Alþýðublaðið - 05.03.1997, Blaðsíða 6

6
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 5. MARS1997
skoðun
Verkamannafélagið Hlff
Auglýsing um
■ ■ ■■ ■ *
kjorskra
Kjörskrá Verkamannafélagsins Hlífar vegna atkvæða-
greiðslu um vinnustöðvun liggur frammi á skrifstofu fé-
lagsins.
Um er að ræða skrá yfir fullgilda félagsmenn, félagaskrá.
Félagsmenn eru hvattir til að kynna sér hvort þeir njóti at-
kvæðisréttar samkvæmt kjörskránni. Kærufrestur er til
loka kjörfundar, sem auglýstur verður síðar.
Sambandsstjórn SUJ
Sambandsstjórn Sambands ungra jafnaðarmanna heldur
fund laugardaginn 8. mars, klukkan 14.00 í Alþýðuhúsinu,
Hafnarfirði, Strandgötu 32.
Seturétt eiga framkvæmdastjórnarmeðlimir, fulltrúar úr
málstofum, formenn félaga og einn fulltrúi félags fyrir
hverja 20 félagsmenn.
Framkvæmdastjóri
Framkvæmdastjórn SUJ
Miðvikudaginn 5. mars verður haldinn framkvæmdastjórnarfund-
ur SUJ, í Alþýðuhúsinu, Hverfisgötu 8-10. Fundurinn verður sett-
ur klukkan 17.30.
Frankvæmdastjóri SUJ
Auglýsing
um styrki úr Þróunar-
sjóði grunnskóla
Samkvæmt 1. gr. reglna um Þróunarsjóð grunnskóla
(Stjtíð. B, nr. 657/1996) eru árlega veittir styrkir úr sjóðn-
um til þróunarverkefna í grunnskólum landsins. Starfs-
menn grunnskóla geta sótt um auglýst verkefni en aðrir
aðilar geta einnig sótt um.
Menntamálaráðuneytið auglýsir eftir umsóknum um þátt-
töku í þróunarverkefnum skólaárið 1997-98 á eftirtöldum
sviðum.
A. Sjálfsmat skóla - mat á skólastarfi
Auglýst er eftir skólum/aðilum til að þróa aðferðir við mat
á skólastarfi, þar á meðal kennsluhættir, samskipti innan
skólans, stjórnunarhættir og tengsl við aðila utan skólans.
B. Stærðfræði - náttúrufræði
Auglýst er eftir skólum/aðilum til að þróa efni, aðferðir,
skipulag í kennslu stærðfræði eða náttúrufræðigreina í
grunnskólum.
Æskilegt er að verkefnin feli í sér notkun tölvu- og upplýs-
ingatækni svo og að þau snúist um stærri heildir en ein-
stakar bekkjardeildir. Bent skal á að verkefni á báðum of-
angreindum sviðum geta verið kjörin í samvinnuverkefni
skóla.
Nánari upplýsingar eru gefnar í menntamálaráðuneytinu.
Umsóknir skulu berast menntamálaráðuneytinu á sérstök-
um umsóknareyðublöðum sem liggja frammi í ráðuneyt-
inu og á skólaskrifstofum.
Umsóknir skulu hafa borist menntamálaráðuneytinu,
Sölvhólsgötu 4, 150 Reykjavík í síðasta lagi 4. apríl 1997.
■ BJarni G. Tómasson málarameistari skrifar um kjör öryrkja
og ellilífeyrisþega, einkavæðingu, skattheimtu og illa skipað
Alþingi
Dimmir dagar í
orrustunni við ellina
Vegna þess hvað Alþingi er illa
skipað mönnum hliðhollum okkur
megum við horfa ráðþrota á menn í
háum stöðum hjá ríkinu keppast við
að brjóta niður það sem aldraðir og
öryrkjar hafa haft til afþreyingar í
áraraðir. Það kjaftar á þeim hver
tuska, því nú hefur Landssímanum
verið breytt í hlutafélag og háværar
raddir eru uppi um að ATVR hljóti
sömu örlög. Ekki fara útvarp og
sjónvarp varhluta af því að vera á
milli tannanna á fólki sem vill
breyta þeim í hlutafélög. Allt skal
einkavæðast og það skal gert í
skugga af óðum niðurskurði.
Þá sjá þessir menn
sér leik á borði
Þetta eru allt stofnanir sem ríkið
hefur rekið í áratugi og um þær hafa
skapast hefðir sem öryrkjar og
aldrað fólk hefur notið góðs af um
langt skeið. Það er ekki mikill
persónuleiki á bak við þá er hafa séð
sér vinning í því að ráðast á það sem
öryrkjar og aldraðir hafa haft sér til
afþreyingar um langan aldur, og
þeir hafa ekki möguleika á að fara
út af heimilinu og verða sér úti um
eitthvað sem styttir tímann og
gleður hugann. Þá sjá þessir menn
sér leik á borði, að ráðast á garðinn
þar sem hann er lægstur án þess að
gera sér grein fyrir því hvort þetta
fólk er í stakk búið til að greiða fyrir
afnotin þegar reikningurinn kemur.
Ekki lækkar upphæðin á honum,
hún hækkar, því mikið vill alltaf
meira.
Það er staðreynd að Pósti og síma
hefur verið breytt í hlutafélag.
Einkavæðingin á því miklu láni að
fagna hjá núverandi ráðamönnum
þjóðarinnar. Það er því ráð að
spyma við fótum og spyija: Af
hverju er Tryggingastofnuninni ekki
breytt í hlutafélag? Er það ekki
nógu arðvænlegt? Er saga aldarinn-
ar ekki full af atvikum sem sýna að
ríkið hefur orðið að hlaupa undir
bagga með fyrirtækjum þegar illa
hefur árað, en einstaklingamir hirt
ágóðann þegar betur hefur árað?
Um þetta eru skiptar skoðanir með-
al þjóðarinnar. Ég svara þessu fyrir
hönd láglaunafólksins, öryrkjanna
og ellilífeyrisþeganna á eftirfarandi
hátt:
Enginn veit hvemig þessi mál
varðandi öryrkja og ellilífeyrisþegar
koma til með að verka, hvort það
verður til ills eða góðs. Björtustu
vonir um að laun okkar hækki em
aðeins loforð, í mínum huga af
fenginni reynslu, svikin loforð.
Aldraðir og öryrkjar, þegar þessir
ágætu menn þurfa á atkvæði ykkar
að halda koma þeir og segja ykkur
að þið séuð fólkið sem skapaði
þjóðarauðinn með miklu erfiði þeg-
ar þið breyttuð moldarflaginu í
græna jörð. Þegar þeir segja þetta þá
skuluð þið minnast loforðanna sem
þeir hafa gefið og ekki staðið við,
hafa þau geymd en ekki gleymd.
Alþingi horfir
ráðþrota á
Þessar vanhugsuðu árásir á vesal-
inga eins og okkur verka eins og
óþokkaverk. En það sem verra er,
Alþingi horfir ráðþrota á þessi
sviknu loforð og Alþingi er naumast
annað en það sem við höfum kallað
yfir okkur með því að ganga
sundmð að kjörborðinu. Yfirsjón
okkar felst í því að við höfum veitt
of mörgum kjörgengi sem bám van-
hugsuð loforð fyrir okkur á silfur-
fati. Það er meinið.
Fólk á lágum launum
hefur verið svikið
Vegna þess hvað Alþingi er illa
skipað mönnum hliðhollum okkur
megum við horfa ráðþrota á menn í
háum stöðum hjá ríkinu keppast við
að bijóta niður það sem aldraðir og
öryrkjar hafa haft til afþreyingar í
áraraðir, því nú beina þeir spjótum
sínum að sjónvarpi og útvarpi. Þess-
ir máttarstólpar þjóðfélagsins vilja
láta okkur halda að þeir séu tals-
menn okkar, en líta á okkur sem ein-
feldninga og vilja láta okkur halda
að þeir séu að vinna okkur í hag, þó
allir viti að þeir em að vinna að
pólitískum áhugamálum sínum,
sem felast meðal annars í því að
fjármagnið streymir inn á fárra
manna hendur, sem þýðir að vel-
megun er víðsfjarri öllu almúga-
fólki. Fólk á lágum launum, öryrkj-
ar og ellilífeyrisþegar hafa verið
sviknir, kjör þeirra batna ekki, þau
versna. Kaldrifjaðastir allra kald-
rifjaðra manna em þeir sem notfæra
sér vesaldóm til að ráðast á garðinn
þar sem hann er lægstur. Fyrir það
má þessum launaflokkum blæða.
Válegir tímar em framundan.
Fólk vill að sultarlaun sín verði
bætt. Það sem atvinnurekendur
bjóða kalla viðsemjendur þeirra skít
á priki og öðmm ljótum nöfnum.
Það er urgur í fólki og allt virðist
stefna í verkföll, sem er vondur
kostur fyrir okkur, 35 þúsund ör-
yrkja og ellilífeyrisþega, sem köll-
um á það sem af okkur hefur verið
tekið og auðvitað viljum við fá
hækkun á launin okkar sem er sam-
bærileg við það sem aðrir launa-
flokkar fá. Við biðjum einnig um
einn lífeyrissjóð fyrir alla lands-
menn og vonum að stöðugt verðlag
verði uppi á borðinu þegar friður er
fenginn. Fyrir okkur er það ekkert
mál hvað krónumar eru margar í
umslaginu heldur hvað við fáum
fyrir þær. Yrðu samningar sam-
þykktir á þessum nótum væm þeir
hagstæðir fyrir okkur og engin
ástæða til að halda annað en þeim
verði vel tekið af stjómvöldum.
Buddan er ólygnust
Ég skora á alla öryrkja og ellilíf-
eyrisþega að halda fast um budduna
sína, hún er ólygnust um það hvem-
ig íjárhagur okkar stendur, og verð-
um við óánægð með stöðuna að
samningum loknum ber okkur að
■standa saman sem einn maður við
kjörborðið næst og beita okkar
skæðasta vopni, samtakamættinum
við kjörborðið, það er aflið sem all-
ir stjómmálaflokkar hræðast. Þegar
aldurinn hækkar er pólitík ekki það
sem við erum neydd til að bera virð-
ingu fyrir.
Ellilífeyrisþegar og 75 prósent
öryrkjar em samtals 34,500 talsins.
Inn í þessa tölu vantar þá sem em
undir 75 prósent og þá sem em 100
prósent öryrkjar. Það væri ekki
skotið hátt yfir hleinina þó sagt sé
að hér sé um að ræða 36-37 þúsund
atkvæði. Þetta er gott vopn og góð
summa sem setti vemlega slagsíður
á þá flokka sem ekki heimtu at-
kvæði sín úr henni á kjördegi. Er
ástæða til að örvænta? Vonandi
verður tekið vel á okkar málum og
sverðin slíðruð.
Illu heilli var gengið
að þessu tilboði
Þegar Almannatryggingamar
vom til umræðu á Alþingi árið 1947
er mér minnisstæðast að þeir sem
börðust fyrir þeim ætluðust ekki til
þess að þær yrðu jafnt til afnota fyr-
ir fátæka sem ríka. En til að öðlast
lagalegt gildi þurfti meirihluta at-
kvæða fyrir þeim í þinginu. Þá buðu
Sjálfstæðismenn að veita fmmvarp-
inu brautargengi, ef skýlaust væri
tekið fram í frumvarpinu að allir
landsmenn væm gerðir jafn réttháir
varðandi lögin. Illu heilli var geng-
ið að þessu tilboði Sjálfstæðis-
manna.
Bjami Benediktsson var fyrstur
manna til að leggja drög að stað-
greiðslukerfi skatta og skattalög-
reglu að þýskri fyrirmynd hér á
landi. Ég kynntist þessari skatt-
heimtu seinna hjá Þjóðverjum. Þeg-
ar ég kom heim skrifaði ég í Al-
þýðublaðið grein sem hét “Hreyfing
er líf, kyrrstaða dauði”. Þar rakti ég
öll skatta og framfærslumálin, allt
frá Grágás til okkar daga á Islandi. I
greininni lofaði ég staðgreiðslukerf-
ið mjög, og lagði rfka áherslu á öfl-
uga skattalögreglu til að innheimta
skatta og stjóma kerfinu og láta rfk-
issjóð blómstra.
Ég dvaldi við þessi lög til að sýna
að það má gera ýmislegt annað en
að skera niður í óða önn. Það væri
hægt að auka aflið hjá skattheimt-
unni og uppræta skattsvikin. Öflug
skattalögregla er það sem við þurf-
um. Sama máli gegnir varðandi
heilbrigðismálin. Þjóðin hefur ekki
haft efni á að reka þau á velsæmandi
hátt. Það mætti skipta þjóðinni í
flokka innan kerfisins þannig, að
þeir sem em verst settir fengju allt
frítt. Þeir sem em í meðallagi vel
settir greiddu að einhverju leyti fyr-
ir sig, og þeir sem em vel settir
greiddu allan brúsann. Það hefur
enginn gott af því að liggja á pen-
ingunum eins og ormur á gulli. Það
tekur þá enginn með sér í gröfina
því síðasta skyrtan hefur engan
vasa.