Alþýðublaðið - 27.04.1995, Blaðsíða 3

FIMMTUDAGUR 27. APRÍL 1995
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
S k o ð a n
Eg nenni ekki að standa í þessu!
Ef við ætlum raunverulega að
tryggja hugsjónum okkar ífamgang
þá eigum við að sameinast undir
einu merki umburðarlyndrar jafnað-
arstefnu í breiðum flokki þar sem
mönnum er fijálst að hafa skiptar
skoðanir á málum. Ef við berum
ekki gæfu til að skapa þennan vett-
vang munum við aldrei verða trú-
verðugt mótvægi við hin mjög svo
stóra og krumpaða Sjálfstæðisflokk
sem í raun er alls ekki trúverðugur
nema íyrir það eitt að vera stór (það
er að vísu talsverður kostur í augum
kjósenda sem þreyttir eru orðnir á
flokksbrotum jafnaðarvinstrifélags-
hyggjuflokkanna).
I gegnum árin hefúr hugsjón jafn-
aðarmanna verið troðin í svaðið af
okkur sjálfum með því að hver
höndin hefur verið uppi á móti hvor
annarri. Talsmenn jafnaðarstefn-
unnar hafa ráðist hver á annan og
eytt allri orku sinni í það í stað þess
að taka höndum saman um að koma
hinni raunverulegu hindrun frá. Við
höfum svívirt hugsjónir okkar með
því að horfa upp á og jafnvel taka
þátt í að veija hið óbreytta ástand
afturhaldsins. Við höfum svikið
fólkið í landinu um að fá að lifa í
heiðarlegu og réttlátu þjóðfélagi.
Með sundrungu okkar og sjálfseyð-
ingarhvöt höfum við stuðlað að því
að Islendingar eru enn að sulla í
sama drullupolli spilltrar atvinnu-
rekendaklíku sem dulbýr sig undir
nöfnunum Byggðastefna og Verka-
lýðshreyfmg.
Við skuldum okkar eigin hug-
sjónum það að bijóta odd af oflæti
okkar og tala saman um það sem
skiptir máli. Það skiptir máli að
fólkið í landinu er á svo lágum laun-
um að margir svelta. Það skiptir
máli að skattamir okkar fara í að
reka einkafyrirtæki í sjávarútvegi og
landbúnaði í stað þess að hér sé
byggt upp réttlátt velferðarkerfi. Það
skiptir máli að hagræðing í ríkisfjár-
málum kemur alltaf miklu harðar
„Mikið rosalega töpuðum við jafnaðarmenn þessum kosningum -
það hálfa hefði verið nóg. Og nú sitjum við uppi með ríkisstjórn
sem inniheldur allt það sem við fyrirlítum mest í pólitík. Og ekki
nóg með að við höfum skíttapað kosningunum heldur vorum við
líka plataðir upp úr skónum í stjórnarmyndunarviðræðunum."
niður á heilbrigðis- og menntakerfi í
stað þess að minnka óráðsíu í sjóða-
kerfi atvinnuveganna. Og síðast en
ekki síst, það skiptir máli hverjir það
eru sem ætla að breyta þessu þjóðfé-
lagi, því þegar öllu er á botninn
hvolft, getum við engum kennt um
hvemig komið er, nema sjálfum
okkur. Við höfum fært andstæðing-
um okkar fjöreggið baráttulaust.
Leggjum spilin á borðið, hættum
að vera fost í því hver hefur verið
óheiðarlegur við hvem og hver hef-
ur talað illa um hvem á síðustu ár-
um. Viðurkennum bara þá stað-
reynd að okkur hefúr mistekist að
koma hugsjónum jafnaðarstefnunn-
ar inn í íslenskt þjóðlíf. I þessum
kosningum höfum við verið niður-
lægð á eftirminnilegan hátt. Við höf-
um verið niðurlægð af afturhaldsöfl-
um liðins tíma sem enn eiga sér birt-
ingarmyndir í formi framsóknar-
manna og sjálfstæðismanna. Við
skulum ekki kyssa vönd þeirra held-
ur muna hver það var sem rassskellti
okkur. Við skulum líka muna að ef
við ætlum að bíta ffá okkur þá þurf-
um við að safna stráum okkar saman
og búa til stóran vönd sem við get-
um notað til þess að berja afturhald-
ið til blóðs á beran rassinn. Ef okkur
tekst þetta ekki nenni ég ekki að
standa í þessari vitleysu og geng í
Kiwanis.
Höfundur er félagsráðgjafarnemi
og starfsmaður á Félagsmálastofnun
Hafnarfjarðar.
Mikið rosalega töpuðum við jafn-
aðarmenn þessum kosningum - það
hálfa hefði verið nóg. Og nú sitjum
við uppi með ríkisstjóm sem inni-
heldur allt það sem við fyrirlítum
mest í pólitík. Og ekki nóg með að
við höfum skíttapað kosningunum
heldur vorum við líka plataðir upp
úr skónum í stjómarmyndunarvið-
ræðunum. Enn einu sinni höfum við
því sýnt fram á það að við emm ekki
trúverðugt afl í íslenskum stjórnmál-
Pallborðið |
Hreinn
Hreinsson
skrifar
um. Og enn einu sinni þurfum við að
horfa upp á talsmenn jafnaðarstefn-
unnar gera sig hlægilega með því að
lýsa yfir sigri þar sem hver skýring
er aðeins furðulegri en sú næsta á
undan - gefið mér bremsu.
Með þessu kjánalega sundurlynd-
ishjali okkar erum við að gera grín
að þeim kjósendum sem styðja mál-
stað okkar. Af hveiju ætti fólk sem
vill byggja upp þjóðfélag jafnaðar-
stefnunnar að eyða atkvæði sínu í
einhvem af flokkunum eða flokks-
brotunum sem við tilheymm?
Hvaða tryggingu hefur fólk fyrir því
að það sé að kjósa jafnaðarmanna-
flokk þegar jafnaðarmannaflokkam-
ir bíða svo í röðum eftir að fá að vera
í stjóm með Davíð þó það kosti að
jafnaðarstefnunni sé kastað fyrir
róða? Mín skoðun er sú að með
þessu háttemi okkar höfum við ekki
beinlínis sýnt fram á að okkur sé
treystandi fyrir fjöreggi þjóðarinnar.
Kjósendur era hinsvegar sem betur
fer nokkuð skynsamar endur og láta
ekki bjóða sér hvaða brauð sem er.
Svo virðist sem vel-
gengni Sivjar Frið-
leifsdóttur í kosningun-
um og óbugandi fýsn
hennartil ráðherradóms
fari mjög fyrir brjóstið á
mörgum kollegum hennar
í þingflokki Framsóknar-
manna. Siv hefur látið fara
talsvert fyrir sér í fjölmiðl-
um í stjórnarmyndunar-
viðræðum, og létfylgis-
menn sína á Reykjanesi
standa fyrir miklum hring-
ingum á forystumenn
flokksins þegar val á ráð-
herrum Framsóknar stóð
yfir. Þetta hefur farið í
taugarnará mörgum inn-
vígðum úr valdakjarna
flokksins, sem finnst hún
alltof frektil fjörsins.
Stuðningsmenn Sivjar
segja hins vegar að þetta
sé aðeins gamalkunn öf-
und roskinna landsþyggð-
armanna út í unga fram-
sóknarmenn af mölinni;
Siv sé hinn raunverulegi
sigurvegari Framsóknar
og það sé misráðið af
flokknum að velja hana
ekki í áberandi forystu-
hlutverk. Siv sótti einnig
fast að verða formaður
þingflokksins, en Val-
gerður Sverrisdóttir frá
Lómatjörn hafði fyrirfram
tryggt sér meirihluta þing-
flokksins fyrir formennsk-
unni, meðan Siv var upp-
tekin við að slást fyrir von-
lausum ráðherradómi...
Verði það ofaná, að
framsóknarmenn fái
formennsku í fjárlaga-
nefnd þykir líklegast að
Jón Kristjánsson, félagi
Halldórs Ásgrímssonar
af Austurlandi hreppi
hnossið. Hann hefur lengi
setið í fjárlaganefnd, og er
þar öllum hnútum kunn-
ugur. Eftir sæti þá með
sárt ennið Sturla Böðv-
arsson þingmaður Sjálf-
stæðismanna af Vestur-
landi, sem síðustu árin
náði því að verða varafor-
maður nefndarinnar.
Sturla hefur ekki náð mikl-
"FarSide" eftir Gary Larson.
um vegsemdum á Alþingi
miðað við að hann var á
síðasta kjörtímabili fyrsti
þingmaður Vestlendinga.
Ástæðan er talin sú, að
Davíð Oddsson hefur
ekki sérstakar mætur á
Sturlu, sem framdi þá höf-
uðsynd að styðja Þor-
stein Pálsson á lands-
fundinum sællar minning-
ar. í Sjálfstæðisflokknum
hefur Sturla þar að auki
orð á sér fyrir að sinna
hagsmunum kjördæmis-
ins óhóflega vel innan
fjárlaganefndar, og mörg-
um þykir hann fullfljótur
að aka seglum eftir vind-
um. Staða hans veiktist í
kosningunum við það að
Ingibjörg Pálmadóttir
tosaði Framsókn langt
upp fyrir Sjálfstæðisflokk-
inn á Vesturlandi. Davíð er
því alls ósárt um að fram-
sóknarmenn fái for-
mennsku í fjárlaganefnd,
því hann er ekki talinn
mikill áhugamaður um
aukinn veg Sturlu...
Bunker Hill, 17. júní árið 1775: Það var fremur óheppileg
tilviljun örlaganna fyrir hinn unga rauðstakk, Charles
bjölluauga Bingham, að hershöfðingi andstæðinganna
mælti við þetta tækifæri þau sögulegu orð: „Ekki skjóta
fyrr en þið sjáið hvítuna í augum þeirra."
dagsins
Morgunhelgarmánudagspóstur-
inn heldur úti ágætis dálki þar
sem fjaliað er um ógeðfelldustu
fréttir vikunnar (þorrapizza á
ísafirði og þessháttar uilabjakk)
og nú virðast DV-menn leggja
metnað sinn í að komast þar að.
DV birti þannig í gær kynlífs-
frétt um Sódómu og Gómorru
Rússlands: „Nýleg rannsókn á
kynlífsvenjum 2500 rússneskra
kvenna á þrítugsaldri í Moskvu
og StPétursborg sýnir að ein af
hverjum tíu þeirra hafa sofið
hjá fleiri en 26 karlmönnum og
vilja meira. Nær helmingur
þeirra sagði ánægjuna vera
helsta kynlífshvatann og mikill
meirihluti sagðist halda fram-
hjá. „Rússneskar konur eru
orðnar meira krefjandi í rúm-
inu,“ segir ritstjóri Russian Co-
smopolitan og fagnar meira
frjálsræði hvað varðar kynlíf og
konur í Rússlandi.“ Jahérna -
það sem viðgengst heima hjá fé-
iaga Jeltsín þessa dagana...
Styður þú að fyrirhugaða ofurtolla á innfluttar landbúnaðarvörur?
Jónína Margrét Guðnadóttir,
skjalaþýðandi: Ég er á móti þess-
um ofurtollum. Auðvitað viljum við
öll lækkað vömverð.
Siguriína Gunnarsdóttir, borg-
ari: Ég er á móti fyrirhuguðum of-
urtollum - og ríkisstjóminni líka.
Bragi Björnsson, lögfræðing-
ur: Nei, alls ekki. Það yrði engum
til góðs; hvorki bændum né neyt-
endum.
Guðmundur V. Hreiðarsson,
viðskiptafraeðingur: Nei, það
geri ég ekki. Ég vil hafa matvæla-
verð hér sem lægst.
Rósa Björk Brynjólfsdóttir,
nemi: Já, ég styð þá. Ég tel það
nauðsynlegt til að vemda íslenskan
landbúnað.
Ríkisstjórnin er ekki nein
rokkhljómsveit.
Halldór Ásgrímsson í DV í gær.
Ég held að það sé oft og tíðum
kostur að menn séu þung-
lamalegir og að Ijóst sé hvað
þeir ætlast fyrir.
■ Halldór aftur.
Allir fundarmenn virtust
nokkuð sammála um að frí-
merkið ætti sér framtíð á ís-
landi, bæði sem kvittun á
greiðslu burðargjalds og sem
söfnunargripur.
Frásögn af félagsfundi (slenskra frí-
merkjasafnara. Safnið, málgagn frí-
merkjasafnara.
Af 25 þingmönnum Sjálfstæð-
isflokksins eru 4 konur, ná-
kvæmlega það sama og síðast.
Hvar eru nú hinar sjálfstæðu
konur í Sjálfstæðisflokknum.
Eru þær ánægðar?
Jóna Valgerður Kristjánsdóttir fyrrum
þingmaður Kvennalistans. DV I gær.
Hvað varð um
Vestfirðingana?
Fyrirsögn leiðara Morgunblaðsins í
gær, þarsem auglýst er eftir Einar
Oddi og Einari Kristni og sjávarút-
vegsstefnu þeirra.
Ég get einnig upplýst að ég á
marga frændur sem eru
hreppsnefndar- eða bæjar-
stjórnarmenn vítt og breitt um
landið. Ég þarf að hafa vak-
andi auga á þessu svo maður
brjóti nú ekki stjórnsýslulög.
Páll Pétursson félagsmálaráðherra í
yfirheyrslu DV í gær aðspurður hvað
hann geri ef ráðuneytið þarf að úr-
skurða í málum sem varða Reýkjavík-
urborg. Sigrún Magnúsdóttir, eigin-
kona Páls, er borgarfulltrúi Reykjav-
íkurlistans.
Ég fór í fermingarveislu í gær.
I morgun fór ég í sund og síð-
an í góða gönguferð. Nú ligg
ég upp í sófa og er að lesa bók-
ina Strendur íslands eftir
Guðmund Ólafsson, mér til
óblandinnar ánægju. Og mér
líður yndislega vel og leiði ekki
hugann að neinu öðru um
þessar mundir.
Jón Baldvin Hannibalsson aðspurður
um framtíðaráform sin. DV í gær.
Enrico Caruso, einn mesti tenór
allra tíma, var með tónleika í San
Francisco 17. apríl 1906 þegar jarð-
skjálftinn mikli varð. Skelfingulost-
inn tenórinn tók aðeins einn hlut
með sér úr skældu herbergi sínu,
nefnilega mynd af Theodore Ro-
osevelt forseta sem hafði áritað
hana með persónulegri kveðju til
Camso. Þetta átti eftir að koma sér
vel því þegar Camso reyndi að
komast í lest sem átti að flytja hann
og aðra meðlimi ópemnnar á braut
þá þekktu lestarþjónamir hann ekki
og neituðu honum inngöngu án skil-
ríkja. En þegar hann dró ffarn
myndina þá létu þeir undan og hinn
viðkvæmi tenór komst óhultur frá
þessum skelfilega stað.
Byggt á Isaac Asimov's
Book of Facts.
I