Vísir - 06.01.1976, Blaðsíða 10

Hundalff
gullgrafarans
Sá, sem dregur lægsta spilið á að fara út að afla fæðu. A þcssari mynd kemur það f hlut Chaplfns, en I
myndinni kemur þaði hiut Svarta Larsons, sem er lengst til vinstri.
Hafnarbió
Gullæðið -k-k-k-k
Leikstjóri og aðalleikari Chariie
Chaplin.
Þaö er eins og fyrri dag-
inn þegar Chaplin á í hlut.
Það er enginn svikinn sem
fer í bíó aö sjá mynd eftir
hann.
í myndum Chaplins er
það hláturinn sem er
aðalsmerkið, þótt stundum
sé ansi stutt yf ir í grátinn.
Auk þess hefur Chaplin lag
á að blanda ýmsum atrið-
um inn i sem koma illa við
mann, hann lýsir mannlíf-
inu á ýktan en þó raun-
sannan hátt.
Gullæðið fjallar um litinn
gullgrafara (Chaplin) sem hefur
orðið æðinu að bráð og leitar gulls
viða og tekur vart eftir veðri né
vindum.
Hann kemur að kofa einum og
búandinn þar, Svarti Larson, er
ekki sérlega gestrisinn, en
hvernig sem gullgrafarinn
reynir, kemst hann ekki út aftur
vegna veðurofsans.
Svarti Larson situr þess vegna
uppi með grafarann. Áður en
langt liður kemur til þeirra annar
maður, Stóri Jim, og hann sest að
i kofanum lika!
Óveðrið geisar og hungrið
sverfur að og það verður úr að
Larson þarf að fara að leita mat-
llungriö sverfur að i fjallakofanum, þar sem Stóri Jim og litli gull-
grafarinn hiða eftir Svarta Larson sem leitar fæðu.