Alþýðublaðið - 28.02.1997, Blaðsíða 3

FÖSTUDAGUR 28. FEBRÚAR 1997
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
Ossur og Jón Olafsson til
bjargar Aiþýðublaðinu!
r
v i t i m e n n
“Við munum reyna að flytja
inn mjólk, ef til verkfalls kem-
ur hjá Mjólkursamsölunni.”
Óskar Magnússon forstjóri Hagkaups í
DV í gær.
Hver stóratburðurinn hefur rekið
annan í fjölmiðlaheiminum undan-
fama mánuði. Það nýjasta er hjóna-
band, að minnsta kosti trúlofun,
Morgunblaðsins gegnum Stöð III,
við Stöð II/Sýn/DV sem áður hafði
tekið Tímann og Dag í nefið. Eru
þeir atburðir allir, í senn kómiskrar
náttúru og nokkuð teygðir út í hið
tragíska.
Hér eru þó á ferð hreinir smámun-
ir hjá því að sjálft Alþýðublaðið var
næstum í dauðateygjunum á dögun-
um. Svo var komið að við, sem til-
Pallborð i
Steingrímur
J. Sigfússon
skrifar
heyrum hinni útvöldu stétt manna,
lesendur Alþýðublaðsins, biðum á
hverjum morgni með öndina í hálsin-
um eftir því hvort blaðið kæmi yfir-
leitt út. Útlitið var orðið svart, ekki
síst þar sem sjálfur Sighvatur for-
maður var kominn með ljáinn á loft.
Hann stóð brúnaþungur í hlutverki
hins slynga sláttumanns yfir þessu
grasi, þessu stakstæða strái á engi ís-
lenskrar fjölmiðlunar. Hafnarfjarðar-
kratar sýndu að vísu tilburði til að
taka við rekstri blaðsins. Þar fóru
vanir menn eftir að hafa rekið bæinn
með tilþrifum, nóg húsnæði til reiðu
í nýja miðbænum og svo framvegis.
Ekki varð þó af þessu, enda stóð
meira til. Sighvatur formaður réð nú
stærri ráðum en þeim að leita á náðir
Hafnarfjarðarkrata, og fyrrum keppi-
nautar síns Guðmundar Ama, Al-
þýðublaðinu til framhaldslífs. Til
voru kallaðir þeir menn tveir sem
er bæði Tumer og Murdock íslands í
einum og sama manninum. Afrek
Össurar em einnig ólítil. Doktors-
gráða í kynferðismálum fiska og for-
tíð við ritstjóm Þjóðviljans, era ef-
Takist ritstjóranum Össuri að virkja til verksins
alþekktan frískleik sinn, blanda hann nægjan-
lega sanngirni og deila circa með 2 í strákskap
sinn, auðnast lionum ef til vill að koma Alþýðu-
blaðinu í hold þó sjálfur gangi hann heldur sam-
an um þessar mundir eins og kunnugt er.
Sighvatur formaður treysti best og
einum til þrekvirkisins það er að
segja sjálfum Jóni Ólafssyni sem
orðinn er ókrýndur fjölmiðlamógúll
fslands, og honum Össuri okkar
Skarphéðinssyni.
Um veldi Jóns Ólafssonar þarf
ekki að fara mörgum orðum. Hann
laust þyngst á metunum í þessu sam-
bandi.
Nú er að bíða og sjá hvemig vini
vorum Dr. Össuri gengur að skrifa
nýtt líf í Alþýðublaðið undir handar-
jaðri, ef svo má að orði komast, Jóns
Ólafssonar.
Forðum var reiknað bam í konu og
þó sá þungi reyndist ekki endingar-
góður ætti líf sem skrifað er í blað að
geta orðið það. Þegar öllu er á botn-
inn hvolft þá hefur það þá og því að-
eins gildi að blað komi út að í því
standi eitthvað sem skiptir máli. Tak-
ist ritstjóranum Össuri að virkja til
verksins alþekktan frískleik sinn,
blanda hann nægjanlega sanngimi og
deila circa með 2 í strákskap sinn,
auðnast honum ef til vill að koma Al-
þýðublaðinu í hold þó sjálfur gangi
hann heldur santan um þessar mund-
ir eins og kunnugt er. Pistli þessum
fylgja óskir um gott gengi, það mun-
ar um hvert einasta strá á fjölmiðla-
enginu, ekki síst nú þegar flestöll
grösin eru hlaupin saman á eina rót.
Nú ef illa fer má alltaf snúa sér að
öðram skrifum, af ástum fiska eða
fari hvítabjama.
Höfundur vill taka fram að pistill þessi
er skrifaður f kjölfar tilboðs þar um frá
ritstjóranum sem hann, það er pistillinn,
fjallar um.
Tilviljanirnar eru oft merkilegar f
stjórnmálum. í fsrael er um-
deildur hægri sinnaður stjórnmála-
maður sem heitir Benjamin Net-
anyahu, og gengur undir gælu-
nafninu Bíbí. Hann langaði lengi til
að verða forsætisráðherra og náði
því loks fyrir skömmu. Annað
áhugamál hans er að ganga á milli
bols og höfuðs á ísraelska ríkisút-
varpinu. Hér heima á Fróni er líka
hægri sinnaður stjórnmálamaður,
sem hefur lengi haft horn í síðu rík-
isútvarpsins, og enn lengur langað
til að verða forsætisráðherra. Það
er Björn Bjarnason menntamála-
ráðherra. Þegar hann vann á
Morgunblaðinu kölluðu starfsmenn-
irnir hann sín á milli Bibi, og vel-
unnarar hans i þinginu kalla hann
stundum Bíbí frænda...
r
IAIþýöuflokknum hefur Amundi
Ámundason auglýsingastjóri um
árabil veriö álitinn kraftaverkamað-
ur þegar kemur að kosningum í fé-
laginu. Hann sýndi síðastliðið mið-
vikudagskvöld að hann hefur engu
gleymt, þegar Alþýðuflokksfélag
Reykjavíkur hélt aðalfund. Þar hélt
Ámundi magnaða ræðu, þar sem
drepið var á helstu svið þjóðmál-
anna með þeim hætti sem honum
er einum lagið. í lok ræðu sinnar
vék hann aðeins að tilefni fundar-
ins, sem var að kjósa nýja stjórn,
húðskammaði alla þá sem höfðu
mælt með því að leggja niður Al-
þýðublaðið og kvaðst að lokum
myndu styðja Rúnar Geirmunds-
son útfararstjóra til formennsku.
Því næst stakk hann upp á því að
Kolbrún Bergþórsdóttir blaða-
kona yrði kosin í stjórnina, en hún
var að sjálfsögðu ekki á lista upp-
stillinganefndar. Þegar kom aö
kosningu höfðu aðrir frambjóðend-
ur en Rúnar dregið sig til baka, og
Kolbrún hlaut næstbesta kosningu
í stjórnina. Ámi er því enn á góðu
lífi þrátt fyrir háan aldur...
Eitt af þeim málum sem gætu
orðið erfið í sameiningarum-
ræðum á vinstri vængnum er
ágreiningur um hvernig eigi að
stjórna fiskveiðum, en veiðigjald er
einsog menn vita einna mikilvæg-
asta stefnuatriði jafnaðarmanna. I
síðasta Vikublaðið nálgast Heimir
Már Pétursson þennan ágreinin í
athyglisverðri grein, þar sem hann
reifar þá byltingarkenndu hugmynd
að bjóða upp veiðiheimildir á mark-
aði. Síðast var þeirri hugmynd
hreyft innan Alþýðubandalagsins í
viðtali við Þjóðviljann sáluga, og sá
sem gerði það var enginn annar en
herra Ólafur Ragnar Grímsson.
Heimir er kjarkaður, því án efa
munu margir úr forystunni kunna
honum litlar þakkir fyrir aö setja
fram jafn djarfa og umdeilda hug-
mynd...
Mikla athygli vakti þegar ís-
lenska Útvarpsfélagið yfirtók
Stöö 3, að það var fyrir forgöngu
utanaðkomandi manna sem hún
tókst. í upphafi var það Jón G.
Zöega hæstaréttarlögmaður sem
opnaði málið, en sá sem iauk því
var kollegi hans Ragnar Tómas-
son. Hann virðist reyndar vera
ástríðufullur sameiningarsinni, því
áöur hafði hann tekið upp hjá sjálf-
um sér að hafa forgöngu að því að
Bónus og Hagkaup runnu nánast í
eina sæng, sem tókst farsællega.
Nú ræða menn á vinstri vængnum
að besta leiðin til sameina A-flokk-
ana og búa til stóran, öflugan jafn-
aðarmannaflokk væri auðvitað að
fá Ragnar til að sjá um málið...
Haukur Hauksson,
ekki fréttamaöur.
“Nei, kannski fer ég til Dan-
merkur.”
Katrín Guömundsdóttir,
verslunarmaður.
“Já, ég ætla til Mallorka eða
Portúgal í þrjár vikur.”
Birgir Olafsson,
rafverktaki.
“Nei, ég tek mér ekkert sum-
arfrí.”
Einar Þorleifsson, fuglafræö-
ingur og leiðsögumaöur.
“Nei, ég verð hér og starfa
sem leiðsögumaður.”
Karen Kristinsdóttir,
verslunarstjóri.
“Nei, ég ætla að ferðast inn-
anlands.”
“Lagið sem ég fer út er besta
lagið sem ég hef samið um
dagana, rís að mínu mati
langt yfir meðalmennskuna
sem hefur tröllriðið
söngvakeppninni undanfarin
ár.”
Páll Óskar Hjálmtýsson veröur fulltrúi (s-
lands í söngvakeppni e'vrópskra sjón-
varpsstöðva í Dyflinni. Hann segist vera
gallharöur aödáandi keppninnar og bera
mikla virðingu fyrir henni. Mogginn í gær.
“Hræsnin í þessu ríður ekki
við einteyming. Hér sitja
menn í mikilvægum embætt-
um út um allt þjóðfélag, á
þingi sem annars staðar, sem
hafa auðgast á aðstöðu sinni í
opinberum sjóðum. ‘Ég gæti
talið upp langan lista af slíku.
Mér vitanlega hefur Pétur Kr.
Hafstein aldrei gerst sekur um
neitt að því tagi.”
Guðrún Helgadóttir tjáir sig um erindi Vífil-
fells Hf um að fá Pétur Kr Hafstein dæmd-
an vanhæfan til að dæma í nýgengnu
dómsmáli fyrirtækisins. Dt í gær.
Réttarhöld yfir manni frá New
York sem ákærður hefur verið
fyrir að standa að umfangs-
miklu vændi urðu að fara fram
utandyra á mánudag vegna
þess að sakborningur er svo
feitur að hann komst ekki inn i
dómssalinn.
Vegur dyggðarinnar er þröngur. Mogginn í
gær.
Lögreglumenn fóru á staðinn
og fengu að fara inn í íbúð há-
vaðavaldarins til að kanna
hverju sætti. Upptök ónæðis-
ins reyndust vera ískápur sem
stóð við vegg á milii íbúðanna
og gaf frá sér suð og torkenni-
leg hljóð önnur, nægjanlega
hávær til að trufla ró og svefn-
frið þess sem kvartaði. Lög-
reglan fór höndum um skápinn
og lamdi hann rösklega með
þeim afleiðingum að hann
varð Ijúfur sem lamb á eftir.
Nú er bara eftir að sjá hvort ísskápurinn
fer fram á skaðabótakröfu. Mogginn f gær.
Rafhitaðar nærbuxur geta bætt
árangur barna og hannaðir
hafa verið tölvuskór fyrir
námsmenn framtíðarinnar.
Skyldu þetta vera fermingargjafirnar í ár.
Mogginn í gær.
Ég sat pirruð og vælandi með
barnið mitt því við vorum bæði
að taka tennur, ég endajaxla
og barnið auðvitað barnatenn-
ur. Og þá er komið að þér les-
andi góður; finnst þér það ekki
svolítið “halló.”
B.G skrifar lesendabréf um fræðslu til
handa unglingamæörum í DV.
Knpn T’i’M*’ umrrm
“Titill hugleiðinga minna ber það
einkennilega en vonandi frumlega
nafn: “Lítil eyru heyra best,” en
þögnin segi mest. Eg neita því ekki
að dægurlagatextinn ágæti: “Lítil
t____ lengjast mest,” á pínulítinn
heiður að þessum titli.”
Haraldur M. Kristjánsson sóknarprestur í
Vík skrifar í Veru I merktan dálk sem nefn-
ist Úr síðu Adams.