Vísir - 27.01.1977, Page 2

2

í-----'------)
v y '
Hvað heldur þú að hafi
orðið af strokufangan-
um Barba Smith?
Nlna Jónsdóttir, afgreiöslu-
stúlka: — Hann er sennilega i
felum einhvers staöar. Ætli
hann hafi ekki lagst út.
Sigurgeir Hallsson, fyrrv. skrif-
stofum: — Ég held aB hann sé i
felum hjá kunningja sinum.
Hann finnst ef hann er lifandi.
Jón Snorrason, afgreiftslumaö-
ur: — Hann er kominn út. Þaö
er hvergi auöveldara en hér á
landi a6 komast úr landi. Hann
er örugglega ekki hérna.
Magrnís Jónsson, verslunar-
maftur: — Ætli hann hafi ekki
ná6 sér i kvenmann einhvert
staftar og dveljist hjá honum.
Guftrún Þórhallsdóttir, af-
greiftslustúlka: — Hann er
örugglega farinn til Bandarikj-
anna. Þeir hafa sett hann i fhig-
vél og komiB honum úr landi.
m ____
Fimmtudagur 27. janúar 1977- VISIH
„Engin hugsjón oð boki"
C
Rœtt við Elísabetu Simsen sem er nýbyrjaður fréttaþulur
hjó Sjónvarpinu
„ÞaB var eiginlega slys aB ég
sóttium þetta. Ég sá sjálf aldrei
augiýsinguna, heldur var sagt
frá henni. Þaft má kannski segja
aft ég hafi sótt um i gamni, en
alla vega var engin hugsjón sem
lá aft baki,”segir Ellsabet Siem-
sen hinn nýi fréttaþulur sjón-
varpsins sem sótti sjónvarps-
áhorfendur heim I stofu, f fyrsta
sinn siBasta laugardagskvöld og
vafalaust á eftir aft koma kunn-
uglega fyrir sjónir hjá mörgum
I framtiBinni.
Elisabet segir aB hún hafi sótt
um ásamt fleirum og veriB próf-
uB. Tveimur dögum seinna var
hringt og sagt aö hún hafi veriö
valin, ásamt fimm öörum.
Þau sex voru siöan boöuö og
prófuö aö nýju. í fyrri prufunni
haföi þeim veriö afhent frétta-
handritiB meö nokkrum fyrir-
vara, þannig aö þau höföu tima
til aö lesa þaö yfir. En f seinna
skiptiö fengu þau handritiB nán-
ast beint á boröiö um leiB og
upptaka hófst, útkrotaö og leiö-
rétt. Aö loknu þvi prófi var fjór-
um og þar á meöal Elísabetu
boöin starfsþjálfun.
„Þú lest i kvöld”
,,Viö vorum i viku viö upptök-
kvöldiö fyrr en um eitt leytiö
þann dag. Hann tók þvi ósköp
rólega þegar ég lagöi af staö i
sjónvarpiö.” —En Elisabet hef-
ur þaö eftir honum aö hann hafi
veriö taugaóstyrkur á meöan á
útsendingunni stóö.
Sá hana skyndilega
i fréttunum
„Þaö voru allir mjög hissa
þegar þeir uppgötvuöu aö ég
væri byrjuð aö vinna hjá sjón-
varpinu. Þaö vissu nánast engir
um aö ég væri aö byrja og til
dæmis bróöir minn frétti þaö
ekki fyrr en hann sá mig i
fréttunum á laugardagskvöld-
iö.”
Elisabet er I Háskóla tslands
þar sem hún leggur stund á
þýsku og islensku. Hún segist
hafa veriö i tónlistarskólanum
allt fram til ársins 1974. Núna er
hún i hvild i bili.
Ellsabet: „Eiginmaöurlnn tók frá mér taugaveiklunina”.
Heppilegt með
skólanum
En hvernig kann hún viö nýja
starfiö?
,,Ég er svo nýbyrjuö aö ég er
ekki farin aö átta mig almenni-
lega ennþá, segir hún.
En þetta er heppilegt starf til
aö taka meö Háskólanum. Ég
vinn tvo til þrjá tíma þá daga
sem ég er aö lesa. Mæti klukkan
sex, siöan fer nokkur timi i aö
mála mann og slikt. Ég reyni
lika aö lesa sem mest af fréttun-
um yfir áöur en fréttatiminn
hefst. En þaö er ekki alltaf
hægt. Fréttir berast fram á siö-
ustu stundu og jafnvel fram i
miöjan fréttatimann. En aö
honum loknum er vinnutiminn
búinn.
—EKG
ur og á fundum þar sem viö vor-
um gagnrýnd og okkur leiö-
beint”, segir hún. „Og á laugar-
daginn var komiö til min og
sagt: ,,Þú lest i kvöld”.
Ég var ekkert taugaóstyrk,
fyrsta kvöldiö. Mér fannst bara
eins og ég væri I prufuupptöku.
Það var ekki fyrr en eftir á þeg-
ar fólk sem haföi séö mig 1 sjón-
varpinu fór aö hringja aö ég
geröi mér grein fyrir þessu”.
Elisabet er 21 árs og gift Guö-
mundi Amundasyni. „Hann tók
alveg frá mér taugaveiklun-
ina”, segir hún. „Hann vissi
•'kkert um aö ég ættiaö lesa um
Brennivín í borholurnor
virftist nú hafa „demoliseraft”
svo eitthvaft af starfsfólkinu á
Kröflusvæftinu, aft þaft hverfur
kófdrukkift af vinnustaft á
fimmtudagskvöldum og unir ser
viö afréttara á mánudögum.
Þaö er þó huggun harmi gegn,
aft láta lögg drjúpa i einhverjar
þær holur, sem hafa veriö um
þaö bil aö gefast upp aö undan-
förnu, ef þaft mætti veröa til
þessaöfæru aftur aö spúa gufu
til blessunar fyrir Kröfhinefnd
og landslýö allan. Siöan mætti
Einhver gamlárskvöldblær
er yfir þeirri frétt i Morgun-
blaöinu i gær, aft sérstaka lög-
gæsiu þurfi vift Kröflu vegna
ölvunar. Litur út fyrir aft mýsn-
ar séu farnar aft leika sér á
meftan Jón Sólnes er I Japan ó-
ljósra erinda. Þaö mun vera aö
ósk Kröflunefndar, aft lögreglp-
þjónarnir hafa staftift vaktir I
vinnubúftunum allt frá þvi I
desember, þegar jörft fór aö ó-
kyrrast, vegna ölvunar starfs-
fólks. Má vera aö menn hafi
kosift aft vera ekki of stlfir til
höfuftsins fyrst fætur skulfu af
jarfttitringi, og I sliku tilfelli er
brennivin best drykkja. Annars
segir I fréttinni aö einkum hafi
borift á ölvun á fimmtudags-
kvöldum I upphafi helgarleyfa
og á mánudögum aö afloknum
helgarleyfum. Hafa samkvæmt
þessu einungis tveir dagar veriö
brennivlnslausir I gufuiausa
landinu.
Þaö hefur lengi verift ljóst aft
mikil fjármunaveisla hefur
staöift viö Kröflu, þar sem menn
hafa meö vaxandi undrun horft
á svo sem átta eöa nlu milljaröa
hverfa I skjálfandi framkvæmd-
ir og gasholur, sem enginn
málmur þolir stundinni lengur
nema ef væri gull og platina.
Nokkuð af ugg landsmanna og
kæruleysi I framkvæmdum
aö komnar eru upp virkari
stofnanir en Krafla til aö snúa
ofan af mönnum, sem lenda
undir brennivinsfarginu mikla,
bæöi hér heima og erlendis.
Mun litið finnast fyrir kostnafti
viö slika afréttingu miftaft viö
þær miklu fjárhæðir sem hvort
eö eru I spili.
Þaö er alkunna aö menn
hressast um stundarsakir af
brennivini. Væri ekki úr vegi.
halda þeim viö á afrétturum,
ekki slftur en mánudagsliftinu,
og væri þá kannski nokkur von
til aft betur gengi. Verkfræöi-
lega séft hefur margt vitlausara
verift gert vift Kröflu en reyna
brennivin, þegar gufukraftur-
inn dvinar. Og fyrst fram-
kvæmdir á staftnum eru aö ein-
hverju leyti farnar aö ganga
fyrir brennivini, breytir þaö
engu þóttholurnar geri þaölika.
Meftan þessu fer fram vift
Kröflu er Jón Sólnes I Japan aft
drekka te meft geishum, en ekki
virftast starfsmennimir hiröa
svo mjög um aö fylgja fordæmi
foringjans hvaö hina léttari
drykki snertir, þvl þótt leiftin frá
Kröflu til Japans sé farin aft
styttast, og margt ókennilegt
hafi komift upp úr holunum,
hafa engar geishur komift úr
þeim enn hvaö sem siftar verft-
ur. Eins og alkunna er þekkja
þær varla aöra drykki en saki og
te. Samt gætu þær orftift til ein-
hvers gagns á þriftjudögum og
miftvikudögum — þurru dögun-
um vift Kröflu.
Þaö skal aldrei annaft sagt en
Jón Sólnes sé mikill öftlingur,
hjálpsamur smælingjum sem
bankastjóri og ötull fram-
kvæmdamaöur og ódeigur, og
verftur honum ekki um kennt
þótt dugnaöi hans hafi verift
beint aö vitlausu landsvæfti. Nú
er hann sagður vera aö bjarga
einhverjum vandamálum hin-
um megin á hnettinum, enda á
Krafla viöa rætur. Stafar för
hans m.a. af þvi aö holurnar
hafa mistekist. Má vera aö hinn
snarráöi foringi freisti þess nú
aö bora til Kröflu hinum megin
frá, fyrst hann á annaft borö er
staddur I Japan.
Svarthöföi
-

1