Alþýðublaðið - 16.05.1990, Blaðsíða 4
4
VIÐHORF
Miðvikudagur 16. maí 1990
Ármúli 36 Sími 681866
Útgefandi: Blað hf.
Framkvæmdastjóri: Hákon Hákonarson
Ritstjóri: Ingólfur Margeirsson
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Auglýsingastjóri: Hinrik Gunnar Hilmarsson
Dreifingarstjóri: Sigurður Jónsson
Setning og umbrot: Leturval, Ármúla 36
Prentun: Oddi hf.
Áskriftarsíminn er 681866
Áskriftargjald 1000 kr. á mánuði innanlands.í lausasölu 75 kr. eintakið
EVRÓPSKIR
JAFNAÐARMENN
ÍSÓKN
Vestur-þýskir jafnaðarmenn unnu mikinn kosningasigur í þing-
kosningum fylkjanna Nordhein-Westfalen og Neðra-Saxlands síð-
astliðinn sunnudag. Þessi sigur var mikilvægur fyrir jafnaðarmenn
vegna þess að í þessum tveimur fylkjum er um 40 % allra kjósenda
í Vestur-Þýskalandi. Jafnaðarmenn hafa jafnframt tryggt sér meiri-
hluta í Sambandsráðinu í Bonn, Bundesrat. Kristilegi demókrata-
flokkurinn með Helmut Kohl, kanslara Vestur-Þýskalands í broddi
fylkingar, beið hins vegar afhroð í þessum tvennum kosningum og
hefur staða stjórnarinnar veikst til muna.
Sigur jafnaðarmanna í Vestur-Þýskalandi undirstrikar hina sterku
stöðu jafnaðarstefnunnar í Evrópu. Sameining þýsku ríkjanna er
framundan með myntsameiningu þann 2. júlí næstkomandi og frek-
ari samskiptum og nánari tengslum þýsku ríkjanna í náinni framtíð.
Sterk staða jafnaðarmanna í hinu nýja sameinaða Þýskalandi styrkir
innviði jafnaðarmanna um allt meginland Evrópu. Jafnaðarmenn
sækja ennfremur fram í Bretlandi þar sem Margrét Thatcher forsæt-
isráðherra og leiðtogi íhaldsflokksins beið afhroð í nýafstöðnum
sveitarstjórnarkosningum en breskir jafnaðarmenn hrósuðu sigri.
Þótt Morgunblaðið hafi fullyrt á forsíðu að Thatcher hafi styrkst í
sessi eftir ósigur sinn, er sannleikurinn sá, að hin óhefta frjálshyggja
Thatchers er á hraðri niðurleið, bæði meðal almennra kjósenda og
einnig í sjálfum íhaldsflokknum.
r
I hinni nýju Evrópu sem óðum er að myndast, er það hin mikla
hreyfing evrópskra jafnaðarmanna sem mótar nýja Evrópu eftir
hrun kommúnismans í austri og fall frjálshyggjunnar í vestri. Þetta
er tími mikilla tækifæra fyrir alla evrópska jafnaðarmenn — einnig
íslenska.
RADDIR
MÍN SKOÐUN
Fjöreggið dýra
Við búum í töluvert hörðum
heimi og tilfinningasemi
ekki hátt skrifuð og fólk
hrætt við aö láta tilfinningar laus-
ar. Sýndarmennska er töluvert
metin, gervigleði framleidd og
tískuheimurinn býr til næstum
sviplaus andlit á módel sín, andlit
gjörsamlega án tilfinninga. Andlit
þátttakenda í lífsgæðakapphlaup-
inu, sem er sífellt að lengjast, eru
sviplaus og margur kemur ákaf-
lega móður í mark en sumir
springa á leiðinni. Verðlaun eru
engin.
Ef við viljum betri heim, ætl-
umst við til að einhver annar taki
að sér að breyta honum. Gildis-
matið er sífellt að breytast og ein-
staklingurinn að verða minna
virði en áður. Okkur stendur á
sama flestum hvað öðrum líður,
allir eru að reyna að gera það gott
og fara sínu fram. Þegar menn svo
allt í einu eru sestir með gömul
andlit við glugga minninganna er
spurt; til hvers var þetta allt sam-
an?
✓
g veit svo sem ekki af
hverju ég er byrjaður að
muna tímana, þegar menn
gátu hlustað á jarðarfarir í útvarp-
inu. Þetta man nýja kynslóðin
ekki, sú sem er að æða áfram í leit
að framtíð, með sviplaus andlit og
stresstöskur viðskiptanna í hendi.
Þó er ekki langt síðan.
Þegar maður hlustaði á jaröar-
för í útvarpinu, varð maður hluti
af heild. Kannski þekkti maður
ekki svo gjörla þann sem verið var
að kveðja, en þetta var granni og
manni stóð ekki á sama um þá
sem syrgðu. Þegar einhver deyr,
er maður minntur á lífið.
Jarðarför var auðvitað yndis-
lega leiðinlegt útvarpsefni, en viö
sem hlustuðum, vorum ekki eins
kröfuhörð og nútíminn og áttum
til töluvert af umburðarlyndi. Viö
þorðum að finna til og tjá tilfinn-
ingar okkar í orðum og gjörðum.
Hver og einn skynjar lífið á sinn
hátt og víst er að við kunnum ekki
öll að lifa því fallega. Með aldrin-
um kemur þörfin fyrir kyrru og
þögn.
X
g átti leið um miðbæinn ný-
lega. Það var nær miðnætti
og föstudagur. Ungt fólk, á
aldri barnsins, réði strætinu og
ögraði mér dálítið. Þetta voru
börn síns tíma og einhver myndi
kalla þau frek. Þau voru dálítið á
leiðinni að verða drukkin og
kunnu illa með það að fara, eins
og flestir. Það var augljóst að gest-
ir götunnar voru að fagna ein-
hverju og gerðu það með því að
smíða hávaða í þögn miðbæjarins,
sem er reyndar orðinn hálfgert
ræksni.
Eg fór allt í einu að velta því fyrir
mér hvernig þetta unga fólk skynj-
aði lífið og dýrmæti þess. Sumir
skynja ekki lífið fyrr en þeir hafa
næstum því misst það. Sú reynsla
er sterk og ógurleg og maður
verður aldrei samur eftir.
Ungu stúlkurnar sem björguö-
ust naumlega úr Ölfusá um dag-
inn, sögðu Omari Ragnarssyni frá
reynslu sinni í fréttum á Stöð 2.
Stúlkurnar svo ungar að árum, töl-
uðu með rómi reynslunnar og það
snart mig djúpt að hlusta á þær
segja frá baráttunni fyrir lífinu og
hve þær voru ákveðnar í aö kom-
ast upp úr heljarfljóti og lifa miklu
lengur.
Þegar maður þarf að berjast fyr-
ir hverju stundarkorni lífsins, er
oft byrjað að muna Guð, og þarna
á árbakkanum stóð kirkjan, eins
og mild móður með útbreiddan
faðm.
Áhrifamikil frásögn en um leið
undarlega falleg, þó aö maður
skynjaði svartklædda sorgina.
Þessar ungu stúlkur höfðu þrosk-
ast mjög skyndilega og miskunn-
arlaust. Þær náðu að grípa fjöregg
sín og lífið varð dýrmætt.
að er mikið talað um sjálfs-
víg um þessar mundir. Ungt
fólk missir fjöregg sín og
dauðinn sleppur út. Hafa ráða-
menn engar áhyggjur af þessu?
Engin nefnd sett á laggirnar til að
kanna ástæðurnar og setja í eitt-
hvert samhengi við líísmöguleika
í þessu landi, þar sem góðærið
virðist aðallega vera uppi í stjórn-
málamönnum. Peningar halda
áfram að vera það dýrasta á ís-
landi. Þeir eru dýrari en sjálft lífið.
Ungu stúlkurnar sem börðust af
hörku fyrir Iífinu og sýndu mikiö
hugrekki, ættu að vera okkur
hvatning til að hugsa lengra en
upp í Öskjuhlíð. Einstaklingurinn
þarfnast hjálpar. SÁÁ, sem berst
fyrir lífi einstaklings í vímuvanda,
nær ekki endum saman og vantar
20 milljónir til þess. En hvað kem-
ur það okkur við? Þurfum við ekki
fyrst að ljúka öllum sýndar-
mennskuverkefnunum? Á meðan
má einstaklingurinn farast af eigin
hvötum í heljarfljóti áfengisins.
Á ég að gæta bróður míns?
Jónas Jónasson
Hvaöa liö veröur Islandsmeistari í knattspyrnu í ár?
Skapti Gíslason 40 ára húsa-
smiður
„Ég fylgist nú reyndar ekki mik-
iö meö knattspyrnunni en þaö litla
sem ég hef séö þá sýnist mér
Framarar ætla aö veröa meö
sterkasta liöiö í ár. Þeir bláklæddu
eru meö skemmtilega blöndu af
yngri og eldri leikmönnum þannig
aö ég held að þeir muni hampa
bikarnum í haust"
Ágúst Pétursson 41 árs rafeinda-
virki
„KR-ingar eru meö ungt og
skemmtilegt liö þannig aö ég spái
því aö Vesturbæjarliðið muni
veröa sigurvegari þegar upp verö-
ur staðið í haust."
Gissur Páll Gissurarson 13 ára
nemi
„Baráttan á eftir aö standa á
milli KA, Vals og Fram. Annars
held ég aö mörg lið verði jöfn aö
getu þannig aö þetta verði spenn-
andi og skemmtilegt Islandsmót."
Kristín B. Guðmundsdóttir33 ára
viðskiptafræðingur
„Það er ekki spurning aö KA á
eftir aö verja íslandsmeistaratitil
sinn. Þetta eru metnaðarfullir
strákar þarna fyrir norðan og þeir
vita að þaö er hvasst á toppnum.
Þeir munu hins vegar standa af
sér stórhríðina í sumar og lyfta ís-
landsmeistarabikarnum aftur
næsta haust."
Ellert B. Schram 50 áta ritstjóri
og heiðursformaður KSÍ
„Ég tippa á aö mínir menn, KR,
muni sigra á mótinu aö þessu
sinni. Þeir eru með 3—4 topp-
menn og yngri strákarnir eru orön-
ir mjög liprir knattspyrnumenn.
Þess vegna spái ég þeim íslands-
meistaratitli."