Alþýðublaðið - 07.02.1997, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 7. FEBRÚAR 1997
m e n n i n g
Finnbogi Pétursson hIjóðskúIptúristi heldur Sjónþing í Gerðurbergi.
Þóra Kristín Ásgeirsdóttir skyggndistyfirferil hans.
Hausavíxl á skynfærunum
Engin íslensk hljómsveit hefur fyrr né síðar mætt jafn mikilli andstyggð og vandlætingu og Bruni BB, sem sérhæfði sig í gerningum,
óvanalegri sviðsframkomu og hverskyns uppákomum. Tilvist hennar átti eftir að hafa mikil áhrif á framtíð allra meðlima hennar, þó
einkum tveggja. Sigurður Ingólfsson þáverandi læknanemi var rekin með skömm úr læknadeild háskólans eftir að plakatfrá hljómsveitinni
skartaði mynd af vansköpuðu barni en myndin var gripin úr einhverju fræðiriti. Fyrir sögulega tónleika í Höllinni, vorið 1981, spurðist út að
meiningin væri að kveikja í Helga Friðjónssyni myndlistarmanni. Hljómsveitinni var bannað að koma fram. Lögreglan var sett í málið og
hljómsveitarmeðlimum var stungið í steininn. Tónleikarnir leiddu til annars gernings í Nýlistasafninu, þar sem kjúklingar voru afhausaðir
með vélsög, lögreglan mætti á svæðið og uppstandið vegna gerningsins leiddi til þess að Finnbogi Pétursson var rekinn úr Myndlista og
handíðaskólanum ásamt Helga Friðjónssyni. Aðrir meðlimir Bruna BB voru Hörður Bragason organisti, Ómar Stefánsson myndlistarmaður,
Björn Roth myndlistarmaður og grafísku hönnuðirnir, Ámundi Sigurðsson og Stefán Karlsson.
i
i
i
i
Finnbogi og Helgi voru frá skólan-
um í tvo mánuði en fengu að fara
aftur í skólann og luku sínu námi.
Finnbogi flutti tii Hollands að því
búnu og hóf nám við Van Eyeck
akademíuna, fyrst í Vídeódeildinni
en eftir að tæknimaður við skólann
hafði kynnt hann fyrir leyndardóm-
um hljóðskúlptúra söðlaði hann um
og sneri sér alfarið að því viðfangs-
efni og er eini íslenski myndiistar-
maðurinn sem vinnur eingöngu
meðhljóð.
„Ég hef raunverulega alltaf verið
upptekin af tónum og hljóðum og síð-
ustu tvö árin í MHÍ reyndi ég að sam-
ræma þetta tvennt, myndlistina og
hljóðin en þetta var allt á tilraunastigi
og ákaflega músíkalt til að byrja
með,“ segir Finnbogi. ,Ég vann mikið
með tónbönd en í Hollandi fóru hjólin
að snúast. Ég kynntist Besto sem var
tæknimaður og hann kynnti mig fyrir
elektróníkinni. Ég hafði áður verið að
smíða mekaníska hluti og notaðist þá
KOAISERT
ÍÍMYLISTASAFIMHMU
Plakatið frá Bruna BB olli mikilli
hneykslun.
Hverfafundur
‘ með borgarstjóra
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir borgarstjóri
heldur hverfafund með íbúum
Hamra-
Folda-
Húsa-
Rima-
Borga-
Víkur-
og Engjahverfis
í Grafarvogi
í Fjörgyn mánudaginn 10. febrúar kl. 20.00.
Á fundinum mun borgarstjóri m.a. ræða
um áætlanir og framkvæmdir í
hverfunum. Síðan verða opnar umræður
og fyrirspurnir með þátttöku
fundarmanna og embættismanna
borgarinnar. Jafnframt verða settar upp
teikningar af fyrirhuguðum
framkvæmdum í hverfunum ásamt öðru
fróðlegu og myndrænu efni.
Allir velkomnir.
Skrifstofa borgarstjóra.
við míkrórofa en undir leiðsögn Besto
fór ég að geta smíðað verk með kubb-
um raífásum og öðru slíku dóti. Þetta
hef ég nýtt mér mikið í myndlistinni
og smíðað lítið apparöt sem móta
hljóð. f Hollandi byijaði ég síðan að
vinna að innsetningum í rými, „install-
ation.“
Nýlistadeild Myndlista og Handíða-
skólans var í tíð Finnboga Péturssonar
á árunum 1979 til 1983 ffemur óvana-
legur selskapur. Nemendur voru flestir
í popphljómsveitum og viðfangsefnin
í myndlistinni voru óvenjuleg: „Þetta
var kannski síðasta dæmið sem við
þekkjum um hópamyndum í íslenskri
listasögu og sérstaða þessa fólks var
ekki síst fólgin í því að það sótti við-
fangsefni sín einkum í borgarsamfé-
lagið, meðan fyrirrennarar þeirra í
SUM, sóttu til náttúrunnar," segir
Hannes Sigurðsson listfræðingur og
forstöðumaður Gerðubergs. „Menn
voru að mála upp úr skrípablöðum líkt
og Einar Garibaldi, einn þeirra Stefán
Axel Valdimarsson málaði fjögurra
fermetra verk af Haribo lakkríspa-
stillu, Óskar Jónasson eða Skari skrípó
málaði ofha og lék í hljómsveit. Finn-
bogi þessi ljúflingur og rólegheita-
maður tók virkan þátt í andófi ungu
kynslóðarinnar og bjó til hljóðstúdíó í
kjallara skólans. Það þótti einkenni-
legt tiltæki að setja upp slíkt í mynd-
listarskóla. Nemendur sem höfðu út-
skrifast á árunum á undan tóku einnig
virkan þátt, þannig voru myndlistar-
konumar Hulda Hákon og Brynhildur
Þorgeirsdóttir í hljómsveit eins og
fleiri nemendur. Menn létu vaða á
strigann af áður óþekktum krafti. Nýja
málverkið var að ryðja sér til rúms og
elítan sem var farin að geta viðurkennt
SÚM vissi ekki hvaðan á sig stóð
veðrið gagnvart þessum nýju lista-
mönnum og hélt helst að þama væm
vitfirringar á ferðinni. Þama kvað ný
kynslóð sér hljóðs sem hefði alið allan
sinn aldur á mölinni og þekkti ekki
sveitarómantíkina. Þessar hræringar
gáfu nýlistardeildinni tóninn og undir-
strikaði jafnframt að hún væri „avant
garde.“ Þama var ungt fólk að fá út-
rás.“
„Á þessum tíma var mikil upp-
sveifla í öllu, bæði í myndlist og tón-
list,“ segir Finnbogi. „Pönkið var í al-
gleymingi en fyrir þann tíma hafði
tónlistarlífið verið steindautt og ein-
kenndist af innantómum glamúr og
glans. Þetta hélst því allt í hendur."
Stór vinnustofa í Hollandi
og íslenskur Realismi
„Finnbogi Pétursson var mjög leit-
andi fyrst í stað eftir komuna til Hol-
Ástand / Situation 1985. 25 segulbönd-750 stólar. Dominicanerkerk, Maastricht 1985
SÍHbIIÁ