Alþýðublaðið - 05.07.1995, Blaðsíða 5

MIÐVIKUDAGUR 5. JÚLÍ1995
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
4
5
U m f j ö I I u n
linlega að frétta af
gu jafnaðarmanna ?
Guðný Guðbjörnsdóttir:
Samstarf þessara flokka
hefur gengið ágætlega
innan Reykjavíkurlistans og
ég hef enga ástæðu til að
ætla að svo verði ekki
áfram. Ég á hinsvegar satt
best að segja erfitt með að
sjá hvernig sameining sem
þessi gæti átt sér stað því ég
held að þessi flokkar séu
allir svo íhaldssamir
á sig og sitt. En fólk er að
líta í kringum sig og
hlutirnir verða bara að fá að
þróast hægt og rólega.
einsog einatt hefur nú verið. Það á
ekki að gerast með yfirlýsingum um
ekki neitt - sem vekja falskar vænt-
ingar. Það á ekki að vera í þeim stíl að
nú ætli allir að sameinast gegn ein-
hveijum einum án umræðu um hvað
það er sem sameinast á um. Þetta
verður að vera vitiborin umræða og
menn verða að fara f stóru málin -
þarmeð ágreiningsmálin - af hrein-
skilni og heiðarleika. Það þýðir, að
ótækt er að láta einsog það sé ekki
neinn ágreiningur uppi um sjávarút-
vegs- og landbúnaðarmál; um dekrið
við sérhagsmuni framleiðenda sí og æ
á kostnað neytenda; um alþjóðamál;
um Evrópumál. Umræðan hlýtur að
vera UM slfk málefni - en ekki bara
góðan daginn! og gott veður!“
■ Margrét Frímannsdóttir,
þingflokksformaður og
frambjóðandi til formanns
Alþýðubandalagsins
Miög
áberandi
umræða og
hávær krafa
„Ég get tekið undir það með Þjóð-
vakafólkinu, að þessi umræða er mjög
Jón Baldvin Hannibalsson:
Það verður ærið tilefni til
umræðu um endurskipu-
lagningu flokkakerfisins á
þessu kjörtímabili þegar
pólitísk umræða er hafin
fyrir alvöru. Sú umræða er
ekkert frekar á vinstri væng
íslenskra stjórnmála en
hægra megin. Fólk sem
aðhyllist nútímalega
jafnaðarstefnu er víða að
finna og það þarfað ná
saman. Én það má ekki
gerast með flumbrugangi
og vitleysisgangi einsog
einatt hefur verið.
Margrét Frímannsdóttir:
Þessi umræða er mjög
áberandi og bætir stöðugt í
sig. Úrslit alþingiskosning-
anna síðustu hafa ýtt mjög
undir þessa sameiningar-
umræðu sýnist mér. Okkur
ber að hlusta á þessar raddir
sem koma úr grasrótinni -
lbessa kröfu sem verður æ
háværari - og skoða hvort
þessir félagshyggju- og
jafnaðarmannaflokkar geti
ekki náð saman með náinni
samvinnu eða sameiningu
fyrir næstu
alþingiskosningar.
Steingrímur J. Sigfússon:
Það þarfað vinna að þessu
með öðrum aðferðum en
hingaðtil hefur verið beitt.
Það hljóta allir að sjá. Við
þurfum að draga lærdóm af
öllum þessum misheppn-
uðu sameiningartilraunum.
Menn eiga að byrja á því
númer eitt, tvö og þrjú að
leggja málefnalegan grund-
völl að samstöðu á vinstri-
vængnum. Ef þessi grund-
völlur finnst þá mun þetta
taka reka sig með allt
öðrum hætti en hingaðtil.
vinstri vængnum. Ef þessi grundvöllur
finnst og hann næst almennilega sam-'
an þá held ég að þetta mál taki að reka
sig með allt öðrum hætti en hingað til.
Það skiptir auðvitað ákaflega miklu
máli, að samstarf stjómarandstöðunn-
ar á kjörtímabilinu gangi vel og ég sé
svosem enga ástæðu til annars en að
það muni gera það. Samstarf þetta
hefur farið ágætlega af stað og með
eðlilegum hætti - einsog með skipt-
ingu verkefna í nefndir og ráð og síð-
an eftir atvikum hvað varðar málefnin.
Það á svo alveg eftir að ráðast hvort
aðilar stjómarandstöðunnar verða
málefnalega samferða í gagnrýni sinni
á ríkisstjómina.
En það verður semsagt auðveldara
við þetta að eiga nú, þegar menn em
sömu megin við víglínuna. Það hefur
að sjálfsögðu sett mark sitt á þessa
sameiningarumræðu, að svokallaðir
félagshyggjuflokkar hafa verið sitt á
hvað í samstarfi við hægriöflin; það
hefur síður en svo auðveldað vinnuna.
Ef við lítum svo á að Alþýðuflokkúr-
inn sé félagshyggjumegin í litrófmu
og að minnsta kosti hluti Framsóknar-
flokksins þá ætti það enn að greiða
málinu leið. Á móti kemur að forysta
Framsóknarfloikksins hefur skilgreint
flokkinn sem hreinan miðjuflokk og
virðist ekkert vera að hugsa um
félagslegar áherslur eða að róa
á þau mið.“ ■
áberandi og bætir stöðugt í sig. Af
ákveðnum ástæðum er ég þessa dag-
ana í sambandi við Alþýðubandalags-
fólk um land allt og þetta er mjög of-
arlega á baugi. Urslit alþingiskosning-
anna síðusm hafa ýtt mjög undir þessa
sameiningarumræðu sýnist mér. Okk-
ur ber að hlusta á þessar raddir sem
koma úr grasrótinni - þessa kröfu sem
verður æ háværari - og skoða hvort
þessir félagshyggju- og jafnaðar-
mannaflokkar geti ekki náð saman.
Fyrst ber að líta á samvinnuna núna á
þingi og síðan hvort möguleiki sé síð-
ar á náinni samvinnu eða einhverskon-
ar sameiningu fyrir næstu alþingis-
kosningar.
Ef við lítum á hvemig umræðan
hefúr þróast þá er ekki hægt að líkja
saman máli fólks og skoðunum nú og
síðan fyrir fjórum árurn. Þessi krafa er
uppi og sá sem tekur við forystuhlut-
verkinu innan Alþýðubandalagsins
þarf að fylgja henni eftir; og skiptir þá
engu hver stendur uppi að lokum sem
fonnaður - eða varaformaður. Krafan
kemur einsog ég segir ffá fólkinu, um-
ræðan fór mjög markvisst af stað í
kringum tilurð Reykjavíkurlistann og
hefur stöðugt undið uppá sig ffá þeirn
tíma.
Úrslit síðustu alþingiskosninga og
sú staðreynd að Framsóknarflokkur-
inn hefur skilgreint sig frekar hægra
megin við miðju þá er það eðlilegt
ffamhald að krafan um sterkan vinstri-
flokk verði öflugri.
Hvað varðar stemmninguna í þing-
flokknum gagnvart þessu máli þá skal
það nú tekið fram að lítil reynsla er
enn komin á samstarf stjómarandstöð-
unnar. En ég sé ekki að samstarf
stjómarandstöðunnar á þingi verði
einhver sérstök hindrun.
Það em semsagt spennandi tímar
sem fara í hönd og fróðlegt að sjá hver
framvinda málsrns verður."
■ Steingrímur J. Sigfússon,
varaformaður og
frambjóðandi til formanns
Alþýðubandalagsins
Málefna-
legur
grunavöllur
er megin-
atriðið
„Auðvitað heyrir maður heilmikið
rætt um þessa sameiningu jafhaðar- og
félagshyggjumanna þegar stjómmála-
ástandið ber á górha, en ég veit svo-
sem ekki hvort það mál liggi eitthvað
öðmvísi fyrir núna en það hefur lengi
gert. Vitaskuld hefur maður almennt
séð það, að kraftamir hafa dreifst
mjög og skiptast á marga flokka - að
svo miklu leyti sem þessi öfl eiga
samleið. Mér fmnst það nú sérstaklega
ánægjulegt að Þjóðvakafólkið hefur
fengið rækilega að heyra þessi sjónar-
mið. Sérstaklega með tilliti til þess að
við í Alþýðubandalaginu reyndum
mjög að fá þau til viðræðna um sam-
starf á síðastliðnu ári um hugsanlegt
samstarf stjómarandstöðuflokkanna
þá. Ég held að það sé af hinu góða, að
Þjóðvaki er að skynja þann mikla
áhuga sem er á málinu.
Eg held að útkoma jafnaðar- og fé-
lagshyggjuflokkanna í síðustu alþing-
iskosningum og tilurð Þjóðvaka - enn
ein árangurslaus tilraunin til að breyta
núverandi fyrirkomulagi með því að
stofna nýjan flokk - hafi sett sitt mark
á umræðuna síðan þá. Ég hef margoft
sagt það, að menn em búnir að fá
margar, langar og ítarlegar kennslu-
stundir í því hvemig ekki eigi að sam-
eina vinstrimenn.
Það er mitt mat að það þurfi að
vinna að þessu með öðmm aðferðum
en hingaðtil hefur verið beitt. Það
hljóta allir að sjá að liggur í augum
uppi. Við þurfum að draga lærdóm af
öllum þessum misheppnuðu samein-
ingartilraunum og nálgast málið frá
öðmm sjónarhóli. Menn eiga að byrja
á því númer eitt, tvö og þrjú að leggja
málefnalegan gmndvöll að samstöðu á