Vísir - 03.04.1977, Blaðsíða 14

14
Sunnudagur 3. apríl 1977. vism
ENGINN HLAUT SKAÐA OG
SÝNILEGUR BATI HJÁ SUMUM
- SAGT FRÁ SPÁNARFERÐUM SJÚKLINGA OG STARFSFÓLKS KLEPPSSPÍTALANS
eftir þórunni pálsdóttur
Ég, sem þetta skrifa, átti þvi
láni aö fagna aB einn nemanda
minna ilr námskeiöi, sem haldiB
var á Kleppsspitalanum á vegum
heilbrigBisráBuneytisins, er hófst
l. október 1974 og lauk 1. febrúar
1975, fékk mikinn áhuga á þvi afi
koma hugmynd minni um utan-
landsferBir fyrir sjilklinga
Kleppsspitalans i framkvæmd.
Nemandinn, Jósteinn Kristjáns-
son flokksstjóri, starfar viB aB
halda uppi ýmiss konar félags
starfi meBal sjúklinganna ásamt
Arnýju FriBriksdóttur. Ef
þau hefBu ekki meB atorku og
dugnaBi unniB saman aB öflun
fjár til ferBarinnar og þafi ekki
mætt velvilja þorra starfsfólks
stofnunarinnar hefBi engin ferB
veriB farin, þvi aB ekki var hægt
a& fá neinn opinberan styrk. SU
fjáröflunarleiB, sem farin var i
fyrra skiptiB var aB haldin var
hlutavelta, sem var vel sótt af
starfsfólki staBarins. Einnig var
haldinn vorfagnaBur fyrir starfs-
fólk — bingó og dans — i Félags-
heimili FóstbræBra. Allur ágóBi
af þeirri skemmtun rann i ferBa-
sjóB. 1 seinni ferBina var pening-
um safnaB meB þvi aB haldin var
hlutavelta og efnt til happdrættis,
þar sem a&alvinningurinn var
SpánarferB, gefin af ferBaskrif-
stofunni Sunnu. Jafnframt veitti
frimerkjasjóBur GeBverndarfé-
lags Islands 350 þUs. króna styrk,
sem kom sér vel, og vil ég nota
tækifæriB og mælast til þess viB
alla stjórnendur fyrirtækja hér i
borg, sem fá mikiB af bréfum aB
safna frimerkjum og senda sjóB-
stjórninni.
MeBan á fjáröflun stóö fyrir
fyrri feröina var leitaB eftir til-
boBum i SpánarferBir frá ýmsum
ferBaskrifstofum i borginni.
Lægsta tilbo&iB var til Costa del
Sol frá Sunnu, tveggja vikna ferB,
og var þvi tekiö. Fargjald, hótel-
kostnaöur og flugvallaskattur
nam tæpum 32 þUsund krónum á
mann.aB auki eitt fritt fargjald. í
seinni feröinni var kostnaöurinn
42 þUsund á mann og fylgdu tvö
fri fargjöld tiiboöinu.
Samskipti okkar viö starfsfólk
feröaskrifstofunnar Sunnu, sem
skipulagöi þessar skemmtiferöir,
voru sérstaklega lipur og góö.
Allar þær skoöunarferBir sem
farnar voru fyrir utan Granada
ferB, fengu hóparnir aö greiöa i
isienskum krónum eftir heim-
komuna. Feröasjóöuf greiddi fyr-
ir þá, sem ekki gátu þaö sjálfir.
Tilgangurinn.
Tilgangur feröarinnar var tvi-
þættur. 1 fyrsta lagi var hUn hugs-
uö sem umhverfisbreyting fyrir
langlegusjúklinga, sem dvalist
höföu lengi á sjúkrahúsinu, sumir
hverjir i tvo og þrjá áratugi. I
ööru lagi, sem liöur i meöferö
sjúklinga meö þvi aö kynnast
ööru umhverfi og staöháttum.
Var þaö von okkar, sem aö þess-
ari ferö stóöum aö þaö gæti orBiB
sumum sjúklingum hvati til
sjálfsbjargar. Val sjúklinga i
feröirnar fór bæöi eftir likamlegu
og andlegu ástandi þeirra, ásamt
efnahag.
1 fyrri feröina fóru 19 sjúkling-
ar, þar af þurfti a& greiBa far-
gjöld og gjaldeyri aB öllu leyti
fyrir 5 manns. Af þeim 14 sem
eftir voru komu ættingjar til móts
viö nokkra þeirra, en aörir
greiddu aöfullu fargjald og gjald-
eyri. Þeir sjúklingar sem greiddu
aö öllu leyti fyrir sig sjálfir höfBu
i flestum tilfellum safnaö fé á
undanförnum árum meö vinnu
sinni, eöa þeir reyktu ekki og voru
neyslugrannir dags daglega og
höf&u getaö lagt til hliBar áf
tryggingarfé sinu I gegnum árin.
Þátttakendur I fyrri feröinni
voru allir langlegusjúklingar.
Aldursskipting þeirra var sem
Þórunn Pálsdóttir,
forstööukona
Vorin 1975 og 1976 fóru
sjúklingar og starfsfólk
af Kleppsspitalanum i
feröir til Spánar. Þórunn
Páisdóttir, forstöðukona
spitalans, segir i þessari
grein frá ferðunum, til-
gangi þeirra og þeirri
reynslu sem þær gáfu.
hérsegir: 4 á aldrinum 20-30 ára,
3 á aldrinum 30-40 ára, 12 á aldr-
inum 40-60 ára.
1 seinni feröinni var aldurs-
skiptingin: 2 á aldrinum 20-25
ára, 5 á aldrinum 26-35 ára, 10 á
aldrinum 36-45 ára, 5 á aldrinum
46-55ára, 4á aldrinum 56-65 ára, 3
á aldrinum 66-70 ára,
Fjöldi starfsfólks I fyrri ferBinni
var sem hér segir: 3 sjúkraliöar,
2 hjúkrunarfræöingar og 1 læknir
ásamt fjölskyldu sinni.
Hún fann sjólfstraust
W W • W mm ||
i solinm a Mallorca
Sólbrún
ón bruna
með
Pii Buin
Ódýrari
hér á landi
en
erlendis
Fœst
í apótek-
um
og snyrti-
vöruverslunum

J
rabbað við einn af farþegunum úr hópnum frá kieppsspftala
Við röbbuðum við eina
stúlkuna sem fór i ferð-
ina til Mallorca með
Sunnu. Eitt af hennar
vandamálum hefur ver-
ið mikið öryggisleysi og
skortur á sjálfstrausti.
Henni hefur liðið illa
innan um annað fólk.
Hópferðin til Mallorca
breytti þar miklu. Fyrir
ferðina hefði hún til
dæmis aldrei samþykkt
að tala við blaðamann.
En þegar viö settumst niöur til
aB spjalla saman var ekki aö sjá
aö uppburöarleysi heföi nokkurn
tima hrjáö hana. Hún talaBi
frjálslega og augun lifnuöu viö og
uröu skær, þegar hún rifjaöi upp
skemmtilegar minningar.
Hún getur jafnvel brosaö núna
aö minningum um fjári óþægileg
atvik. BrosaB aB sjálfri sér.
, ,Ég varofgráBug Isólina fyrst.
Gætti ekki aö mér. Afleiöingin
varö sú aö ég brann ansi illa. Sér-
staklega varö annar fóturinn illa
úti, hann varö stokkbólginn.
Þetta var vægast sagt mjög
óþægilegt og ég fékk mikil kvala-
köst. Mér var þvi sagt aö halda
mig heima, meöan ég var aö
jafna mig”.
En hún mátti ekki til þess hugsa
aB missa af neinu, svo aö þegar
vinkonur hennar fóru niöur i
Palma til aö versla, dreif hún sig
meö. ÞaB var ekkert gamanmál
þá, en nú getur hún hlegiB aö
minningunni um sjálfa sig, þar
sem hún þrammaöi meö saman-
bitnar tennur um göturnar i
Palma.
Frekar þoldi hún kvalirnar
kvörtunarlaust en aö sitja heima.
Og þaö var jafnan nokkur akkur i
aö hafa hana meö, þvi henni virö-
ist ratvisi i blóö borin og var
aldrei i vandræöum meö aB finna
leiöina til baka, þegar aörir voru
orönir rammviltir.
Aldrei komið i flugvél
„Þaö var reyndar mikill kviöi i
mér fyrir þessa ferö. Ég haföi
aldrei komiö útfyrir landsteinana
áöur. Ég haföi ekki einu sinni
komiö upp i flugvél. Mér fannst
þetta þvi vera mikil breyting. En
þegarút var komiB aölagaöist ég
hópnum fljótlega.
„Viö fórum i kynnisferöir um
Mallorca og vorum þá meö hinum
og þessum öörum farþegum
Sunnu, sem ekki voru úr okkar
hópi. Og mér fannst þaB allt i lagi,
ég átti ekkert erfitt meö aö um-
gangast þaö. Þaö voru allir svo
frjálslegir og I góöu skapi og allir
töluöu viö alla”.
„Þjónustan hjá Sunnu var lfka
alveg frébær og fararstjórarnir
góöir. Þeir hafa reyndar ekki gert
þaö endasleppt viö okkur eftir aö
heim kom. Sunna hélt kynningar-
kvöld á spitalanum fyrir nokkru.
Þaö var haldiö bingó og Sunna gaf
utanferöir og allskonar önnur
verölaun. Og ágóöinn af bingóinu
var svo gefinn I feröasjóðinn”.
Miklu öruggari en áður
En snúum aftur til Mallorca.
Vinkonu okkar óx smámsaman