Alþýðublaðið - 04.01.1995, Blaðsíða 8

Miðvikudagur 4. janúar 1995 2.tölublað - 76. árgangur Verð í lausasölu kr. 150 m/vsk
Sinfóníutónleikar á morgun:
Fjölmennasta
hljómsvert sem leikið
hefur í Háskólabíó
Osmo Vanska hljómsveitarstjóri og Kolbeinn
Bjarnason einleikari
Nýbyrjað ár hefst
með glæsibrag hjá
Sinfóníuhljómsveit Is-
lands, en á fimmtu-
dagskvöld efnir hún tii
sameiginlegrar tón-
leika með Sinfóníu-
hljómsveit æskunnar.
Verða hljóðfæraleik-
arar 129 talsins og er
það fjölmennasta
hljómsveit sem leikið
hefur á tónleikum í
Háskólabíói. Hljóm-
sveitarstjóri er Osmo
Vanská. A efnisskrá
eru verk eftir Edgard
Varese, Atla Heimi Sveinsson og
Hector Berlioz.
Sinfóníuhljómsveit æskunnar var
stofnuð á ári æskunnar árið 1985 en
undanfari hljómsveitarinnar voru
svonefnd Zukofsky- námskeið sem
bandaríski fiðluleikarinn og hljóm-
sveitarstjórinn Poul Zukofsky stofn-
aði til árið 1978 og hafði umsjón með
Vegna skrifa um
framboðsmál
Alþýðu-
bandalagsins
á Austurlandi
—frú Sniúru Geirssyni.
í Alþýðublaðinu í gær (3. janú-
ar 1995) er tjallað á forsíðu urn
framboðsmál Alþýðubandalags-
ins á Austurlandi. I þeirri umfjöll-
un kemur meðal annars fram, að
samkvæmt „mjög traustum heim-
ildum blaðsins“ hafi undirritaður
lýst því yfir að hann muni ekki
kjósa framboðslista Alþýðu-
bandalagsins ef Hjörleifur Gutt-
ormsson yrði í efsta sæti hans.
Jafnframt er þess getið að undir-
ritaður eigi sæti í uppstillingar-
nefnd flokksins í kjördæminu.
Vegna þessara skrifa skal tekið
fram að undirritaður hefur enga
slíka yfirlýsingu gefið enda hefur
uppstillingamefnd þá vinnureglu
að einstakir nefndarmenn tjái sig
ekki út á við um afstöðu til niður-
röðunar.
Með þeirri von að hinar
„traustu heimildir" Alþýðublaðs-
ins reynist traustar í framtíðinni.
Smári Geirsson.
fram til ársins 1993. Efnisskrá tón-
leikanna er mjög krefjandi og verður
einkar spennandi að fylgjast með af-
rekum hinnar yngri og eldri tónlistar-
manna. Bemharður Wilkinsson hef-
ur stjómað samæfingum hljómsveit-
arinnar.
Einleikari á tónleikunum er Kol-
beinn Bjamason flautuleikari sem
hefur komið víða fram sem einleikari
bæði hérlendis og erlendis. Flautu-
konsert Atla Heimis Sveinssonar er
sennilega eitt af þekktari verkum
tónskáldsins. Það hefur verið leikið
víða um heim af hinum fæmstu
flautuleikurum svo sem Manuelu
Wiesler og Robert Aitken, en Aitken
var mikill hvatamaður að tilurð
verksins og konsertinn sniðinn sem
mest við hans hæfi.
Arcana, verk franska tónskáldsins
Edgar Varese sem skrifað er fyrir
geysistóra hljómsveit fékk hina
verstu útreið hjá gagnrýnendum við
fmmflutning verksins í New York
1927. Þrátt fyrir það þykir Varese,
sem var mjög umdeilt tónskáld, hafa
skapað nýja hljómaveröld með fmm-
leik sínum og hugartlugi.
Franska tónskáldið Hector Berlioz
var einn mesti áhrifavaldur í tónlist-
arsköpun 19. aldarinnar. Um tilurð
verksins sem flutt verður nú, Symp-
honie Fantastique, segir, að Berlioz
hati orðið yfir sig ástfanginn af
breskri leikkonu, Harriet Smithson
að nafni. Án þess að hitta hana
nokkm sinni sendi hann leikkonunni
eldheit ástarbréf í tvö ár og þegar hún
yfirgaf París árið 1829 varð Berlioz
yfirkominn af harmi og samdi sin-
fóníu sem hann kallar Atvik úr ævi
listamanns-stórbrotin draumasinfón-
ía í fimm hlutum. Þó svo að leikkon-
an hafi flúið Berlioz á sínum tíma
gafst hún upp eftir sex ára umsátur
og þau vom gefm saman í hjónaband
árið 1833.
Sigur Gunnlaugs M. Sigmundssonar í prófkjöri Framsóknar á Vestfjörðum
dregur dilk á eftir sér:
Maður sem enginn þekkir
og þekkir ekki okkur
— segir Pétur Bjamason þingnmður um Gunnlaug M. Sigmundsson. Krafa um
BB-framboð í tmfhi flokksins lögðfram í vikunni þar sem Pétur verði í 1. sœti.
„Það verður formlega óskað eftir
því við kjördæmissamband flokks-
ins nú í vikunni að fá að bjóða fram
BB-lista. Það er mikil óánægja um
allt kjördæmið með þá stöðu sem
framboðsmálin em í. I fyrsta sæti á
lista Framsóknartlokksins á maður
að vera sem aldrei hefur búið hér og
enginn þekkir og við teljum að hann
þekki okkurekki heldur. Það er mik-
il ólga út af þessu máli,“ sagði Pétur
Bjarnason þingmaður Framsóknar-
llokksins á Vestfjörðum í samtali
við blaðið.
Grenjandi óánægja virðist vera
nteðal fjölmargra framsóknarmanna
á Vestfjörðum í kjölfar prófkjörs
flokksins þar sem Gunnlaugur M.
Sigmundsson framkvæmdastjóri í
Reykjavfk náði 1. sæti en Pétur lenti
í 2. sæti. Hann var varaþingmaður
en tók við þingmennsku þegar Olaf-
ur Þ. Þórðarson hætti fyrr í vetur
vegna veikinda. Pétur sagði að
óánægjan beindist ekki að persónu
Gunnlaugs heldur því að hann væri
óþekktur þar vestra. Urslit próf-
kjörsins ollu úlfúð fyrir vestan og
fylgismenn Péturs hafa gert sér mat
úr yfirlýsingum Gunnlaugs þess
efnis að hann ætli áfram að gegna
framkvæmdastjórastörfum í
Reykjavík með þingmennskunni.
Þetta telja sumir óhæfu þvf það sé
fullt starf að gegna þingmennsku
fyrir Vestfirðinga. Raddir eru uppi
um að bjóða fram sérlista með Pétri
í broddi fylkingar fáist ekki heimild
til að bjóða fram BB lista í nafni
Framsóknarflokksins.
Pétur Bjarnason sagði að ef kjör-
dæmissamband Framsóknarflokks-
ins á Vestfjörðum féllist á beiðnina
yrði gengið frá BB framboði. Ef
beiðninni yrði hins vegar hafnað
færi málið til úrskurðar landsstjórn-
ar Framsóknarflokksins. I lögum
flokksins væri gert ráð fyrir að kjör-
dæmissambandið bjóði fram lista,
en ef ágreiningur komi upp verði
hann leystur af landsstjórninni.
Árið 1983 kom upp óánægja með
framboðslista Framsóknarflokksins
í Norðurlandskjördæmi vestra. Ing-
ólfur Guðnason fékk þá leyfi til að
bjóða fram annan lista á vegum
Framsóknarflokksins, BB lista.
Þetta ætlaði Stefán Valgeirsson að
gera í Norðurlandi eystra við kosn-
ingarnar 1987 en fékk ekki að bjóða
fram í nafni Framsóknar. Hann bauð
þá fram sérlista og náði kjöri. Ymsir
telja flokkinn hafa mótað stefnu í
svona málum með afstöðunni 1987
og því verði ósk um BB lista á Vest-
fjörðum hafnað. Pétur vildi ekki
svara því hvort hann færi fram á sér-
lista ef BB framboð verður ekki
samþykkt. En hann kvaðst frekar
vilja tára fram í nafni flokksins.
Fari svo að fram komi tveir listar
Framsóknarflokksins á Vestfjörð-
urn, B listi með Gunnlaug í 1. sæti
og BB listi með Pétur í 1. sæti, nýt-
ast flokknum öll atkvæði sem list-
arnir fá. Ef atkvæði nægja bara til að
koma öðrum að kemst sá þeirra á
þing hvers listi hlýtur fleiri atkvæði.
„Kosningalögin eru þannig að 1.
maður á lista kemst fyrr inn heldur
en 2. maður. Ástæðan er sú að kjör-
dæmatalan tekur það mikið, yfirleitt
meira af listanum en 1. maður þarf,“
sagði Pétur Bjarnason.
Nýr veiðistjóri
til Akureyrar
Umhverfisráðherra hefur
sett Ásbjörn Dagbjartsson líf-
fræðing til þcss að gegna stöðu
veiðistjóra frá og með 1. febrú-
ar 1995 til eins árs. Aðsetur
veiðistjóra frá og með 1. febrú-
ar verður á Akureyri. Veiði-
stjóri hefur umsjón með og
stjórn á þeim aðgerðum af opin-
berri hálfu sem ætlað er að hafa
áhrif á stofnstærð og útbrciðslu
villtra dýra eða tjón af þeirra
völdum. Hann sér um útgáfu
veiðikorta og stundar hagnýtar
rannsóknir á villtum dýrum í
samvinnu við aðrar stofnanir,
svo nokkuð sé nefnt af verkefn-
um veiðistjóra.
Borgin illfær fötluðum
Þeir eru um tvöþúsund, staðirnir í Reykjavík þar sem gangstígar og gangstéttakantar eru óaðgengilegir fötluð-
um. Sjálfsbjörg hefur undanfarið verið með fólk á sínum snærum til að telja þetta og gera tillögu um forgangs-
röð úrbóta fyrir Reykjavíkurborg. Um er að ræða verkefni sem styrkt var af atvinnumálanefnd Reykjavíkur í
samvinnu við gatnamálastjóra, sem hefur sýnt málinu mikinn áhuga. í gær fór svo fram afhending niðurstaðna
í Ráðhúsi Reykjavíkur og á myndinni má sjá Sigurrós M. Sigurjónsdóttur kynna þær borgarstjóranum, Ingi-
björgu Sólrúnu Gísladóttur. IMú er unnið að þvi að heimsækja ýmsar byggingar og stofnanir sem eiga að vera
aðgengilegar almenningi. A-mynd: E.ÓI.
Ég er í möppu, þess vegna er ég til
—jrú Karli Th. Birgissyni.
Hrafn Gunnlaugsson, öðru nafni
Krummi, sendi mér skemmtilega at-
hugasemd í Alþýðublaðinu í gær.
Hún er efnislega um tvennt. Fyrst að
mér hafi sézt yfir umijöllun í bók
hans um áminningarbréf, sem Ingi-
mar Ingimarsson, þá starfandi fram-
kvæmdastjóri Sjónvarps, sendi hon-
um fyrir dónaskap í garð starfsfólks.
í annan stað að þetta bréf sé „í raun-
inni ekki til.“
Á hinu fyrra kann ég skýringu.
Hitt á ég dáldið erfiðara með að
skilja.
í ritdómi um bókina vakti ég at-
hygli á því að Hrafn kallaði það
„einsdæmi" þegar tiltekinn starfs-
maður Sjónvarps var látinn biðja
Svein Einarsson afsökunar á rudda-
legri framkomu í hans garð. Þegar ég
las þetta rifjaðist upp fyrir mér að
Hrafni hefði sjálfum verið veitt
áminning fyrir dónaskap í garð
starfsfólks, en á það virtist hann ekki
minnast. Leiðrétting Hrafns er rétt:
nokkru fyrr í bókinni minnist hann á
þetta bréf frá Ingimar, en sú umfjöll-
un fór framhjá mér. Hún er í kafia
um fyrri ár hans á Sjónvarpinu, sem
ég las með mun minni áhuga en bæði
það sem á undan og eftir fór. Skim-
aði, er réttasta orðalagið. Og kannske
sá ég ekki ástæðu til að leita grannt
að þessari umfjöllun - átti varla von
á að „einsdæmið" ætti sér hliðstæðu
í bókinni.
En ég vanmat Hrafn og ekki í
fyrsta skipti. Hann nefnir bréfið, en
klykkir út með þeirri niðurstöðu, að
það sé „í rauninni ekki til.“ (Sem er
væntanlega ástæða þess að hitt bréf-
ið er ,,einsdæmi“.)
Nú vill svo til að ég veit að þetta
bréf er til. „I rauninni.“ Á alvöru-
pappír með alvörubleki. I því er
Hrafn áminntur fyrir að sinna ekki
skyldum sínum og vanrækja sam-
starf innan Sjónvarpsins. Hann er
líka skammaður fyrir „dónaskap"
gagnvart starfsfólki og að skaða
stofnunina með því að láta stjórnast
af „persónulegri óvild og dynturrí'.
Þetta eru, vel að merkja, alvörutil-
vitnanir í alvöruorð á alvörublaði.
Þetta bréf fór svo í eitthvert býrókrat-
ískt ferðalag innan Sjónvarpsins og
heimildum berekki saman um hvaða
örlög það hafi hlotið þar.
En það skiptir ekki meginmáli úr
þessu. Hitt þykir mér fréttnæmt, að
Hrafn virðist hafa brotið blað í þeirri
grein heimspekinnar sem kölluð er
verufræði.
Hrafn segir að bréfið sé ekki til af
því að það hafi ekki verið „staðfest“
af þar til bærum yfirmönnum. Það
hafi semsagt orðið fómarlamb ein-
hvers konar býrókratískrar aftöku.
Eg las verufræðina af nokkrum
áhuga hér áður fyrr, en verð að við-
urkenna að þessi skilgreining á raun-
veruleikanum fór alveg framhjá mér.
En hún er svosum ekki verri en hvur
önnur: „Ingimar Ingimarsson skrif-
aði mig, þess vegna er ég ekki til“?
Eða: „Eg var endursendur í innan-
hússpósti, þess vegna er ég ekki til“?
Og þarafleiðandi þessi grundvallar-
skilgreining: „Eg er í möppu, þess
vegna er ég til“?
En auðvitað ber að hafa í huga að
hvorki Descartes, Hegel né Spinoza
höfðu jafnfjörugt ímyndunarafl og
Krummi.
Beztu kveðjur,
Kalli.
totm* r. xsœxfiM
'PxritutmmXm tóf »> *»a .
leyiÍK<t|r«l,»9el' vjJvíwnactþénij
ti ctlw fHÍi'vrju Jhl (u (t
*a fxK&Mi.-------
-«> mfttOu bMtu. h«-
.V *t> þfÍM sciAw. «-»> tr íim*tltit « »?i..
Sk>)** K*«« (KÍS f.is iktif ,Mrnn. A-mynCfctt. *“*> <<*** ftt
n*n* I»í«kI r/ <■&»#«• <t»Hn.«v>t nn F«) tnUliu
• emd um selektívt minni
nfttftt. l«ft
m tx titsMrlktx-
ú.L>f «<r i:f brf
««rftJ atiftnntuí *»>
- «*y« *
'ikÁíiUw ftiWíiwiígiir i irtini
vatðai.Trin KA >*g)t inríWn i
Jittty4» i |*Jk»W> UIM loO
<X ***»& hftÍMti ttmiíf cti ttú
« rf rn Vt i-.fíyyjtl Mí>
líttwöwn v« iHK t»¥><
■ (<*»«« IríSS'lf'KJ <f |v>*
•«3 sá «m < (nðt kýví ti
nvnUn nm
« yiiit'.ííf nr
rifcí !»}(*«•> í«<*»
yiA Mtæ l«írr» Mwfcii'w' *»»>
vúik-i Mwiwvfc dttp *
íifiiiílfi iiiiíiniÉBi AösiJmiii tm
fcuu miSfttílVil Ivw yltonnmt of
ímiimxjt. úwipf fcúm i 'rí'itvi
fctítii. iú l*jiv« ctln ttxfcil
ixtt I ilcwycríA. I «^mMi»
þrt>u» txKbd.Vxri
' < Akx i*< \*ito
•u lucx fvíX if <»
rtc *biviiuittaxi\zuiitr
i Syki*«(fw>>» : «(»:«le>t:
v»X txv»l Mb fii :*) \KnU
Jn Muit^iilsú (yiii jð
*. M(t fúts tojwisf Svwfci Iwijt
"*fcl il! Þ-w «• olríifið nxpetfi ct{
Ivíí Ittm «i t»fc« i«i hftwí
'ÁUi ÁI«W ntó-iefc Htv Dl)
KMesMteífiSsflaðnaiHÍ
Urcngm mtoxti l»ð
*(»<> <*>*»*« *tk*#i.
tfúncxUíMxtey
,.Atnlvi»tt<) t*r
mrr Ijóttl flfcl
K«rl Tli, vnr
frrmstnr
inrtlol jufn-
Ingjfl Jifftflr
tttuuUr.tii.«flfi!Ín
knúdt «f«r-
itugn í Itojfci
Itlitúflnutnitfl
PrenÁUtiimr
Mt'i’tiirbludfiiiift
III utl mtnna uú
<% lit’fúi vt-riö
rrUinn fru
$jótivur|>tmt
nf Jiví i% vt»»ri
jjjIatjKtn/4
XI i JÍVXpvMýVUKf* )i!
««w >i>*vi*« s»Jir tfí*u
iiita fii cuWi ■bv>fcr«'iy'*»"
txtu icwi vfcýré A>»V
*iu.) ct nsft tfcfii td Ksd Ib va
fiwivUK flwósl jafntisjijj <i«p.
WW*Ihi fcnit.ý nfumuja i W|>i
bloöinv*v>.i (VrwjKNrir ej ttrJxiu
WfikViB* Ul xS íaiM* fA tiWA *r*
rrfciro tsi S>w«ao««i at »r>i *(
\1Ctt sfrxvtc l'X « teí fcwtw fiXftt*
t«<4WIK WkVkií W'O., pcá kui
>VAt>>tÓ* >*» U.'fí «**«• n,)
>fir<ij fíf iv.il* Kk«I V>>. flfii t i«l*
1 fiíiffl*. C* fgyets' at'-fyiti *»•»
tt .{■(tiK.x'ionftiorí *v*V>r dfiíp «»*í
t Kflifi TV kfixfí píte ■ircnpr or
mi pefn ttmúfín » »t hawr
'■clfOHfAtawt fífíc % F
fi>rílfcTfkfclK«áu;'
•íiiiíwlíjiiwhvrrtj;
nn> fií Cf tdli (««{>>
ixlc; |v
Wfr fv*i fNi
þióiAíjáwk fc*»
*tol*.V þ<*» ftðv
fi> iióri *' ýaí ic .
>« Þý init n) f* itfrU
httieUíni.Tfijltcw.jUK
ixctttufí* ♦fciiíx'kw'Vití;.
’n««K> twli ityitA «fti*i>>
R'fótfi.
X'
„Auðvitad ber að hafa í huga að hvorki
Descartes, Hegel né Spinoza höfðu
jafnfjörugt íinyndunarafl og Krummi.“