Alþýðublaðið - 13.05.1997, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 13. MAÍ1997
■ í lok ráðstefnu stjórnarandstöðunnar um velferðarríkið á næstu öld urðu fjörugar pallborðsumræður þar s
eiginlegs framboðs í næstu alþingiskosningum.
Fólkið vill sameiningu er
“Við verðum að senda fólkinu í
landinu afdráttarlaus og skýr skila-
boð um vilja okkar til sameiginlegs
framboðs jafnaðarmanna í næstu al-
þingiskosningum," sagði Sighvatur
Björgvinsson formaður Alþýðu-
flokksins í pallborðsumræðum for-
manna stjórnarandstöðuflokkanna.
Umræðumar voru undir lok ráð-
stefnu stjómarandstöðuflokkanna
um velferðarríkið á næstu öld, sem
haldin var um síðustu helgi.
Margrét Frímannsdóttir var ekki
jafn afdráttarlaus í afstöðu sinni og
Sighvatur og margítrekaði að mál-
efni yrðu að ráða ferðinni. „Málefnin
era okkur Alþýðubandalagsmönnum
afar mikils virði. Ef stjómarand-
stöðuflokkunum tekst að ná saman
um stefnu þá náum við örugglega
saman um framhaldið, en ég ætla
ekki að lýsa því yfir að vilji sé allt
sem þurfi,“ sagði Margrét. „Það er
ekki nóg að segjast ætla að bjóða
fram saman og ætla síðan að láta það
ráðast í hinum stóra flokki hvað
verður um málefnin. Ég er ekki
reiðubúin til að samþykkja slíkt.“
Jóhanna Sigurðardóttir formaður
Þjóðvaka lagði ríka áherslu á nauð-
syn þess að sameiginlegt framboð
flokkanna yrði að raunveruleika.
Hún sagðist helst vilja sjá einn stóran
jafnaðarmannaflokk fyrir næstu al-
þingiskosningar en sagðist gera sér
grein fyrir því að sú ósk væri ekki
raunhæf. Það væri hins vegar raun-
hæft að flokkamir gengju sameinaðir
til næstu kosninga og slíkur listi ætti
að geta fengið 40-50 prósenta fylgi í
kosningum.
“Hér kristallast kannski að við
höfum komið með ólíku hugarfari að
þessari umræðu,“ sagði Kristín Hall-
dórsdóttir talsmaður Kvennalistans.
„Sumir hafa komið að umræðunni
með þá fyrirframgefnu skoðun og
stefnu að við munum bjóða fram
saman. Aðrir em meira leitandi og
vilja sjá hvað er í pokanum. Áherslur
Kvennalistans em kvenfrelsismál.
Við höfum alltaf verið svolítið utan-
garðsafl í íslenskri pólitík, við finn-
um fyrir því og viljum að sumu leyti
vera það. Við skiljum okkur frá þeim
flokkum sem við höfum starfað með
í stjómarandstöðu, bæði í vinnu-
brögðum og áherslum. Þetta kann að
gera það að verkum að erfitt gæti
orðið að finna flöt á samvinnu."
Jón Baldvin Hannibalsson spurði
formenn flokkanna hvort ekki væri
líklegast að konur næðu fram stefnu-
málum sínum í stóm öflugu sameig-
gestir gáfu þeim þó engin grið.
Kristinn Haraldsson, einn fyrir-
spyijenda, vitnaði til lærimeistara
síns í gagnfræðaskóla en sá hafði
sagt nemendum sínum að grípa tæki-
færið meðan það gæfist því annars
væri það glatað. „Mér finnst tækifær-
ið nú vera að sigla framhjá okkur,“
sagði Kristinn. „Ef þið virðulegu for-
menn farið og talið við fólkið á eyr-
inni, þá sem em á lægstu laununum,
og spyrjið það hvemig stjómarfyrir-
komulag það vilji sá í framtíðinni, þá
mun fólkið fyrst svara: „Við viljum
sjá einn stóran jafnaðarmannflokk“.
Það er ekki spuming hvort það verði
einhvern tímann stór jafnaðarmanna-
flokkur heldur hvenær hann verður.
Kemur það í hlut bamabama ykkar
að lesa í árbókunum að ástæðan fyrir
því að jafnaðarmannaflokkurinn
komst ekki fyrr á laggimar var sú að
eitthvert ykkar kom í veg fyrir það af
þrjósku einni saman? Þetta er spum-
ing um það hvort þið ætlið að vera
með eða ætlið ekki að vera með.
Emð þið með?“
Af svari Kristínar varð ekki annað
ráðið en Kvennalistinn væri ekki
með. Kristín sagði brýnt að rasa ekki
um ráð fram. „Það þarf að spyrja fólk
og hlusta á fólk, en fyrst og síðast á
maður að gera og standa með því
sem maður trúir á. Ekki endilega að
láta berast með einhverri bylgju ef
maður ekki trúir því að það sé til
inlegu framboði fremur en í sérfram-
boðum.
“Treystum við því að búið sé að
plægja jarðveginn nægilega? Ég ætla
ekki að svara því hér og nú hvort sér-
framboðsleiðin sé gengin á enda,“
var svar Kristínar.
Jóhanna sagði stjómarandstöðu-
flokkanna alla leggja áherslu á jafn-
réttismál og kvenfrelsissjónarmið.
„Kvenfrelsismál eru jafnréttismál
sem jafnaðarmenn og félagshyggju-
fólk hljóta að setja í öndvegi," sagði
Jóhanna. „Ég er sannfærð um að ef
við berum gæfu til að ganga saman í
einni fylkingu til næstu kosninga þá
verður sett fram krafa um að konur
verði í forystu á framboðslistum í um
helmingi kjördæma. Gangi þessir
flokkar hver í sínu lagi til næstu
kosninga er það líklegasta leiðin til
að fækka konum á þingi, en líkleg-
asta leiðin til að tvöfalda hlut kvenna
á þingi er að við göngum sameinuð í
einni fylkingu til næstu kosninga.“
Margrét svaraði spumingu Jóns
Baldvins með því einu að bera lof á
störf Kvennalistans og sagði að kon-
ur gætu horft með meiri reisn til
framtíðar vegna fmmkvæði þess
flokks.
“Það em miklu meiri líkur á því að
konur komist til áhrifa í stjómmálum
ef þær em þátttakendur í sameigin-
legu sterku framboði en ef þær halda
áfram að hjakka hver í sínu homi,“
var svar Sighvats við spumingu Jóns
Baldvins.
“Fólkið vill það“
Sighvatur var spurður að því hvort
það hefði verið taktískt rétt af honum
að leggja fram 10 punkta sem eins
konar sameiginlegt prógramm jafn-
aðarmanna, hvort ekki hefi verið
eðlilegra að Alþýðubandalagið hefði
verið haft með í ráðum.
“Mér fannst ekkert vera að gerast í
sameiningarmálunum," sagði Sig-
hvatur. „Þetta vom mínar hugmyndir
og ég lagði þær fram persónulega,
ekki með stimpli míns flokks. Ég
hafði ekki borið þær 'undir aðra en
sjálfan mig. Þær vom settar fram til
að opna umræðuna og ég vænti þess
að fá viðbrögð við þeim. Ég vona að
ég hafi ekki gert neinum manni sem
áhuga hefur á samstarfi jafnaðar-
manna illt með því að léggja þær
fram.“
Jóhanna sagði 10 punkta plagg
Sighvats vera ágætt framlag. „Ég sit
í sama flokki og Sighvatur. Það er
mikilvægt að einhver setji fram
svona plagg,“ sagði Jóhanna.
Sú spuming sem oftast var spurð
var sú hvort formennimir hefðu vilja
til að gera það sem í þeirra valdi væri
til þess að af sameiginlegu framboði
flokkanna yrði fyrir næstu alþingis-
kosningar. Bæði Margrét Frímanns-
dóttir og Kristín Halldórsdóttir
kvörtuðu undan því að þurfa ítrekað
að svara þessari spumingu. Fundar-
Iliiiiil