Alþýðublaðið - 02.07.1997, Side 6
6
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 2. JÚLÍ1997
m i n n i n
r
Asgerður Bj amadóttir
Fædd á ísafirði 17. júní 1929 - Dáin 23. júní 1997
Hinn 1. maí síðastliðinn verður
alla tíð í huga mér dagur and-
stæðnanna, gleði og sorgar. Blásið
var í baráttulúðra jafnaðarmanna og
félagar í Alþýðuflokksfélagi og Al-
þýðubandalagsfélagi Reykjavíkur
sameinuðust í anda frelsis, jafnréttis
og bræðalags til samverustundar á
Hótel Borg. Bjartsýni ríkti um sam-
fylkingu jafnaðarmanna og gleðin
náði tökum á mönnum.
Þama mættu líka Asgerður Bjama-
dóttir og Þorsteinn Jakobsson, einir
helstu máttarstólpar Alþýðuflokks-
félagsins í Reykjavík, þrátt fyrir það
að Ásgerður hefði þá nýverið fengið
að heyra þann dóm að hún gengi með
illkynja, ólæknandi sjúkdóm. Þama
fréttum við, félagar hennar, þessi
ótíðindi, og var mjög bmgðið. Það
lýsir Ásgerði Bjamadóttur vel, að
þrátt fyrir hið vonlausa sjúkdóms-
stríð, sem hún var að heyja, bar hún
höfuðið hátt og lét sl£k tímamót, sem
sameiginleg 1. maí hátíð íslenskra
jafnaðarmanna var, ekki fram hjá sér
fara. Þar skyldi hún vera. Á þessum
degi hét ég mér því að Ásgerði skyldi
ég hitta vel og oft á meðan tími
gæfist. En bjartsýni hennar blekkti
mig. Ég hélt að tími væri enn til
margra góðra samverustunda meðal
okkar Alþýðuflokkskvenna, þar sem
við gætum sem svo oft áður stundað
gleði og alvöm og rætt pólitíkina
fram og aftur, þar sem Ásgerður væri
eins og fyrr hrókur alls fagnaðar og
kona sterkra skoðana. Annir daglega
lífsins gripu mann og góðu áformin
biðu tíma sem því miður aldrei kom,
því fyrr en varði hringdi Hlín vin-
kona okkar í mig til þess að segja
mér að Ásgerður væri farin, alltof,
alltof fljótt.
Ásgerður fæddist á ísafirði og ólst
þar upp. Ur ísfirskum jarðvegi
spmttu margir af helstu talsmönnum
jafnaðarstefnunnar, en Ásgerður var
sannarlega ein þeirra. Hún trúði ein-
læglega á boðskap jafnaðarstefn-
unnar og fylgdi honum trú allt til síð-
asta dags. Þegar ég hitti hana Ásgerði
fyrst var ég snortin af birtunni, sem
frá henni stafaði, hún sjálf bjartleit
og fríð, en fasið allt ákaft og áræðið.
Hún var vel menntuð og skarpgreind
kona með ríka réttlætiskennd. Hún
og Þorsteinn maður hennar vom
bæði virkir þátttakendur í starfí
Alþýðuflokksins-Jafnaðarmanna-
flokks íslands. Ásgerði var tniað
fyrir margvíslegum trúnaðarstörfum
á vegum flokksins. Hún sat í stjórn
flokksins til dauðadags og var jafn-
framt í stjóm fulltrúaráðs Alþýðu-
flokksfélagsins í Reykjavík. Þá var
hún þingkjörinn fulltrúi í þjóð-
hátíðamefnd og starfaði um skeið í
Barnavemdamefnd Reykjavíkur. En
það em ekki síst öll verkin hennar
Ásgerðar í þágu félagsstarfsins í
Reykjavfk sem eiga eftir að halda
minningu hennar á lofti. Þessi verk
vom unnin án hávaða eða um-
fjöllunar á síðum Alþýðublaðsins.
Þau vom unnin af trúmennsku og
einlægum vilja til þess að stefna
jafnaðarmanna fengi að blómsta, en
ekki til að láta á sér bera eða kalla
eftir vegtyllum. Það var ekki háttur
Ásgerðar að fara í meiðandi skoð-
anaskipti á opinbemm vettvangi,
þrátt fyrir mjög sterkar póltískar
skoðanir hennar. Væri í huga hennar
ágreiningur um málefni, var rökrætt
þar til niðurstaða fékkst, eða það
viðurkennt, að hætti Kaj Munk's,
danska heimspekingsins og prests-
ins, „að það væri ekki skilyrðislaust
skaðlegt að vera ósammála.“
Það er ekki hægt að nefna hana
Ásgerði nema að nefna hann Þor-
steinn Iíka í sömu andránni. Þar sem
Ásgerður var, þar var Þorsteinn líka,
svo samrýmnd vom þau. Það er
sennilega ekki öllum ljóst, að
Ásgerður og Þorsteinn, ásamt fleir-
um ötulum jafnaðarmönnum, áttu
veg og vanda af því að skapa Rósina
félagsmiðstöð jafnaðarmanna sem
var um margra ára skeið vettvangur
samvemstunda og skoðanaskipta
þeirra á milli. Þama hittust jafnaðar-
menn í hinu margrómaða „krata-
kaffi“ og gátu rökrætt málin, hvort
sem var það við ráðherra flokksins,
aðra trúnaðarmenn, eða hver við
annan. Þessa tíma minnast margir nú
með eftirsjá og því væri vel við hæfi
nú í minningu Ásgerðar að endur-
vekja þessa hefð í anda hennar.
Alþýðuflokkurinn verður ekki
samur eftir fráfall svo merkrar konu,
konu sem var talsmaður góðra og
göfugra gilda, nokkuð sem við þurf-
um svo sannarlega á að halda í
hörðum heimi nútímans. Trú-
mennska, heiðarleiki, hugsjón og
hlýja voru hennar aðalsmerki.
Aðeins örfáum er það gefíð að halda
léttleika æskunnar og eldmóð allt
sitt líf, þeir deyja ungir sama hvaða
aldri þeir ná. Slík var Ásgerður.
Að leiðarlokum vil ég þakka Ás-
gerði það sem hún var mér, hvemig
hún tók á móti mér er ég kom til
starfa í flokknum, hvatti mig og
studdi. Vertu sæl kæra vinkona.
Alþýðuflokkurinn-Jafnaðar-
mannaflokkur Islands þakkar Ásgerði
allt og kveður hana með söknuði,
þökk og virðingu. Guð huggi og
blessi Þorstein og böm þeirra
Ásgerðar, tengda- og barnaböm.
Ásta B. Þorsteinsdóttir,
varaformaður Alþýðuflokksins-
Jafnaðarmannaflokks íslands.
Mig langar til að skrifa nokkur
minningarorð um frænku
mína, Ásgerði Bjarnadóttur, sem í
dag er til grafar borin frá Bústaða-
kirkju.
Ásgerði hef ég þekkt allt mitt líf.
Þó að hún gætti mín og bræðra
minna í ffumbemsku í fæðingarbæ
okkar, ísafirði, er mín fyrsta skýra
minning um hana frá Reykjavík.
Þegar ég var um það bil 5 ára var ég
sendur til Reykjavíkur til læknismeð-
ferðar vegna þrálátra eymakvilla. Þar
var ég í umsjá Ásgerðar og ömmu
minnar, Rebekku Jónsdóttur, sem bjó
í Garðastræti. Hjá henni var Ásgerð-
ur sem þá var við nám í Verslunar-
skóla íslands. Mynd Ásgerðar stend-
ur mér enn lifandi fyrir hugskots-
sjónum þar sem hún, hlýleg og vin-
gjamleg, er að telja í mig kjark fyrir
heimsóknimar til læknisins sem ekki
vom mér tilhlökkunarefni. Ég man
glöggt hversu hughreystandi það var
fyrir lítinn snáða að halda í hönd Ás-
gerðar á göngunni úr Garðastræti
niður í Túngötu þar sem læknisstofan
var til húsa. Slíkan stuðningsmann
var gott að eiga.
Að loknu stúdentsprófí frá Versl-
unarskólanum fór Ásgerður brátt til
starfa í Utvegsbanka Islands í
Reykjavík. Þar, og síðar í íslands-
banka, var lengst af starfsvettvangur
hennar til æviloka. Bankastörfin fóm
Ásgerði vel úr hendi. Hjá henni fór
saman glöggskyggni og nákvæmni
og góðir hæfileikar til samstarfs við
annað fólk. Ásgerður kom sér alls
staðar vel, enda með afbrigðum
hjálpsöm og skilningsgóð á sjónar-
mið og vandamál annarra.
Þótt Ásgerður væri lengst af í
Reykjavík mín uppvaxtarár á ísafírði
og leiðir mínar lægju síðar til náms á
Akureyri og erlendis, héldust okkar
góðu kynni vegna þess að hjá for-
eldrum hennar, Unni Guðmundsdótt-
ur og Bjarna Ásgeirssyni. átti ég
jafnan gott athvarf, ekki síst eftir frá-
fall foreldra minna. Ásgerður var
einkabarn Unnar og Bjarna. Það var
falleg fjölskylda og sambandið milli
þeirra þriggja einkar ástúðlegt. Til
þeirra var gott að koma.
Önnur mynd af Ásgerði sem
stendur fyrir mér ljóslifandi er þegar
hún kom til ísatjarðar með manns-
efni sitt, Þorstein Jakobsson úr Hrís-
ey. Þau komu saman í Félagsbakaríið
við Silfurgötu 11 þar sem ég átti
heima. Ég man enn hvernig hamingj-
an geislaði af þeirn. Gæfan blasti
greinilega við þessum hjónaefnum.
Enda gekk það eftir. Hjónaband Ás-
gerðar og Þorsteins var mjög farsælt.
Þau eignuðust fjögur myndarleg og
vel gefín böm, Unni, Bjama, Harald
og Jakob. Nærri má geta að annasamt
hafí stundum verið hjá Ásgerði á
uppvaxtarárum bamanna fjögurra,
ekki síst meðan Þorsteinn var stýri-
maður á farskipum og hún sjálf
stundum við störf utan heimilis
ásamt húsmóðurstörfum. Það sem
einkenndi Ásgerði alla ævi var ósér-
hlífni og dugnaður, bjartsýni og
hjálpsemi. Þau Þorsteinn voru ein-
staklega samhent í öllu sem þau tóku
sér fyrir hendur. Og þótt þeirra eigið
heimili væri stórt var eins og Ásgerð-
ur og Þorsteinn gætu alltaf gefið sér
tíma til þess að sinna öðmm og
styðja þá sem vom hjálpar þurfí.
í Giljalandi 33 í Fossvogi gerðu
þau sér fallegt heimili. Þar bar marga
gesti að garði og allir hlutu að dást að
þeim myndarbrag sem þar ríkti en
ekki síður þeim anda gestrisni og
góðvildar sem þau hjónin vom svo
samstillt að skapa.
Þegar ég og Laufey kona mín sett-
umst að í Reykjavík með bömum
okkar fyrir meira en 30 ámm var gott
að eiga þau að, Ásgerði og Þorstein.
Þessi bönd frændsemi og vináttu
hafa styrkst með ámnum og em
Laufeyju og mér og bömunum okkar
mikils virði.
Þegar ég hóf virka þátttöku í
stjómmálum veturinn 1986-1987 og
var í framboði fyrir Alþýðuflokkinn í
Alþingiskosningum í Reykjavík vor-
ið 1987, kynntist ég enn nýrri hlið á
frænku minni Ásgerði. Ég vissi að
vfsu að hún tók þátt í flokksstarfi
jafnaðarmanna í Reykjavík en hitt
vissi ég ekki hversu mikið og fóm-
fúst starf hún innti þar af höndum.
Ekkert verk sem vinna þurfti fyrir
Alþýðuflokkinn var svo stórt - eða
svo smátt - að Ásgerður væri ekki
boðin og búin að sinna því. Þar var
ekki spurt um daglaun að kvöldi. f
þessu sem öðm vom þau Þorsteinn
afar samhent. Þegar ég kynntist
þessu starfi varð mér betur ljóst hvað
það þýðir að eiga stuðningsmenn.
Þeir sem slíks stuðnings njóta standa
í ævarandi þakkarskuld við þá sem
þannig setja málstaðinn ofar eigin
hag.
Ég er þakklátur fyrir það að hafa
fengið að hitta frænku mína stutta
stund á sjúkrahúsinu í lok maí síðast-
liðins. Þar sýndi hún sem jafnan fyrr
mikið sálarþrek og ræddi af raunsæi
um sinn erfiða sjúkdóm. En hún
ræddi líka urn fjölskylduna og lands-
málin sent voru henni jafnan hug-
leikin. Endurminningar um Ásgerði
Bjarnadóttur eru dýrmætar. Hugir
okkar Laufeyjar og bama okkar leita
nú með innilegri samúð til Þorsteins
og fjölskyldu hans sem svo mikið
hafa misst.
Helsingfors í júnílok 1997
Jón Sigurðsson
Asgerður Bjarnadóttir og Alþýðu-
flokkurinn voru oft nefnd sam-
tímis í vinahópi Ásgerðar. Það var
reyndar ósköp eðlilegt því alltaf þeg-
ar við hittumst þá bar Alþýðuflokk-
inn á góma. Ásgerður og Steini
ásamt nokkmm vinum sáu um upp-
byggingu á Rósinni. félagsmiðstöð
okkar jafnaðarmanna í Alþýðuhús-
inu. Það var draumur þeirra að gera
A
Frá Húsnæðisnefnd
Kópavogs
Vegna sumarleyfa verður skrifstofa húsnæðis-
deildar lokuð frá og með mánudeginum 7. júlí
1997 til þriðjudagsins 5. ágúst 1997.
Húsnæðisnefnd Kópavogs
Kringlumýrarbraut •
göngubrú við Sóltún
Kynning á tillögu um göngubrú yfir Kringlumýr-
arbraut við Sóltún. Tillagan verður til sýnis í
kynningarsal Borgarskipulags og Byggingar-
fulltrúa í Borgartúni 3, 1. hæð kl. 9:00-16:00
virka daga og stendur til 30. júlí 1997.
Upplýsingar verða veittar á sama stað eða í
síma 563-2340 á kynningartíma.