Alþýðublaðið - 06.03.1990, Blaðsíða 2

2
Þriðjudagur 6. mars 1990
MÞYÐVBllÐIÐ
Ármúli 36 Sími 681866
Útgefandi:
Framkvæmdastjóri:
Ritstjórar:
Fréttastjóri:
Auglýsingastjóri:
Dreifingarstjóri:
Setning og umbrot:
Prentun:
Blað hf.
Hákon Hákonarson
Ingólfur Margeirsson
Jón Birgir Pétursson
Hinrik Gunnar Hilmarsson
Sigurður Jónsson
Leturval, Ármúla 36
Blaðaprent hf.
Áskriftarsíminn er 681866
Áskriftargjald 1000 kr. á mánuði innanlands. I lausasölu 75 kr. eintakið.
BÆNARGJORÐ UM
SIÐSPILLINGU
Hjörtur Torfason hæstaréttarlögmaður hefur verið skipaður
hæstaréttardómari. Um stöðuna sóttu þrír lögmenn auk Hjartar.
Ekki verður annað séð en Óli Þ. Guðbjartsson dómsmálaráðherra
hafi skipað hæfan mann í starfið og fylgt eðlilegum reglum og
kröfum um menntun, starfsreynslu og hæfni í slíkt ábyrgðarstarf.
Dómsmálaráðherra sem er auk þess varaformaður Borgara-
flokksíns hefði undir venjulegum kringumstæðum átt að upp-
skera hól flokks síns fyrir vönduð embættisstörf. Það undarlega
gerist hins vegar, að stjórn Borgaraflokksins á Reykjanesi hefur
lýst yfir vantrausti á dómsmálaráðherra í kjölfar skipunarinnar og
krafist þess að miðstjórn flokksins komi þegar saman. Flokks-
stjórnin á Reykjanesi telur nefnilega að dómsmálaráðherra hefði
átt að skipa einn umsækjandann vegna þess að sá er flokksbund-
inn borgaraflokksmaður og hefur haft ýmis ábyrgðarstörf fyrir
flokkinn. Með öðrum orðum er forysta Borgaraflokksins að fara
fram á, að pólitísk spilling eigi ekki aðeins að viðgangast við skip-
an í æðstu embættisstöður dómsvaldsins, heldur beinlínis að
hafa forgang. Þessi afstaða borgaraflokksmanna er ekki aðeins
þeim og flokknum til mikils álitshnekkis heldur skipar hinum nýja
flokki á bekk úreltra og siðlausra viðhorfa í pólitík. Sem betur fer
féll dómsmálaráðherra ekki í þessa gryfju.
JAFNAÐARSTEFNAN
FRAMTÍÐ EVRÓPU
Hrun kommúnismans í Evrópu vekur upp margar spurningar í
hugum fólks. Hvað tekur við? Hvert höldum við? Hvers konar
þjóðfélag viljum við byggja? Svörin verða að sjálfsögðu eitthvað
misjöfn eins og gengur. Alþjóðleg skoðanakönnun franska blaðs-
ins Libération gefur þó vísbendingu um hvað Evrópubúar eru að
hugsa í þessum efnum. Samkvæmt henni myndi meirihluti íbúa
Evrópu kjósa sér að búa í þjóðfélagi byggðu í anda jafnaðarstefn-
unnar. Könnunin náði til sjö ríkja í Vestur- og Austur-Evrópu og
Sovétríkjanna. Jafnframt kom fram í könnuninni að Evrópubúar
hafna hreinni auðvaldshyggju. Það er athyglisvert með hliðsjón
af þeim fögnuði hægri manna með fall kommúnismans í Aust-
ur-Evrópu að þjóðir Evrópu horfa ekki til íhaldsaflanna í heimin-
um sem eru og hafa verið undir forystu Reagans og Thatcher. Þó
ekki beri að efa að allir frelsisunnandi menn fagni þeirri þróun
sem átt hefur sér stað í Austur-Evrópu er Ijóst að Evrópubúar
leita sér ekki fyrirmyndar til Bandaríkjanna um hvernig þjóðfélag
skuli byggja.
I könnuninni kemur einnig fram að Sovétmenn eru þeir einu sem
trúa á nýjan, breyttan og betri kommúnisma. Einstaka menn hér
á landi virðast enn deila þeirri skoðun með sovétmönnum og
neita enn að viðurkenna algjört skipbrot kommúnismans. Hafa
þeir átt erfitt með að gera upp við fortíð sína þó þeir afneiti
tengslum við gömlu kommúnistaríkin. Sumir hafa gerst svo
ringlaðir í þessu ölduróti að fara að tala um að íslenskir jafnaðar-
menn þurfi einnig að gera upp við sína fortíð. Það er regin fyrra.
Jafnaðarmenn hafa sjálfsagt aldrei staðið styrkari fótum og nú
þegar þjóðir eru að losna undan kúgun og einræði líta þær eink-
um til þjóðskipulags sem jafnaðarmenn boða og hafa byggt upp
víða á Vesturlöndum. Kjarni jafnaðarstefnunnar er sá sami og
hann var fyrir fimmtíu árum þó svo að hinar pólitísku áherslur
hafi breyst með nýjum og betri tímum.
ONNUR SJONARMIÐ
ELLERT Schram ritstjóri DV var í
viðtali nýveriö í málgagni Borgara-
flokksins, Borgaranum. Þar er Ellert
spurður fram og aftur um flokka-
kerfið, upplausn Sjálfstæðisflokks-
ins og hugsanlegt ,,come-back“ í
pólitíkinni.
Lesum fyrst hvaö Ellert hefur að
segja um uppstillingarlista íhalds-
ins. Ellert er spurður hvort prófkjör-
in hafi sungið sitt síðasta í Sjálfstæð-
isflokknum:
„Það held ég ekki. En þetta
segir sína sögu um iægðina í
kringum D-listann í dag. Þeir
telja ástæðulaust að hafa próf-
kjör og sennilega vegna þess að
það sækist ekkert frambærilegt
fólk eftir því að komast inn á list-
ann og í borgarstjórn fyrir Sjálf-
stæðisflokkinn. Þetta er eins og
dauð stofnun hjá þeim og ekkert
tekist á. Eins og menntað ein-
veldi. Enda hefur stöðugt sótt í
sama farið hjá flokknum síðasta
áratuginn eða svo og frjálslynd-
ið hefur verið á hröðu undan-
haldi."
ELLERT er einnig spurður að því
hvort Friðrik Sophusson sé síðasti
móíkaninn i frjálslynda hópi sjálf-
stæðismanna:
„Já. Breytingarnar, sem urðu
á forystu flokksins á síðasta
landsfundi, eru þannig eðlilegt
framhald af því sem á undan er
gengið síðustu árin. Það frjáls-
lynda fólk, sem hefði að öllu
jöfnu stutt Friðrik áfram í vara-
formanninn, eða jafnvel í for-
manninn, er að mestu hætt í
Sjálfstæðisflokknum. Nú þegar
Friðrik Sophusson er ekki leng-
ur í forystu þá vantar alveg þetta
svipmót sem gerði flokkinn að-
laðandi í augum fjöldans. Það er
farið. Hefði Borgaraflokkurinn
haft meiri tíma til að undirbúa
framboð sitt og fengið fleiri leið-
toga frjálslyndra til liðs við sig
hefði hann örugglega orðið
stærri en Sjálfstæðisflokkurinn
í síðustu Alþingiskosningum.“
Ellert: Sjálfstæðisflokkurinn er dauð stofnun þar sem frjálslyndið er á hrööu
undnahaldi.
ELLERT er einnig óspar á aö punda
á gömlu flokkana:
„Þeir ríghalda í gamla póli-
tíska löggjöf, sem þeir hafa tekið
í arf mann fram af manni, svo
langt sem elstu menn muna.
Þannig passa þeir upp á gamla
og úrelta byggðastefnu og kosn-
ingalöggjöf. Halda uppi gömlu
rándýru kerfi með niðurgreiðsl-
um bæði í landbúnaði og í öðrum
atvinnugreinum. Halda í hitt og
halda í þetta. Passa upp á kerfið
og um leið upp á sjálfa sig. Enn
einn góðan veðurdag ryður nú-
tíminn sér til rúms í íslenskri
pólitík og þá verður gaman. Það
er á hreinu.“
ELLERT er að lokum spurður hvort
hann gefi kost á sér á nýjum fram-
boðslista:
„Og nú hlær Ellert upphátt og
skellihlær. Hláturinn er smit-
andi og komumaður tekur undir.
Það er drepið á dyrnar og spurt
um ritstjórann í símanum.
Blaðaheimurinn lætur ekki að
sér hæða og fólkið þarf sínar
fréttir þótt ritstjórar spái í spil
hluta úr degi. Hann grúfir sig yf-
ir verkefni dagsins og kastar
brosandi kveðju á komumann.
Snýr stólnum í átt til dyra og seg-
ir:
Ég hef aldrei látið gott tæki-
færi fram hjá mér fara.“
Þetta er nokkuð merkilegt svar
miðað við þær fréttir PRESSUNNAR
að Ellert hafi ekki útilokað að taka
sæti á lista alþýðuflokksmanna og
óháðra.
DAGATAL
Undarlegir kippir
Undarlegar jarðhræringar á
Laugaveginum urðu tilefni þess að
ég hringdi í vin minn, jarðfræðing-
inn.
Jarðfræðingurinn var nýkom-
inn úr mælingum í ráðhúsinu þar
sem ýmislegir kippir hafa verið að
undanförnu.
A
Eg spurði vin minn þegar í stað
um kippina.
— Já, þetta er mjög sérkenni-
legt, sagði jarðfræðingurinn. Við
höfum aö undanförnu verið
kvaddir í alls konar hús vegna
kippa þótt ekki hafi allt birst í fjöl-
miðlum.
Ég bað hann endilega að leysa
frá skjóðunni.
— Ég var nú til að mynda að
koma úr ráðhúsbyggingunni nýju.
Þar hafa verið miklir kippir í
grunninum.
— Er’ búið að fá niðurstöðu í
málið? spuröi ég.
— Nei, sagðj jarðfræðingurinn.
En mælingarnar sýna reglulega
kippi, svonefnd ofsaköst. Þetta
gæti hugsanlega stafað af reglu-
legum heimsóknum borgarstjóra
á staðinn. Hann hefur ekki verið
nógu ánægður með framkvæmda-
hraðann að undanförnu.
— Það er og, sagði ég.
Jarðfræðingurinn hélt áfram að
telja upp sérkennilega fyrirburði.
— Nú og nýverið vorum við
kvaddir upp á Krókháls þar sem
miklir kippir voru í götunni. En
það mál leystist fljótlega þegar í
Ijós kom, að þarna voru sífelldir
stjórnarfundir á Stöð 2.
Jarðfræðingurinn dæsti.
— Við erum sannarlega komnir
inn á ný svið að undanförnu, sagði
hann. Um daginn vorum við til að
mynda kallaðir á vettvang niður
við Austurvöll. Þar voru mjög ein-
kennilegar jarðhræringar, óreglu-
legar og með hnykkjum. Okkur
tókst að leiða hræringarnar inn i
Alþingishús og þá kom í Ijós að
Halldór Blöndal hafði verið að
fiytja maraþonræðu með tilheyr-
andi banki í púltið.
*
Eg spurði hvort ekki væru sífellt
ný jarðhræringasvæði að bætast
við.
— Ekki er hægt að neita því,
sagði jarðfræðingurinn. Eins og
Vatnsendalandið. Það er mjög vin-
sælt í augnablikinu. Búnar að vera
miklar hræringar á því svæði, þótt
það liggi ekki á sprungunni.
Fossvogsdalurinn er einnig
dæmi um órólegt svæði. En senni-
lega verður þar rólegra þegar búið
er að bora gat í gegnum Kópavog-
inn fyrir umferðina.
Ég sagði að jarðfræðin væri
margbrotin.
— Satt segirðu, sagði vinur
minn. En aldrei hafði mér þó dott-
ið í hug að vera kallaður sem jarð-
fræðingur á Norðurlandaþing.
s
Eg bað jarðfræðinginn að segja
mér frá þeirri för.
— Og það var svo sem ekkert
merkilegt, sagði jarðfræðingur-
inn. Ljósin fóru á Norðurlanda-
þingi í Háskólabíói og þeim þótti
vissara að kalla mig á vettvang
vegna þess að menn voru hræddir
um eldgos.
— Eldgos? spurði ég gáttaður.
— Já, sagði jarðfræðingurinn.
Skandinavarnir höfðu lesið ein-
hvers staðar, að gosið í Vest-
mannaeyjum hafi byrjað með
straumrofi. Þeir vildu jarðfræðing
á staðinn til að gæta öryggis síns.
— Og hvað gerðir þú? spurði ég.
— Ekkert, sagði jarðfræðingur-
inn. Ég fór í pontu og sagði að
næsta gos yrði örugglega í Færeyj-
um og þá urðu allir fegnir og
sögðu að þarmeð yrði efnahag
Færeyja bjargað, því þá hefðu allir
ástæðu til að senda fjárhagsaðstoð
til eyjanna.
— Undarleg ræða, sagði ég.
— Já, en það er henni að þakka
að mér hefur verið boðið að vera
efnahagsráðunautur Færeyja,
sagði jarðfræðingurinn.