Alþýðublaðið - 13.02.1997, Blaðsíða 1

Jóhanna Sigurðardóttir um launahækkanir bankastjóra:
Þetta er hneyksli og svívirða
Vill segja bankastjórunum upp og endurráða á lægri launum. Krefst upplýsinga um laun aðstoðarbankastjóra. Jafnaðarmenn
ætla að taka málið til umræðu í þinginu eftir helgi.
“Þessar upplýsingar eru reiðarslag
fyrir láglaunafólk í þessu landi, sem
hefur fært óinældar fómir til að koma
á stöðugleika. A sama tíma hafa
bankastjórar tekið sér fast á tveimur
ámm launahækkun upp á 130 þúsund
krónur. Þeir búa við lifeyrisréttindi,
sem gefa þeim 800 þúsund krónur á
mánuði þegar þeir hætta störfum.
Kostnaðurinn af þessu er borinn af
fólki, sem er með allt niður í 40 þús-
und krónur á mánuði.”
Þetta sagði Jóhanna Sigurðardóttir,
þingmaður jafnaðarmanna í gær, en
upplýsingar sem hún fékk um ótrúlega
launakjör bankastjóra hafa vakið
geysileg viðbrögð um allt þjóðfélagið.
Þar kom fram að laun bankastjóranna
hafa hækkað frá 27 til 52 prósentum á
tíma þjóðarsáttarinnar, og til dæmis
laun Seðlabankastjóra hafa á síðustu
tveimur ámm hækkað um 130 þúsund
krónur á mánuði. Jafnframt var upp-
lýst að bankastjóramir sitja í fjölda-
mörgum launuðum stjómum og þigg-
ja fyrir það mikil laun fyrir vinnu, sem
þeir vinna hvort sem er í vinnutúnan-
um.
Bankastjórar Landsbankans eiga
metið að þessu leyti, en þeir sitja í 16
stjómum, Búnaðarbankastjóramir í 10
stjómum, og Seðlabankastjóramir í 5
stjómum. Laun fyrir hveija stjóm eru
frá 20 þúsund upp í 100 þúsund krón-
ur á mánuði. Heildarlaun margra
bankastjóra eru því ekki undir 7-800
þúsundum á mánuði, varlega áætlað.
Þá em ótalin ftíðindi á borð við risnu,
bílakostnað, dagpeninga og ferðapen-
inga.
“Á sama tíma er launafólki boðin
launahækkun sem nemur tíkalli á tím-
ann. Þetta gengur ekki lengur. Við
þurfum að gjörbreyta þessu, fá allt
launakerfið í opinbera geiranum upp á
borðið, og síðan þarf að fara í að stok-
ka upp lífeyrisréttindi forréttindahópa
á borð við bankastjóra og alþingis-
menn, og koma á samræmdu kerft,”
sagði Jóhanna.
Aðspurð um hvemig henni fyndist
að Alþingi ætti að taka á málinu sagði
hún: “Fulltrúar Alþingis sitja í banka-
ráðunum. Við hljótum að óska eftir
því að þeir fari að vilja þingsins. Sá
vilji þaif að koma ffam á næstu dög-
um. Ég tel sjálf, að það eigi að segja
öllum bankastjórunum upp, og endur-
ráða þá á sanngjömum launum, sem
em meira í takt við launakjör annars
staðar.”
Þingflokkur jafnaðarmanna hefur
óskað eftir umræðu um laun og ffíð-
indi bankastjóra á Alþingi. Sömuleiðis
■ Kröfugerð Verslunarmannafélagsins
Ég vil sem minnst
um þetta segja
Halldór Björnsson formað-
ur Dagsbrúnar: “Ég er ekki
i aðstöðu til að leggja mat á
kröfugerðir annarra stéttar-
félaga en segi þó að
samningstíminn er mér ekki
að skapi.”
“Ég vil sem minnst um þetta segja
en ég myndi aldrei samþykkja að
semja til þriggja ára,” segir Halldór
Bjömsson um kröfugerð Verslunar-
mannafélags Reykjavíkur. Dagsbrún
á enn eftir að leggja fram sína
kröfugerð, en ljóst er að félagið hefur
Leiðari um Verkó
í leiðara er kröfugerð VR
brotin til mergjar með hliðsjón
af ummælum Halldórs
Ásgrímssonar: “Við getum
reiknað með því að kaupmáttur
fjölskyldna aukist að meðaltali
um 15-20 prósent fram til alda-
móta.”
Sjá bls. 2
aðrar hugmyndir um fyrirtæk-
jasamninga en VR.
“Þessar kröfur eu lágar en þeir
hljóta að gefa sér einhveijar forsendur
með tilliti til annarra þátta og ætlast
þá sjálfsagt til þess að ríkisstjórnin
komi að þessu. Við viljum hinsvegar
fyrst og fremst tryggja kaupið og
koma í veg fyrir að það verði hirt aft-
ur. Þeir eru að tala um sjötíuþúsund
króna lágmarkslaun en að öðru leyti
að samið verði innan fyrirtækjanna.
Ég er í sjálfu sér ekki á móti því en
við viljum auðvitað koma að slíkum
samningum.”
Verslunarmannafélag Reykjavíkur
lagði fram kröfugerð sína á fiindi með
VSÍ í fyrradag en í Alþýðublaðinu í
gær kom fram að innan Verkalýðs-
hreyfingarinnar er urgur vegna þess
að hún þykir falla eins og flís við rass
við yfirlýsingar forystumanna stjóm-
arflokkanna. í kröfugerðinni er meðal
annars talað um 17 prósent hækkun á
þriggja ára tímabili. Farið er fram á að
lægstu laun hækki sérstaklega og skal
tekið mið af því að engin laun verði
undir 70.000 á miðju samningstíma-
bili. Að mati Verslunarmannafélags-
ins mun heildarkaupmáttaraukning á
tímabilinu verða um 10 prósent á
þessum þremur árum.
Krakkarnir á Sæborg voru að slá köttinn úr tunnunni í gær þegar Ijósmyndara
Alþýðublaðsins bar að garði. Þetta er norðlenskur siður sem að smám saman hefur verið að ryðja
sér til rúms í Reykjavík. Að sjálfsögðu var bara um pappírskisu að ræða þótt sagan segi að í gamla
daga hafi ekkert dugað nema lifandi köttur.
Dómsmálaráöherra
var ávíttur á þingi
Guðmundur Hallvarðsson átel-
ur slakleg vinnubrögð ráðu-
neytisins gangvart þinginu
Dómsmálaráðherra fékk harðar
ákúrur frá flokksbróður sínum Guð-
mundi Hallvarðssyni fyrir óvandað
svar við fyrirspum hans um hversu
margir vinveitingastaðir hefðu fengið
áminningu fyrir að veita unglingum
undir lögaldri aðgang. Guðmundur
var afar ósáttur við hversu óljós svörin
Eg mat Smugudeiluna rangt
- segir Halldór Asgrímsson í
samtali við norska fjölmiðla.
Jón Baldvin: No comment.
Dóri er að læra.
“Þegar ég gekk inn í embætti utan-
ríkisráðherra hélt ég að það yrði ein-
falt mál að leysa Smugudeiíuna. En
það hefur ekki gengið eftir. Upp á
síðkastið höfum við meira að segja
stigið skref afturábak.” Þetta sagði
óvanalega auðmjúkur Halldór As-
grímsson í viðtali við norska blaðið
Fiskaren undir lok janúar. Hann lét
þess jafnframt getið að jafnvel þó ís-
lenskar útgerðir kynnu að tapa á veið-
um í Smugunni myndu þær eigi að
síður halda áfram.
Ummæli Halldórs eru sérlega eftir-
tektarverð í ljósi þess, að í upphafi nú-
verandi stjórnarsamstarfs létu bæði
hann og Þorsteinn Pálsson í ljós þá
skoðun, að auðvelt yrði að semja við
Norðmenn um Smuguna, og orð þeir-
ra var ekki hægt að skilja á annan veg
en að það væri eingöngu stífni og
þvermóðska Jóns Baldvins Hannibals-
sonar, þáverandi utanríkisráðherra,
sem kæmi í veg fyrir samning. Hall-
dór lét þess meira að segja getið að
hann hefði góð sambönd í Noregi, og
mátti skilja á honum að það yrði létt
verk að nýta þau til að ná samningum.
Það gekk ekki eftir, og nú, tæpum
tveimur árum eftir að hann tók við
embættinu, fellst Halldór á að hann
hafi metið Smugudeiluna rangt.
í viðtalinu kemur einnig ífam, að
Halldór er þeirrar skoðunar, að svo
lengi sem ekki náist samningar haldi
veiðamar í Smugunni áffam. - Veið-
amar halda áfram, jafnvel þó á þeim
verði tap, segir Halldór. Einn dag
verður samið, og þá verða það þeir,
sem hafa veitt á svæðinu, sem fá
veiðiréttinn.
Þegar ummæli Halldórs um hið
ranga stöðumat ríkisstjórnarinnar í
upphafi kjörtímans vom borin undir
Jón Baldvin brosti hann aðeins í
kampinn og sagði: “Halldór er efni-
legur. Hann er að læra og við skulum
ekki frufla það.”
Að öðru leyti vildi Jón Baldvin
ekkert segja um viðtalið við Halldór.
voru, og kvað allsendis ótækt að ráðu-
neyti iðkuðu slakleg vinnubrögð af
þessu tagi.
Gagnrýni Guðmundar kom fram
við umræður um vímuvarnir fyrr í
vikunni, og þingmaðurinn lét uppskátt
að hann hefði íhugað að undirstrika
óánægju sína með vinnubrögð dóms-
málaráðherra með því að skila inn
svarinu til forsætisnefndar. “Ég hef
bara ekki haft geð í mér til þess,”
sagði Guðmundur.
Óssur Skarphéðinsson, þingmaður
jafnaðarmanna tók undir það með
Guðmundi, að það stappaði nærri
hneyksli þegar ráðherrar leyfðu sér
vinnubrögð af þessu tagi. “Ég skil vel
að Guðmundur hafi ekki geð í sér til
að tuða í ráðherranum, en mér finnst
honum beri skylda til þess vegna
þingsins.”
Össur benti á að hann hefði hæg
heimatökin, því ráðherrann sæti tvis-
var í viku með honum á þingflokks-
fundum. “Ég mun auðvitað ganga
lfekar eftir svari varðandi þetta mál,”
sagði Guðmundur Hallvarðsson.