú vær-
ir búinn að vera trúlofaður í
fimm mínútur. '
SÖGULOK.
Fullt tungl.
Billly teigaðd að sér saltþrung-
dð loftið í Port Cariad. — Þetta
er betra en gamla hugmyndin
þín, Nancy, að eyða hveitibrauðs-
dögunum við Miðjarðarhaf.
Við vorum nýkomin niður á
ströndina frá stærsta húsinu og
stóðum nú og horfðum á tunglið,
sem hóf sig hægt og hægt eims
og dökkrautt, kinverskt ljós'ker
upp yfir d'ötok fjöllin í Carnavans-
hire, í bláleitu septemberrökkr-
inu.
Bnátt hellti það glitrandi geisla
flóði sínu yfir fjörðinn og af
kdettunum með trékonunni féll
Iangur skuggd eftir sandinum. Fyr
ir neðan okkur heyrðist þýtt öldu
gjálfur og kanínur rjátluðu hljóð
lega í grjótinu. Við og við heyrð-
ist fuglagarg og í fjarska greind-
ust köffl fiskimanna, sem reru tffl
fiskjar fyrir nóttina.
Að þessu undanteknu rikti
draumkenndur friður yfir öllu.
Við voram tvö hundrað mílur eða
meira frá hávaða, sólskini og gleði
morgunsins, frá grænu flötinni,
þar sem bátir brúðkaupsveizlu-
gestir kölluðu á eftir okkur-
— Til hamingju. Til hamingju.
— og Theo yfirgnæfði alla.
— Ertu glöð yfir að vera kom-
in hin.gað með mér í kvöld?
— Já, á morgun, svaraði ég,
— komum við á alla þá staði.
sem við vorum vön að koma tffl —
— Yfir að klettinum þarna,
Nancy-------
— Já, og Ijúkum við að mála
mynddna.
— Já, eða láta hania eiga sig.
Við höfum eytt svo mi'klum dýr-
mætum tíma tíl ónýtis bér í Poit
Cariad.
En mér finnst, að allur tím-
inn hér hefði verið yndislegur.
Og nú sveipuðu þessir köldu, hvítu
geislar staðinn í enn meira töfra-
Ijós en ég hafði nokburn tíma
séð Þeir breyttu honum í ævin-
týraland, land, eins og maður
hugsaði um, þegar maður var
bam. Stórt, friðsælt, hrífandi land
sem maður átti einm. Land, þar
sem maður villdi fáa hafa með
sér, land, sem mig hafði ekki
dreymt um lengi, Hivers vegna
komu þessir draumar aftur nú?
Ég horfði út yfir hafið. Ég hafði
hvorki löngun tffl að tala eða
hreyfa mig, aðeins að vera hér
var nóg og horfa á tunglsljósið
á bárunum. Ég var eins kyrr og
stúlkumyndin á klettinum. . . .
Mér fannst á þessu augnabliki,
að ég vseri hluti af þessum njð-
andi, iðandi, tunglskinsbjarta sjó,
af þessum annarlegu hæðum. af
avölu, andvarpandi loftinu og
döggvotri jiörðinni. Þetta var hluti
af mér og ég af því, Á þessu
eina auignabliki gleymdi ég e'lsk-
huga mínum við hlið mér, á þessu
eina, gagntakandi augnabliki var
hann mér horfinn.
Þá tók hann til máls:
— Sjáðu ljósin á skipunum. .
. . eins og ljósarmar. Þessi eru
bara á sjónum. Og ljósarmurinn
lýsir — veiztu hvers vegna? —
Til að vísa maka sínum leiðina
heim.
Ég andvarpaði, Ég var að koma
aftur, hægt og hægt frá þessum
annarlega heimi, þessari gullnu
sýn... .
—• Era nokkrir ijósarmar hér?
spurði ég dálitið utan við mig.
— Já, kannski lengra inni í
iandinu, sagði hann.
H-ann sneri mér hægt í áttina
að sumarbústöðunum. Hlýlega,
rauðleita Ijósglætu lagði út úr
eldhúsdyrunum. Inni sáum vi’ð
rauða, hnöttótta ljóshlíf, skínandi
hvitan dúk og hina viðkunnan-
legu frú Roberts. Hún gekk fram
og _ aftur og rjálaði vjð gaffla og
hnífa, er hún var að leggja á
kvöldverðarborðið handa okkur.
Hún kom fram í dyrnar og
kallaði í mjúka málrómnum sín-
um: — Ma'en Barod rwan, sir!
— Það þýðir, að maturinn er
tilibúinn, sagði Biffly blíðlega. —
Komdu nú inn, elsku vina mín.
Já, þessi ljós seiða mann, En þú
— þú liggur fyrir afckeri, ha?
Er það ekki alveg víst?
— Jú, en það þykir raér líka
vænzt um. mœltí ég og andvarp
aði af hamingju og gleði, ég sneri
mér við og hjúfraði mig í faðmi
hans.
Hann vafði mig örmum og
þrýsti kossi á háls mér. Kossinn
skildi eftir rautt far undan
festi. .. .
Það _er grönn gufflfesti ipeð litlu
nisti. f því er barnslokkur. Móð-
ir hans festl hana um háls mér
í morgun, undir hvítan brúðar-
kjólinn.
Ég man eftir einu, sem hún
sagði, er hún vildi fyrst fá mér
hana.
Einihvern tíma ætla ég að segja
manninum mínum, hvað það var.
Endir.
ÚTVARPIÐ
Gúmmívinnustofan h.f.
Skipholti 35 — Símar 31055 og 30688
Laugardagur 8. júní
7.00 Morgunútvarp 12.00 Há-
degisútvarp.
13.00 Óska-
Iög sjúklinga
Kristin Sveinbjörnsdóttir kynn
ir. 15 00 Fréttlr 15.15 Á grænu
ljósi. Pétur Sveinbjarnarson
stjórnar umferðarþætti. 15.25
Laugardagssyrpa i umsjá Bald-
ur Guðiaugssonar. 17.16 A nót
um æskunnar Dóra ingvadóttir
og Pétur Steingrlmsson kynpa
nýjustu dægurlögin 17.45 Lestr
arstund fyrir litiu börnin 18.00
Söngvar i léttum tón: Carlos
Ramirez syngur spænsk iög. 18.
20 Tilkynningar 18 45 Veður-
fregnir 19 00 Fréttir Tilkynning
ar 19 30 Dafflegt líf Arn! Gunn-
arsson fréttamaður sér um þátt
inn. 20 00 Leikrit.- „Öræfastjöm-
ur4’ eftir Guðmund Kamban.
Frumflutningur á íslenzku. Þýð-
andi- Tómas Guðmundsscvn Leik.
stjóri- Helei Skúlason 22.00
Fréttir oa veðurfregnir 22.15
Danslög 23.55 Fréttir í stuttu
máll. Dagskrárlok.