Alþýðublaðið - 22.04.1997, Blaðsíða 3
ÞRIÐJUDAGUR 22. APRÍL1997 ALÞÝÐUBLAÐIÐ 3
Tómirasnar?
Sjónvarpið greindi um helgina frá
síðustu tíðindum af hinu umdeilda líf-
eyrissjóðafrumvarpi, en það er sem
kunnugt er svo flókið að meira að segja
Jón Baldvin Hannibalsson misskildi
það í örsmáu atriði einsog Morgun-
blaðið þurfti heilan leiðara til að benda
á. Frásögn ljósvakans hófst með því að
fréttamaðurinn upplýsti með hvíslandi
þunga í röddinni að stjómarliðið í efna-
hags- og viðskiptanefnd þingsins væri
að öllum líkindum þrí- eða fjórklofið í
lífeyrissjóðamálinu. Fréttamaðurinn
taldi sig greinilega vera með frétt vik-
unnar í höndunum og lét marsera for-
manni nefndarinnar, Vilhjálmi Egils-
syni, einsog þunnhærðum stríðsfanga
fyrir herrétt sjónvarpsvélanna, þar sem
hann lét dynja á honum spurningahrfð
um, hvemig í ósköpunum stæði á þess-
ari fáheyrðu sundmngu í stjómarlið-
inu.
Spumingin virtist koma nokkuð flatt
upp á formanninn, því einsog þeir vita
sem þekkja til nefndarinnar er sam-
staða stjómarliða í henni með þeim
hætti að það teljast tíðindi ef í þeim
hópi næst samkomulag um hvort gest-
um eigi að bjóða upp á te eða kaffi. Óá-
nægja stjómarliða með frumvörp ríkis-
stjómarinnar er semsagt engin frétt á
þeim bæ.
f fyrstu gekk illa að ná Vilhjálmi í
fókus í myndavélinni og þegar hann
loks birtist virtist hann óvenju glas-
eygður. Verseraðir drykkjumenn hefðu
í fljótfæmi getað ályktað að formaður
efnahags- og viðskiptanefndar hefði
eytt nóttinni öls við pel í hópi góðra
vina úr Verslunarráðinu. í tilviki for-
mannsins er þó engu slíku til að dreifa,
enda liggur hann undir því ámæli að
bindindismennska hans sé þeirrar gerð-
ar að gæti vel dugað til metorða í sjálf-
um Alþýðuflokknum, sem einsog þjóð
veit er sannarlega öli firrtur.
Þegar Vilhjálmur Egilsson var loks-
ins kominn í fókus (sem gerist ekki oft)
gaf hann sér góðan tíma til að ná vopn-
um sínum og svarið sem hann gaf við
spumingunni var svo snjallt, að hann
afvopnaði í einu vetfangi hinn
ólánsama og sjálfumglaða spyril.
Astæöa þess að stjómarliðamir í
nefndinni vom allir með sérskoöanir á
lífeyrismálinu, og allir á móti stefnu
ríkisstjómarinnar var að sögn Vil-
hjálms óskaplega einföld. Það stafaði
af því einu að viðkomandi þingmenn
stjómarinnar væm svo frjósamir í
hugsun!
Að sönnu er líklegt, að stjómarand-
staðan taki undir að gáfur séu forsenda
þess að menn snúist gegn núverandi
ríkisstjóm, þó að vísu felist í því nokk-
ur áfellisdómur yfir íslensku þjóðinni
sé miðað við skoðanakannanir síðustu
mánuða. Ymsir í hópi annarra þing-
manna em jafnframt vísir til að hafna
þessari skýringu formannsins á sundur-
lyndi stjómarliða í efnahags- og við-
skiptanefnd alþingis og bera fyrir sig
náin kynni af hinum frjósömu mann-
vitsbrekkum. En þeir eru auk Vilhjálms
sjálfs aðallega pólitískur uppalningur
Steingríms Hermannssonar af Strönd-
um, sem pælari man ekki í svipinn
hvað heitir svo og auðvitað Pétur Blön-
dal. En hann hefur verið einn efnileg-
asti sonur þjóðarinnar um þrjátíu ára
skeið og ólíklegt að á því verði breyt-
ing í fyrirsjáanlegri framtíð.
Mótbámr annarra nefndarmanna við
ummælum formannsins verða þó létt-
vægar miðað við önnur andmæli, sem
líklegt er að mæti Vilhjálmi Egilssyni
fari svo ólíklega að honum gefist ein-
hvem tíma tóm frá önnum sínum í
Verslunarráði til að reka sitt stutta nef
inn á Alþingi Islendinga.
Það þarf nefnilega hvorki greindar-
vísitölu Alberts Einsteins né Áma
Johnsen til að skilja sneiðina, sem með
orðum hans er verið að senda öðmm
stjómarþingmönnum. f yfirlýsingu
sinni tókst Vilhjálmi Egilssyni nefni-
lega að stafa það ofan í þjóðina að fyr-
ir utan sjálfan sig, Pétur Blöndal og
strákinn af Ströndum, þá séu þingmenn
stjómarflokkanna upp til hópa á því
stigi mannlegrar greindar, þar sem ekki
er hægt að gera ráð fyrir þroskuðu vits-
munalífi. Hann var með öðram orðum
að segja að þingmenn stjómarflokk-
anna séu upp til hópa asnar.
Nú er það svo, að þrátt fyrir ágrein-
ing í mörgum efnum má gera ráð fyrir
því að í þessu efni fari viðhorf stjómar-
andstöðunnar í grófum dráttum saman
b <b I i n g a r
við skoðun Vilhjálms.
Vandræði Vilhjálms Egilssonar gætu
þó orðið meiri annars staðar en endi-
lega í þinginu sjálfu. í Stjómarráðinu
situr nefnilega maður, sem einsog
Drottinn Allsherjar skrifar misgjörðir
mannanna niður í litla bók, og gleymir
þeim aldrei.
Þegar Vilhjálmur Egilsson sagði í
sjónvarpinu að andstaða hans og félaga
hans í efnahags- og viðskiptanefnd
stafi af því að þeir einir séu nógu gáf-
aðir í stjómarliðinu til að skilja hvað
felst raunveralega í verkum ríkisstjóm-
arinnar, þá var hann líka að segja eftir-
farandi: I ríkisstjóminni sitja tómir
asnar sem skilja ekki einu sinni fmm-
vörpin sem þeir senda frá sér, og hver
sem er nógu greindur til að átta sig á
ríkisstjóminni hljóti að snúast gegn
henni.
Stjómarandstaðan telur að vísu að
hér sé um skarplega athugasemd að
ræða hjá Vilhjálmi Egilssyni. En það er
ólíklegt að Davíð Oddsson sé saman
sinnis, og líklega mun líða langur tími
áður en hann telur sig hafa fullþakkað
formanni efnahags- og viðskiptanefnd-
ar lofið. Að öllum líkindum verður Vil-
hjálmur þá kominn í annað starf....
Jólabækumar eru í undirbúningi
og höfundar keppast við skrift-
ir. Ein þeirra bóka sem ætlað er
stórt hlutverk í jólabókasam-
keppninni er saga Hákonar Aðal-
steinssonar hagyrðings. Það er
Sigurdór Sigurdórsson, blaða-
maður á DV, sem skrifar bókina.
Magnús Óskarsson, fyrrum
borgarlögmaður, er að skrifa bók
þar sem hann segir ýmsar sögur
af fólki og atburðum.
Því fer fjarri að Eiríkur Sig-
urðsson, kaupmaður í 10-11
búðunum sé hættur landvinning-
um. Eins og kunnugt er, er verið
að innrétta verslun í Fjósinu við
Barónsstíg, og innan skamms
hefst vinna við innréttingar í versl-
un sem Eirikur ætlar að opna við
Lágmúla. Nýlega opnaði Eiríkur
verslanir í Grafarvogi og Set-
bergshverfi í Hafnarfirði.
Margir fiugmanna Flugleiða
urðu annað en kátir, þegar
þeir voru í samningaviðræðum,
þegar í Ijós kom að launahæstu
flugfreyjurnar eru með nokkuð
hærri laun en þeir flugmenn sem
lægst hafa launin. Mikill launa-
munur er meðal flugmanna, þeir
sem hæst hafa launin eru með
margföld laun þeirra sem eru að
byrja. Þar sem margir nýliðar eru
meðal flugmanna Flugleiða, og í
hópi þeirra nýbyrjuðu, kom eðli-
lega vilji til að draga úr þeum
mikla launamun sem er á starfs-
aldri.
Alls fengu tuttugu og sjö at-
kvæði í rektorskjörinu í Há-
skólanum. Þegar er kunnugt um
þá útkomu fjögurra, það er hina
eiginlegu frambjóðenda til rekt-
ors, en fimmti í kjörinu var sjálfur
Hannes Hólmsteinn Gissurar-
son, en hann fékk sjö atkvæði.
Á eftir honum kom Ágústa Guð-
mundsdóttir með fimm atkvæði.
Ágústa var ekki eina konan sem
fékk atkvæði, því Álfrún Gunn-
laugsdóttir fékk eitt atkvæði. Til
gamans má geta þess að konur
fengu tæplega 0.4 prósent
greiddra atkvæða.
að eru ekki bara framsókn-
armenn sem sitja undir
gagnrýni um að hafa staðið sig
illa í LÍN-málinu. Margir sjálf-
stæðismenn eru þeirra skoðunar
að þeirra flokkur hafi alls ekki
staðið sig eins og búist var við af
þeim, með bæði fjármála- og
menntamálaráðherra innan
sinna raða.
Alþýðublaðinu lék forvitni á að
vita hvaða breytingar er ver-
ið að gera á Stjórnarráðshúsinu.
Hjá forsætisráðuneytinu fengust
engar upplýsingar, þar sem eini
starfsmaðurinn sem gat svarað,
var ekki við. Ljósmyndari blaðs-
ins æltaði að fá að mynda innan-
húss, en þeir sem voru við vinnu
í húsinu meinuðu honum aðgang
með þeim orðum að engar
myndir mætti taka.
Barþjónar reyna með sér í
hver býr til besta þurra
hanastélið á Hótel Sögu á
sunnudag. Það verður boðið upp
á fleira en keppni í vínblöndun,
hinir meintu guðlastarar í Spaug-
stofunni hrista upp í gestum á
meðan þjónarnir hrista drykkina.
Sá þjónanna sem sigrar fer sem
fulltrúi þjóðarinnar á Heims-
meistaramót hanastélshöfunda
sem verður haldið í Tékkalandi.
Ari Þorsteinsson verka-
maður: Ég hef ekki tekið
ákvörðun um það ennþá.
Heiða Matthíasdóttir nemi:
Já mig langar mikið til þess.
Þórir Guðlaugsson smiður:
Nei.
Ómar Hall vegfarandi:
Já, ég hugsa það.
Brynja Jóhannesdóttirritari:
Ég hef ekki ákveðið það enn-
þá.
v i t i m q n n
„Þetta er með ólíkindum og
þessi skepna á alls ekki að
vera hér fyrir Norðurlandi og
hvað þá á þessum tíma.“
Hörður Sigurbjarnarson, eigandi
Knarrarins á Húsavik í DT, en í
hvalaskoðunarferð með Knerrinum sást til
steypireyðar.
„Titillinn er yndislegur og
rosaleg viðurkenning fyrir
mig, ekki síst þar sem ég átti
alls ekki von á að vinna."
Dagmar íris Gylfadóttir, nýkrýnd
fegurðarrottning Reykjavíkur.
„0g Víkverji tekur forskot á
næstkomandi fimmtudag og
segir: Gleðilegt sumar!“
Víkverji Moggans.
„Ég skil ekki hvernig
forsætisráðherra og
sjávarútvegsráðherra geta sett
þennan leikþátt á svið.“
Jón Gunnarsson, formaður sjávarnytja f
DT, um framkvæmdir ríkisstjórnarinnar í
hvalveiðimálum.
„Ég tel að þetta snúi miklu
meir að sjómönnum en
útgerðinni. Eftir stendur þó að
útgerðin er sá aðili sem ber
ábyrgð ef eitthvað bjátar á og
að því ieyti verðum við að
fylgjast með þessu."
Kristján Ragnarsson, formaður LÍU i DT,
að ræða um niðurstöður
Landhelgisgæslunnar, um ástand á
fiskiskipaflotanum. Ekki benda á mig.
„Það hefur verið allt of mikið
mæjones-sull í brauðgerð
hérna á íslandi og lítil breidd,
það er eins og fólk þori ekki
að leika sér.“
Marentza Poulsen í DT, að ræða um
snittumenningu hér á landi.
„Ef ég er niðurdregin leita ég
að skóbúð. Ég held að konur
geti ekki eignast of mikið af
skóm.“
Halle Berry í Mogganum.
Jónas boraði fingri upp í nösina
og gramsaði dálitla stund í heilabú-
inu, síðan dró hann puttann út, leit á
litla gráa klessu sem festist við hann
og sagði:
- Ég held að ég sé búinn að gefa
frá mér mestalla skáldagáfuna en hér
er heilagrauturinn sem ég notaði til
að skrifa embættistilkynningamar,
það gæti leynst örlítill neisti í hon-
Úr bókinni Engar Smásögur eftir Andra
Snæ Magnússon sem kom út hjá Máli og
menningu í fyrra.