Alþýðublaðið - 29.03.1996, Blaðsíða 4

ARGUS & ORKIN /SÍA BL095
ALÞYÐUBLAÐIÐ
FOSTUDAGUR 29. MARS 1996
LADA
getur verið
raunhæfur
kostur
fyrir þig
t Minning
Sigríður M. Jóhannesdóttir
Fædd 31. ágúst 1918
Látin 22. mars 1996
Það er stór hópur barna, tengda-
bama og bamabama sem með sorg og
söknuði fylgir elskulegri tengdamóður
minni til hinstu hvfldar í dag. Síðustu
ár hafa verið tími áfalla. Tengdapabbi
gekk fyrir fáum ámm brattur og bjart-
sýnn inn um dyr sjúkrahúss til að
gangast undir aðgerð en átti ekki aftur-
kvæmt. Yngsti sonur þeirra Erlingur
Andrés, sólargeislinn í fjölskyldunni,
lést fyrir rúmu ári eftir fárra vikna erf-
iða sjúkdómslegu. Tengdamamma,
sem alltaf hefur verið svo létt í lund og
létt á fæti, veiktist skyndilega og háði
sína hinstu baráttu á aðeins einni viku.
Þá baráttu háði hún með þeirri sömu
reisn og hún hefur ávallt tekist á við
lífsgönguna.
Sigga tengdamamma, eins og ég
hef alltaf kallað hana, ólst upp á Flat-
eyri. Á þeim árum var h'fsbaráttan hörð
og ungmennin fóm snemma að heim-
an til að vinna fyrir sér. Tengda-
mamma var aðeins 15 ára þegar hún
réði sig í vist í Reykjavík en sumarið
eftir dvaidi hún að Brekku á Ingjaldss-
andi. Þar kynntist hún sínum prinsi,
einum bræðranna úr fjölmenna systk-
inahópnum á Brekku, Jóni H. Guð-
mundssyni, og þar með vom örlög
þeirra ráðin. Hugur Jóns stóð til
mennta en möguleikar fátæks bónda-
sonar vom á þeim tíma af skomum
skammti. Hann fór í Kennaraskólann
og Sigga fékk vinnu á saumastofu í
Reykjavík til að dveljast með honum
þar syðra. Það liðu nokkur ár þar til
þau stofhuðu fjölskyldu en ári eftir að
þau giftu sig eignuðust þau frumburð-
inn Sverri. Onnur fimm ár hðu þar til
Jóhannes fæddist en með tíð og tíma
urðu bömin þeirra átta. Tengdaforeldr-
ar mínir litu á bamahópinn sem sína
mestu hamingju og þökkuðu jafnan
bamalán sitt. Það var gaman að upplifa
hve þeim fannst fullorðin bömin mikhr
vinir sínir enda einstök samheldni í
þessari stóm fjölskyldu.
Sigga og Jón fluttu snemma til fsa-
fjarðar þar sem Jón starfaði sem kenn-
ari og síðar skólastjóri, auk þess sem
hann tók þátt í verkalýðs- og stjóm-
málum. Við þær aðstæður reynir á
makann en Sigga var mjög pólitísk og
líkaði því vel pólitísk umræða á heim-
ilinu. A ísafirði bjuggu þau í tvo ára-
tugi en árið 1963 fluttu þau til Kópa-
vogs þar sem Jón tók við stöðu skóla-
stjóra í nýjum Digranesskóla.
Sigríður Jóhannesdóttir var konan á
bakvið manninn sinn og lifði í skjóli
hans í þeirri hefðbundnu verkaskipt-
ingu sem þótti svo sjálfsögð hjá hennar
kynslóð. Hún var afar frið sýnum og
Etti með fallegustu ungu konunum á
ifirði á sínum yngri árum. Ef hún átti
erindi utan heimilis fór hún af bæ
prúðbúin og mjög vel til höfð og alltaf
með hatt. Já, hún var falleg með afar
Mýja útgeislun og ljúfa lund Hún var
verkstjórinn á heimilinu sem lét hjólin
snúast í dagsins önn og hún var stór
þegar á reyndi.
Tengdaforeldrar mínir vora jafn-
réttissinnaðir í uppeldismálum. Það var
óvenjulegt á þeim áram og til fyrir-
myndar. Það var gaman að upplifa
hvemig tengdamamma skipaði þeim
málum. Synimir vora fjórir og dætur
þeirra fjórar og öllum var ætlað að
ganga jafht til verka á heimilinu væri
þess þörf, hvort sem varðaði uppþvott-
inn, þrifin, að annast innkaup eða
hengja upp bleyjur. Minnist ég augna-
bliks er ég kom heim frá vinnu og ung-
ur mágur minn kom út úr þvottahúsinu
með bleyjubala á maganum og á leið
sinni upp að snúrunum stjómaði hann
aðgerð í índíánaleik af miklum skör-
ungsskap við fullkomna virðingu fé-
laganna. Eg held að á því augnabliki
hafi ég áttað mig á mikilvægi uppeld-
isaðferða tengdaforeldranna. Allir syn-
imir reyndust jafnréttissinnaðir eigin-
menn í fyllingu tímans og hafa getað
gengið til allra starfa á heimilum sín-
um, verið góðir kokka og jafhvel bak-
að væri þess þörf. Bæði stelpur og
strákar fengu gott veganesti, þau þró-
uðust sem einstaklingar, urðu sjálfstæð
og sterk og skemmtilega ólík innbyrð-
is.
Það var gott að kynnast heimilis-
brag tengdaforeldranna og óvenjulegri
verkaskiptingu ef svo bar undir.
Tengdapabbi baðaði gjaman yngstu
bömin á laugardagskvöldum og kom
þeim í ró meðan eitthvert eldri bam-
anna gekk frá í eldhúsi en tengda-
mamma settist við hannyrðir í stofti og
Mýddi á útvarp. Þá átti hún sína verð-
skulduðu stund eftir amstur vikunnar.
Hún var mikil hannyrðakona auk þess
að pijóna og sauma allt á bamahópinn
sinn að þeirra tfma hætti.
Sigga var afar laghent og hún var
listræn hannyrðakona. Þegar barna-
hópurinn var vaxinn úr grasi þá skipt-
ist handavinnuverkefnin hennar í
tvennt, annarsvegar lopavinnu og
Vitatorg, hflahús með innkeyrslu frá Vitastíg og Skúlagötu. 223 stæði.
* s A • x t SP • . ^V/OIR \ A
- notíð húsin

Reykjavíkurborg hefur á undanförnum árum
komið myndarlega til móts við þörfina á
fleiri bflastæðum í hjarta borgarinnar meðal
annars með byggingu bflaliúsa, sem hafa
fjölmarga kosti framyfir önnur bflastæði.
Nú þegar vorar er fátt skemmtilegra en að
rölta um miðborgina og njóta mannh'fsins,
verslananna og veitingahúsanna.
Þeim fjölgar stöðugt sem hafa uppgötvað
þau þægindi að geta lagt bflnum í
Bílastæðasjóður
rólegheitum inni í björtu og vistlegu húsi
og síðan sinnt erindum sínum áhyggjulausir.
í bflahúsi rennur tíminn aldrei út,
þú borgar aðeins fyrir þann tíma
sem notaður er.
Og síðast en ekki síst eru bflahúsin staðsett
með þeim hætti að frá þeim er mest þriggja
mínútna gangur til flestra staða í miðborginni.
Nýttu þér bíiahúsin.
Þau eru þægilegasti og besti kosturinn!