Alþýðublaðið - 05.12.1990, Blaðsíða 4

4
Miðvikudagur 5. desember 1990
MÐUBLMD
Ármúli 36 Sími 681866
Útgefandi: Blað hf.
Framkvæmdastjóri: Hákon Hákonarson
Ritstjóri: Ingólfur Margeirsson
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Auglýsingastjóri: Hinrik Gunnar Hilmarsson
Dreifingarstjóri: Sigurður Jónsson
Setning og umbrot: Leturval, Ármúla 36
Prentun: Oddi hf.
Áskrifarsími er 681866
Áskriftargjald 1100 kr. á mánuði innanlands.
í lausasölu 75 kr. eintakið
ÞJÓDIN VILL
BRÁÐABIRGÐALÖG
Spennan á Alþingi undanfarna daga hefur snúist um
bráðabirgðalög ríkisstjórnarinnar á BHMR og afleiðing-
arnar ef þau lög væru felld á þingi. Samþykkt þingflokks
Sjálfstæðisflokksins um að greiða atkvæði gegn bráða-
birgðalögunum setti þingið í uppnám, þar sem óljóst var,
hvort meirihluti stjórnarflokkanna væri fyrir lögunum.
Sambinding þingmanna Sjálfstæðisflokksins var þess
vegna yfirlýsing þess efnis, að allir þingmenn Sjálfstæð-
isflokksins myndu greiða atkvæði gegn bráðabirgðalög-
unum. Falli bráðabirgðalögin, er þjóðarsáttin sprungin
og íslenskt þjóðfélag alelda að nýju. í raun var því staðan
slík, að vel kom til greina fyrir forsætisráðherra að rjúfa
þing og láta hreinlega kjósa um þjóðarsáttina.
Samningar ríkisvaldsins við BHMR voru klúður. Ríkis-
stjórnin hefur setið undir ámæli stjórnarandstöðunnar
fyrir að sýna siðleysi að standa ekki við samningana en
setja bráðabirgðalög á eigin samninga. En siðleysið í
þessum samningum er víðtækara. Það er einnig siðleysi
af forystu BHMR að undirrita samninga vitandi að þeir
samningar eru betri en launþegasamtakanna og
sprengja ramma þjóðarsáttar. Það er siðleysi að fylgja
óréttlátum samningum gagnvart öðrum launþegum eft-
ir með þeirri hörku og einstrengingshætti sem forysta
BHMR hefur gert og leggja íslenskt atvinnu- og efna-
hagslíf undir.
Hjóðin hefur nú sagt álit sitt á siðferði BHMR-samnings-
ins og á siðferði bráðabirgðalaganna. DV birtir skoðana-
könnun í gær, þar sem fram kemur að rúm 65% af þeim
sem tóku afstöðu til bráðabirgðalaganna, styðja þau.
Aðeins 34,8% þeirra sem tóku afstöðu eru andvígir lög-
unum. Yfirgnæfandi meirihluti íslensku þjóðarinnar, tel-
ur sem sagt svo mikla þjóðarhagsmuni í húfi, að samn-
ingur ríkisins við BHMR megi ekki taka gildi. Hér má
segja, að nauðsyn brjóti lög. Niðurstaða þjóðarinnar er
ennfremur siðferðislegur áfellisdómur gagnvart BHMR,
og ljóst er að samningurinn nýtur ekki mikillar lýðhylli.
ÞINGFLOKKUR
ÍHALDSINS í UPPNÁMI
Formaður og þingflokksformaður Sjálfstæðisflokksins
lýstu því yfir á fréttamannafundi síðastliðinn mánudag,
að þingmenn Sjálfstæðisflokksins stæðu sameinaðir að
baki samþykkt þingflokksins að greiða atkvæði gegn
bráðabirgðalögum ríkisstjórnarinnar. í ljós hefur komið,
að þar var ekki sagt satt frá. Óljóst var um afstöðu nokk-
urra þingmanna er samþykktin var gerð. Nokkrum þing-
mönnum Sjálfstæðisflokksins virðist því hafa verið gerð
upp afstaða í þessu máli.
Mlþýðublaðið skýrði frá því í forsíðufrétt síðastliðinn
laugardag, að Davið Oddsson, borgarstjóri og varafor-
maður Sjálfstæðisflokksins, hefði setið umræddan þing-
flokksfund Sjálfstæðisflokksins og barið í gegn hina um-
deildu samþykkt. Þorsteinn Pálsson, formaður Sjálf-
stæðisflokksins, staðfestir frétt Alþýðublaðsins í viðtali
við DV í gær, þar sem hann segir þá Davíð báða bera
ábyrgð á samþykktinni.
IVIorgunblaðið greinir frá því í fréttagrein í miðopnu í
gær að mikil óánægja ríki meðal „ákveðinna þing-
manna Sjálfstæðisflokksins hvernig staðið hefur verið
að þessu máli.“ Blaðið segir að hörð gagnrýni á flokks-
forystu Sjálfstæðisflokksins hafi komið frá þingmönnun-
um Salóme Þorkelsdóttur, Eggerti Haukdal, Eyjólfi Kon-
ráð Jónssyni, Matthíasi Bjarnasyni, Inga Birni Alberts-
syni og Kristni Péturssyni. Á þeirri stundu sem þetta er
skrifað hefur þingflokksfundi Sjálfstæðisflokksins verið
margfrestað og fundartími enn ekki ákveðinn. Davíð
Oddsson sparaði ekki „ákveðnum þingmönnum"
skammirnar í útvarpsviðtali í gær og sagði þá skorta þor
að standa við samþykktina. Innganga borgarstjórans í
landsmálin er því bæði orðin hávaðasöm og umdeild
svo ekki sé meira sagt.
Hjóðin hefur aftur á móti sagt álit sitt á samþykkt þing-
‘flokksins. Samkvæmt skoðanakönnun DV eru 72% kjós-
enda andvíg samþykkt þingflokksins en aðeins 28%
styðja ákvörðunina. Það segir alla söguna. Menn standa
hins vegar þrumu lostnir og undrast sambandsleysi
þingflokksins við flokksmenn sína og þjóðina í landinu.
Það er því ekki nema von að ekki sé fundarfært hjá þing-
liði Sjálfstæðismanna í augnablikinu.
ÖNNUR SJÓNARMIt
Mönnum er mjög tíðrætt
um mistök þingflokks
Sjálfstæðisflokksins um
þessar mundir, ekki síst eftir skoð-
an’akönnun DV sem sýnir að 72%
þjóðarinnar voru á móti samþykkt
Sjálfstæðisflokksins um að greiða
atkvæði gegn bráðabirgðalögum
ríkisstjórnarinnar á BHMR.
Alþýðublaðið skýrði frá því á
laugardaginn, að höfundur sam-
þykktar þingflokks Sjálfstæðis-
flokksins hafi verið Davíð Odds-
son. Þorsteinn Pálsson formaður
Sjálfstæðisflokksins, staðfestir
þessa fregn Alþýðublaðsins í DV í
gær, og bætir við að hann hafi
einnig verið meðhöfundur Davíðs
að samþykktinni.
Þorsteinn segir:
„Það var alger samstaða hjá
okkur Davíð í þeim efnum sem
og í þingflokknum. Við Davíð
eigum jafnstóran þátt í því að
fá þessa samþykkt í gegn hjá
þingflokknum.“
Þá er það á hreinu hverjir hinir
pólitísku hugsuðir eru að baki
einu stórkostlegasta glappaskoti
Sjálfstæðisflokksins.
FRÉTTASKÝRENDUM allra fjöl-
miðla ber saman u m, að Sjálfstæð-
ismenn hafi „skotið sig í fótinn",
með samþykkt sinni gegn bráða-
birgðalögunum.
Grípum niður í leiðara DV í gær,
sem skrifaður er af Hauki Helga-
syni aðstoðarritstjóra:
Greindur stjórnarsinni orð-
ar það svo að Sjálfstæðisflokk-
urinn skjóti sig alltaf í fótinn í
byrjun kosningabaráttu. Þann-
ig vinna menn ekki sigra í
hlaupum. Rétt er, að forysta
Sjálfstæðisflokksins hefur
skemmt eigin kosningabaráttu
oft á tíðum. Landsmenn minn-
ast aðfararinnar gegn Albert
Guðmundssyni, sem klauf
flokkinn og skildi eftir í sárum.
Menn muna leiftursóknina svo-
nefndu, þar sem Sjálfstæðis-
flokkurinn glutraði niður yfir-
burðafylgi á skömmum tíma.
Þetta virtist vera að gerast nú.
Þinglið Sjálfstæðisflokksins
virtist vera að fella bráða-
birgðalögin. Vissulega orkuðu
þau bráðabirgðalög tvímæiis.
Það var til dæmis óvíst, að
meirihiuti í báðum þingdeild-
um stæði að baki laganna, þótt
forsætisráðherra hefði lofað
því og lýst yfir við setningu lag-
anna. Nú í dag er orðinn meiri-
hluti fyrir þessum lögum í báð-
um deildum. Lögin eru því ekki
ólög að því Ieyti. Dómstóll mun
væntanlega skera úr um, hvort
bráðabirgðalögin standist
ekki, af því að þau séu sett til að
kollvarpa öðrum dómi, sem
hafði úrskurðað, að háskóla-
menn skyldu fá sína samnings-
bundnu hækkun, hvað sem
þjóðarsátt liði. Að framan-
sögðu gefnu, skiptir mestu, að
þjóðarsáttin eyðilegðist, ef
bráðabirgðalögin yrðu felld á
Alþingi. Sjálfstæðifslokkurinn
var því að vaða beint í fenið.“
Nú er hver höndin upp á móti
annarri í þingflokki Sjálfstæðis-
flokksins. Erjurnar eru slíkar að
það hefur ekki verið fundarhæft í
sólarhring. Það er því ljóst að
þingmenn Sjálfstæðisflokksins
lumbra á hver öðrum meðan þeir
troða marvaðann í feninu.
DAGFINNUR
Hrekkialómafélagið mætir
ofjarli sinum
Þingflokkur Sjálfstæðisflokksins
hefur nú hlotið heitið Hrekkja-
lómafélag Sjálfstæðisflokksins eða
bara Hrekkjalómafélagið.
Nafngiftin stafar af einkar vel-
heppnuðum hrekkjabrögðum
þingflokksins á þessu kjörtímabili.
Menn deila nokkuð um hvaða
hrekkjabrögð hafa verið vinsælust
og þjóðþekktust.
Margir telja að mesta hrekkja-
bragðið hafi verið þegar félagið
rak einn þekktasta hrekkjalóm-
inn, Albert, úr félaginu þannig að
hann varð að stofna sitt eigið
hrekkjalómafélag: Hrekkjalóma-
félag borgara.
Aðrir eru þeirrar skoðunar að
hápunkturinn hafi verið þegar
Hrekkjalómafélagið rak sjálft sig
úr ríkisstjórn fyrir rúmum tveimur
árum og skildi þjóðina og atvinnu-
lífið eftir í rjúkandi rústum. Það
segja margir að hafi verið grikkur
aldarinnar.
Sumir eru þó þeirrar skoðunar
að einstakir hrekkir sem beinst
hafa að einstökum þingmönnum
hafi verið sniðugastir. Þannig
benda menn á framgöngu ein-
stakra hrekkjusvína gegn félags-
málaráðherra í því skyni að hafa
húsbréfakerfið af almenningi.
Einnig er bent að einstaka hrekki
gagnvart fjármálaráðherra.
Langflestir eru þó þeirrar skoð-
unar að heildarhrekkirnir hafi tek-
ist einkar vel. Dæmi um þetta er
vantauststillaga Hrekkjalómafé-
lagsins sem kostaði beina sjón-
varpsútsendingu heilt kvöld. Þar
með hafði Hrekkjalómafélagið
bæði Derrick og Dallas af lands-
mönnum en gaf þeim í staðinn
flengjandi ræður ráðherra ríkis-
stjórnarinnar sem skömmuðu
Hrekkjalómafélagið í hástert með-
an hrekkjalómarnir glottu framan
í þjóðina.
En nú er talið að Hrekkjalómafé-
lagið hafi slegið alla fyrri grikki út.
Með því að ráðast gegn bráða-
birgðalögum ríkisstjórnarinnar og
freista þess að sprengja þjóðarsátt-
ina í loft upp, hefur Hrekkjalóma-
félagið gert víðtækasta grikk sinn
til þessa; hrekkur sem steypa átti
þjóðinni út í botnlausar Skuldir,
verðbólgu og upplausn.
Hrekkjalómafélagið hafði geng-
ið svo vel frá hnútunum að annað-
hvort hefði komið til kosninga eða
þjóðarsáttin hefði sprungið. Grikk-
ur aldarinnar lá í loftinu. Hrekkja-
lómarnir héngu í þingsætunum,
fullir eftirvæntingar, glottandi og
flissandi.
En þá kom Hjörleifur austfirski
upp í pontu og sagðist styðja ríkis-
stjórnina. Þar með urðu glott
hrekkjalómanna að skeifu.
Þeir höfðu gleymt því, að af öll-
um hrekkjalómum þingsins, er
Hjörleifur mesti hrekkjalómurinn
þegar öllu er á botninn hvolft.
Hrekkjalómafélagið hafði hitt
ofjarl sinn.