Alþýðublaðið - 22.06.1994, Síða 8
ALLA DAGA
o,ó'C' Frá Stykkishólmi: Kl. 10.00 og 16.30 Frá Brjánslæk: / N Kl. 13.00 og 19.30 Á\ Bókið blla meó fyrirvara i slma 93-81120 og 94.2028
I ALLA DAGAI
Frá Stykkishólmi: Kl.10.00og 16.30 Frá Briánslæk: 7 \ Kl. 13.00 og 19.30 Bókið bila með fyrirvara í sima dX&Zi 93-81120 og 94-2020
Miðvikudagur 22. júní 1994 92. TÖLUBLAÐ - 75. ÁRGANGUR
Uggvænlegprniðurstöðurrannsóknaádánarnieiniog
Sjá Hsr krabbameini meðal lækna og lögfræðing norð ern um 60% ti a: ða rirr leðal
u lí eki laer ilife ^ræc íinga h( írálar ídi
Læknar sem ekki verða sérfræðingar hafa hærri dánartíðni
vegna heilakrabbameins og sjáHsmorða en aðrír læknar
Niðurstöður hóprann-
sóknar sýna að sjálfs-
morð eru um 60% tíð-
ari meðal lækna á íslandi en
lögfræðinga. I heild er krabba-
mein tíðari meðal lögfræðinga
en lækna en heilakrabbamein er
þó um 150% tíðara meðal
lækna en löglærðra og hjá lækn-
um reyndist ristilkrabbamein
tölfræðilega marktækt tíðara en
hjá öðrum íslenskum körlum.
Þessar upplýsingar koma
fram í júníhefti Lœknablaðsins.
Þar eru birt ágrip erinda sem
flutt voru á XI. þingi Félags ís-
lenskra lyflækna á Kirkjubæjar-
klaustri 10. til 12. júní. Þarna
var kynnt rannsókn sem nefnist
Dánarmein og nýgengi krabba-
meina meðal lækna samanborið
við lögfræðinga. Að rannsókn-
SJÚKRAHÚS eru vinnustaðir flestra sérfrœðinga innan lœkiuistéttarinnar. Niðurstöður hóprann-
sóknar sýna að sjálfsmorð eru um 60% tíðari meðal lœkna á íslandi en lögfrœðinga. Hinsvegar kom
fram írannsókninni að lœknar ÁN sérfrœðiviðurkenningar höfðu marktœkt hœrri dánartíðni vegna
heilakrabbameins og sjálfsmorða en aðrir Islendingar og lögfrœðingar.
inni stóðu Vilhjálmur Rafns-
son, Hólmfríður Gunnars-
dóttir og Atvinnusjúkdóma-
deild Vinnueftirlits ríkisiits. í
inngangi segir eftirfarandi:
„Erlendar rannsóknir á dánar-
meinum og nýgengi krabba-
meina meðal lækna hafa sýnt
lægri tíðni hjá þeim en öðrum
körlum þegar um ræðir heildar-
dánartíðni og öll krabbamein.
Þetta hefur oft verið skýrt með
því að læknar njóti þess að
standa ofarlega í þjóðfélagsstig-
anum. Þess vegna hafa nýrri
rannsóknir borið lækna saman
við hópa sem taldir eru í svip-
aðri þjóðfélagsstöðu. I þeim
rannsóknum hafa sjálfsmorð,
hjartasjúkdómar, lungna- og
heilakrabbamein verið tíðari
meðal lækna en annarra. Mark-
mið þessarar rann-
sóknar var að bera
saman lækna og lög-
ffæðinga með hliðsjón
af dánarmeinum og
krabbameinum, með
áherslu á sjálfsmorð-
um, hjartasjúkdóm-
um, heila-, lungna- og
blóðkrabbameini.“
Aftursýn
hóprannsókn
Um efni og aðferðir
við rannsóknina segir
að þetta sé aftursýn
hóprannsókn sem
gerð var á 862 lækn-
um og 678 lögfræð-
ingum sem skráðir
voru í Lœknatali og
Lögfrœðingatali.
Með tölvutengingu á
kennitölum var afdrifa
hópanna leitað í Dán-
armeinaskrá og
Krabbameiitsskrá.
Væntigildi voru fund-
in með margfeldi
mannára í rannsókna-
hópunum og dánar-
talna og nýgengitalna
fyrir íslenska karla.
Skógræktarfélag Reykjavíkur
FOSSVOGSBLETTI 1, FYRIR NEÐAN BORGARSPÍTALAtNN, SÍMI 641770
Limgerðisplöntur, skógarplöntur,
tré, sumarblóm, áburður, trjákurl,
verkfæri og margt fleira.
Lífmold, Ijúf til ræktunnar.
Veríö velkomin!
Síðan voru reiknuð út stöðluð
dánar- og nýgengihlutföll og
þau borin saman milli hópanna
með hlutfallslegum saman-
burði. Auk þess voru dánarmein
og krabbamein athuguð eftir
sérgreinum læknanna.
Um niðurstöður rannsóknar-
innar segir:
Sjálfsmorð
lækna tíðari
„Hlutfallslega færri læknar en
lögfræðingar höfðu dáið og var
dánartíðni meðal læknanna
einkum lægri vegna krabba-
meina, ntagakrabbameins,
heilablóðfalla og öndunarfæra-
sjúkdóma.
Sjálfsmorð voru á hinn bóg-
inn um 60% tíðari meðal lækna
en lögfræðinga. í heild vom
krabbamein tíðari meðal lög-
fræðinga en lækna en heila-
krabbamein var þó um 150%
tíðara meðal lækna en löglærðra
og hjá læknum var ristilkrabba-
mein tölfræðilega marktækt tíð-
ara en hjá öðrum íslenskum
körlum.
Læknar sem ekki höfðu feng-
ið sérfræðiviðurkenningu höfðu
hærri dánartíðni en starfsfélagar
jteirra sem orðið höfðu sérfræð-
ingar. Læknar án sérfræðiviður-
kenningar höfðu marktækt
hærri dánartíðni vegna heila-
krabbameins og sjálfsmorða en
aðrir Islendingar og lögfræðing-
ar.
Ekki var meira um hjartasjúk-
dóma, lungna- og blóðkrabba-
rnein meðal lækna en annarra.
Þeir læknar sem voru sérfræð-
ingar í lyflækningum og skyld-
um greinum höfðu tölfræðilega
marktækt hærra nýgengi ristil-
krabbameins en aðrir karlar.“
Um ályktaniraf þessari niður-
stöðu segir meðal annars að af
þessari rannsókn verði há tíðni
sjálfsmorða og ákveðinna
krabbameina ekki skýrð og sé
þörf frekari rannsókna til þess.