Alþýðublaðið - 07.05.1996, Blaðsíða 3

ÞRIÐJUDAGUR 7. MAÍ1996
ALÞÝÐUBLAÐHD
3
s k o ð a n i r
Litla Moskva 1. maí
„Þegar að bæjarmörkunum var komið áttaði
ég mig á staðreynd málsins. Ég varð þess
heiðurs aðnjótandi að sjá að síðasta vígi
sósíalismans á íslandi er fallið. Já, tíminn
tifar á Neskaupstað eins og annars staðar.
Litla Moskva er fallin."
Ég varð þess heiðurs aðnjótandi að
dveljast á Neskaupstað, Norðfirði, 1.
maí. Ég hafði heyrt að hvergi væri
dagur verkalýðsins meiri hátíð en á
Neskaupstað og öllu tjaldað til til að
gera hann sem glæsilegastan. Lagði
ég því talsvert á mig til að komast
þangað og eftirvæntingin var mikil.
Pallborðið |
Björgvin Guðmundsson skrifar
Hátíðarhöldin áttu að hefjast klukkan
þijú og var ég á undan áætlun svo tími
var fyrir kaffi áður. Notaði ég tæki-
færið og heimsótti kæra vini sem búa
á staðnum og voru verkalýðsmálin
rædd í tileíhi dagsins. Fór ekki á milli
mála að þama var ég kominn í mekka
sósíalismans og fólkið lá ekkert á
skoðunum sínum. Fannst mér, af frös-
unum að dæma, ekkert hafa breyst ffá
því ég kom í heimsókn sem smápolli
og hlustaði á fullorðna fólkið karpa
um hin ýmsu mál. Frasamir alveg þeir
sömu, en ég var ekki frá því að hug-
myndafræðin væri svolítið útþynnt
enda hefur það verið eðli sósíalismans
að þynnast meir og meir eftir því sem
tímarnir líða. Orðinn svona hálf
kh'gjugjam.
Eftir kaffisopann var kominn tími
til að rölta niður í Egilsbúð þar sem
hátíðarhöldin áttu að fara fram. Með
hnút í maganum labbaði ég upp stiga,
í átt að lúðraþytinum, og bjó mig nú
undir dýrðina. Nei, nei, hvað er þetta!
Lentum við ekki inn á kiwanis-
skemmtun elliheimilisins? Svo reynd-
ist nú ekki. Þama var hálfur salurinn
setinn fólki á afar virðulegum aldri og
starfsmönnum fundarins. Það var lag-
legt. Ég hélt mér nú rólegum og ákvað
að njóta ræðuhaldanna og hlusta á
leiðtogann hvetja launþegana, sem
reyndar vora bara ellilífeyrisþegar, til
að sýna samstöðu og berjast fyrir
bættum kjörum. Tyllti ég mér aftast
meðan fundarstjóri bauð þá fáu sem
mættir vora velkomna og kynnti dag-
skrá fundarins. Fyrstu í pontu var
verkalýðsleiðtogi staðarins og þuldi
hann gömlu ræðuna frá því í fyrra fyr-
ir bringuhárin á sér. Næst komu þijú
lög frá lúðrasveit staðarins og tókst
þeim nokkuð vel til. Eftir það var
komið að kómum og bað fundarstjóri
hann að stíga á stokk og stilla sér upp
fyrir fundargesti. Stóð þá helmingur
fundarmanna upp og var þá orðið ansi
grisjótt í salnum. Maður sem stóð við
hliðna á mér, og ég kannaðist við,
spurði hvernig mér þætti að upplifa
þennan dag héma fyrir austan. Svaraði
ég með spumingu á móti og sakleysi-
svip: , jír alltaf svona dauft yfir þessu
og hvar er unga fólkið?" „Blessaður
vertu maður“ sagði hann, „það fækkar
í þessum hópi eftir því hve dánartíðnin
á elliheimilinu er há“. Ég gat nú ekki
annað en glott yfir þessari athugasemd
heimamannsins. Svolítið þungur á
brún ákvað ég að láta mig hverfa og
nota frekar tímann til að bjóða sjálfum
mér í mat hjá vinafólkinu.
Nokkrar vangaveltur vora yfir mat-
verðarborðinu hvers vegna áhuginn
væri ekki meir en raun bar vitni.
Komu ýmsar skýringar og réttlætingar
upp á yfirborðið eins og að veðrið hafi
verið svo gott að unga fólkið var auð-
vitað að njóta blíðunnar. Já, veðurguð-
irnir hafa aldrei verið verkalýðnum
hliðhollir. Ég velti því fyrir mér
hvemig þetta hafi verið fyrir sunnan
og var að spá í að læðast í sjónvarps-
fréttimar. Ekki hafði heimilisfólið hug
á að horfa á Ögmund þenja sig þama
fyrir sunnan enda ekki með munnin
fyrir neðan nefið eins og hann Hjör-
leifúr.
Ekki var eins dræm mæting fyrir
sunnan, enda varð fólkið að fá eitt-
hvað fyrir þá peninga sem það hafði
borgað sjálft í dynjandi auglýsingar
dagana áður. Ögmundur, allur á iði,
lýsti ranglæti húsbændanna á Alþingi
og hvemig þeir meiriháttar soguðu til
sín góðærið. Nefndi hann hve mikið
brot það var á lýðræðinu að leyfa fólk-
inu, sem borgaði honum laun, að
ákveða sjálft hvort vinnustöðvun ætti
að vera og hve herfileg mannréttinda-
brot það væra að fólk sem stæðu utan
verkalýðsfélaga hefðu einhvem rétt.
Labbaði ég inn í eldhús, fékk mér
kaffi og tók þátt í umræðunum sem
þar voru. Sumir tóku að linast í af-
stöðu sinni enda langt liðið á daginn,
og áður en lauk var farið að gantast
með lýðskramið sem fylgdi degi sem
þessum og getuleysi forystusauðanna.
Fór ég að svo búnu að tía mig til
heimferðar, kvaddi fólkið og keyrði í
gegnum bæinn til að fá heildarsvipinn
af deginum. Allt var falhð í ijúfa löð
enda ekki mikið að æsa sig yfir þessa
dagana. Þegar að bæjarmörkunum var
komið áttaði ég mig á staðreynd máls-
ins. Ég varð þess heiðurs aðnjótandi
að sjá að síðasta vígi sósíalismans á
Islandi er fallið. Já, tíminn tifar á Nes-
kaupstað eins og annars staðar. Litla
Moskva er fallin.
Höfundur er háskólanemi.
v i t i m e n n
Það er ekki ofsögum
sagt um siðferði þessarar
þjóðar - annálaðan drykkju-
skap annars vegar (og jafnvel
það eina sem ísland er þekkt
fyrir hjá sumum erlendum
þjóðum) og hins vegar klámið
og afbrigðilegheitin.
Lesendabréf í
DV í gær.
Móðgaði sjálfstæðismenn
í hugsunarleysi.
Fyrirsögn í
DV í gær.
Forsetinn á aldrei frí og þarf
til dæmis að mæta á alla list-
viðburði. Það á að setja þessa
kvöð á ráðherrana.
Viðar Freyr Sveinsson nemi í
Iðnskólanum í Reykjavík.
DV í gær.
Ég er sjálfur strjál-
býlisbarn og mín hugmynd
um Reykjavík þegar ég
var barn austur á fjörðum
tengdist í ríkum mæli
auglýsingum í
ríkisútvarpinu.
Heimir Steinsson útvarpsstjóri.
Mogginn á sunnudag.
I tilvitnuðum umræðum
frá Alþingi var minnt á það
geigvænlega vandamál að bein
tengsl eru á milli mengunar og
frjósemi, og rannsóknir sýna
að frjósemi evrópskra karl-
manna hefur minnkað um
30% af þessum sökum.
Leiðari Tímans á laugardag.
Reyndar fengum við
sýnishorn af þessu á listahátíð
fyrir nokkuð mörgum árum og
var kallað Maðurinn með
typpið af gárungunum.
Signý Pálsdóttir framkvæmdastjóri
Listahátíðar í Reykjavík.
Tíminn á laugardag.
fréttaskot úr fortíð
100 manns
dánir úr kulda
í Ameríku
í Bandaríkjunum í Ameríku hafa
gengið miklir kuldar í vetur. Menn
álíta að um 100 manns hafi dáið úr
kulda, þar af 14 í Ohio. Auk þess
hafa fjölda margir farist af slysföram,
sem orsakast hafa af háíku.
Alþýöublaðið
sunnudaginn 26. janúar 1936
h i n u m e g i n
“FarSide" eftir Gary Larson
Alaugardag var frum-
sýndur einþáttungur
Lindu Vilhjálmsdóttur
hjá Höfundasmiðju Borg-
arleikhússins. Höfunda-
smiðjan hefur sýnt eitt
verk hvern laugardag
uppá síðkastið, og er jafn-
an húsfyllir. Verk Lindu
vakti mikla lukku áhorf-
enda og eftir sýningu
bauð hún á Ijóðalestur í
kaffistofunni. Aðalpersón-
ur leikritsins - tveir lík-
skurðarmenn - báru hin
sögufrægu nöfn Jónas
Hallgrímsson og Matt-
hías Jochumsson og því
þótti viðeigandi að lesa
Ijóð eftir þjóðskáldin.
Meðal þeirra sem fluttu
Ijóð voru Anton Helgi
Jónsson rithöfundur,
Bragi Ólafsson skáld,
Mörður Árnason vara-
þingmaður, Örnólfur
Thorsson bókmennta-
fræðingur og Svanfríður
Jónasdóttir þingmaður
Þjóðvaka...
Gömlum fjendum Ólafs
Ragnars Grímsson-
ar úr Alþýðubandalaginu
svíður sárt að sjá hinn
forna andstæðing taka
flugið í skoðanakönnun-
um. Deilurnar í Alþýðu-
bandalaginu á sínum tíma
voru óvenjulega hat-
rammar og persónulegar,
og eru víst ekki allir grónir
sára sína. Alltjent heyrum
við af einörðum alþýðu-
bandalagsmönnum sem
leita nú logandi Ijósi að
einhverju til að koma
höggi á Ólaf Ragnar. Nýj-
asta útgáfan er að fram
eigi að koma með ásakan-
ir um að forsetaframbjóð-
andinn hafi á sínum tíma
misnotað kreditkort sem
hann á að hafa haft á veg-
um Alþýðubandalagsins.
Ekki myndum við nú samt
veðja miklu á að eitthvað
misjafnt finnist í slíkum
efnum þegar nákvæmnis-
maðurinn Ólafur Ragnar
er annarsvegar...
Stuðningsmenn Péturs
Kr. Hafsteins eru gal-
vaskir þessa daga, og
segjast finna mikinn byr
með sínum manni. Þeir
bíða eftir nýrri skoðana-
könnun til að staðfesta
það sem þeir halda fram;
að hann hafi skotið bæði
Guðrúnu Agnarsdóttur
og Guðrúnu Pétursdótt-
ur aftur fyrir sig. Þá telja
Pétursmenn að hægt verði
að stilla kosningunum
upp sem vali á milli Ólafs
Ragnars og Péturs...
Manstu eftir galdrakarlinum sem ég sagði þér frá? Veistu
hvaðl Hann gaf mér nýjan heila... Já, já, hann er inná
sófaborði!
fimm á förnum veg
Á að banna auglýsingar í Ríkisútvarpinu?
Ásta Sigmundsdóttir hús-
móðir: Mér finnst að það eigi
bara að leggja Ríkisútvarpið
niður.
Sólveig Kristjánsdóttir
heimilishjálp: Nei, alls ekki.
Kristín Helga Káradóttir Jónas Jónsson kjötkaup-
hjúkrunarfræðingur: Er maður: Nei.
þetta ekki bara ágætt eins og
það er?
Valdís Stefánsdóttir kenn-
ari: Nei, það finnst mér ekki.