Alþýðublaðið - 29.11.1996, Blaðsíða 6

6
--------------------------------E
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
æ k u
FÖSTUDAGUR 29. NÓVEMBER 1996
1
■ I eftirfarandi frásögn úr bókinni Sönn íslensk sakarrál eftir
Sigurjón Magnús Egilsson segir af morðmáli í Reykjavík
Hefur þú kjark til
að drepa mig?
Þráinn Hleinar Kristjánsson hafði
verið á dansleik á Hótel Borg. Hann
kom heim til sín á Hverfisgötu 34 í
Reykjavík og með honum var vinkona
hans, Margrét Frímannsdóttir. Þau
voru bæði við skál. Á sömu hæð
bjuggu hjónin Svavar Sigurðsson og
Lóa Fanney Valdimarsdóttir, en sama
kvöld höfðu þau verið að skemmta sér,
voru á Hótel Esju. Þau komu heim
skömmu á eftir Þráni. Þegar hjónin
voru komin heim fékk Svavar sér í glas
en Lóa Fanney fór á snyrtinguna, en
henni deildu þau með Þráni. Þegar hún
kom fram var Þráinn þar og þau tóku
tal saman. Þar sem þau voru að tala
saman kom Svavar fram og fór að
ásaka þau um að hafa átt stefnumót á
snyrtingunni. Eftir lítilsháttar orða-
skipti fór Lóa Fanney inn til sín og tók
á sig náðir, sama gerði Svavar skömmu
síðar.
Þráinn og Margrét sofnuðu ekkert
um nóttina, en um morguninn fór Þrá-
inn á snyrtinguna. Þar hitti hann Svav-
ar, sem spurði Þráin hvort hann ætti
eitthvað að drekka. Úr varð að Þráinn
sótti vermóðsflösku og kom yfir til
Svavars og tóku þeir til við að drekka
úr henni. Nú vaknaði Lóa Fanney og
kom fram. Þegar búið var úr flöskunni
fór Þráinn og sótti aðra til. Þráinn varð
tóbakslaus og fór yfir á knattborðsstof-
una á Klapparstíg 26 og keypti tóbak.
Áfram héldu þeir að drekka og næst
segir frá þegar þau þijú, Þráinn, Svavar
og Lóa Fanney, byija að rífast, en öll
voru þau talsvert ölvuð. Svavar bar á
konu sína að hún héldi framhjá honum
I rifrildinu segist Lóa Fanney óska
þess að hún gæti drepið Svavar. Svavar
ýtti að henni hníf sem var á sófaborð-
inu og sagði: „Gerðu það þá." Lóa
Fanney svaraði að það gæti hún aldrei
gert. Að því búnu gekk Svavar í eld-
húsið, en kom aftur og beindi orðum
sínum að Þráni og sagði: „En þú ungir
maður, hefur þú kjark til að drepa
mig?“ og horfði um leið einkennilegu
augnaráði á Þráin.
Þráinn vissi ekki fyrri til en hann
stóð frammi í eldhúsi, fyrir framan
Svavar, og var með hnífinn í hendinni.
Fyrr en varði stakk Þráinn hnífnum í
kvið Svavars og risti upp úr. Svavar
laut fram og féll síðan á gólfið. Þar sem
hann lá í sárum sínum sagði hann:
Þetta er búið, gakktu alveg frá mér.“
Við þessi orð beygði Þráinn sig niður
og skar Svavar á háls.
Þegar Þráinn áttaði sig á hvað hann
hafði gert tók hann að þvo sér um
hendumar. Að því loknu gekk hann yf-
ir í íbúðina sína, en þar sátu Margrét og
Lóa Fanney. Hann sagði þeim hvað
hann hafði gert og gengu þær með hon-
um yfir í hina íbúðina og sáu lík Svav-
ars á eldhúsgólfinu.
Þar sem þau virtu líkið fyrir sér tóku
þau að ræða hvað gera skyldi. í fyrstu
ræddu þau hvort ekki væri best að
leyna því sem gerst hafði og koma lík-
inu undan. Lóa Fanney og Þráinn töl-
uðu um að koma líkinu í bíl Þráins og
losna þannig við það. Margrét and-
mælti og taldi best að segja allt af létta.
Eftir nokkrar umræður varð úr að ekki
kæmi til greina að leyna því sem gerst
hafði. Þar sem sími var í hvorugri íbúð-
inni fór Þráinn í næsta hús til að fá að
hringja, en hann hafði áður búið í því
húsi og þekkti því vel húsráðanda,
Hallgrím Ingvar Thorlacius. Þráinn
sagði Hallgrími hvað hann hafði gert
og fékk lánaðan síma. Þráinn hringdi
þrisvar, í móðurbróður sinn, Kristján
Dúa Sigurjónsson, í móður sína, Fjólu
Sigurjónsdóttur, og til Hákonar Elíasar
Kristjánssonar og sagði þeim öllum frá
því sem hann hafði gert. Ekkert þeirra
trúði honum, töldu um drykkjuóra að
ræða, enda hafði Þráinn áður hringt
ölvaður og röflað tóma vitleysu.
Áður en Þráinn fór frá Hallgrími
hringdi hann á leigubfl sem hann lét
aka sér heim til móður sinnar, en hún
bjó við Njálsgötu. Hann var þar ekki
lengi, en systir hans ók honum heim
skömmu síðar. Þegar hann kom heim
var allt óbreytt. Lóa Fanney og Margr-
ét biðu hans.
Áður en hann fór til að hringja hafði
hann beðið Margréti að taka til föt sem
hann gæti haft með sér í fangelsið og
þegar hann kom aftur hafði Margrét
sett föt í plastpoka.
Þráinn var ekki búinn að vera lengi á
Hverfisgötu 34 þegar hann fór aftur yf-
ir til Hallgríms til að fá að hringja.
Hann hringdi í Kristján Dúa og Hákon
og sagði enn frá því hvað hann hafði
gert. Þegar hann hafði hringt ræddi
hann við Hallgrím um að hann ætlaði
að gefa sig fram, en fyrst sagðist hann
ætla að ræða frekar við Margréti og
Lóu Fanneyju.
Hallgrímur íhugaði hvort hann ætti
að hringja í lögreglu, en taldi að Þráinn
ætti að gera það sjálfur. Eftir seinna
símtalið ákvað Hákon að láta lögreglu
vita. Hann fór á lögreglustöðina við
Tryggvagötu og sagði að Þráinn hefði
hringt í sig og sagst hafa orðið manni
að bana á Hverfisgötu 34. Lögregla fór
þegar á vettvang. Þráinn kom sjálfur til
dyra og hleypti lögreglu inn c,g hann
fór með lögregluna í íbúð sína, en þar
voru Lóa Fanney og Margrét. Lögregla
greindi þeim frá því hvers vegna hún
væri komin og eftir nokkur orðaskipti
afhenti Lóa Fanney lögreglunni lykil
að íbúð sinni. Þegar lögregluþjónamir
komu inn í íbúðina sáu þeir örendan
mann liggja í blóði sínu á eldhúsgólf-
inu. Á líkinu voru stórfelldir áverkar og
við hlið líksins stóð eldhúshnífur á
oddi í gólfinu. Þráinn lýsti því yfir að
hann hefði orðið Svavari að bana 1.
apríl 1979.
Venju samkvæmt var óskað eftir
geðrannsókn. í niðurstöðum hennar
segir: „Þráinn Hleinar Kristjánsson er
ekki haldinn geðveiki, geðvillu né fá-
vitahætti. Heldur er hann haldinn per-
sónuleikatruflun (personality disorder,
301.80), kominn vel yfir byrjunarstig
ofdrykkju og kvíða-taugaveiklun. Per-
sónuleikatruflun Þráins virðist mega
meðal annars rekja til rótleysis í
bemsku. Þetta tvennt leiddi meðal ann-
ars til félagslegs námsárangurs í bama-
skóla og síðan hefur Þráinn alið með
sér stöðuga minnimáttarkennd gagn-
vart öllu námi, en í eðli sínu er hann
framagjam og hefur vissa þörf fyrir að
skara fram úr. í- stað þess að takast á
við vandamálið, reyna að bæta sér
menntunarskort sinn, virðist hann hins
vegar hafa reynt að bæta sér þennan
vankant upp með hressilegri en yfir-
borðslegri hegðun í félagsskap við aðra
svo og reynt að sýna af sér vissan
dugnað og skara fram úr á vinnustöð-
um. Jafnframt virðist hann hafa átt erf-
itt með að mynda dýpri tilfinningaleg
tengsl og varanleg við annað fólk sök-
um minnimáttarkenndar sinnar. Hann
virðist því hafa leiðst allsnemma út í
ofnotkun áfengis sökum öryggisleysis í
félagslegum samskiptum. Síðar meir
virðast viss taugaveiklunareinkenni
hafa komið fram bæði sem orsök og af-
leiðing vaxandi drykkju. Þráinn hefur
hins vegar marga jákvæða eiginleika,
sem hann virðist hafa getað notfært sér.
Þannig virðist hann hafa án tilstuðlunar
annarra reynt að gera vissar jákvæðar
breytingar á lífi sínu, svo sem að reyna
að draga úr drykkjuskap sínum og gera
sér far um að umgangast fólk, án þess
að hann væri undir áhrifum áfengis.
Svo virðist sem Þráinn hafi gert sér far
um að koma fram af heiðarleika gagn-
vart öðrum, bætt sjálfviljugur það tjón,
er hann olli öðrum undir áhrifum
áfengis, og hafa allsterka réttlætis-
kennd.
Viðbrögð Þráins hinn 1. apríl síðast-
liðinn verða að mörgu leyti skiljanleg,
ef haft er í huga, hversu mikið hann
þarf að sýnast, duga og þora að gera
hluti, til þess að bæla niður minnimátt-
arkennd sína. Dómgreind hans var enn-
fremur skert af svefnleysi og drykkju.
Setning sú, sem samkvæmt málskjöl-
um virðist hafa orðið kveikjan að við-
brögðum hans, fól í sér ásökun um
ódugnað og heigulshátt. Innihald ræð-
unnar var áskorun, hann varð að sýnast
og geta. Ætla má að viðbrögð hans
hefðu orðið önnur ef skipun eða beiðni
hefði falist í innihaldi ræðunnar.
Ætla ná að Þráinn Hleinar Kristjáns-
son geti notfært sér geðlæknismeðferð
í formi sállækningar til þess að ráða bót
á vandamálum sínum, ef unnt væri að
ná góðri samvinnu við hann.
Þráinn Hleinar Kristjánsson telst
sakhæfur."
í sakadómi Reykjavíkur var Þráinn
dæmdur í sextán ára fangelsi og stað-
festi Hæstiréttur dóm sakadóms. ■
Sigurjón Magnús: Sum málanna
þykja mér vera kómísk, á meðan
önnur eru hrikaleg, svo hrikaleg að
ég fékk gæsahúð þegar ég var að
lesa þau og vinna.
■ Sigurjón Magnús Eg-
ilsson blaðamaður hefur
sent frá sér sína fyrstu
bók, Scm íslaisk saka-
mál. í bókinni segir Sigur-
jón frá þrjátíu og níu ís-
lenskum sakamálum, öll-
um frá þessari öld
Raunveru-
leikinn
skemmti-
legastur
„Það er nú einu sinni þannig að
raunveruleikinn er skemmtilegastur,
skemmtilegri en skáldskapur. í bók-
inni er minnst á rétt um eitt hundrað
menn og konur sem dæmd hafa verið
fyrir glæpi. Ég er viss um að hug-
myndaauðgi alls þessa fólks tekur
langt fram því sem nokkur einn maður
getur látið sér detta í hug. Því fullyrði
ég að þetta sé ævintýralegasti reyfari
sem komið hefur út í langan tíma,“
sagði Siguijón Magnús Egilsson um
bók sína, Sönn íslensk sakamál.
Nú má segja að þaðfólk sem fjallað
er um í bókinni sé búið að taka út sína
refsingu, en þú birtir rétt nöfn allra
sem hlut áttu að máli, er það ekki
ósanngjamt?
„Nei, það tel ég ekki. Gáum að því
að hér á landi er gefinn út hellingur af
erlendum sakamálum, þá er ekki spurt
hvort viðeigandi sé að birta rétt nöfn
eða ekki. Því tel ég enga ástæðu til að
haga sér öðruvísi gagnvart íslenskum
sakamálum en erlendum. Við getum
ekki verið svo viðkvæm gagnvart
okkur sjálfum. Það kom aldrei annað
til greina en að birta rétt nöfn, ef svo
hefði ekki verið, væri bókin allt önnur
en hún er, og alls ekki eins spennándi.
I raun er hlægilegt hvemig ijölmiðlar
haga sér hvað varðar nafnbirtingu af-
brotamanna. Sí og æ kemur upp um-
ræða um að birta eigi skilyrðislaust
nöfn afbrotamanna. Fjölmiðlar hafa
undantekningalítið hunsað þennan
vilja fólks, en í bókinni verð ég við
óskum þeirra sem vilja nöfn þeirra
sem fremja glæpi.“
Við lestur bókarinnar sést að málin,
sem tekin eru fyrir, eru fjölbreytt, allt
frá minni glcepum og þar er einnig að
finna hrottalega glœpi. “
Já, ég leyfði mér að hafa glæpina
fjölbreytta, enda var af nógu að taka.
Sum málanna þykja mér vera kómísk,
á meðan önnur eru hrikaleg, svo
hrikaleg að ég fékk gæsahúð þegar ég
var að lesa þau og vinna.“
Hvaðan er efnið fengið?
„Hver stafur í bókinni fékkst í Þjóð-
arbókhlöðunni."
Frá Alþýðuflokks-
félagi Hafnarfjarðar
Alþýðuflokksfélag Hafnarfjarðar boðartil opins tíma-
mótafundar laugardaginn 30. nóvember kl. 11.30-
14.00 í Gaflinum (efri hæð) Hafnarfirði undir yfirskrift-
inni
Sameiginlegt framboð jafnaðarmanna - raunhæfur
möguleiki?
Stutt framsaga
Kristín Halldórsdóttir, Kvennalista
Svavar Gestsson, Alþýðubandalaginu
Össur Skarphéðinsson, Alþýðuflokknum
Fundarstjóri
GuðmundurÁrni Stefánsson
Sérstakur fyrirspyrjandi
Ólafur Þ. Harðarson, stjórnmálafræðingur
Almennar fyrirspurnir fundargesta
Fundurinn er öllum opinn á meðan húsrúm leyfir.
Verð 650 kr. og er súpa, brauð og kaffi innifalið í
verði.
Jóla- og afmælisfundur
Kvenfélag Alþýðuflokksins í Hafnarfirði heldur
sinn árlega jóla- og afmælisfund miðvikudaginn
4. desember kl. 19.30 í veitingahúsinu Gaflinum,
Dalshrauni 13.
Jólahugvekja
Séra Þórhildur Olafs.
Einsöngur
Matalie Chow,
undirleikari Helgi Pétursson.
Danssýning
Guðbjörg Líf Þrastardóttir
og Sigurður Ágúst Gunnarsson.
HörðurZóphaníasson les eigin Ijóð.
Happdrætti og fjöldasöngur.
Og ekki má gleyma jólaglögginu,
steikarhlaðborði ásamt súpu og eftirrétti.
Verð kr. 1600,-
Vinsamlegasttilkynnið þátttöku fyrir sunnudaginn 1.
desembertil einhverrar undirritaðrar:
Ásthildar í síma 565-1511
Brynju í síma 565-3887
Ernu Fríðu í síma 555-0858
Guðfinnu í síma 555-2956
Margrétar í síma 555-0970