Alþýðublaðið - 02.07.1997, Page 7

MIÐVIKUDAGUR 2. JÚLÍ1997 ALÞÝÐUBLAÐIÐ 7
Rósina sem fallegasta og það voru
ekki ófáar stundimar sem þau feng-
ust við að smíða, mála og lagfæra,
þannig að við jafnaðarmenn gætum
átt þar góðar stundir. Enda vom okk-
ar fyrstu kynni af Ásgerði og Steina í
Rósinni.
Ásgerður var góð blanda af gamla
og nýja tímanunm, kjamorkukona í
senn ákveðin og hlý og með góða
kímnigáfu. Ekki datt okkur í hug að
við værum að hittast í síðasta sinn á
1. maí kaffi, þó okkur gmni að þú
hafir vitað það þar sem þú sast á milli
Jóns Baldvins og Bryndísar. Þannig
vitum við að þú vildir kveðja flokk-
inn okkar, á milli Jóns og Bryndísar,
en ekki hefði skemmt fyrir ef Jón
Sigurðsson og Laufey hefðu getað
verið þar.
Með þessum fátæku orðum kveðj-
um við þig, kæra Ásgerður, með
þakklæti fyrir góðar stundir.
Elsku Steini, böm, tengdaböm og
bamaböm, við sendum ykkur inni-
legustu samúðarkveðjur.
Alla og Ása
að er í tízku nú til dags að tala í
niðrandi tón um stjómmála-
flokka og þar með um það fólk, sem
vinnur fómfúst sjálfboðaliðastarf
innan vébanda þeirra. Margur spek-
ingurinn þykist yfir það hafinn að
skuldbinda sig til fylgilags við
stjórnmálastefnu eða stjómmála-
hreyfmgu. Menn vilja vera frjálsir og
óháðir. Þeir sem þannig tala em'
gjaman ósparir á gagnrýni á þá, sem
starfa innan raða stjórnmálaflokk-
anna og bera þeim einatt á brýn ann-
arlegar hvatir.
En það vefst sjaldan fyrir þeim
hinum sömu að gera miklar kröfur til
stjórnmálaflokkanna. Þeir eiga að
hafa skýra stefnu og leggja fram vel
rökstuddar tillögur um lauSnir á að-
steðjandi vanda, hvar sem við berurri
niður í þjóðfélagsumTæðunni.
En hvémig eiga stjómmálaflökk-
amir að uppfylla þessar kröfur? Þeir
hafa ekki efni á að kaupa sér sér-
fræðiþjónustu: Starfið inilan stjórn-
málaflokkanna er í stórum dráttum
sjálfboðaliðastarf, sem unnið er í
tómstundum, utan þess vinnutíma,
sem hver og einn verður að helga
brauðstritinu. Og hvar væm stjórn-
málaflokkar staddir, ef þeir gætu
ekki reitt sig á áhuga, fómfýsi og
skyldurækni þeirra fjölmörgu sjálf-
boðaliða, sem eyða tíma síhum og
starfsorku í málefna- og umræðuhóp-
um, eða öðra því félagsstarfi, sem
heldur lífmu í stjómmálahreyfingu?
Og hvemig væri komið því fjöl-
flokka lýðræði, sem vegsamað er á
tyllidögum, ef starfskrafta þessa
fólks nyti ekki við? Stjómmála-
flokkar eru hvorki verri eða betri en
það fólk, sem í þeim starfar. Alþýðu-
flokkurinn er góður félagsskapur af
því að hann hefur á að skipa góðu
fólki, jákvæðu, áhugasömu og vel
innrættu fólki, sem vill láta gott af
sér leiða. Það er þessu góða fólki að
þakka að Alþýðuflokkurinn hefur
fengið ótrúlega miklu áorkað til bóta
í íslenzku mannfélagi, þrátt fyrir tak-
markað fjöldafylgi lengst af.
Ásgerður Bjamadóttir, sem við
kveðjum nú í dag, og maður hennar,
Þorsteinn Jakobsson, hafa undan-
fama áratugi verið burðarásar í fé-
lagsstarfi jafnaðarmanna í Reykja-
vík. Þau hafa lagt mikið af mörkum,
án þess nokkru sinni að ætlast til
umbunar í staðinn, enda enga fengið.
Þau hafa verið samhent, fómfús og
örlát á tíma sinn og fjármuni í þágu
hugsjónar og málstaðar, sem þau
hafa óbilandi trú á. Tækju þau að sér
eitthvert verkefni í þágu Alþýðu-
flokksins, mátti treysta því að það
yrði farsællega leyst. En þau voru
ekki bara skyldurækin heldur líka
skemmtilegir og glaðværir félagar, í
góðra vina hópi. Þeirra samveru-
stunda minnumst við með gleði.
Ef ég ætti að segja í fáum orðum,
hvað mér þótti mest um vert í fari
Ásgerðar Bjamadóttur, þá væri það
þetta: Hún var gegnheil manneskja.
Vönduð til orðs og æðis, traust og
áreiðanleg í starfi. Og trygglynd og
vinaföst, svo af bar.
Ásgerður var ísafjarðarkrati að
uppruna og hafði því sterka pólitíska
heimanfylgju. Hún var dótturdóttir
séra Guðmundar í Gufudal, sem
einna fyrstur manna plægði akur
jafnaðarstefnunnar á Vestfjörðum.
Og Gautlendingur að móðurkyni.
Það standa því áð hénni sterkir stofn-
ar. Og henni kippti greinilega í kynið
um greind, íhygli, samvizkusemi og
heiðaríeika. Hún fylgdist vel með
framvindu mála. Hún hafði mótaðar
skoðanir og tók einarða afstöðu og
fylgdi skoðunum sínum eftir af festu
og heilindúm.
En framganga hennar var ævinlega
öfgalaus og einkenndist af hófsemi
og sanngimi í garð annarra. Og það
sem skar úr var að hún, og þau hjón
bæði, létu ekki sitja við orðin tóm.
Þegar aðrir létu sér nægja að tala um
hlutina, létu þau verkin tala. Þær
vom ótaldar vinnustundimar sem
Ásgerður og Þorsteinn, Hlín og Er-
lingur, lögðu fram í sjálfboðavinnu
við að skapa Alþýðuflokksfélögun-
um í Reykjavík starfsaðstöðu í Fé-
lagsmiðstöð jafnaðarmanna
(Rósinni). Fundirnir í Rósinni voru
fastur punktur í tilverunni. Það var
þar sem lifandi umræða um málefni
dagsins fór fram. Og ævinlega vom
Ásgerður og Þorsteinn mætt fyrst og
hurfu seinast á braut, þegar þau
höfðu ásamt öðmm sjálfboðaliðum
gengið frá öllu í röð og reglu.
Þannig vom þau í smáu sem stóru.
Þau áunnu sér virðingu og traust af
verkum sínum sem sjálfboðaliðar í
þjónustu annarra.
Ásgerður lauk stúdentsprófi frá
Verzlunarskóla Islands árið 1950.
Mestan hluta starfsævinnar starfaði
hún við Útvegsbanka íslands (síðar
íslandsbanka), síðustu tvo áratugina
lengst af sem deildarstjóri. Hún
kenndi einnig um hríð við Banka-
mannaskólann og sinnti ýmsum trún-
aðarstörfum fyrir starfsmenn bank-
ans. Ásgerður var ævinlega kjörinn
fulltrúi á flokksþing Alþýðuflokksins
seinustu áratugina og sat í flokks-
stjóm til dauðadags. Síðast liðinn 14
ár átti hún sæti í stjóm Alþýðuflokks-
félags Reykjavíkur og sat í stjóm
fulltrúaráðs Alþýðuflokksfélaganna.
Hún starfaði í ýmsum nefndum á
vegum ríkis og borgar sem fulltrúi
Alþýðuflokksins.
25 ára að aldri giftist Ásgerður eft-
irlifandi manni sínum, Þorsteini Jak-
obssyni, stýrimanni og síðar hafnar-
verði, sem ættaður er úr Hrísey.
Bömin þeirra fjögur bera foreldrum
sínum fagurt vitni því að þau em öll
vel menntað mannkostafólk, sem em
líkleg til að ávaxta vel þann arf, sem
þau fengu úr foreldraranni.
Við Bryndís söknum vinar í stað.
Við sendum Þorsteini vini okkar,
Unni, Bjama, Haraldi og Jakobi og
mökum þeirra og börnum, sem og
öðram frændum og vinum, hugheilar
samúðarkveðjur að leiðarlokum.
Jón Baldvin Ilannibalsson
s
Iöllum stjómmálaflokkum era fyr-
irmyndarfélagar. Félagar sem em
fullir áhuga, jákvæðir, opnir fyrir
nýjum hugmyndum, nýju fólki - fé-
lagar sem ávallt em reiðubúnir til að
veita liðsinni í stóm sem smáu. Þeir
starfa af hugsjón og gera aldrei kröfu
um neitt sjálfum sér til handa, aðra
en þá að fá að taka þátt í starfinu og
tækifæri til að láta gott af sér leiða.
Slíkt fólk er gæfa hverrar hreyf-
ingar og þannig var Ásgerður
Bjamadóttir okkur, sem undanfarin
ár höfum starfað í Félagi frjálslyndra
jafnaðarmanna innan Alþýðuflokks-
ins. Hún var bakhjarl og hjálparhella,
hvatti okkur stöðugt til dáða og
mætti á alla fundi sem við héldum,
með eiginmanni sínum Þorsteini Jak-
obssyni. Þau komu okkur ávallt fyrir
sjónir sem nýgift par,
alltaf samstíga, glöð og áhugasöm.
Nú verða þeir fundir ekki fleiri.
Við munurn sakna hennar og
minnast sem eins okkar besta félaga.
Þorsteini og bömum þeirra send-
um við innilegar samúðarkveðjur.
F. h. stjórnar Félags frjáls-
lyndra jafnaðarmanna,
Margrét S. Björnsdóttir, Vil-
hjálmur Þorsteinsson.
s
Idag er borin til grafar Ásgerður
Bjamadóttir, jafnaðarmaður og
stjómarmaður í Alþýðuflokksfélagi
Reykjavíkur. Ég kynntist þessari
ágætu konu er ég fór að starfa fyrir
Alþýðuflokkinn í Reykjavík árið
1991.
Ásgerður sóttist ekki eftir sviðs-
ljósinu en var ötul við að leggja hönd
á plóg í flokksstarfinu. Hún kom mér
fyrir sjónir sem virðuleg kona sem
var hafsjór af fróðleik og stálminnug
á allt sem við kom pólitík.
I pólitísku samstarfi var Ásgerður
góður félagi, búin að vera lengi í
flokknum, þekkti alla, kunni spjald-
skrána nánast utanað og því gladdi
það mig er hún var kosin í stjóm Al-
þýðuflokksfélags Reykjavíkur fyrr á
þessu ári. Það var fengur í því að
hafa svo reýnslumikla konu í flokks-
starfi.
Fyrsta stóra verk okkar var að
halda sameiginlegt 1. maí kafft á
Hótel Borg með Alþýðubandalaginu
í Reykjavík. Það verk var henni mjög
kært. I undirbúningi að 1. maí kaff-
inu greindist hinn alvarlegi sjúkdóm-
ur sem nú hefur lagt hana að velli. Þó
hún væri veik hringdi hún nokkrum
sinnum í mig og spurði hvort Al-
þýðubandalagið í Reykjavík væri
ekki tilbúið til þátttöku. Þegar ég
sagði henni að svo væri sagðist hún
ætla að mæta á Borgina 1. maí og
það gerði hún þó veik væri. Eftir
fundinn var hún ánægð með hvemig
til tókst og var sannfærð um að þetta
ffamtak okkar væri gott innlegg í
umræðuna um sameiningu jafnaðar-
manna, nánast fyrsta alvöraskrefið
sem stígið hefði verið í þessu sam-
bandi.
Fyrir hönd Alþýðuflokksfélags
Reykjavíkur og stjómarmanna vil ég
þakka Ásgerði Bjamadóttur sam-
starfið og óeigingjamt starf á undan-
fömum ámm í þágu félagsins'.
Eiginmanni Ásgerðar, Þorsteini
Jakobssyni (Steina mínum eins og
hún kallaði hann) og bömum þeirra
hjóna votta ég mína dýpstu samúð.
Megi minning um góða konu lifa.
Rúnar Geirmundsson
formaður Alþýðuflokksfélags
Reykjavíkur
Vinkona mín er látin og það
myndar tómarúm í hjarta mínu.
Minningar koma um æsku og ung-
lingsárin heima á Isafrrði, fullorðins-
árin í ReykjavrTc, fjölskyldustofnanir,
bameignir og svo öll ferðalögin með
krötunum. Árvissar fræðslu- og
skemmtiferðir um landið, fyrst með
börnin lítil, síðan stálpuð og svo við
hjónin með öllu hinu fólkinu. Allt
góðar minningar, enda var Ásgerður
Bjamadóttir einstök kona, heiðarleg
til orðs og æðis, lagði aldrei illt til
nokkurs manns, hafði næmt skop-
skyn, var orðheppin og skemmtileg.
Ásgerður hafði ákveðnar skoðanir
á mönnum og málefnum og fór ekki
dult með þær. Gat verið hvassyrt ef
henni fannst rétti hallað, þó án þess
að særa eða lítilsvirða nokkum. Lítil-
magninn átti málsvara þar sem Ás-
gerður fór. Hennar er því sárt saknað
af öllum sem hana þekktu.
Vináttu og hlýhug sem hún og eig-
inmaður hennar, Þorsteinn Jakobs-
son, hafa sýnt mér og fjölskyldu
minni í gegnum tíðina þakka ég af al-
hug og þá sérstaklega stuðning og
styrk okkur gefin nú á síðustu vikum
á erfiðum tíma í lífi okkar.
Minning um góða konu mun lifa
með okkur. Ég votta eiginmanni
hennar og fjölskyldunni allri mína
dýpstu samúð.
Björg Kristjánsdóttir
Alþýöuflokkurinn
Alþingismenn í kjördæmum
Alþingismenn Alþýðuflokksins eru í kjördæmum sínum um þessar mundir. Þeir sem vilja ná tali
af þeim geta haft samband við Alþingi í síma 563-0500, þar sem nánari upplýsingar um ferðir þing-
mennina fást. Eins er hægt að hafa samband við þingmenn flokksins með tölvupósti,
en póstfang þeirra er eftirfarandi:
jbh@althíngi.is
gisli@lthingi.is
garni@althingi.is
ludvik@althingi.is
rannveig@althingi.is
ossur@althingi.is
sighv@althingi.is
Rannveig
Guðmundsdóttir:
Sighvatur Björgvinsson; Össur Skarphéðinsson:
Gísli Einarsson:
Guðmundur Arni
Stefánsson:
Jón Baldvin
Hannibalsson:
Lúðvik
Bergvinsson:
Magnús Norðsdhal, formaður framkvæmdastjórnar, er á ferðalagi á Austurlandi til 4. júlí. Þeir sem vilja ná tali af Magnúsi er bent á farsíma,
en númerið er; 898-2754.