Alþýðublaðið - 07.05.1990, Blaðsíða 2

2
Þriðjudagur 8. maí 1990
INNLENDAR FRÉTTIR
Fólk
Enn einn
ungur tenór
Islendingar eiga marga
og góða tenóra, og marg-
ir þeirra hafa náð frægð
og frama við erlend tón-
leikahús. Ungur tenór, Ól-
afur Arni Bjarnason,
heldur sína fyrstu tón-
leika í íslensku óperunni í
kvöld kl. 20.30. Ólafur
Arni nam fyrst hér heima
en síðan í Bloomington i
Indíanaríki í Bandaríkj-
unum. Framtið hans virð-
ist lofa góðu — í vor söngi
hann fyrir umboðsmenn
óperuhúsa í Þýskalandi
og hefur verið ráðinn
fyrsti tenór við óperuhús-
ið í Regensburg þar sem
hann syngur Don Jose í
Carmen í haust. Undir-
leikari í kvöld er Olafur
Viifnir Albertsson.
Spaugstofunafn
á framboðslista
Nýr uettlingur er ekkert
grínnafn lengur. Á Suður-
eyri bjóða menn fram
lista með þessu nafni í
bæjarstjórnarkosningun-
um 26. maí. Spaugstofan
kom fram með þetta nafn
— í gríni — Súgfiröingar
nota það í fullkominni al-
vöru. Á Suðureyri veröur
mikið fjör í kosningunum
— þar er fimmti hver
maður í bænum á fram-
boðslista, 50 menn af 245
sem eru á kjörskrá! Sam-
svarar þetta því að um 15
þúsund Reykvíkingar
væru á framboðslista.
Sveinn Sæm. —
38 ár i fluginu
Sveinn Sæmundsson,
fyrrum blaðafulltrúi Flug-
félags íslands og síðar
Flugleiða er um þessar
mundir að hætta störfum
við fyrirtæki sitt — fyrir
aldurs sakir — segir hann,
og er þó með yngri
mönnum í sjón og raun.
Sveinn hefur starfað í 38
ár í fluginu og man því
tímana tvenna. Hann er
reyndar ekki að hætta
störfum alfarið, því hann
og Steinar J. Lúdvíksson
eru að skrifa annað bindi
flugsögu íslands. Fyrir
síðustu jól kom út eftir þá
bókin Fimmtíu flogin ár,
fyrsta bindið af trúlega
þrem. Næsta bindi ætti að
verða enn æsilegra en
það fyrsta, — þar verður
tekið á sameiningu flugfé-
laganna og von á miklum
og merkilegum upplýs-
ingum sem ekki hafa
komist í hámæli.
Mó tala —
sé á hann yrt!
Haraldur L. Haraldsson,
bæjarstjóri á ísafirði er i
slæmri aðstöðu um þess-
ar mundir. Hann er kom-
inn í framboð gegn vinnu-
veitendum sínum, meiri-
hluta bæjarstjórnar, sem
hann telur sig í málefna-
legri andstöðu við. Getur
bæjarstjóri sig nú lítt
hrært. Sagt er að hann
megi tala því aðeins að á
hann sé yrt. Gert hefur
verið samkomulag milli
Haraldar og meirihluta
bæjarstjórnar þar sem
nokkuð er þrengt að bæj-
arstjóra.
Goði Sveinsson sjónvarpsstjóri og Jón Gunnarsson, yfirgefa Stöð 2, 20. febrúar sl. til að taka við störfum hjá Sýn. Nú koma þeir í raun til baka og starfa
hjá sama fyrirtæki og forðum.
Nú skal sjónvarpað
með hámarksarðsemi
BAK VID FRÉTTIRNAR
Fjölmiðlum hefur að vonum orðið tið-
rætt um það sem þeir kalla „nýja fjöl-
miðlarisann" og eiga þó við Stöð 2 i end-
urreistri mynd. Boðað er að risinn verði
brátt almenningseign svo hjákátlega sem
það hljómar þegar litið er nánar á málið.
Áður en almenningi verður leyft að opna
sparibauka sina og leggja innihaldið að
fótum risans »tla stjórnendur hans þó að
gera ákveðnar ráðstafanir.
EFTIR: SÆMUND GUÐVINSSON
Samkvæmt fréttum felast
þær einkum í því að reka
fleira starfsfólk og skera
innlenda dagskrárgerð nið-
ur við trog svo risinn geti
malað eigendum sínum
gull. Þetta eru svo sannar-
lega háleit sjónarmiö því
hvaö er eftirsóknarverðara
hér í heimi en græða pen-
inga á náunganum? Að
skapa nýjar atvinnugreinar
sem framleiði verðmæti til
útflutnings er bara slagorð
fyrir kosningar ef álvers-
plön eru undanskilin.
Marklaust hjal
á 19.19
Helstu forsprakkar nýja
risans voru kallaðir til
skrafs í fréttaþætti Stöðvar
2 fyrir helgina. Oft hef ég
séð Ólaf Friðriksson frétta-
mann skeleggari í spurn-
ingum en í þetta sinn. Hann
sat þarna eins og ferming-
ardrengur sem er að sækja
um sumarvinnu með húf-
una milli handanna og tel-
ur sig þurfa að afsaka ná-
vist sína með hógværu og
vandræðalegu orðalagi. Nú
brá ekki fyrir hvössum og
gagnrýnum spurningum
sem gjarnan er beint að
pólitíkusum eða forsprökk-
um fyrirtækja úti í bæ.
Valdinu var lotið i auðmýkt
og undirgefni.
Hins vegar voru þeir er
skópu risann ekkert að fara
í felur með tilgang sköpun-
arverksins. Ef hér hefði
komið upp ein sjónvarps-
stöð til viðbótar væri næsta
víst að hún hefði veitt Stöð
2 samkeppni og menn
hefðu klórað augun hver úr
öðrum í tvö til þrjú ár en
síðan sameinast. Því væri
miklu betra að sameinast
strax til að útiloka sam-
keppni á vegum einkafram-
taksins. Og þetta eru menn
sem daginn út og daginn
inn eru blaðrandi um nauð-
syn frjálsrar samkeppni til
hagsbóta fyrir land og þjóð.
Svo kemur í Ijós, að sam-
keppni á því aðeins rétt á
sér að „fjölskyldurnar
fimmtán" hafi af henni
ágóða.
„Markmiðið er
fyrst og fremst eiH"
Einhver af hinum nýju
forsvarsmönnum risans
vék að því að markmiðið
með sameiningu fyrirtækj-
anna væri að bjóða sem
besta dagskrá. Betri en
Sjónvarpið að mér skildist.
Auðvitað er þetta eins og
hvert annað kjaftæði. Þess-
ir menn eru ekki að leggja
fé í fjölmiðil af hugsjón
heldur er takmarkið að
hafa arð af starfseminni. Nú
má auðvitað segja að til
þess að það megi verða
þurfi dagskráin að vera
,,góð" svo áskrifendur
haldist og auglýsingafé
streymi inn. Þær tekjur eru
þó engin trygging fyrir
„góðri" dagskrá því í dag
eru það umbúðirnar sem
selja frekar en innihaldið.
Jón G. Hauksson blaða-
maður skrifar oft góðar
greinar um viðskipti í DV. í
iaugardagsblaðinu síðasta
fjallar hann um sameiningu
Stöðvar 2 og Synar og segir
meðal annars: „Hin nýja
stjórn fjölmiðlarisans, sem
væntanlega kemur saman
á sinn fyrsta fund 22. maí
næstkomandi, mun taka
ákvörðun um starfsmanna-
mál og stefnu í dagskrár-
gerð hinnar nýju sjónvarps-
stöðvar. Ljóst er þó að hún
mun fá ákveðin fyrirmæli
til að vinna eftir. Sérstak-
lega er krafa um að innlend
dagskrárgerð veröi skorin
niður og sömuleiðis að
starfsfólki verði fækkað."
Ennfremur segir í grein
JGH: „Þannig er rætt um
að aðstandendur hinnar
nýju stöðvar vilji sjá innan
við 100 starfsmenn fyrir
árslok 1990 og innan við 80
starfsmenn 1990. (1991? —
innsk. SG) Markmiðiö er
fyrst og fremst eitt; að rétta
sjónvarpsskútuna við og
reka einkasjónvarps- og út-
varpsstöð með hagnaði."
Hvar er nú hugsjón
Jóns Ottars?
Nú er það í sjálfu sér
nauðsynlegt að rekstur
sem þessi standi undir sér
og þarf ekki að fara fleiri
orðum um það. En það er
stór munur á því og að gera
þær kröfur að um hámarks-
arð verði að ræða, ekki síst
þegar fjölmiðill er annars
vegar.
Meðan Jón Óttar stýrði
Stöð 2 varð honum tíðrætt
um menningarhlutverk
Stöðvarinnar og var helst á
honum að skilja að framtíð
íslenskrar menningar stæði
og félli með Stöð 2. Þó þessi
vaðall væri yfirgengilegur
á stundum og dagskráin í
litlu samræmi við yfirlýs-
ingar sjónvarpsstjórans þá
fer það ekkert milli mála að
í tíð Jóns voru framleiddir
nokkrir mjög góðir inn-
lendir þættir og ekki vafi á
að innlend dagskrárgerð
var honum mjög hugleikin.
Erfitt er hins vegar að setja
slíka þætti undir mælistiku
arðs í formi peninga. Enda
væri fátæklegt um að litast
í íslensku menningarlífi ef
hagnaðarvonin ein væri
höfð að leiðarljósi.
Kröfur um arðsemi rek-
ast stundum á við kröfur
um frelsi til skapandi fram-
leiðslu sem hefur engan
annan tilgang en þann að
skemmta fólki með trúðs-
leikjum. „Einstaklingurinn
er ærður, en ekki ræktað-
ur.“ Svo segir Matthías Jo-
hannessen í Félagi Orð og
eru það orð að sönnu.
Almennings-___________
hlutafélag____________
— fyrir suma
Risamiðlarnir nýju gum-
uðu af þeirri fyrirætlan að
gera fyrirtækið að almenn-
ingshlutafélagi og Jón Ótt-
ar var genginn í björgin og
fagnaði líka. Væntanlega
búið að bjarga hlutabréfun-
um hans. En mikið skelfing
er þetta rugl um almenn-
ingshlutafélags gegnsætt í
þessu máli sem svo mörg-
um öðrum. Raunar er
nokkuð Ijóst að ekki mun
hver sem er geta keypt
hlutabréf í risanum, alla
vega ekki fyrir háar upp-
hæðir. Hér er það orðin
lenska að nokkrir aðilar
tryggi völd sín og stöðu
með hlutabréfakaupum í
hinum og þessum stórfyrir-
tækjum og segi svo við lýð-
inn: „Komiði nú með spari-
féð ykkar, lömbin mín og
kaupið bréf hjá okkur. Þetta
er ykkar fyrirtæki. Al- '
menningshlutafélag." Sak-
leysingjar koma svo trítl-
andi með krónurnar sínar
og leggja í púkkið og
standa síðan í þeirri trú að
þeir eigi eitthvað í viðkom-
andi fyrirtæki og hafi þar
jafnvel nokkur ítök.
Staðreyndin er auðvitað
sú að örfáir hlutabréfa-
kóngar fara með öll völd í
fjölmiðlarisanum. Andi
arðseminnar svífur nú yfir
vötnum í nafni samkeppni!
Hugsjón frumherjanna er
fyrir bí en kannski kemur
einhvern timann nýr Orson
Welles með Citizen Kane
héðan af heimaslóðum.