Vísir - 03.05.1977, Blaðsíða 2

Þriöjudagur 3. maí 1977 VISIR
4
c
Reykjovík
-----V-----
y
Telur þú að yfirvinnu-
bannið verði til að
samningar náist?
Markús Waage, deildarstjóri
hjáSH: — Því hef ég ekki trú á.
Ætli það veröi ekki verkfall eins
og venjulega.
Jóhann Ólsen, frá Færeyjum: —
Ég er nú voðalega illa aö mér i
þessum málum, en ég held
varla.
6
Sölvi Sveinsson: — Mér þykir
þaö afskaplega ósennilegt. Ég
hugsa aö þaö veröi verkfall i
kringum 20. mai.
I
B
Tryggvina Steinsdóttir, póst-
freyja: — Ég mundi segja að
þaö stuölaöi aö þvi.
Einar Agústsson, bygginga-
meistari: — Ekkert frekar. Ég
ermeð20manns I vinnu, og þeir
vilja örugglega allir vinna yfir-
vinnu.
segir danski leikarinn
Jesper Langberg sem
verður með dagskró
í Norrœna húsinu
„Ég hef aldrei reynt
þetta fyrr, en allt verður
einu sinni fyrst," sagði
danski leikarinn Jesper
Langberg í samtali við
Vísi, en hann flytur í
kvöld „eins manns dag-
skrá" í Norræna húsinu.
Jesper Langberg sagð-
ist aldrei hafa haft tíma
til þess fyrr að taka sam-
an svona dagskrá og nú
hefur hann ekki lengri'
ttma til umráða en svo að
viðdvölin verður aðeins
rúmir tveir dagar og því
verður ekki flutt nema
þessi eina dagskrá.
Á miövikudagskvöld þarf
Langberg aö vera mættur til
leiks I Konunglega ieikhúsinu i
Kaupmannahöfn, en þar hefur
hann nú starfað um nokkurra
ára skeið.
„Það er skemmtileg reynsla
að koma til tslands, þótt aöeins
sé fyrir þessa fáu daga. En mér
list aldrei á það þegar ég horfi á
þessar flugvélar detta hér nið-
ur,” sagði hann og hryllti sig um
leiö og hann bcnti á litla einka-
flugvél koma inn til lendingar á
flugvellinum fyrir utan glugga
Norræna hússins.
Jesper Langberg ætlar að
hafa hér danska dagskrá með
smávegis norsku ivafi. Hann les
upp úr verkum eftir norðmann-
inn Peter Dass og eftir danina
Henrik Hertz, H.C. Andersen,
Nils Petersen og Tove Ditlev-
sen. Ennfremur mun hann
flytja ljóð og ariur úr
„sorg ar 1 ei knum ” fræga:
„Kærlighed uden strömper”,
eftir norðmanninn Johan
Henrik Wessel. Þorkell Sigur-
björnsson tónskáld leikur undir
i ariunum.
„Þessi söngur er nú aðeins
upp á grin”, sagði Langberg.
„Ég er enginn óperusöngvari.
Þessi söngleikur er með
skemmtilegum karakterlýsing-
um, öllum ýktum. Og það er
sama hver persónan er, allar
deyja þær harmþrungnum
dauða, flestar íyrir eigin hendi,
enda er þetta ádeiia á harm-
þrungnar italskar óperur sem I
þá daga voru svo vinsælar.
Verkið er samið áriö 1772.”
„Ég vona vissulega að fólk
hérna skilji sæmilega dönsku
þviað ekki get ég flutt þetta á is-
lensku. Ef ég ætti að gera það,
myndi dagskráin ekki verða yfir
ein og hálf minúta að lengd, en
þaö myndi aidrei gagna,” sagði
Jesper Langberg kiminn.
—SJ
Jesper Langberg: „Allt verður einu sinni furst”. Mynd LA
Ný vinstri stefna ■ „erect-ismi"
AUt frá þvi að Stalin þénaði
ekki lengur sem skeggjaöur
hálfguð á múrum Kremlvirkis-
ins hefur veriö guða vant I þeim
hluta heimsbyggðarinnar, þar
sem fólk teiur sig þvl aðeins
pólitiskt hólpið að það geti sótt
forsjá slna I agasaman rétttrún-
aö. Þessa guðaleysis hefur
einnig gætt hér á landi, enda
gerist nú fátt eitt I heiminum
sem ekki á sér einhverja for-
mælendur I fjarstu hornum
mannabyggðar. Þannig hafa
sértrúarsöfnuðir ýmiskonar átt
fylgi að fagna á tslandi, lukku-
lyf hafa selst unnvörpum allt frá
Brama-llfs-elexlr til segul-
armbanda frá Japan og sma-
vægilegustu pólitlsku hreyfing-
ar hafa náð heimdallareyrum
hinna alls hlustandi starfshópa.
Það eitt hefur áskort, að hin
skeggjaða föðurlmynd hefur
hvergi fyrirfundist að Stalin
gengnum. Nú virðist aftur á
móti ráðin nokkur bót á þessu I
mynd leikhúsfræðara, sem
barst hingað upp á landið á
liðnum vetri að tilhlutan
vinstri sinnaðs fólks innan
leikhússins.
Heigi Hálfdanarson hefur
skrifaö tvær greinar um þennan
fræðara 1 Morgunblaðiö, en hon-
um hefur veriö svarað jafnharð-
an af þeim aðilum innan Is-
lenskra leikhússins, sem telja
hinn nýja fræðara boöa endur-
lausn mannkyns. Þá hefur einn
af helstu menningarpáfum
kommúnista skrifað lærða grein
I Þjóðviljann til að sanna a.m.k.
fyrir alþýðubandalagsmönnum,
að ómaklega hafi veriö vegiö að
fræðaranum og þeirri stefnu
sem hann boöar, og mætti kalla
kynllfsstefnu. Kynllfsstefna
þeirra alþýöubandalagsmanna
birtist á góðri stund, enda hefur
skort bæði höfuð og undirstöðu
einhvers konar alheimsboðun-
ar allt frá þvl að fyrri hálfguð
var huslaður utan veggja
Kremlar að afliðinni þinglegri
persónuaftöku hans. Kannski
stafaöifall hans af þvl, að næsta
snautt var um kynlifsboöun I
stefnumörkun hans. Nú hefur
verið úr þessu bætt og safnaðar-
hyggjufólk er þegar farið að
hugsa sér til hreyfings. Helgi
Hálfdanarson hefur gefiö
hreyfingunni nafn, enda kann
hann á fleiiu tök en leikritum
Shakespeares. Hann kallar
þetta fólk Pilikianista.
Fer um þetta mál eins og oft
áður, að hér á landi verða menn
fyrstir til að taka hinni nýju
kenningu opnum örmum og
halda merkinu á lofti þótt hirö-
irinn góði sé horfinn úr landi og
út I óminnið þaðan sem hann
kom, enda haföi enginn heyrt
hans getiö fyrr en hann var
tekinn að æfa n'ýja útgáfu af
Shakespeare, byggöri á grund-
velli þeirra kenningar að
kynllfiö sé undirrót alls. Slðan
hefur ekki linnt iöngum greinar-
geröum frá leikhúsfólki, þar
sem hin nýja stefna er útskýrð
og lofuð, og þetta kynllfstrúboö
hefur eiginlega verið I fullum
gangi siöan hirðirinn góði steig
hér á land til aö stýra Lé kóngi.
Akveönir hópar innan leikhúss-
ins hafa lengi harmaö að geta
ekki boöaö neina sérstefnu I
samræmi við kröfur um nýjung-
ar. Pilikian var þvl eins og
sending af himnum, enda hefur
veriö sótt og varist af þrótti allt
frá þvi að kynllfsfyrirlestrarnir
hófust I æfingasölum Þjóðleik-
hússins.
Helgi Hálfdanarson, einn sér-
fróðasti maður um leikrit
Shakespeares hér á landi, hefur
átt hendur aö verja, allt frá þvi
hann efaðist um að Hovhannes
Pilikian vissi meira um tilætl-
anir I Lé konungi en höfund-
urinn sjálfur. Pilikianistarnir
hafa hitt fjanda fyrir þar sem
Helgi er, sem ekki er Hklegur til
að láta hlut sinn. Hinu er ekki að
neita, að kynlifsstefnan á sér
marga formælendur eins og
dæmin sanna, og varla veröur
þess langt að biða að hún verbi
næsta mikilsráðandi I mótun
menningarstefnu Alþýbubanda-
lagsins á næstu árum. Einn dag
urðu þau þáttaskil I þróun
mannsins, að hann varð með
réttu nefndur „homo erectus”.
Samkvæmt kenningu Pili-
kianista er hinn nýi
„erect-ismi” ekki siöur áhrifa-
mikill, þótt aðeins brot rlsi af
þeim manni, sem I einn tlma
hélt uppréttur út úr frumskógin-
um til að fæða af sér menn eins
og Shakespeare og Helgi Hálf-
danarson.
Svarthöfbi