Alþýðublaðið - 18.11.1994, Blaðsíða 6

6
ALÞÝÐUBLAÐiÐ
FÖSTUDAGUR 18. NÓVEMBER 1994
Miklir ræðumenn hafa ógnarvald til að breyta heiminum til hins verra eða betra með málflutningi s
Palme, Reagan, Rushdie, Mussolini, Lenín, Havel, Gandhi, Stalín, Chamberlain, Elísabet II, Eisenhowei
innrætiþeirra og skoðanir. Góðir ræðumenn geta snúið öllu á hvolf með ræðum sínum og komið af 5
að friði, sátt og samlyndi; látið drauma okkar rætast og gert heiminn að betri stað. En Hvaða ræðusni
einstaklinga tveggja spurninga: Annarsvegar, hver er eftirminnilegasta ræða sem þú hefur heyrt?
Til viðbótar var talað við tvo frábæra en gjörólíka ræðumenn um galdurinn sem liggur að b^
Hvaða rœðusnillii
Mörður.
Mördur Árnason,
íslenskufrædingur:
Besta ræðan? Það er snúið. Ég fór
einusinni upp í ræðustól í mennta-
skóla og spilaði þjóðsönginn á
munnhörpu, - það var að minnsta
kosti óvænt... I alvöru var fram-
boðsræða Jóns Baldvins á flokks-
þinginu gegn Kjartani ansi snjöll
ræða, - en í bili er kannski áleitnust
af síðari tíma ræðum sjónvarps-
myndin af ræðu Kristínar Ástgeirs-
dóttur á landsfundi Kvennalistans
um daginn þegar hún endaði á þessu
Indriði.
um að snerpa kvennabaráttuna - það
var svo klassískt, eiginlega einsog
Svavar Gestsson hefði skrifað það
sjálfur. Nei, ég veit það ekki.
Góðir ræðumenn? Af einhverjum
ástæðum dettur manni ekki í hug
nein kona. Kannski er þetta svona
karllegt form, og kannski er maður
undir áhrifum af klassískum formúl-
um. Ég nefni þessa (og svindla á
Ijöldatakmörkunum):
Kristján Eldjám: Hann hefur ein-
hvemveginn búið til fslenskan
ramma utanum hátíðaræður með
merkingu, orðhagur, myndrænn,
með söguna í fanginu.
Ólafur Ragnar Grimsson: Oft
hræðilega vondur í ræðustól, sér-
staklega þegar hann hrasar um
myndmálið, en þegar hann er að
meina það sem hann segir og það
hefur þykknað í honum þá koma frá
honum magnaðar ádrepur.
Frangois Mitterrand: Klassískur
ræðumaður þarsem saman fer víð
menningarhöfðun, djúp tilfinning
og beinskeytt höfðun. Bestur þegar
Jóhanna.
hann sýnist vera hvað aðkrepptastur.
Nú, það er kannski ekki ræða, en
snjallt svar að minnsta kosti sem var
verið að rifja upp núna í Frans, þeg-
ar hann var spurður hvort hann ætti
laundóttur: Já, ég á dóttur. Et alors?
- Og hvað með það?
Einar Olgeirsson: Tribunus pop-
uli. Ég náði smástrákur í lokin á ferli
Einars, og hann var sannarlegur
áhrifaræðumaður. Mér fannst alltaf í
útvarpsumræðum um vantraust á
Viðreisnarstjómina að hún hlyti að
falla í atkvæðagreiðslunni eftir að
Einar hafði tætt hana í sig.
Seinni tíma stælingar á Einari
hafa hinsvegar verið ákaflega
misheppnaðar.
Halldór Guðmundsson, Öss-
ur Skarphéðinsson: Með snjöll-
ustu tækifærisræðumönnum.
Taka kannski ekki verulegt tillit
til sannfræði í frásögninni en
tekst að búa til sagnahetjur úr
tíðindalausustu kunningjum
sínum.
Hrafn Jökulsson: Af hverju er
hann ekki á þingi?
Indridi G. Þorsteinsson,
rithöfundur:
Haraldur Jónasson sveitar-
stjóri, Völlum Skagafirði, hélt
eftirminnilegustu ræðu sem ég
hef heyrt. Þessa ræðu hélt hann
yfír manni í sveitinni sem var
sjötugur og hafði alla tfð brugg-
að og selt áfengi. Þessi maður
hafði komið upp geysilega stór-
um barnahópi, búið á kotrössum
alla sína ævi og aldrei þuift að
leita til sveitar. Haraldur Jónas-
son fiutti ágæta ræðu yfir þess-
um manni og lofaði hann helst
fyrir, að hafa aldrei þurft á sveit-
inni að halda. Þetta fannst mér
alveg sérdeilis falleg ræða.
Bjami Benediktsson: Fram-
úrskarandi ræðuskörungur. Mér
þótti það alltaf undrum sæta
hversu mildur Bjarni gat verið í
ræðum sínum miðað hversu
harður maður hann var.
Ólafur Thors: Mikill ræðu-
skörungur. Allir þekkja hvernig
ræður koma oft illa út á prenti
og Ólafur var alltaf jafn furðu-
lostinn yfir því hversu ræður
hans komu vel út í Morgunblað-
inu. Ástæðan var auðvitað sú,
að þar hafði hann lipra penna
sér til aðstoðar.
Eysteinn Jónsson: Hann á svo
sannarlega heima í þessum
hópi.
Jón Baldvin Hannibalsson:
Skemmtilega glúrinn ræðumað-
Greiðsluáskorun
Gjaldheimta Suðurnesja skorar hér með á þá gjaldendur,
sem ekki hafa staðið skil á staðgreiðslu opinberra gjalda með
gjalddaga 15. nóvember 1994 og fyrr, gjaldi samkvæmt
gjaldskrá fyrir heilbrigðiseftirlit á Suðurnesjum nr. 306/1992,
álögðu með heimild í lögum nr. 81/1988, um hollustuhætti
og heilbrigðiseftirlit, með síðari breytingum og 1. mgr. 9. gr.
heilbrigðisreglugerðar nr. 149/1990, með síðari breytingum,
með gjalddaga 1. nóvember 1994 og fyrr og gjaldi sam-
kvæmt gjaldskrá fyrir mengunareftirlit á Suðurnesjum nr.
316/1992, álögðu með heimild í lögum nr. 81/1988, um holl-
ustuhætti og heilbrigðiseftirlit og mengunarvarnarreglugerð
nr. 389/1990, með gjalddaga 1. nóvember 1994 og fyrr, að
gera nú þegar full skil.
Fjárnáms verður krafist án frekari fyrirvara fyrir ógreiddum
eftirstöðvum gjaldanna ásamt vöxtum, verðbótum, viður-
lögum og kostnaði að liðnum 15 dögum frá birtingu
greiðsluáskorunar þessarar.
Athygli er vakin á því, að fjárnámsgerð hefur í för með sér
verulegan kostnað fyrir gjaldanda. Fjárnámsgjald í ríkissjóð
nemur allt að kr. 10.000 fyrir hverja gerð. Fjárhæð þinglýs-
ingargjalds er kr. 1.000 og stimpilgjald reiknast með 1,5% af
heildarskuldinni. Um fjárhæð útlagðs kostnaðar fer eftir at-
vikum.
Njarðvík, 15. nóvember 1994.
Gjaldheimta Suðurnesja.
ur og snjall.
Haraldur Guðmundsson: Ég veit
að hann var mikill snilldarræðumað-
ur og foreldrar mínir voru afar hrifin
af honum.
Ólína Þorvardardóttir, ís-
lenskufræðingur:
Ræðan sem Sigurður Pétursson,
eiginmaður minn, flutti þegar hann
bauð sig fram sem skólafélagsfor-
maður Menntaskólans á Isafirði
1977, er stysta og besta ræða sem ég
hef heyrt. Þessi ræða varð til þess,
að ég ákvað að ná mér í þennan
mann. Hún var efnislega eitthvað á
þessa leið: Þar sem ég er einn í fram-
boði þá sé ég enga ástæðu til að gefa
fögur kosningaloforð, þar sem þið
sitjið uppi með mig hvort sem er.
Halldóra Jóhanna Þorvarðardótt-
ir: Hún er prestur í Landsveit og
heldur bestu predikanir sem ég hef
hlustað á.
Sigríður Dúna Kristmundsdóttir:
Er mjög vel máli farin og flytur góð-
ar framsögur.
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir:
Fylgdist með henni í borgarstjórn
sem blaðamaður tímabilið 1982 til
1986. Flutti bestu ræður sem ég hef
heyrt Iluttar f borgarstjórn.
Jóhanna Sigurðardóttir: Flutti að
nu'nu viti bestu ræðu ferils síns þeg-
ar hún sagði af sér sem varaformað-
ur fyrir einu og hálfu ári.
Guðmundur Árni Stefánsson:
Ræðan sem hann llutti um daginn á
seinni blaðamannafundinum var
flutt við erfiðar aðstæður og miðað
við tilefnið var þetta góð ræða.
Jóhanna Kristjónsdóttir
blaðamaður:
Ræða Aðalheiðar Bjarnfreðsdótt-
ur á kvennafrfdaginn 1975 er eftir-
minnilegasta ræða sem ég hef heyrt.
Sigurbjörn Einarsson: Hann er
mestur ræðusnillingur nteðal mikilla
ræðusnillinga. Bestur.
Hanan Asrawi: Þessi kona er pal-
estínskur prófessor á Vesturbakkan-
uni og var í samninganefnd PLO á
sínum tíma.
Gunnar Thoroddsen.
Andrés Björnsson.
Jón Baldvin Hannibalsson.
Svavar Gestsson,
alþingismaður:
Ég hef heyrt svo margar frábærar
ræður og eftirminnilegar, að það er
erfitt að taka einhverja eina útúr.
Þær geta líka verið eftirminnilegar
af svo mörgum ástæðum. Ég man til
Vilhjálmur.
að mynda glöggt eftir einni ræðu Ól-
afs Jóhannessonar í Geirfinnsmál-
inu. Sú ræða var löng og gríðarlega
sterk; áhrifamikil.
Lúðvík Jósepsson: Hann er svo
skýr og setur hlutina greinilega upp.
Einar Olgeirsson: Átti ótrúlega
auðvelt að hrífa fólk með sér; eink-
um yngra fólkið - aðallega krakka
og unglinga.
Olov Palme: Var bæði sjarmur og
hafði mikla útgeislun. Palme var
ákaflega skýr og gat tjáð sig í fyrir-
sögnum; það er fáum stjómmála-
mönnum gefið. Hann náði alltaf um-
ræðunni á sitt vald.
Guðmundur J. Guðmundsson:
Getur haldið bæði góðar ræður og
aðrar sem ekki eru eins góðar. Ég
man til dæmis eftir einn stórkost-
legri ræðu sem hann hélt á Lækjar-
torgi, 1. maí 1978.
Sigurbjöm Einarsson: Afar góður
ræðumaður og glanspredikari.
Vilhjálmur Hjálmarsson,
fyrrverandi menntamála-
ráðherra:
Einn sniðugasti og gamansamasti
ræðumaður sem ég hef heyrt í var
séra Pétur Magnússon í Vallanesi.
Öll hans skeyti voru óverjandi og
vonlaust að senda slík á hann til
baka því Pétur tvíhenti þau á lofti og
sneri uppá viðkomandi. Séra Pétur
var í framboði fyrir austan þegar ég
var í framboði á sínum tíma. Hann
setti mál sitt vel fram og á skýran
hátt. Pétur var svona mjúkur og
mildur maður og kallaði mig til
dæmis góðan og hrekklausan pilt úr
Mjóafirði og fór svipuðum orðum
um Lúðvík Jósepsson. Eitt sinn á
framboðsfundi var hann að hræða
fólk með kommúnismanum og
sagði: Gáið að því að þegar komm-
únistar komast til valda þá verða það
ekki hinar mjúku og hlýju hendur
Lúðvíks Jósepssonar sem fara um
ykkur heldur verður það krepptur
hnefi harðstjórans sem heldur um
hundapískinn. Önnur eftirminnileg
ræða er þegar Eysteinn Jónsson
sagði um Lúðvík, að hann kæmist
aldrei á Alþingi og yrði í besta falli
sæmilegur hreppsnefndarmaður
austur í Kákasus. Lúðvík kom síðan
upp á fundinum og kvartaði yfir því
að Eysteinn hefði sagt að hann yrði í
besta falli góður hreppsnefndarmað-
ur í Kákasus. Þá kallaði Eysteinn
fram í og sagðist aldrei hafa sagt að
Lúðvík yrði góður heldur sæmileg-
ur; sæmilegur. Séra Pétur lét ekki
sitt eftir liggja og sagði með rólynd-
isröddu: Nú er það ekki ágætis at-
vinna?