Vísir - 13.03.1976, Blaðsíða 2

Horfir þú á Kastljós?

Ólafur Guðtnundsson, vélvirki: -
Já, yfirleitt geri ég það. Mér
finnst það vera misjafnt. Kastljós
á að vera þannig að tekin séu
fyrir þau málefni sem eru efst á
baugi i þjóðfélaginu.
Guðmundur Björgvin Jónsson,
verkstjóri. - - Ég horfi alltaf á
það. Ég sleppi þvi aldrei að horfa
á það. Heldur sleppi ég matar- og
kaffiboðum en að missa af Kast-
ljósinu.
Hreiðar Guðjónsson, málari:- Ég
geri það og likar ágætlega. Mér
finnst það vera skemmtilega
unnið og efnið sem tekið er fyrir
er áhugavert.
Steinunn Guðjónsdóttir, vinnur
hjá SS. - Já ég horfi stundum á
það. Mér finnst sumt vera gott
annað ekki. En ég mæli samt
alveg eindregið með þvi að það sé H
áfram.
Helgi Þorvaröarson, níu ára: - g
Ég horfi stundum á þaö. Það er
oft gaman að horfa á það. En
samt vil ég heldur sjá lögreglu- |
þætti.
Guöbjörg Guöbjörnsdóttir,
húsmóðir: - Ég horfi á það með
öðru auganu og kann þvi prýöi-
lega. Þeir taka fyrir aö minum
dómi oft áhugaverð mál.
Laugardagur 13. mars 1976
VÍSIR
VELSKOLINN INNAN
Skrúfudagurinn er i dag.
Þetta er árlegur kynningar- og
nemendamótsdagur Vélskóla
tslands. Hann er nú haldinn f
fimmtánda sinn.
Þennan dag gefst væntanleg-
um nemendum og foreldrum
þeirra sem og öllum öðrum
kostur á að kynnast nokkrum
þáttum skólastarfsins. Nem-
endur verða við störf I öllum
verklegum deildum skólans og
munu veita upplýsingar um
tækin og skýra gang þeirra.
Efalaust fýsir marga fið fýlgj-
ast með þeirri þróun, sem orðið
hefur i kennsluháttum skólans
og kynnast hvernig undirbiin-
— Smiðarnar krefjast mikillar
nákvæmni og þolinmæði. Ekki
var annað að sjá af þeim
smiðisgripum, sem við skoðuð-
um, að hvort tveggja hafi verið
fyrir hendi.
ingi er háttað undir þetta sem
önnur hagnýt störf i þágu at-
vinnuveganna.
Dagskrá skrúfudagsins hefst
með hátiðarfundi i hátiðasal
Sjómannaskólans kl. 13.30. Að
honum loknum hefst kynningin
á starfsemi skólans og stendur
hún til kl. 17.00.
Að skrúfudeginum standa
Vélsköli Islands, skólafélagið,
kvenfélagið Keðjan og Vél-
stjórafélag Islands.
Aðsóknin aldrei meiri
— Aðsóknin hefur aldrei verið
meiri en nú i ár, sagði Andrés
Guðjónsson, skólastjóri Vél-
skólans, i samtali við Visi.
Nemendur eru nú 350 i 16 bekkj-
ardeildum hér i Reykjavik. Til
viðbótar stunda 50 nemendur
nám i vélskóladeildum á Akur-
eyri, Vestmannaeyjum, Isafirði
og á Siglufirði. Samtals eru þvi
nemendur Vélskólans 400 tals-
ins i vetur.
Fyrirhugað er að slikum
deildum verði komið upp næsta
vetur á Akranesi, Keflavik og
Neskaupstað i samvinnu við
aðra verknámsskóla á þessum
stöðum.
— Þessi aukna aðsókn á sina
eðlilegu skýringu, hélt Andrés
áfram. Vöntun á vélstjórum er
orðin allmikil og einnig það, að
þessi stétt manna er alltaf að
vinna á i þjóðfélaginu og sanna
ágæti sitt.
Til sönnunar þessum orðum
Sinum benti Andrés á að á
fimmtiu ára afmæli skólans var
tala brautskráðra vélstjóra orð-
in 787 en árið 1975 er talan kom-
.in upp I 2045. Þarna er þvi um
mikið stökk að ræða. Þá eru
konur byrjaðar að skiþa sér i
raðir vélstjóra. Fyrsta stúlkan
var brautskráð vélstjóri með
fyrsta stigs réttindi i fyrra á
kvennaári. Hún stundar nú nám
á öðru stigi.
Einnig koma stúdentar i
— Allt var orðið fint og flott fyrir Skrúfudaginn i vélasalnum. Vél-
arnar biðu bara komu gestanna.
auknum mæli til náms við skól-
ann.
Húsnæðis- og
tækjakostur háir
nokkuð skólanum.
Skólastjóri sagði að húsnæðis-
skortur háði nokkuð starfssemi
skólans. Skólinn hefur aðstöðu i
Sjómannaskólanum, aðalbygg-
ingu, og tveimur sérbyggingum
við hann. í aðalbyggingunni er
skrifstofa skólastjóra, og kenn-
arastofa á annarri hæð en
smiðastofur i kjallara. Við aust-
urenda skólans er vélahús og
svokallað Nýja hús. Þar fer öll
kennsla við skólann fram.
— Aðstaðan batnar talsvert,
þegar Tækniskólinn hverfur
með aðstöðu si'na úr vélasals-
húsinu, sagði Andrés. Verður
það sennilega i vor. Þar er fyr-
irhugað að koma upp efnarann-
sóknarstofu og eðlisfræðistofu
auk annars. Slika sérstofu hefur
skólinn aldrei átt.
— En betur má ef duga skal,
sagði hann.
Hvert stig gefur
sjálfstæð réttindi
Vélstjóranám skiptist i fjögur
stig, sem hvert um sig er grund-
völlur tiltekinna atvinnurétt-
inda. I Reykjavík fer fram
kennsla i öllum fjórum stigum
námsins en i vélskóladeildum
úti á landi geta menn tekið 1. og
2. stig. Stúdentar taka 1. og 2.
stig saman en fylgjast með 2.
stigi og taka próf þaðan.
Vilji menn ekki stáldra við
vélstjóranám, geta þeir komist
á háskólastig gegnum Tækni-
skólann. Vilji vélstjóri fara i
land, þá getur hann tekið eitt ár
hjá rafvirkjameistara og öðlast
þannig réttindi rafvirkja. Enn
frekar er únnið að samræmingu
i námi og til athugunar er það
kerfi sem danir hafa. Gefur það
mönnum enn frekari möguleika
til menntunar.
Þá hafa þrjú endurhæfinga-
námskeið verið haldin og kom-
ust færri að en vildu.

Svo mœlir Svarthöfði:
Menningarhallir handa
Mikið fjör I listum ætti að
benda til þess, aö fslendingar
væru að tiltölu og „miðað við
mannfjölda” einhverjir mestu
lisamenn hcimsins. Félagatölur
i ýmiskonar listasamtökum eru
svo háar, að það jaðrar við að
ýmsar störhreyfingar á vinnu-
markaðnum séu ekki fjöl-
mennari. Allt ber þetta þeirri.
þróun vitni, að lengur verði ekki
treyst á einstaka snillinga
heldur heilar listastéttir, þar
sem eitthvað gutlar svona
almennt á mönnum, en enginn
skeri sig úr, og er það mjög I
anda þeirrar félagsvæðingar,
sem nú tröllriður öllu með til-
heyrandi ráðstefnum, hring-
borðsfundum og umræðu-
hópum. Það er sem maöur sjái
þá Einar Benediktsson eða Jó-
hannes S. Kjarval ræða þjóð-
félagslegt gildi listar sinnar
undir forsæti Birnu rauðu, eða
Inúkhópurinn færi að segja
Guðjóni Samúlessyni hvernig
skyldi teikna Þjóðleikhúsið.
Menningarhöllin Kjarvals-
staðir hafa nú alfarið verið
afhent rauðliðakliku i mynd-
listarsamtökum, svo það rignir
ekki lengur upp I nasir hennar á
viðavangi. Væntanlegt borgar-
leikhús, sem reykviskir skatt-
greiðendur koma til með að
borga, verður yfirtekið af
hinum „félagslega þroskuðu”,
þegar það er komið undir þak,
enda er Inúkhópurinn á fullri
ferö viðað fá teikningum breytt,
svo ekki þurfi að byggja á
aðsókn I stórum sölum, heldur
verði hægt að tuldra þjóðfélags-
ádeiluna á svo litlum sviðum aö
tiu áheyrendur hafi gildi sex
rauðliðum
hundruð manna fyrir þá
leiklistarlegu sjálfsfróun, sem
koma á i staðinn fyrir almennan
áhuga. Og fleiri menningarhall-
ir, bæði óbyggðar og byggðar er
i hyggju að „yfirtaka félags-
lega”.
Til þess að hirða menningar-
höll (sbr. Kjarvalsstaði) þarf
listafélagsskap, þar sem réttur
meirihluti fer með völd. Nú
hefur hingað til horft heldur illa
I samtökum leikara. Þar búa
meðlimirnir að gamalli gerð, og
hingað til hefur sá andi ráðið
þar rikjum, að fólk veröi aö
kunna að leika og hafi auk þess
sýnt listræna verðleika til að
geta yfir höfuð haft eitthvaö að
segja um málefni leikara. Nú er
þetta að breytast. Félagsmála-
stóðið innan þessar listgreinar
er byrjað að ryðjast til valda.
Jafnhliða er sóknin hert innan
húss i Þjóðleikhúsinu, enda er
fengin reynsla fyrir þvi að með
félagsfrekju erhægt að fá heilar
menningarhallir afhentar, þótt
engum dytti ihug að afhenda af-
burða leikurum slikar hallir til
umráða. Og siðan er yfirtaka
Borgarleikhússins nýja I fullum
gangi.
Til þess að auðvelda valda-
töku i samtökum leikara og
yfirráð yfir menningar-
höllunum þarf auðvitað hag-
stæða meðlimatölu í félagi. Og i
haust var gengið rösklega fram
I þvi að undirbúa æskilegt
atkvæðamagn, þegar til
stykkisins kemur, með þvi að
smala einum sextiu hagstæðum
nemendum inn i leiklistarskóla
rikisins. Engum kemur til
hugar, að á þremur árum verði
slikt mannfall meðal leikara, að
þeir verði allir dauöir, þegar
sextiu manna súpan útskrifast.
Enginn þarf heldur að állta, að
sextiu manna súpan verði öll
hæfir leikarar við útskrift. Samt
verður það engu að siður stað-
reynd, aö sextiu útskrifaðir
leikarar bætasti samtök leikara
að þrem árum liðnum, og byrja
þar væntanlega að greiða at-
kvæði. Flestir þessara sextiu
nemenda hafa tvimælalaust
meiri „félagslegan þroska” en
leiklistargáfu, enda skiptir
slikur þroski mestu máli á leik-
sviðinu eins og allir vita. Sextiu
manna hópurinn I leiklistarskól-
anum, svo fáránleg sem sú tala
er, á einfaldlega aö reka
smiðshöggið á þá valdasókn,
sem nú er hafin af hinum
„félagslega þroskuðu” innan
leikarastéttarinnar. Og hin nýju
völd eiga að færa þroskastóðinu
tvær eða fleiri menningarhallir i
morgungjöf á vettvangi þar sem
listin tilheyrir hinni abströktu
hugsun, en „félagslegur þroski”
er áþreifanlegur.
Svarthöfði