Alþýðublaðið - 12.10.1993, Blaðsíða 2

LEIÐARI, PALLBORÐ & ALÞINGI
Þriðjudagur 12. október 1993
2 ALÞÝÐUBLAÐIÐ
fmimiimiiii
HVERFISGÖTU 8-10 - REYKJAVÍK - SÍMI 625566
Útgefandi: Alprent hf.
Framkvæmdastjóri: Ámundi Ámundason
Ritstjóri: Sigurður Tómas Björgvinsson
Auglýsingastjóri: Ámundi Ámundason
Setning og umbrot: Hermóður Sigurðsson
Prentun: Oddi hf.
Ritstjórn, auglýsingar og dreifing: 625566
Fax: 629244
Áskriftarverð kr. 1.400 á mánuði. Verð í lausasölu kr. 140
Lýðskrum og
lúxusjeppar
Allnokkuð hefur verið rætt og ritað um svonefnd bílafríðindi
æðstu embættismanna ríkisins. Bílafríðindin hafa einnig orð-
ið tilefni til utandagskrárumræðna á Alþingi. Bflafríðindi eða
hliðstæðar aukasporslur til æðstu embættismanna eru hluti af
gömlum forréttindum og hefði að sjálfsögðu löngu átt að vera
búið að uppræta.
Ef embættismennimir hafa ekki sannanlega þörf fyrir bfla
eða önnur tæki starfs síns vegna, er engin ástæða til þess að
veita þeim hlunnindi af þessum toga. Því hefur verið borið
við, að bflakaup bankastjóra og æðstu manna ríkisstofnana
séu hluti af ráðningarsamningi um starfskjör. Sé svo, er löngu
tímabært að afnema sl£k hlunnindi. Launakjör opinberra
starfsmanna á æðstu stöðum, svo sem bankastjóra ríkisbanka
og forstjóra Byggðastofnunar em það rúm, að aukahlunnindi
upp á margar milljónir í formi bflakaupa em alls óviðeigandi
og óviðunandi við þá sem greiða þessar launauppbætur, það
er skattgreiðendur. Þó bflakaup af þessu tagi séu yfirleitt mið-
uð við að viðkomandi ríkisforstjóri hafi bflinn til umráða en
eigi hann ekki persónulega, em hlunnindin samt mikil. Og
séð í ljósi þess hvaða upphæðir er hér um að ræða, er ekki
ástæðulaust að menn spyrji hvers vegna ríkisforstjórar þurfi
jafn dýrar bifreiðir og raun ber vitni.
✓
A tímum þrenginga í þjóðarbúinu, uppsagna og atvinnuerf-
iðleika em slík hlunnindi auðvitað enn umdeildari en ella.
Núverandi ríkisforstjórar sem sitja undir ámæli vegna
bflaumráða vegna stöðu sinnar, hafa auðvitað ekki gert neitt
annað en það sem forverar þeirra hafa alltaf gert og ráðning-
arsamningur þeirra segir til um. Þeir hafa einfaldlega notfært
sér ráðningarkjör sín. Við þá er ekki persónulega að sakast.
Það stingur því í augun, að háttvirtur þingmaður Alþýðu-
bandalagsins skuli kveða sér hljóðs á Alþingi til að slá sig til
riddara ásamt öðmm úr stjómarandstöðunni með því að ráð-
ast sérstaklega að nafngreindum rfldsforstjómm. Benda má á
mýmörg dæmi um sams konar hlunnindi fyrrum og núver-
andi ríkisforstjóra úr liði stjómarandstöðunnar. Þetta mál
snýst því alls ekki um flokkapólitík eins og stjómarandstaðan
hefur látið í veðri vaka.
Þetta mál snýst ekki um meinta spillingu Sjálfstæðisflokks-
ins og Alþýðuflokksins og þeirra embættismanna sem starfa
undir núverandi ríkisstjóm. Að halda slíku fram er auðvitað
ekkert annað en lýðskmm. Það er óneitanlega mikil freisting
fyrir einstaka alþingismenn úr stjómarandstöðunni að vekja
upp slíka umræðu á tímum efnahagsþrenginga í því skyni að
uppheija sjálfan sig. En sá ljómi dofnar þegar fom'ðin er
skoðuð. Bflafríðindi og hlunnindi ríkisforstjóra er nefnilega
mál allra flokka.
Bflafríðindin og önnur hlunnindi æðstu manna ríkisins er
mái allrar þjóðarinnar. Þau em hluti af gömlu, úreltu snobb-
kerfi sem löngu ætti að vera horfið úr ríkissýslunni. Það sama
gildir um laxveiðar, ferðalög innanlands og erlendis, veislur
og móttökur.
Hér verður verða stjómendur ríkisins að draga línur, hvað er
nauðsynlegt og hvað er bmðl og snobb. Æðstu menn ríkisins
geta ekki ætlast til þess að þjóðin taki hrakspár þeirra alvar-
lega eða virði fyrirmæli til fólksins í landinu að það eigi að
herða sultarólina meðan þeir sjálfir aka um á lúxusjeppum
eða íjölmenna á ráðstefnur og fundi um allan heim, oft af litlu
tilefni að því virðist.
PRLLBORÐIÐ
LÖG UM FISKVEIÐAR BROTIN
Þar sem dómsmálaráðherra
hefur ekki sýnt nein viðbrögð við
eftirfarandi erindi mínu og
grcinilegt er orðið að hann hefur
ekki haft tilætluð áhrif á sjávar-
útvegsráðherra, vil ég vinsamleg-
ast biðja blaðið að birta það sem
allra fyrst. Bréfið til ráðherra fer
hér á eftir:
Suðureyri 3. október 1993
Dómsmálaráðherra
Þorsteinn Pálsson,
Amarhvoli
Reykjavík
Laugardaginn 2. október 1993
gerðust þau tíðindi að togskipið
Hálfdán í Búð ÍS hóf togveiðar inn-
an við 12 mflna landhelgismörkin
út af Vestfjörðum. Að sögn skip-
stjórans var þetta gert að beiðni
sjávarútvegsráðuneytisins að feng-
inni umsögn Hafrannsóknastofnun-
ar og með eftirlitsmann Fiskistofu
um borð, og úlgangurinn sá að
kanna aflasamsetningu á svæðinu
með það fyrir augum að heimila
öllum togaraflota landsmanna veið-
ar á svæðinu.
Þegar undirritaður frétti af veið-
unum hafði hann strax samband við
Landhelgisgæslu Islands og fór
fram á að viðkomandi veiðar yrðu
stöðvaðar samstundis þar sem þær
brytu í bága við lög um fiskveiðar í
landhelgi Islands.
Samkvæmt lögunum hefúr sjáv-
arútvegsráðherra einn heimild til að
veita undanþágu til togveiða skipa
yfir 20 metrum á lengd innan land-
helginnar og þá aðeins ef hafi's
hamlar veiði á fiskislóðinni eða ef
sækja þarf í vannýttan fiskistofn.
Vakthafandi maður hjá Land-
helgisgæslunni tjáði undirrituðum
að hafís hamlaði hvergi veiðum við
Island og verður undirritaður því að
álykta að uppgefin ástæða undan-
þágunnar, hafi hún verið veitt, sé
sókn í vannýttan fiskistofh.
Nú er það svo að flestar nýtan-
legar fisktegundir á viðkomandi
svæði hafa verið settar í kvóta og
hlýtur það að hafa verið gert með
almannaheill í huga enda ákvæði
um athafnaffelsi einstaklinga í
Stjómarskrá Islands að öðmm kosti
í húfi.
Samkvæmt ofanrituðu getur
undirritaður ekki skilið að fiski-
stofn geti bæði verið kvótabundinn
og notaður sem vannýttur fiskistofn
til að heimila undanþágur frá gild-
andi lögum. Ef einhver skyldi hafa
annan skilning á þessu atriði vil ég
jafnframt benda á að aðeins er lið-
inn einn mánuður af nýbytjuðu
kvótaári og þarf því slyngari mann
en undirritaður hefur enn hitt til að
ákveða að fiskistofn sé vannýttur
sérstaklega ef um kvótabundna teg-
und er að ræða.
Eins og yður ætti að vera orðið
ljóst er undirritaður þeirrar skoðun-
ar að íslensk lög hafi verið brotin
bæði í því eina tilviki sem að ofan
greinir og jafnframt í svipuðum til-
vikum undanfarin ár.
Þar sem þér emð æðsti yfirmaður
dómsmála á Islandi og berið sem
slíkur vissa ábyrgð á að lög séu í
heiðri höfð vil ég fara þess að leit
við yður að þér látið kanna hvort
viðkomandi atburðir samræmist ís-
lenskum lögum og stjómarskrá.
Vegna þess að sjávarútvegsráð-
herra var staddur erlendis þegar
umræddur atburður átti sér stað og
vegna þess að vakthafandi hjá
Landhelgisgæslu Islands tjáði mér
að engin undirrituð heimild um
undanþágu frá gildandi lögum væri
til staðar hjá þeim en aðeins látin
nægja símhringing frá aðila í sjáv-
arútvegsráðuneytinu óska ég eftir
að þér látið kanna hvort slík heimild
til undanþágu ffá íslenskum lögum
sé til staðar undirrituð af sjávarút-
vegsráðherra eða staðgengli hans.
Mér þætti jafnffamt vænt um að
heyra álit yðar á því hvort það geti
talist eðlileg vinnubrögð ffam-
kvæmdaraðila löggjafans, í þessu
tilfelli Landhelgisgæslunnar, að
láta sér nægja símhringingu frá
„heimildarlausum aðila“ til að
horfa fram hjá slíkum atburðum.
Virðingarfyllst,
Sveinbjöm Jónsson,
Suðureyri, Súgandafirði.
RLÞÝÐUBLfiÐIÐ 6 fiLÞINGI
Niðurskurðurinn og samdrátturinn í ríkisútgjöldum verða að
koma jafnt niður á öllum. Svo einfalt er það.
- KRISTÍN ÁSTGEIRSDÓTTIR VAR VÆRÐARLEG Á ALÞINGI í GÆR.
Alþýðublaðsmynd / Einar Ólason