Alþýðublaðið - 01.07.1994, Síða 3

Föstudagur 1. júlí 1994
SNILLI
ALÞÝÐUBLAÐIÐ 3
✓
Aður óbirt, og óborg^nlegt bréf, Þórbergs Þórðarsonar,
birt í II. og síðasta tölublaði Skvs:
Hoklið er hveríull
kynferðisdraumur
s
-, 4 seinni tíð hefir mér þó stundum fimdist votta fyrir, að líkaminn sé
draumur, sem eigi að minsta kosti eftir að rætastskrifar Þórbergur
Blessaða ungfrú. Bréf yð-
ar varð mér sannarlega
til ósvikinnar ánœgju.
Þó hefði nautn sú, er eg hafði
aflestri þess, enn þá sœtlegar
gagntekið minn andlega Adam,
efmig hefði aldrei uppáfallið
það hryggilega tilfelli, sem eg
hefi lýst svo átakanlega á 78.
blaðsíðu í Bréfi til Láru. Síðan
hefi eg orðið að gera mér að
góðu að virðafyrir mérfegurð
kvenna ofan úrþeim spirituellu
sólarhæðum, þar sem andinn
einn er veruleiki, en holdið er
hvetfull kynferðisdraumur. 1
seintii tíð hefir mér þó stundum
fundist votta fyrir, að líkaminn
sé draumur, sem eigi að minsta
kosti eftir að rætast...“
Þannig hefst langt og merki-
legt sendibréf, sem Þórbergur
Þórðarson skrifaði ungfrú
Önnu Guðniundsdóttur frá
ísafírði 24. ágúst 1925.Þetta
bréf biitist í heild í 11. og - því
miður - síðasta tölublaði af
bókmenntatímaritinu Ský,
minnsta tímariti landsins.
Það er alveg ljóst að það hlýt-
ur að hafa verið gaman að fá
bréf frá ritsnillingnum í póstin-
um. Unun er af því að lesa þetta
bréf í Skýi.
Þórbergur lýsir af sinni al-
kunnu nákvæmni veru sinni á
Isafírði og sendir með teikn-
ingu af híbýlum sínum þar
vestra, „ofursnotru loftherbergi
í norðvesturhorni hússins“.
Síðan lýsir hann veru sinni í
loftherberginu:
„Eg kýs heldur að sofa í dív-
aninum en rúminu. Ifyrsta lagi
fyrirþað, að þarna úti í skotinu
eru hugrenningar mínar betur
skorðaðar. í öðru lagi afþví,
að efmorðingi réðist inn um
dymar eða gluggann á nætur-
þeli, mundi lionum kanski yfir-
sjást að gá í skotið, en auðvitað
mundi hann æða að rúminu og
reka sveðjuna eða skjóta úr
byssunni gegnum sœngumar.
„Eg tauta nokkur bitur blótsyrði um hreinlífi
kvenna. Síðan striplast eg allsnakinn fram á
gólf sœki bakkann með öllu góðgœtinu á og
set hann á stólinn fyrir framan bólið mitt,((
skrifar Þórbergur um framvindu mála að
morgunlagi.
Vinur minn, sem stendur altaf
framan undir rúmstokknum á
nætumar, á að gefa morðingj-
anum til kynna að eg sé í rúm-
inu. Á kvöldin, þegar eg legst út
af færi eg þvottaborðið að
stólnum, sem stendur fyrir
framan dívaninn, til þess að
sem minst beri á vesaldómi
mínum úti í skotinu.
Klukkan 10 á hverjum
morgni hrekk eg upp við það,
að barin eru tvö bylmingshögg
á hurðina. Aður en egfœ tóm
til að svara „kom inn“, ryðst
inn í herbergið 15 ára gömul
jómfrú, þriggja álna löng og
eftirþví skapi viðamikil á þver-
veginn. Hún heldur á bakka
með tevatni, sykri, rjóma og
brauði á. En hún er svo hreín-
líf, að liún skálmar með bakk-
ann út íþann enda herbergis-
ins, sem fjarst erfieti mínu, set-
ur hann þar á stól, tekur síðan
tilfótanna og hleypur út. Eg
tauta nokkur bitur blótsyrði um
hreinlífi kvenna. Síðan striplast
eg allsnakinn fram á gólf, sæki
bakkann með öllu góðgætinu á
og set hann á stólinnfyrir
framan bólið mitt.“
Þannig heldur Þórbergur
áfram í bréfi sínu til ungfrú
Önnu, og verður ekki annað
sagt en að bréfið sé bráð-
skemmtileg lesning. Anna
Guðmundsdóttir var fædd 1902
og lést 1987. Hún átti heima á
Hverfisgötu 12 í Reykjavík,
næsta húsi við okkur á Alþýðu-
blaðinu, og var dóttir Guð-
mundar Hannessonar, læknis.
Á það heimili kom Þórbergur
oft á þriðja áratugnum. Anna
giftist Jóni Sigurðssyni frá
Kaldaðamesi. Bréfið hefur ekki
komið fyrir almenningssjónir
fyrr en nú í síðasta hefti sem út
kemur af Skýi.
Þeir em án efa margir sem
vilja lesa meira urn ísaijarðar-
dvöl Þórbergs árið eftir að Bréf
til Láru kom út. Þá er bara að
fara í næstu stóra bókabúð. Þar
mun Ský, - síðasta tölublaðið -
leynast innan um stóru tímaritin
og bækumar.
„Ritstjórar hafa hlerað að
ýmsir séu nú þegarfamir að
sakna þessa litla tímarits og
vilja gleðja góða lesendur með
því að bókaútgáfa Skýs verður
efld þess í stað - einkum smá-
bókaútgáfa og er komið út á
vegum forlagsins hœkukverið
Regnhlífar í New York eftir
OskarArna Oskarsson ”,
segja ritstjórar Skýs, sem
greinilega em ekki af baki
dottnir í menningarlegri við-
leitni sinni.
Skýringaruppdráttur Þórbergs þar sem hann teiknar upp vistarverur
sínar á ísafirði fyrir Önnu Guðmundsdóttur, sem fékk bréfið góða, sem
Ský birtir almenningi ífyrsta sinn.