Alþýðublaðið - 10.01.1992, Blaðsíða 2

2
Föstudaqur 10. janúar 1992
MfflUBlMÐ
HVERFISGÖTU 8-10 - REYKJAVÍK - SÍMI 625566
Útgefandi: Alprent hf.
Framkvaemdastjóri: Ámundi Ámundason
Ritstjóri: Ingólfur Margeirsson (í starfsleyfi)
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Auglýsingastjóri: Ámundi Ámundason
Setning og umbrot: Leturval sf.
Prentun: Oddi hf.
Sfmar eftir lokun skiptiborðs:
Ritstjórn: 625538 — Dreifing: 625539 — Fax: 627019
Tæknideild: 620055
Áskriftarverð kr. 1.200 á mánuði. Verð í lausasölu kr. 90
Meinsemdir
alræðisvaldsins
Borgarendurskoðun skilaði fyrir nokkru skýrslu um svonefnt
Perluhneyksli, en framkvæmdir við byggingu Perlunnar fóru tæp-
lega 400 milljónum fram úr fjárhagsáætlun á síðasta ári. í skýrslu
borgarendurskoðunar kemur fram, að yfirstjórn Perluframkvæmd-
anna hafi gjörsamlega farið úrskeiðis og ekki liggi fyrir á hvers hendi
hún eigi að vera. Davíð Oddsson, fyrrverandi borgarstjóri, hefur
brugðist hart við skýrslu borgarendurskoðunar og gagnrýnt vinnu-
brögð hennar. Fyrrum borgarstjóri hefur hins vegar lýst því yfir að
hann, sem borgarstjóri á sínum tíma, beri endanlega ábyrgð á fram-
kvæmdum Perlunnar.
Urð fyrrum borgarstjóra breyta þó ekki þeirri niðurstöðu borgar-
endurskoðunar, að yfirstjórn Perluframkvæmdanna hafi verið gjör-
samlega í molum. Tölurnar einar sanna það. Kristín Á. Ólafsdóttir,
borgarfulltrúi Nýs vettvangs, hefur iagt fram bókun í borgarráði þar
sem segir að enginn sé fundinn ábyrgur fyrir Perluhneykslinu í
skýrslu borgarendurskoðunar. í svarbókun Markúsar Arnar Antons-
sonar borgarstjóra eru þessi orð staðfest. „... hækkun fjárveitinga
til Perlunnar voru hvorki teknar í stjórn veitustofnana né í borgar-
stjórn eða borgarráði." Hverjir tóku þá ákvarðanirnar um hækkun
fjárveitinganna?
Fað er nauðsynlegt að fá svar við þessari spurningu, þótt ekki væri.
nema vegna þess, að umframfjármagn til Perlunnar brýtur í bága
við 79. og 80. grein sveitarstjórnarlaga, sem kveða á um, að ekki
megi gera breytingar á samþykktri fjárhagsáætlun sveitarstjórna
nema af kjörnum fulltrúum í sveitarstjórn. Meðan ekki fæst hreint
svar við spurningunni hver eða hverjir tóku ákvörðun um hækkun
fjárveitinga til Perlunnar sveima getspárnar í loftinu. Var um að
ræða misskilning stjórnarmanna og starfsmanna Hitaveitu Reykja-
víkur á hlutverki stjórnar veitustofnana? Var leitað beint til fyrrum
borgarstjóra um afgreiðslu á aukafjárveitingunum? Af skýrslu borg-
arendurskoðunar má ráða, að mörg mál Hitaveitunnar hafi hlotið
beina afgreiðslu hjá borgarstjóra eða borgarverkfræðingi, þar sem
sá skilningur virðist hafa verið meðal yfirstjórnenda Hitaveitunnar
og starfsmanna hennar, að borgarráð sé næsta skipulagsþrep fyrir
ofan stjórn veitustofnana og borgarstjóri jafnfætis stjórn veitustofn-
ana sem yfirmaður hitaveitustjóra.
/Vðferð meirihluta sjálfstæðismanna í borgarstjórn virðist vera sú,
að draga þær ályktanir af skýrslu borgarendurskoðunar, að hún sé
vart marktæk og sýni aðeins að enginn hafi í raun tekið ákvarðanir
um fjárausturinn í Perluna og þar af leiðandi sé enginn ábyrgur.
Þetta er auðvitað ábyrgðarlaus afstaða og ábyrgðarlaus afgreiðsla.
Skýrsla borgarendurskoðunar sýnir fyrst og fremst að skipulagsmál
Reykjavíkurborgar eru í molum. Boðleiðirnar eru allar stíflaðar. Al-
þýðublaðið hefur margsinnis bent á það í leiðurum blaðsins, að
Reykjavíkurborg hefur liðið af áratugalangri valdasetu eins flokks.
Slík einræðisvöld, sérstaklega í höndunum á sterkum, pólitískum
borgarstjóra, bjóða hættunni heim. Perluhneykslið sannar þessi orð.
Það eru einmitt einkenni einræðiskerfis að enginn er ábyrgur nema
einna helst einræðisherrann. Undirmennirnir verða hræddar leik-
brúður, boðleiðirnar verða að skipunum úr einni átt, ákvarðanir
teknar af fáum eða jafnvel einum og stjórnskipulagið missir fram-
kvæmdagetu sína og gildi. Stjórnarandstaðan, sem lifir í endalaus-
um minnihluta, verður smám saman máttvana og marklaus og ger-
ræðislegar ákvarðanir einræðisherranna verða með tímanum að
eðlilegu lögmáli. Þess vegna snýst Perluhneykslið ekki aðeins um
ábyrgðarlausa sóun á fé borgarbúa, það endurspeglar mein einræð-
isvaldsins og sannar að alræðisstjórnun getur vel þrifist í lýðræðis-
þjóðfélagi, ef réttar aðstæður eru fyrir hendi. Þetta er kjarni Perlu-
hneykslisins, sem borgarbúar verða að horfa á.
— IM
FÖSTUDAGSGREIN GUÐMUNDAR EINARSSONAR
Ólafur Ragnar
í fleirtölu
Framfarirnar í líffræðinni hafa
verið svo miklar að manni skilst
að hægt sé að framleiða mörg ein-
tök af sömu lífverunni. Þetta er
hægt að gera við bakteríur en eng-
ar staðfestar fréttir hafa verið um
að hægt sé að gera þetta við fólk.
Það er kannski eins gott því mjög
fáir eru svo fullkomnir að maður
þoli þá í meira en einu eintaki.
En nú er svo komið að eina leið-
in til að útskýra ákveðnar breyt-
ingar í íslenskri pólitík er sú að
gera ráð fyrir að Ólafur Ragnar
hafi farið í einhvers konar líffræði-
lega fjölritun.
Þessi fjölföldun hefur trúlega
gerst í ársbyrjun 1991.
Öðruvísi er ekki hægt að skýra
alla samningana um skóiabygg-
ingar, sem undirritaðir voru á
fundum Alþýðubandalagsins um
allt land.
Nýlegar rannsóknir sýna að
sama rithönd, sömu fingraför og
sama viðhorf til skattpeninga birt-
ist á öllum samningunum.
Fjölmargar ljósmyndir og sjón-
varpsviðtöl sýna menn sem eru
svo nauðalíkir Ólafir Ragnari að
þeir eru greinilega af sama erfða-
stofni.
Það er hins vegar Ijóst af því að
líta á íslandskortið og klukkuna og
fjölda undirskriftanna að sami
maðurinn getur ekki hafa verið á
öllum stöðunum.
En hvers vegna er hann til á lag-
er og hvenær hefur þetta gerst?
Líklegt er að Ólafur Ragnar hafi
einfaldlega ákveðið þetta sjálfur
enda ekki kunnugt um aðra sem
gætu hafa viljað meira en einn af
honum.
Trúlega hefur þetta gert honum
auðvelt fyrir við að halda stöðu
sinni innanflokks að geta talað
samtímis tveimur tungum.
Með samanburði á afstöðu Ólafs
Ragnars fyrir og eftir kosningar
kemur einnig í ljós að ósamræmis
gætir í afstöðu hans til stórmála.
Fyrir kosningar studdi hann ál-
málið, EEiS og GATT.
Nú er hann á móti þessu öllu.
En hver er hinn sanni Ólafur?
Vill einhver eiga orginalinn? Vit-
um við hver hann er? Nei.
Við Ólafi blasir nú það verkefni
að finna sjálfan sig.
Eins og kameljóniö er Ólafur Ragnar síbreytilegur. Það er engu líkara en hann hafi farið í einhverskonar líf-
fræðilega fjölritun.
Reykvíkingar
Senn
verða
þeir
hundrað
þúsund!
Þann 1. desember vantaði 347
íbúa til að Reykvíkingar næðu
að verða hundrað þúsund tals-
ins. Einhverntíma í vor eða sum-
ar má búast við að þeirri tölu
verði náð. Það fer að sjálfsögðu
eftir því hversu duglegir höfuð-
borgarbúar verða að uppfylla
borgina, — svo og hver þróun
verður í aðflutningi til borgar-
innar frá öðrum byggðum land-
ins.
Langflestir íbúar eru í Breiðholts-
hverfum Reykjavíkur, rétt rúmlega
10 þúsund í Hóla- og Fellahverfi,
4.200 í Bakkahverfinu og 9 þúsund
í Seljahverfi.
Konur í Reykjavík eru 2.700 fleiri
en karlar.
Samkvæmt bráðabirgðatölum
Hagstofunnar voru íslendingar
þann 1. desember síðastliðinn
259.581 talsins, karlar 751 fleiri en
konur.
EjimniiksiiM
1|É!I ' |* fl 1 i ICI 1
ál|l Íli «sl~ 1 |‘.j ír *SBI
. f - fl Sjflpjl ip
REYKJAVÍK - íbúar senn á annað hundrað þúsund