Alþýðublaðið - 31.01.1997, Blaðsíða 3

t
FÖSTUDAGUR 31. JANÚAR 1997
S
ALPVÐUBLAÐÐ
3
k o ð a n
Er Alþýðublaðið í álögum?
Ég vil segja við forystumenn Alþýðuflokksins: Eruð þið viti firrtir? Þegar skoðanakann-
anir sýna að Alþýðuflokkurinn er í uppsveiflu þá leggið þið niður málgagnið.
Sennilega hef ég einhverjar
bernskutaugar til Alþýðublaðsins
sem aldrei hafa slitnað að fullu. Eg
ólst upp við það að móðir mín
keypti Alþýðublaðið og af blaðinu
lærði ég að lesa. Faðir minn var
ekkert hrifinn af þessu tiltæki móð-
ur minnar, deildi ekki við hana en
lét það finnast að hann væri lítið
hrifinn af þessum kaupum. Fram
yfir stríð hélt móðir mín þessum
sið, keypti sitt Alþýðublað. Þessi
kona gekk aldrei í neitt félag um
ævina. Hún var bara hin þögla hús-
móðir úti í bæ.
Gestaboð
Guðmundur J. Guðmundsson skrrfar
Svo er það löngu löngu seinna að
ég fer að kíkja í Alþýðublaðið. Þá
er kominn nýr ritstjóri og blaðið
svona andskoti hressilegt og
skemmtilegt. Þessi ritstjóri var
Hrafn Jökulsson, sem ég kannaðist
örlítið við, og svo er með honum
ung dama, Kolbrún Bergþórsdóttir.
Ég hugsaði með mér: Kannski mað-
ur yngi sig upp og gerist áskrifandi
að blaðinu. Og ég fór í fótspor
móður minnar. Ekki af því að ég
væri Hrafni Jökulssyni alltaf sam-
mála, en hann er ritsnillingur og í
nútímanum þýðir ekkert að skrifa
daufar og hversdagslegar greinar.
Svo eitthvert kvöldið fór ég að
hugleiða þetta með Alþýðublaðið.
Það var skömmu eftir að mér var
sagt að leggja ætti það niður. Ég
neita því ekki að mér brá. Ég hugs-
aði: Það eru álög á þessu blaði. Nú
á að leggja það niður þegar það er
að rísa upp úr öskustó.
En þessi leikur er ekki að byrja í
dag. Finnbogi Rútur var ritstjóri
Alþýðublaðsins til 1938. Það er
ekki vafi á því að hann er einn
mesti byltingarmaður í íslenskri
blaðamennsku. Hann gjörbreytti út-
liti dagblaða, innleiddi stórar fyrir-
sagnir, ljósmyndir og fréttir á for-
síðu þar sem áður voru auglýsingar.
Blaðið kitlaði Morgunblaðið f
áskrifendafjölda. Finnbogi Rúti var
sparkað, og það er með mestu asna-
spörkum sem ég hef vitað. Vitan-
lega byrjaði að halla undan blaðinu
mjög snarlega og það varð slefandi
af pólitísku ofstæki.
Svo kom Helgi Sæmundsson sem
var stórsnjall ritstjóri og frábær
penni. Hann hélt blaðinu uppi en
hafði góða blaðamenn af og til. Ég
man eftir Karli Isfeld, Lofti Guð-
mundssyni og Gesti Guðfinnssyni.
Síðan kom Áki Jakobsson úr
Sósíalistaflokknum í blaðstjórn.
Hann var vanur mögnuðu dagblaði
sem Þjóðviljinn var á þeim árum.
Hann réð Gísla J. Ástþórsson og
viti menn! Gísli reif blaðið upp.
Ætli Alþýðublaðið hafi ekki verið
komið tvo þriðju upp í Morgun-
blaðið í útbreiðslu. Það var orðið
kröftugt málgagn. Þá varð ég var
við að eigendum Alþýðuhússins var
í nöp við Áka og Gísla og létu sig
hafa það að reka þá. Vitanlega
hrundi blaðið.
Indriði G. Þorsteinsson vann um
tíma á Alþýðublaðinu, einn snjall-
asti blaðamaður og penni á landinu.
Ég veit ekki af hverju hann hætti,
sennilega hefur honum þótt þröngt
um sig. En um leið og hann var
kominn af blaðinu þá féll blaðið
aftur.
Síðan voru það ekki nema skyn-
ugir menn sem vissu að Alþýðu-
blaðið var gefið út. Að vísu man ég
eftir því að Benedikt Gröndal var
um tíma ritstjóri. Hann skrifaði
leiðara sem voru ákaflega velviljað-
ir Dagsbrún og verkafólki. Jafnvel
þótt Alþýðuflokkurinn væri í ríkis-
stjórn þá hikaði Benedikt ekki við
að styðja verkalýðshreyfinguna í
verkföllum. Ég lít alltaf með nokk-
urri hlýju til Benedikts fyrir þessi
skrif. Én þessi ömurlegi niðurlæg-
ingartími Alþýðublaðsins stóð
lengi. Dagsbrún keypti samt alltaf
Alþýðublaðið og auglýsti fundi sína
þar. Ég hélt þeim sið áfram eftir að
ég varð formaður því mér var sagt
að þetta væri hefð og rétt væri að
viðhalda henni. Ég skal viðurkenna
að ég las ekki mikið Alþýðublaðið
frekar en aðrir.
Svo hefst enn einn blómatíminn
með Hrafni og Kolbrúnu. Ég dáist
að því hvað þeim tókst að gera
þetta blað læsilegt og öðruvísi en
önnur blöð. Ég stóð mig að því dag
eftir dag að lesa blaðið upp til agna.
Skal maður nú sviptur því líka?
Skyndilega frétti ég að Hrafn sé
hættur. Síðan kemur tilkynningin
um að nú eigi að leggja blaðið nið-
ur. Nýráðinn ritstjóri fær ekki einu
sinni tíma til að sýna hvað í honum
býr. Og þá fór ég að hugleiða:
Hvað er eiginlega með þetta blað? í
hvert skipti sem komið hefur að því
fólk sem hefur verið snilldarpennar
og byltingarmenn í blaðamennsku
þá rjúka forystumennirnir til og
reka þá eða þrengja svo að þeim að
þeir fá ekki starfað í friði. Þetta eru
álög. Alþýðublaðið hefur átt mörg
blómaskeið en er alltaf hrint niður
að bakkanum aftur. Svo eru þessir
menn að tína til að blaðið skuldi
nokkrar milljónir. Kannski er eitt-
hvert tap á blaðinu, en reyndar hef
ég heyrt að ekkert tap sé á því
núna, þetta séu eldgamlar skuldir.
Hvað hefur Alþýðuflokkurinn
hugsað sér? Ætlar hann að láta rödd
blaðsins þagna? Ætlar hann að
svæfa rödd jafnaðarmennsku, fá-
tæks fólks og málsvara þess?
Ég vil segja við forystumenn Al-
þýðuflokksins: Eruð þið viti flrrtir?
Þegar skoðanakannanir sýna að Al-
þýðuflokkurinn er í uppsveiflu þá
leggið þið niður málgagnið. Ég er
ekki Alþýðuflokksmaður, en ég vil
vera trúr hugsjónum jafnaðarstefn-
unnar og mér er annt um að til sé
dagblað sem styður verkalýðshreyf-
inguna. Það er áfall fyrir jafnaðar-
menn ef þetta blað er drepið. Hið
átakanlega er að morðingjarnir
koma úr eigin röðum. Áður en af-
takan fer fram vil ég biðja þá að
hugsa sig um.
Höfundur er fyrrverandi
formaður Dagsbrúnar
Elín Hjálmsdóttir sölumað-
ur: Ef til þess kemur, þá er
það réttlátt.
Heiðdís Hrafnkelsdóttir
stöðuvörður: Já, mér finnst
það réttlætismál.
Edda Jóhannesdóttir hús-
móðir. Já, ég mundi gefa upp-
lýsingar gegn greiðslu.
Ingiríður Hanna Þorkels-
dóttir ritari: Ég held að þær
aðstæður kunni að koma upp,
Helena Björnsdóttir versl-
unarmaður: Já. Það yrði ár-
angursríkt.
en það verða að vera skýrar
lagaheimildir til.
m e n n
„Tímarnir eru breyttir.
Við þurtum Kálver en ekki álver.
Hugvit en ekki handverk."
Stefán Jón Hafstein. DT í gær.
„Ég hef alla tíð búið í sveit og
vanist því að það ætti að drepa
refi, en ekki sæta ákæru“
Ingibjörg Ragnheiður Kristinsdóttir á bænum
Hræringsstöðum er ekki sátt við að ftafa verið
ákærð ásamt eiginmanni sínum fyrir brot á
dýraverndunarlögum. DT í gær.
„Þetta var ekki góður
tölvuþrjótur, því hann gekk
um eins og fíll í glervörubúð
og skildi svo nánast eftir
skónúmer og kennitölu. “
Jón Eyfjörð umsjónarmaður
íslenska menntanetsins gefur
tölvufærni fyrsta íslenska tölvuinnbrots-
mannsins sem er gómaður, ekki háa
einkunn. Mogginn í gær.
„Fáheyrð ókurteisi að
kalla maka minn konu"
Percy Stefánsson er ekki sáttur
við að Sigurður Rúnar Sigurðsson
eiginmaður sinn sé titlaður kona á
skattskýrslunni. DV í gær.
„Ósköp hafa sumir menn
mikla tilhneigingu til að verða
smáir þegar þeir eru bornir
saman við frumherjana."
Kolbrún Bergþórsdóttir skrifar um litla
blaðið og böðla þess. DV í gær.
„Það er mjög áhugavert
hvað hryllingsmyndin veitir
manni mikla sjálfskönnun og
það er óhugnalegt að uppgötva
það í miðri doktorsritgerð. “
Úlfhildur Dagsdóttir bókmenntafræðingur.
Stúdentablaðið.
Þá heist ekki með
fráskildu fertugu fólki sem
gnístir tönnum í lífsangist sinni,
heldur þar sem ungt og fjörugt
fólk með bjarta framtíð.
Hannes Hólmsteinn Gissurarson ætlar út að
skemmta sér um helgina. Það var áhugaverö-
asti fréttapunktur HP þessa vikuna.
En mundu, þótt veröld sé Hjartahörð
Þótt hrokinn sigri og rétturinn víki,
bölið sem aldrei fékk uppreisn á jörð,
var auðlegð á vöxtum í guðanna ríki.
Brot af erindi úr kvæðinu, Einræður
Starkarðar, eftir Einar Benediktsson.